Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 555

Geceme mehtap oldun
Gündüzüme aydınlık

Sponsorlu Bağlantılar

Sabahımda güneş oldun
Gözlerimde parıldı
Ağaçlarda çiçek oldun
Bahçemde baharım
Yağmurlarda damla oldun
Pınarlarda suyum
Kadehimde şarap oldun
Bardağımda sevdam
Aldığım nefes oldun
Kalbimde atışlarım
Zamanında gelen oldun
Gönlümde kralım
Sen benim sevgilim oldun
Yüreğimde aşkım.

Mutlu aşk yoktur - Louis Aragon

Hiçbir şey elinde değildir insanın:
Ne gücü, ne güçsüzlüğü, ne de yüreği.
Açtığını sansa da kollarını, gölgesi bir haçtır onun.
Paramparça olur avucunda sımsıkı tuttuğu mutluluk.
Bir garip, bir acılı boşluktur günleri.
Mutlu aşk yoktur.

Bir başka kader için giydirilmiş
Silahsız askerlere benzer hayatı.
Çaresiz, kararsız kaldıktan sonra akşamları,
Neye yarar ki sabahları erkenden uyanmaları.
Söyle bunları bir tanem, tut gözyaşlarını.
Mutlu aşk yoktur.

Güzelim, sevgilim, kanayan yaram benim.
Yaralı bir KUŞ gibi taşırım yüreğimde seni.
Ve onlar bakarlar bilmeksizin, geçerken biz,
Tekrarlayıp ardımdan benim ördüğüm sözleri:
Ve apansız ölürler iri gözlerin için
Mutlu aşk yoktur.

Vakit yok artık öğrenmeye hayatı.
Ağlasın birlikte yüreklerimiz gün ışıyıncaya dek.
Küçümencik bir şarkı için bile nice mutsuzluk gerek.
Bir ürperişi bile nice pişmanlıkla ödemek.
Bir ezgi için bile nice gözyaşları dökmek
Mutlu aşk yoktur.

Hüsranla bitmeyen aşk yoktur.
Yara açmayan aşk yoktur kalpte.
İz bırakmayan aşk yoktur insanda.
Ve tıpkı senin gibidir vatan aşkı da.
Gözyaşlarına boğulmayan aşk yoktur.
Mutlu aşk yoktur.
İkimizin aşkıdır bu gene de.

Ölüm ve Aşk



Ölüme benzetirim ben aşkı
İkisi de destursuz,
İkisi de ruhsatsız girer bedene
Sevdanın kör kurşunu saplandımıydı yüreğine
Anla ki sen de sevmişsindir birisini
Ve bil ki ölmüşsündür...
Ölüm kurtuluşa erenlerin mükafatı
Sevda ise sevgiliye sunulan armağan
Bil ki sevdadan nasibini alamamış biçare
Sen bir defa ölürken
Ben bin kere öldüm sevdanın ateşiyle
Sen bir kere yanarken
Ben her gece sevda pınarından su serptim yüreğime
Senin kaybettiğin umudun oldu mu hiç
İç çekerek ağlayıp,
Yiten her umudun ardından
Yeni bir umut yaktın mı
Haydi aç yüreğinin kapılarını sonsuzluğa
Al götür beni benden tutarsızca
Eğer yaşamak dediğin
Bir kuru otsa kıraç topraklarda
Yaşamayı sana
Ölmeyi ise sevdalı yüreğime bırakıyorum.

İçimden Geldi



ayrılırken son bir defa gözlerine baktım
son bir defa saçlarını okşadım içimden
son bir defa tenini kokladım içimden
giderken son bir defa yapmaya çalıştım bunları ama sen hissetmedin
son bir defa seni seviyorum demek istedim
son bir defa boynuna sarılmak istedim
ve yaptım bunları ama içimden
sen hiç hissetmedin, hiç farketmedin ben bunları yaparken
ve giderken senden son defa birşey bekledim
son bir defa beni öpmeni istedim
son bir defa veda etmeni istedim
son kez sarılmanı haykırmanı bırakmamanı istedim
saatlerce sarılıp omzumda bizim şarkımızı söylemeni istedim
ve o an yeniden başlamamız gerektiğini anlamanı istedim
o kadar çok istedim ki anlatamam
ama sen hiçbirini anlamadın
sevdigim anlamadın anlamadın
Sen bunları hissedemedin
ve arkana bakmadan çekip gittin...

Gücüm yetmiyor unutmaya


Gücüm yetmiyor unutmaya
Özlüyorum
Elini tutmayi sesini duymayi
Boynuna sarilip omuzunda aglamayi
Nedensiz sevinçleri
Hasret dolu sevgi dolu simsicak düslerimi
Özlüyorum
Gücüm yetmiyor unutmaya
Seni aramazsam unuturum sanmistim
Girmez sanmistim hayalin beynime
Geceleri düslerimde
Gündüz baktigim heryerde seni
Özlüyorum..
Renkler gitmenle soldu
Kirmizi kirmiziligini unuttu
Mavi maviliginin farkinda degil
Beyaz yanliz sen giydiginde
güzelligini haykiriyormus
Özlüyorum
Bu özlem bu bekleyis hiç bitmiyecek
Ruhumda sana açan eflatun renkli çiçekler
solmayacak
Olmasanda sensiz sensizligi yasatacagim
Sensiz seninle olmayi basaracagim
Sonun yaklastigini hissettigim gün
Beyaz, bembeyaz mendilimi sallayarak
Sensiz yasamin kahrediciligine veda

Sonbahar Çığlığı



Belki bir gün sonbahar hüznü çöker ansızın,
Hep vakitli vakitsiz eser mahi hülyalar,
Keskin bıçak dayanır elindedir gamsızın,
Alamıyor canımı ondan başka neyim var.

Bir sen varsın bilirim bu baharı yaz eden,
Bir canım var bir canım, ölüme de naz eden,
Belki bir gün sonbahar hüznü çöker ansızın,
Öyle bir bakışın var bu hüznümü az eden.

Bir hayal bir düş gibi tüm bu yaşadıklarım,
Bir peri görmüş gibi biraz gerçek düş gibi,
Rüya değil düş gibi adını sayıklarım,
Belki bir gün sonbahar hüznü çöker ansızın,
Tez bitiver yanıma duyarsan çığlıklarım.

Bir sen varsın bir tek sen, 'benim' diyebildiğim,
İçten bir gülüşün var, tek düşleyebildiğim,
Belki bir gün sonbahar hüznü çöker ansızın,
Yekpare bir bütünüz çoğu sen azı benim.