Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 396

O mutluluk şarkısını çalıyorum
Müziğin eşsiz ritmiyle rüyaya dalıyorum

Avucumda bir yaprak
tutuyorum; sonbahardan kalma

Rüzgar onu da uçuruyor
benden uzaklara..

Hatıralarımı kıyıya vuran
sular alıp götürüyor
Peşinden koşuyorum, bilinçsizce

Sular ruhumu
serinletiyor

Dalıyorum suların
derinliklerine...

Rüzgar beni de savuruyor
hatıralarım gibi

Savruluyorum; bilmediğim
diyarlara

Koşuyorum, hatıralar her an ardımda
Unutmak istiyorum;
Var gücümle kaçıyorum

Çal Be Telefon

Her an,elim ahizeye uzanır,
Ararsın diye beni...
İki kulağım dört olur,
Bekler telefon zilini.
Dilimden düşer,içimden geçirdiğim;
Çal be telefon !..

Ay ışığında yazdım bunları,
Hani,"mehtap" derler ya.
Yıldız dolu gökyüzün varsa,
Ölüm dokunmaz sevdana...

Uzansan tutacaksın gibi,
Ayağının altında Ankara 'nın ışıkları...
Uzandım yıldızlara,tutamadım,
Ay ışığında yazdım bunları;
Ağladım...

Ankesörlü telefon yanı başımda,
Seni düşünüyorum,
Arar belki diyorum...
Hadi,
Çıldıracağım;
Çal be telefon !..

Seni duymak,
Ateş etti,gülisatan yüreğimi...
Sesini dymak,
Bana ne kazandırır ki ?!.

Sen uzaksın bana,
Yüreğin uzak;
Telefonun başında ne bekliyorum ki...
Bilmiyorum...
Ya telefon çalarsa,
Bir kez daha kıracaksın kalbimi belki,
Olsun,
Sesini duyayım,
İyi olduğunu bileyim yeter ki...
Herşeyi göze aldım,
Yüreğim çatlayacak;
Çal be telefon !..

Yıllarca,
Evet yıllarca yere çaldım içimi;
Ölmedi sevgim,
Öldüremedim içimdeki seni !
Ümidimi çoktan gömdüm de mezara,
Aşkından kırtulmadı yüreğim...

Hayal bu;
"gözlerinde gözlerim,
ellerinde ellerim"
Hep aynı düşteyim yıllardır...
Bırak bu aşkı ne olur,
Sevgili içim !..

Kulakların çınlasın canım;
An beni...
Sesini duymak istiyorum;
Ara beni...
Sevgi adına,sevgi adına,
Çal be telefon !..

Bu şarkı çalmasa uzaktan,
Vurmasa kulağıma,
Belki de seni,anmayacaktım...
Gecenin bu saatinde,
Mehtap,yıldızlar varken,
Gözyaşları içinde,
Olmayacaktım...
Bu şarkıyı,
Birlikte
Dinlemiş olmasaydık,
Ağlamayacaktım...
Hatlar bozuk olmasın,
Dua bu...
Belki beni ararsın,
Yıkma umudumu;
Çal be telefon !..

Zil çalıyor,
Telefon başkasına...
Yıllardır bekliyorum,
Bir kez de benim için
Çal be telefon !..

Bir sigara tüttüreceksin ihtimal
Ufku seyredeceksin saatlerce
Bir rüzgar kopçalayacak yüzünü
Sonra hayalim gelecek karşına
Bir Şiirimi mırıldanacaksın
Hıçkıracaksın..!

Sonra bir şeyler yazmak isteyeceksin
Kafan gibi kaleminde işlemeyecek
Unutmak isteyeceksin her şeyi
Ama unutamayacaksın hiç bir şeyi
Kıvranacaksın.!

Necip Fazıl Kısakürek

bembeyaz dunyada sensiz..
bembeyaz dunyada
seninle yasamak varken
uzakta durmak gucume gidiyor
senin sevgini seninle
paylasmak varken
seni sensiz yasamak zoruma gidiyor....
hani insan aglamak ister
gozlerinden yas gelmez
hani gulmek ister yurekten gulmez..
hani birini bekler
ve o hic gelmez
ozaman olmek ister
ama.. eceli gelmezz....!

Çalınan Günler



Berim yerim burası değil istemiyorum artık
Ne seni ne senin gibileri
Aşkı tatmaktı tüm istediğim
Bir yudum sonrası zehir oldu
Ne sevdin dersin nede sen seversin
Halbuki ilk günler deli oluyorduk birbirimize
O kadar alışmıştım ki sana yaşadığım çevreyi unutuverdim
Balıklarıma bile bakmaz oldum
Şekeri bitmiş ağlayan çocuk gibiyim
Mutsuzum
Üzüntüm sana değil çaldığın günlere

Girdaptaki İnsan



Girdaba düşen çiçek gibidir insan,
Doğduğu an.
Girdabın çiçeği çektiği gibi,
Zaman da çeker içeri.
Girdaptaki çiçek gibidir insan,
Alnında yazgısı.
Başlar girdabın döngüsü.

Zaman ölüme çeker,
Akıntı girdaba.
İnsan ölüme gebe.

Nehirdeki girdaba bakın.
Hem çiçek var, hem tomurcuk.
Ölüme bakın.
Herkese yakın,
Ha büyük, ha çocuk.

Çocuğun dileğini götürür ölüm.
Tomurcuğun çiçeğini götürür ölüm.

Girdaba düştüğünde,
Yankılar kıyıda kalır.
Azrail geldiğinde,
Şarkılar yarıda kalır.

Azrail, görevli yalnızca.
Girdap, çeker acımasızca.

Zaman kaçınılmaz gerçek,
Gelip geçecek.
Bize düşen sabretmek,
İsyana düşmemek.

Akıntı, alıp götürür girdaba.
İsyan, müstahak eder azaba.