Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 548

Issız Gece



Issız gecelerle kapadım üzerimi sen yokken
Ve ıssız gecelere yazdım yalnızlığımı
Ağladım sabahlara kadar hıçkıra hıçkıra hiç durmadan
Gözyaşlarımı deniz yaptım senin için
Kimi zaman hayllerimi yüzdürdüm
Kimi zaman hayallerimle birlikte ben de
Boğuldum kendi denizimde
Ama seni sensiz yaşamayı öğrendim artık
Ya sen
Zifiri karanlık gecelerimde ışığım olmayı düşündün mü hiç
Ya da
Teselli bulduğum sigaramda nefes nefes içime çektiğim
Duman olmayı
Nerde
Sen ölümden öte sevmeyi nereden bileceksin ki
Nereden bileceksin ki
Bu adam seni sensiz yaşarken her gün ölecek
Söyle
Nereden bileceksin...

Ayrılık

kaç gecenin çölüdür bu ayrılık
kaç şiirin dölüdür üstüme
örttüğün bu ince sessizlik
kalbim alış artık, kır kendini
kendi duvarında, sesini
kendi duvarına haykır.

tesadüfen birbirine rastlamış
başka başka aşklarsızın siz artık
geceyle gündüz gibi birbirine
ayrılmış. O ki rüzgar, bir zaman
senin çölünde kumlar uçurmuş,
o ki gece ve esmer, görmüyor
sahrayı, sesi içinde karışmış.

her ayrılıkta kendine saplanan bir hançer
kendi sabrını deneyen taş,
kendi uykusuzluğunda yatak oldun.
kül koy şimdi yanına korunun
seni kavuran onu da yakmasın.
aşkla besle kendini, gül yetiştir,
sardunya çoğalt.
ki, sen aşktan ve ayrılıktan
başka ne anlıyorsun.

Bütün hakları saklıydı kalbimin..
Kimseye göstermedim orada biri vardı..
Benden bir tane daha..
Susan,bakan..
Sessizliği seven,o yalnız ufacık kız çocuğuydu..
O ağlardı gecelerce..
O susardı , o beklerdi..
Bütün hakları saklıydı..
Bir kişiye aitti..
O nerede diye beklerken..
Gökten inen bir yıldırım gibi düştün avuçlarıma..
Avuçlarımı yakan bir sevdayla..
Ellerim yandıkça o sıcaklık kalbime vuruyordu..
Sen diye yaşamaya başlamıştım..
Evet o deli , küçük kız seviyordu..
Minicik elleri yanıyordu O'nun sevdasıyla..
Ama yadırgamıyordu..
Seviyordu bu alevi..
Midesinde ağrılar,
Gözlerinde yaşlar,
Kalbinde kütürtüler..
Dinmeseydi..
Tutsaydı o beklediği ellerinden,sonsuza koşsaydı yanında..
Yıllarca susuz koşardı onun yanından..

Yağmur Gözlüm 2



Bırakıp gittin kalmadı zevk sefa
Hasretinle yanarım yağmur gözlüm
Resmine baktıkça çekerim cefa
Yazımıza ağlarım yağmur gözlüm

Hâtıra resmin düşmüyor elimden
Kokunu ararım her saç telinden
Aşkın eksilmedi gönül evinden
Sevgimizi yaşarım yağmur gözlüm

Damla damla yaşıyorsun kanımda
Bir gölge gibi gezersin yanımda
Gördükçe hayalini her anımda
Hayaline bakarım yağmur gözlüm

Aynalarda bakarsın sen yüzüme
Rüyada dokunursun ak tenime
Sevgin hâtıra kaldı şu kalbime
Hâtıranı ararım yağmur gözlüm

Öyle girdin ki gizlime saklıma
Neye el atsam düşersin aklıma
Dalarım hayale varmam farkına
Anılarda sararım yağmur gözlüm

Göğsümde duruyor sıcak nefesin
Kulaklarımda çınlar tatlı sesin
Aklımdan çıkmıyor yağmur gözlerin
Gözlerine dalarım yağmur gözlüm

Ayın Altında



ayın altında uzanmazsak mehtaplı bir gecede
başımıza gelecekleri düşünmezsek savaşan dünyada
cebimize giremeyenlerin hesabını soramazsak hırsızdan
değerini bilmezsek sevdanın
eli kolu bağlı birine el uzatamazsak
fukara görmek üzmüyorsa eğer
ganimet ganimet yaşarsak bu hayatı
hakkında bilmediklerimizden medet umarsak
ılık sular nasip olmasın bedenlerimize
iki dünya arasında köprü kurmasınlar
kapı kapı gezdirsinler, rezil etsinler herkese
liğme liğme etsinler dillerimizi

mor dağların ardını umut etmezsek
nergis kokularını sunmazsak yarin gülüşüne
orta yerde bağırmazsak aşk aşk diye
ölümden gayrı ayrılık durdurmazsa kalplerimizi
pis sularda yıkasınlar cenazemizi
rahat görmeyelim münkir'in elinden
sopalarla yıksın bizi nekir

şafakla beraber koyulmazsak yollara
tabancadan ziyade güller savurmazsak dünyaya
uykusunda bile sevmezsek o ceylanı
ürkek ürkek ağlamazsak yağmura karşı
ve direnmezsek
ya da savaşmaz isek güzel olan her şeyin uğruna
zebaniler alsın bizi cehennemlerine