Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 497

KAL DESEYDİN KALICAKTIM...
"Kal" deseydin, kalırdım. Demedin oysa...
Kuru bir "Bitmesin"den başka hiçbir şey demedin.
Öyle kuru, öyle soğuk, öyle uzaktı ki, ondaki anlam!
Bu kadar kolay mıydı her şey, bu kadar yakın mıydık uçuruma?
Savunmayacak mıydın sevgimizi?
"Kal" diye haykırmayacak mıydın ardımdan?
Düşündüğüm bu değildi...
Hayal ettiklerim, beklediklerim başkaydı senden,
Mücadele beklemiştim oysa...
Yelkensiz olan gemimizi kıyıya ulaştırırız sanmıştım...
Kıyıya ulaştırırsın sanmıştım...
Oysa, onu denizin ortasında savunmasız bırakmama göz yumdun...
Bu kadar yıpratıcı olamazsın...
Oysa, bir anlam olmalıydı yaşadıklarımızda!
Paylaşılan duyguların bir anlamı olmalıydı.
Yüreğimdeki martıların bir anlamı olmalıydı.
Beynimizdeki melodilerin, aramızdaki çekimin,
Geçen akşamki sohbetin bir anlamı olmalıydı.
Duygularımızın bir anlamı olmalıydı.
Yüreğimdeki tüm martıları uçurdun şimdi...
Hangi yöne gittiler bilmiyorum,
Geri dönerler mi bilmiyorum.
Dünya boşaldı mı ne!
Neden bu kadar sessizleşti birden yaşam,
Neden artık parlamıyor yakamozlar gözlerimde?
Neden artık rüzgar esmiyor,
Her şey seninle mi kaldı yoksa?
Mantığım... Mantığımı bana bırak lütfen, ona ihtiyacım var.
Bazı şeyleri anlamak için ona ihtiyacım var!
Evet! Ben istedim ayrılığı, çıkmaz yollara yönelen bendim,
Kucağında bir yığın noktayla karşına çıkan bendim...
Kahretsin! Bunu neden yaptığımı bilmiyorum.
Ve senin buna nasıl göz yumduğunu...
Tıpkı balkondaki akasyaları sularken,
Fazla sudan dolayı sararacaklarını bilmediğim gibi...
Su, onun için hayat olmalıydı oysa...
Ve... Sen de benim tutunacak dalım!
Bazı şeyler vardı aramızda biliyorsun,
Olmaması gereken ama daima varolan.
Farklı uçlardaydık seninle,
Farklı mevsimleri seviyorduk, farklı zamanlarda....
Sen büyük fırtınalara vardın, bense lodostan bile ürküyordum..
Oysa başardığımız şeyler vardı her şeye rağmen,
Daha doğrusu öyle sanıyordum...
Binlerce yıldız arasında,
Ayın güzelliğini gösterebilmekti tek amacım...
Yıldızları söndürmekti... Sorunları yok etmekti...
"Bitti" deyişim öylesine bir şeydi, öylesine, sıradan, şakacıktan...
"Hayır" demeliydin!
Hatta kıyametler koparmalıydın yüreğimde,
Hendekler açmalıydın yoluma gidemeyeyim diye.
Sahip çıkmalıydın gözlerimdeki ay'a sevgimiz diye...
Beni yolumdan alıkoymalıydın...
"kal" demeliydin... Defalarca "kal" demeliydin...
Oysa, demedin...
Belki de senin çiçeklerin çoktan solmuştu ve ben
Akasyaları kışın yaşatmaya çalışmakla hata etmiştim...
Belki böylesi daha iyi oldu...
"Kal" deseydin kalırdım... Hem de seve seve kalırdım.
Martılarla kalırdım. Yakamozlarla kalırdım.
Demedin oysa!
Bilir misin?
Kaç çığlık olup yıkıldı yüreğim giderken...
Bilir misin?
Nasıl bir cana hasretti yüreğim, yolumdan döndürecek...
Bilir misin?
Nasıl zor oldu ardıma bakmadan çekip gitmek...
'KAL' desen kalacaktım...
DEMEDİN OYSA!!!

