Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 447

Sana
Kapamadım kalbimin kapısını
Gülüşlerini unutmadım
Sen Düşlerimde olmadan nefes alamam ki

Rüzgârın yön değiştirdiği yerdeyim şimdi
Sensizlikteyim
Dudaklarımı aralayıp
Hep söylediğim kelimelerdesin
Özlemlerimde, hasretimde, yalnızlığımdasın
Uykularımın en yorgun zamanlarında
Uyanıp ansızın gece yarıları
Yüzüme düşen sensizliğin hüznündesin
Unuttum sanma,
Ben nerde yaşıyorsam sen ordasın

Sana ne yazsam
Ve ne kadar anlatamasam dostlarıma
Bir o kadar büyürsün içimde
Ve bir o kadar gizemli

Şimdi
Hüznümün başa çıkılmaz anında
Bir sigara yakmalıyım önce
Kuytu akşamların
Senli vakitlerini düşleyip
Sesini anımsamalıyım yine
Tebessüm etmeliyim
Ve dünyanın en şanslı şairi olmalıyım
Sırf seni sevdiğim için
ve sana yazılan her duygum okunduğu için
Onur duymalıyım

Gittin biliyorum
Beni yiyip bitiren bir merak,
Yüzünü göremediğim günlerin acısı kalbimde
Ellerinde olamamamın çaresizliği
Ve yalnızlığımın baki kalması
Hep acı verecek biliyorum

Gündüzlerin aydınlığında
Kısıp gözlerimi semaya bakıp
Bir parça bulut arayacak gözlerim
Umut ederek yağmurun değmesini tenime
Bekleyeceğim.
Senin için yanan tenime
Biliyorum,
Dokunmayacaksın

Kayıp şehirlerin
Kayıp sokaklarında yitik kaldım
Ayaklarımda umudumun ağır prangaları
Ellerimde yokluğunun kelepçeleri
Kimselerin bulamayacağı bir yerdeyim
Sendeyim

Sana en az pencerene gelen bir serçe
Yolda gördüğün bir çocuk
Sahilde tek başına oturduğun bir bank
Gizli gizli ağladığını gören bir ayna
Ellerinden dudaklarına değen bir sigara
Üzerine alelacele giydiğin bir elbise
Uyumak için
Ellerinle bir sevgiliyi sardığın gibi sardığın bir yastık
Gözlerine düşen uykusuzluk
Okuduğun bir kitap
Canını sıkan bir insan
Öpülesi dudaklarınla ısırdığın bir erik
Ve hep beklediğin
Hayallerini süslediğin o sevgili kadar yakın olmak istedim
Biliyorum ben sana dokunamadan
Avuçlarında bir hayatı tadamayacağım
Biliyorum
Sensizliğin karanlıklarında şiirler yazıp
Her şeye rağmen içimde yaşayacaksın
Senin yerin orası biliyorum

Sokağımdan geçmesen de
Kokunu duymasam da en güzel çiçeklerde
Sırf yakın olmak adına
Balkonundaki bir kaktüsün dikenlerinde
Küçük ellerine batmak için
Her zaman dua edeceğim

Yoruldum inan
Düşler kurmaktan
Nefessiz kalmaktan
Boş bir evde
Yalnızlığın şarkılarını söylemekten bıktım
Yoruldum inan
Yoruldum sensizlikten

Her sabah yüzümü soğuk suya vurup
Aynada kendimi mutsuz görmekten
En güzel günlerinde baharın
Sahillerde boş boş gezmekten
Durup durup sana yazdığım şiirleri
Duvarlara okumaktan
Ve cevap beklemekten bıktım inan..


