Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 370

Işıl

Sponsorlu Bağlantılar

Annesinin bronz
bacakları arasına düşer
beyaz çarşaflar üzerinde.
Krem kokuları duyar ilk
gözleri parlak
sağlıklı, güzel
nur topu denilen cinsten
ve odası oyuncakçı dükkanı
yatağı kuş tüyünden.
Doğumunun şerefine
zengin masalar kurulur
tebrikler arasında
adı ışıl konulur.
-II-
Geceleri senfonilerle uyur
annesinin elleri kirlenmesin diye
bakıcılar tutulur.
Göğüsleri yıpranmasın diye annesinin
biberonlara yumulur.
Villaların bahçesinde
arabasına kurulur.
- III –
Anaokuluna gider dördünde
özel hocalar tutulur
piyano dersleri alır evinde
onunda hanımefendi olur
özel odasında yapar kahvaltısını
uşakları bulunur.
- IV -
Başları döndürür on yedisinde
kolej mezunudur
pırlantalarla tanışır
âşıkları yarışır.
Yirmi beşinde evlenir
lüks bir düğün salonunda
kaybolur havada uçuşan
dolarların arasında.
- V –
Ve Işıl bir kız bir erkek doğurur
onları da biberonla doyurur,
göğüsleri bozulmasın diye.
Çocukları ağladığında
gülsünler diye
onlara hep ‘Yeter’lerin
yaşam öykülerini okur

Islanmış Semtin Delikanlısı
Rumeysa'ya

Suskunsam,
Ve ağlamıklysam,
Gidişime ver birazda.
Hiç ağlamadım karşında,
Hiç incinmedim.
hiç bir zaman dilenmedim kapında.
Ve gözlerim ayarlı kaldı,
Kaybettiklerimin kanamalı dudaklarında.
Yüreğim dün gece yine sıcaktı.
Üstelik İstanbul deli gibi ıslaktı...

Suskunsam,
Ve yaralıysam,
Çaresizliğime ver birazda.
Hiç rastlamamıştım gözlerine,
Şehrimin ışıklı tabelasında.
Kalbimi bul diye sabahlıyorum artık
Soğuk bir tren garında.
Elvedaların çınlıyor güzel,
Kulaklarımın zarında.
Dün gece beni saran ıssız bir kucaktı.
Üstelik İstanbul deli gibi ıslaktı...

Suskunsam,
Ve kararlıysam
Çocukluğuma ver birazda.
Çünkü hiç bir çocuk
Oyununun bozulmasını sevmez.
Hiçbir ölüm
Almak için bir canı vakti beklemez.
Dün gece bütün dileğim
Hayalinin ellerini tutmaktı.
Çünkü İstanbul deli gibi Islaktı...

Issızlığa Sığınırken

Gecenin ağırlığında uyumaz yüreğim
Sevdaya doğru açılır yelkenler
Kıpırdar benliğim arar kendini
Bordrosunda çığlık çığlığa sular...

Bir bahara kaçar gönlüm
Issızlığına sığınırken gurbetin
Düşerken yaralı bedenime sevdası
Yanar dalgası çığlık çığlığa...

Bulamayacaksın

Bir sabah uyandığında
Yağmalanmış bir şehrin
Sessizliğine bürünecek anıların....
Karakışın koynunda kuruyacak taze baharın
Sana yazılmış şiirlerim
Gözyaşında birer birer alevsiz yanacak
Gözlerin karanlığa perde perde düşerken
Üşüyen yüreğin
Sana tavan deliğinden gülümseyen yıldızları
Anlatan bu garip adamı arayacak...


Bir sabah perdeleri güneşe araladığında
Kanatları parçalanmış
Bir serçe yavrusu düsecek avuçlarına
Tarifsiz bir korku eklenecek gözyaşına
Soğuk ellerin alevde ısınmazken
Islak gözlerin hep
Üşüyen yüreğini gülüşleriyle ısıtan
Bu garip adamın sıcak ellerini arayacak...

Bir sabah pencereni rüzgarlar açtığında
Taze hazanlar düşecek ellerine
Dalgalar yalnızlığını bırakacak sahillerine
Gözlerin güneşte ısınır zannederken
Sen yalnızlığın gölgesinde üşüyeceksin
Ağustos sıcağının ateşle dansında
Yıldızların soluklandığı dağınık saçların
Çiçek kokulu nefesimi arayacak...


Bir sabah uyandığında
Tenini soğuk terler içinde
Sol yanını tarifsiz acı içinde bulursan
Korkudan irkilip gözlerinde varlığımı ararsan
Senin bir damla gözyaşına gözünü kırpmadan
Canını verecek kadar seven bu adamı
Yüreğinde bir daha bulamayacaksın.

Sessiz Fasıl



varsın dönsün, büyük malûm semazen
elbet vardır bir gayesi
karanlığa dönse de yüzü bazen
mutludur ihtiyar hikayesi

sessizce şarkını kulağıma fısılda
sesin hiç dinmesin bu güzel fasılda
yaşlı kollarınla küreklere asıl da
yetiş! dolmadan kısa vadesi..