Hayatın Uç Noktası

Uç noktasındayız hayatın
Burada aşklar pek güzel
Ayrılıklar pek bir acı olur

Burada insanlar neşe dolu
Burada insanlar öfke doludur...

Burada renkler alacakaranlık
Mevsimler bahardır...

Burada hayat öykülerden
Burada hayat hayallerden ibarettir...

Burası hayatın uç noktası,
Zaten hayatın hep burasında,
Zaten hayatın köşesindeyiz...

Ne zaman son bulacağını bilmediğimiz bir hayat...
Burası hayatın uç noktası...

Yaşamalı aşkı zamanında,
Yaşamalı ömrü doyasıya,
Ağlamayı unutmalı,
Yeniden sevmeli belki de

Çünkü burası hayatın uç noktası...
Ne zaman duracağını bilmediğimiz bir vakit burası...

YÜREĞİM KIZMADI SANA...
Yüreğim.
İsminin kazılı olduğu yüreğim,
Beni başka diyarlar üzerinde gezdirip,
Hayal ile gerçek arasına sığmayan gözlerin,
Kızmadı ki yüreğim sana,
Darılmadı gücenmedi .!
İnan...
Düşünme fazla beni,
Ben bıraktı ın gibiyim
Tek fark var heyecanla atmıyor kalbim,
Tek fark var aydınlık bakmıyor gözlerim,
Tek fark var iştahsızlaştı yüreğim,
Tek fark var güneş gibi de il hep karabulut yağıyor üzerime,
Tek fark var aşk dolu şiirlerim yerine ayrılık kokan esir düşmüş sevdamı yazıyor bu ellerim.
Farklar öyle çoklar ki...
Yine de sana kızmadı yüreğim,
Ellerin tutunabildi i bir anda saracak yüreğimi,
Biliyorum.
Söylemiştin bunu bana
Sen bu konuda yalan söylersin ama,
Biliyorumki BANA BAKAN GÖZLERİN ASLA

Haydi Gel



Haydi gel..
Yoksa kaybolacağım karanlıklar arasında.
Sisli bir kış gecesi,yada hüzünlü bir sonbahar akşamı;
cesedimi bulacaklar çamurlar arasında!
Gelip sana haber verecekler inanmayacaksın.
Bir elinde resmin diğerinde silahı vardı diyecekler şaşıracaksın.
Koşup geleceksin sonra bana.
Cesedimi görünce taş kesileceksin..!
Senin için neler çektiğimi, bir bir anlayacaksın..
Eğilip sarılacaksın soğuk vücuduma.
Çok geç kaldığını anlayacaksın;
sevgilim bak ben geldim kalk diyeceksin.
Seni duymayacağım artık..
Beni affet affet birtanem diyeceksin.
Seni çoktaan affettiğimi bilmeyeceksin.
Bir fısıltı duyacaksın,kuru dudaklarımdan.
Elveda sözü.
Çınlayacak bir ömür kulaklarında.
Elveda sevgilim elveda yalancı kocaman boş dünya ELVEDA...

Haydi git



Haydi git güle güle
Güle güle sana
Acılara yeten gücüm
Mektuplara yetmedi
Demirlere yeten gücüm
Mektuplara yetmedi

Bu ne biçim sevgi
Nasıl kardeşlik
Bu nasıl dostluk
Bu ne beter sevda
Benim aklım ermedi.

Haydi git güle güle
Güle güle sana
İçli mektuplar gelmesin
Kavuşmaz uzaklardan
Yanık mektuplar gelmesin
Kavuşmaz dostluklardan.

Haydi git güle güle
Güle güle sana
Zincirlere yeten gücüm
Mektuplara yetmedi
Demirlere yeten gücüm
Mektuplara yetmedi.