Seni seviyorum
Seni özlüyorum
Diye söyleyemediğim
Telefonumun çalmasını beklerken
Yüreğimin sesini duyamadığım
Her an için kendime kızıyorum inan
Sana da kızıyorum
Beni bu boş âlemde
Sevgisiz bıraktığın
Yüzümü güldürmediğin için

Sesinin kulaklarımı okşamasını
Dokunamadığım teninde
Olabilmeyi
Şiirlerime güzelliğini yazmayı her fırsatta
Ne kadar istiyorum bilsen

Oysa
Yoksun
İçinde sana dokunamadığım
Seninle olamadığım bir dünyada
Bahar gelmiş
Çiçekler açmış
Gülmüş, ağlamışım ne önemi var
Ben yokluğunda geçen zamanı
Hiç yaşanmamış saydım

Biliyorum
Ölümüm seni düşünürken
Ve yanımda olmadığın bir vakit
Ansızın gelecek
sen hiç acısını çekmediğin yokluğumda...
Bilmeyeceksin bile öldüğümü
Ben hiç tamamlanmamış sayacağım
Gözlerimi kapattığım hayatımı
Ve verdiğim son nefeste bile
Acılar çekerken
Seni arayacağım
Biliyorum
Gözlerimin baktığı
Dudaklarımın seni sayıkladığı hiçbir yerde olmayacaksın
Ölümün acısı hafif kalacak
Sesini duyamadan çıkan canımdan

Sen bensiz bir hayatı
Bensiz geçen zamanı sevdin
Hep gizemli kalmayı
Kaçmayı
Ve sevilmeyi sevdin
Hiç çaba sarf etmedin
Bir nebze olsun
Cesaret edemedin sevmeyi beni
Düşlerde bir masal
Rüyalarda bir gizem kalmayı seçtin
Olamadın benimle
Bir kez yüzüme bakıp
İçinden geldiği gibi
Seni seviyorum
Seni özlüyorum diyemedin

Ben senli zamanların içinde
Hep sevinçten gülen
Heyecandan ne yaptığını bilmeyen
İçi içine sığmayan koca bir adam değil de
Oyuncağı eline verilmiş bir çocuk gibi
Hep gülücükler saçtım
Ağlayarak geçen koskoca bir zamana inat


Dünyanın en güzel yeri gözlerinin içinde saklı
Baharın yemyeşil dallarında artık hüzün var şimdi
Rüzgârlar sesini kesmiş
Ve yağmurlar boşa ıslatıyor kaldırımları
Gözlerimin uykuya düştüğü
Ve karanlığın aydınlığa hasret kaldığı yerdeyim
Sensizlikteyim.

Akıyor içimde bir duygu seli,
bütün kalkınmaları çürüten,
perde perde bir duygu var içimde.
Bu gece yine efkârlandım,
kapının önüne çıktım,
biraz kafa dağıtırım diye.
Biraz yürüdüm, durdum bir kenarda.
Senin karşı sokaktan gelişini hayal ettim.
Gözlerim doldu,
tekrar tekrar o sokaktan yürüyüşünü hayal ettim.
Seni yaşıyor gibiydim,
ama yabancı ve uzak bir koklaşmaydı sadece.
Hatta hayalimde başka birisinin arabasına binip,
beni hiçe sayan bir tavırla çekip gidiyordun.
Ve ilk defa hep Seni düşünmek için gittiğim yerde,
gökyüzüne baktığımda yıldızları göremedim.
Yoktu hiçbir tane,
bir sis sarmıştı sanki her yeri.
Sana giden yolları kapatan kapkara bir Perde.
Seni gönlümden koparmaya çalışan,
******** bir kader.
Hep isyan ettiğin kayboluşlarımı,
sessiz kalmamın nedenini nerden bileceksin?
Kendim bile kendimi anlayamadıktan sonra.
Sen nerden anlayacaksın kara çiçeğim...
Yürüdüğüm asfaltın çıkardığı Sensiz sesler,
günün bitişinde kaybolan güneş gibi,
en az onun kadar gerekli
ve en az o kadar melankolik,
bir melodidir.
İçimi okşayan,
sana yaklaştıran bir umut.
Aşka küskün olduğum zaman
duvara vurduğum yumruklar kadar çaresiz,
pencereme sığdırmaya çalıştığım dünya kadar imkânsız!
Sensiz saniyelerin her birtanesi çekilmez olsa da,
volta atan özlemlerim boğsa da beni,
sevinir gibiyim, umutluyum sanki,
çünkü Seni gördüm bu gece sokakta...

Farklılık


Düşün ki
Bir sabah uyanmışsın
hemfikir seninle tüm dünya
doğru, yanlış, güzel, çirkin
Gördüğün her şey aynı,
"Farklılık" lügatlarda tozlanmış
nostaljik kavram

Düşün ki herkes aynı
Kimsenin diğerinden bir farkı yok
Fikirler aynı, bakışlar aynı
Ne tez, antitez, ne sentez
Solunum bile artık fotosentez...

