Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 561

Ah Yine Mavilerde Bu Deli Yürek..



bütün soruları silmek istiyor yüreğim
anlamını yitirdi hepsi bir bir..
bildiğim sana,
maviye hasretliğim
sol yanım maviye tutsak...

mavi de sensin.. sol yanım da

sen yoksun...
mavilerim saat kadranına,
umutlar bir sonraki vuruşa
gülüşleri hiç sorma..
gece mavilerindeyim...
sabahı yudumlamak sevdasına..

Diyorsun ki;
Gece ne kadar mavi olursa olsun
gün ışığını gizemine sarmalar
mavi ne kadar yaşanasıdır o zaman?

Gün batımı kızıllığı
ve
mavi ötesi dokunuşlarda
hangi çizgiler barındırır kaçak yolcu yüreğimi?

ama örtse de karanlık
zifiri renksizliğiyle
yine de tüm gece mavilerine,
gün-batımlarının en yakan kızıllığına inat
bir yerde solarken
hiç dokunulmamış dokunuşlarda,
bin yerde
halâ gün ışığı olacak bu korsan sevda..

tüm gün batımlarına karşı
yaşayacak yüreğinde
hiç solmayacak mavilerim
tek yürek..
tek beden..
ve mavinin tüm coşkusu...

Teşekkürler sevdam...
sunduğun her mavi dokunuş,
ve umuda kesmiş her vuruşu için yüreğimizin...

...En Sol yanım
Ve İsmi yasaklanmıslığım...
Nerdesin?
Yokluğunda yüreğini soluyup,
Aşkına her rengi yazdığım
Resim resim yüreğime işlediğim sevdam...
.........
Seni Seviyorum...

Senden Vazgeçemediğimin Resmidir



Gökten yağmur yağınca yıldızlar bile dökülmeli
Saçlarını devirdiğinde yana ben silkelenmeliyim
Bakışlarını çevirdiğinde her nereye orada bitmeliyim
Gülümseyişlerini sevdiğim, bir bir not etmeliyim
Gözlerini bir yudum su gibi her an içmeliyim

Seni düşününce birdenbire titremeliyim
Senin girmediğin uykularımı bölüp, rüyalarımı silmeliyim
Uyanır uyanmaz her sabah
Seni alıp aklıma uzun uzun düşünmeliyim

Sen gidince yanımdan ben ölmeliyim
Sen gelince artık ben olmamalıyım
Ya sen gitmemelisin ömrümden sevdiğim
Ya da ben senden ayrı kalmamalıyım, yaşayamamalıyım.

İçimden Geldiği Gibi



Pazartesi sendromu bitmek üzere şu saatlerde,
İnsan iç huzurunu yakalamışsa bir kere,
Yığınla işin üstesinden neşeyle gelebilmekte,
Hayal kırıklıklarına eyvallah edip,
Kendine güvene her daim "Merhaba" diyebilmekte...

Evet, bir daha yaşayamıyacağım nitelikte,
O en değerli saatlerim geçti bugün de yine.
İçimde varolmanın müthiş enerjisi ve sevinci,
Ümitle bakmaktayım gelecek günlere...

İçimden gelen duyguları paylaşmak istedim şuan sizinle dostlar,
Hani derler ya:" Damdan düşenin halinden yine damdan düşen anlar,
Her ne kadar gelmiş olsa da sonbahar,
Benim gönlüm her zaman ilkbahar...

Bazen coşar bu gönlüm kabına sığmaz,
Bazen de boşver aldırma der, akıl sır almaz,
Açmışım yine çenemi korkarım kapanmaz,
Koptu yine bu gönül dostlar,
Bağlasalar durmaz...

Bence insan her zaman kendisine çıkan bir yokuştur,
Kendi iç dünyasında kendi eksileriyle boğuşur.
Değilmi ki çiçeği yeşerten hava, güneş ve sudur,
İnsanı yaşatan da işte bu gönül coşkusudur...

Sana sesleniyorum ey İstanbul duy sesimi
İşte budur Nil'in gönlünün sesi
Dilerim dostlar şuan hepiniz atarsınız tüm stresinizi,
Doyasıya tadına varmaya çalışıp hayatın, eksik etmezsiniz,
Gönlünüzden yüzünüze yansıyan o eşsiz gülümseyişinizi....

Varlığını Mühür Gibi Bas Ruhuma



Rüyalarım kadar durgunsun bugün
Saçların anılarım kadar dağınık
Sokaktaki çocuklar kadar mutsuzsun bugün
Çehren kırık bir dal gibi kırık
Yollar kadar sanki yorgunsun bugün
Bedenin tek başına sanki kalabalık

Ama gitme ömrümden, yeter ki varlığını bileyim
Yüzünü göreyim yeter
Saçlarını savurmasan da olur
Bakışların isterse duvar gibi olsun/Razıyım
Umut vermesin gözlerin bana
Masmavi bir denize dalar gibi
Dalarım gözlerine
Kime ne..

Aşklama

Şaraptı rakıydı şuydu buydu
Kişi esrimeyi bir aşkta tatmalı ilkten
Dedim ya ondan gayri korkuluğa güvenemem
İçtiğim hep aşktı benim gerisi tortu

Sevişik iki keçi yumukgöz oğlağına
Özüne aşk sızmış o sütü emziriyor
Yumurtasını bir kovuğa koyarken
Aşkı da koyuyor anaç zargana

Aşk mavisi tükendiyse o boşuna denizde
Bil ki diken diken bir çamurla örtülüdür sığlığı
Niye enez bu zambak diye sordular mıydı
Aşksız geçen günlerinde örselenmiş,de

Aşk bürünmeseydi de bak hiç şakır mıydı
Şu bi damlacık isketeye ta gagadan kuyruğa
Kişi gönlünü yitirdi mi ne yüzle çıkar sokağa
Yaşamda nesi varsa aşk işte onun adı

Ansıyın aşkla yağdı da sular
Ondan kokulandı ıtır çekirdeklendi elma
Doğayla el ele bizi üreten bir sevgi var
Evrende en soylusu sezdim ki bu çoğalma
Horozdan Korkan Oğlan