Baksana güller bile çeşit çeşit
Sarı, kırmızı, beyaz
hepsi de gül, neden, düşün biraz
Hem neden türlü türlü ağaçlar
Yetmez miydi ağaç niyetine bir tek çam,
Ne hoş huzur veriyor değil mi çınar...
Bir de söğüdün gölgesinde
Cennetten ödünç saatler yaşamak var

Unutma
Tonlar rengarenk gökkuşağında
Cümlesine beyaz diyorlar
Ben, sen, o, biz, siz onlar,
Cümlemize insan diyorlar...

Gözler



o gözler hep,
takip eden, takip edilen.
kaçırma bir diğerinden, utanmaktan mı?

o gözler hep,
her anını, her hareketini,
çözmeye, anlamaya çalışmaktan mı?

o gözler hep,
duyguların şelalesi, hislerin özgürlüğü,
önüne engel konamadığından mı?,

o gözler hep,
etrafında olup bittiğini zannettiklerini,
huylandığından, korktuğundan mı?

o gözler hep,
hep o gözler,
gözler hep o...

Fayda Vermiyor

Yavaş yavaş ayrılık gel diyor artık,
O güzeller güzeli el diyor artık,
Senin aşkın coşmuş bir sel diyor artık,
Beyhude çırpınışlar fayda vermiyor.

Sevip sevip ayrılmak benim kaderim,
Azalması bir yana artar kederim,
Boşuna üzülüpte feryad ederim,
Beyhude çırpınışlar fayda vermiyor.

Ağır Ağır sararken hasret dumanı,
Felek bir kere olsun vermez amanı,
Bu aşk burada bitiyor, geldi zamanı,
Beyhude çırpınışlar fayda vermiyor.

vah vah

Acaba elveda diyen önce ellerin mi göz mü
Bende ıslanan kirpikler mi küllenen yüz mü
Seni önce gören yüreğim mi bende ki öz mü
Bizdeki papaz nazarlı muska mı kem söz mü
Hala gelmiyorsan vah vah

Başkalarına anlatamıyorum içimdeki demi
Hangi kul vardır kula davranır ki böyle acemi
İnandım artık havva da çok üzmüştü ademi
Elmayı yemeseydi ademde yazardı şair sitemi
Hala sitem ediyorsan vah vah

Gel hile katma arşimet kanunlarına yakalanırsın
Aşk terazisinde saf ayarımsın benden de sarrafsın
Mihenk taşının en önde gideni içimdeki serdarsın
İster inan ister inanma yaratana sen günahımsın
Hala bana inanmıyorsan vah vah

Aşk meydanında keşkeyi silmiştim dil hanemde
Yoğurdum keşkeleri ekşidi yoruldu tek sayende
Bak nazsız şiirlerim meşk ediyor oldum sazende
Şiirlerim gelmen için kıvırtıyor raks etti hanende
Hala şiirlerime de inanmıyorsan vah vah

Ne ağaçlar gördüm çığ düşmüş dalları kırılmış
Kırılan benim kıran sen kış hep bende kalmış
Yunus gibi piştim senin gibi kimse yakmazmış
Pir sultan misali dostun tek gülü yaralarmış
Hala sözünden dönüyorsan vah vahhh.

Aşk Dediğin...



Yalandır ayrılınca sevdan,
bir anı olur bütün yaşanan,
tesellidir sevgiden arta kalan,
aşk dediğin böyledir.

İlk anda kalbinden fişkırır sevdan,
paylaştıkça dolu dolu yaşanan,
her zaman anılardır sona kalan,
aşk dediğin böyledir.

Bir gün ölür biter sevdan,
boş yeredir dersin belki bütün yaşanan,
hatırladıkça tebessümdür sana kalan,
aşk dediğin böyledir.

Bir gün gelir ölür bu dünyada sevdan,
film şerididir bütün yaşanan,
aşkına karşılık küçük bir mezar senden arta kalan,
hayat dediğin böyledir,
yalnızca karşılıksız seversen bakidir.