Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 574

Yeryüzü Aşkın Yüzü Oluncaya Dek



Yarım kalan hiç bir yolculuk yok bu yaşamda
Bir birine karıştırılan hiçbir boyut yok
15 yaş nedir ki yılların sözde çizilen anlamında
Ya bir duygu selidir aralıksız ya da
Bir inanç fırtınasıdır yüreğin
Dirence açılan gençlik boylarında
Bir devrin sembolü diyorlar şimdi adına
Toprağa ölüm düştükten sonra hiroşima’da
Tüm bitkilerden önce yeşeren bir
Açelya
Şimdi
Kadiköy rihtiminda
Neyi çagriştiriyor sana
Sen söyle direnç çiçegi
Neyi
Bir köpük
Onur ugruna
Çürüyen irmaklar
Henüz dile gelmedi
Istanbul’u ezen suskunluğunda senin
Gazetelerde
Resimlerinle dolarken sayfalar
Nedense
Söyleşilerde yalnızca
Beyin hücrelerine
Yöneltiliyor sorular
Sense ölüm rengine inat
Kan maviliğince
Susuyorsun
Yalnızca geçmişin
Gelecekteki
O ölümsüz sesini yansıtıyorsun
Hani o bin renkli açelyanın
İnançlı sesini yansıtıyorsun
Gülümsüyorsun susuyorsun
Eyyyyyyyyyyyyyyyyyy
Ovaların ateş ateş çölleştiği yerde
Toprağın ırmak ırmak yüreklenişi sen
Yarınlara selamını iletsin diye adın
Damarlarına bağlanan yaşam
Ölümü kucaklarken ellerinle
Kopardın
Kurtarmak için enginlerin anlamını
Gökyüzünü yere indirdiğinden beri
Ve silmek için bir damlanın yüzünü
Bir okyanusu kucağına bastığından beri
Adın bir
Açelyadır
Artık senin
Koynuna ölüm
Düşen tüm topraklarda
Bir açelya
Yepyeni sözcükler yeşeriyor şimdi
Alnının ışıklı yamaçlarında
Yüreğini işitmek gerek duymak için
Soluğunu solumak gerek
Her dalıp gidişinde
Bin şiir
Çıkarıyor belki gözlerin
Yaşama gözlerinle dalmak gerek
Bir devrin sembolü diyorlar şimdi adına
Ve imgelerin en ulaşmaz doruğunda
Ey herşeye bitti diyenler
Korkunun sofrasında
Yılgınlık yiyenler
Ne kırlarda direnen çiçekler
Ne kentlerde devleşen öfkeler
Henüz elveda demediler
Bitmedi daha
Sürüyor o kavga ve sürecek
Yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek

İncitme Sakın


Yürüdüğün yoldan haberin olsun,
Çalıyı, dikeni incitme, sakın.
Yollarda ağaçlar yoldaşın olsun,
Dalını, yaprağı incitme, sakın.

Hatırdan çıkarma kim olduğunu,
Yoldan çıkaranın kin olduğunu,
Her yolun sonunun sin olduğunu,
Dostu, arkadaşı incitme, sakın.

Kalbini temiz tut, gönlünü ferah,
Canlıdan, cansızdan almayasın ah,
Dünya işi için etmeyesin, vah
Bacıyı, kardeşi incitme, sakın.

Aşk için, aşk ile yürü yolunda,
Neler göreceksin sağın, solunda
Sabahta, akşamda, hele bayramda,
Anayı, atayı incitme, sakın.

İnkar Etmiyorum




Bıktım artık,sıkıldım,düş yakamdan
Nedir bu çektiğim dertten,cefadan
Yinede ne olursa olsun inkar etmiyorum
SENİ HALA ÇOK SEVİYORUM.......

Sana gülüm desem dikenini batırırsın,
Sana aşkım desem ayrılık dersin,
Ama sana artık ne gülüm nede aşkım......
Demeyeceğim bundan böyle aklım yerinde

Sana kalsa aşkımız yaşayacaktı
Uğruna destanlar yazılacaktı
Bütün alem bizi konuşacaktı
Ama ben bıktım,,,,sana kolay gelsin

Bilki güzelim ne desem,ne yapsam
Yina inkar etmiyorum
Çünkü;;;;;;;;;;;;;;
SENİ ÇOK SEVİYORUM..

Bu kadarmiydi diyordun,
Bu kadarmiydi sevgin.
Ya ne sandinseni sevdigimi mi?
Kiz yikilmisti telefon basinda,
Bir sey söylemedi agliyordu sesizce,

Bir ara delikanli kizin hickirigini duydu.
Niye konusmuyorsun
Agliyormususn yoksa
Olsun canim bu da gecer,
Ben biktim diye mi agliyorsun? Degermi?

Senin ayrildigini söyleriz
benim icin hic fark etmez
Genc kiz hickiriklar arasindan
Cikan boguk ses ile
Bardagi tasiran bu söze
Karsilik dayanamadi
Anlayamadin mi sersem sen
veya ben
Ne farkeder ayrildigimiza agliyorum

Sana senin acinacak haline
Delikanli sustu.
Oysa genc kiz bunlari söylerken
Seviyordu daha öncede sevmisti ve sevecekti

Ama yapacak birsey yoktu
Bu sözlerin karsisimda direnen guru vardi.

Gurur,sevgi ne kadar ters kelime
Ve sonunda sevgi agir basti.
Telefonu kapatirken delikanli
Soguk bir "ELVEDA" genc kiz ise
Gururunu ayaklar altina alarak
Son bir defa "SENI SEVIYORUM" demisti..!!

Telefonu kapatinca delikanli düründü
Niye yapmisti? Oysa oda seviyordu
Sevdigini itiraf etmek icin bir daha aradi

Ama gec kalmisti.
Telefon cevap vermeyince
Genc kizin evine gitmisti
Kalabalikti sasirdi.
Ve aci bir sesle irkildi

Iceriden agzinin kenarindan akan kan.
Soguk bir ceset cikti.
Delikanli yikildigözyaslarini tutamadi
ELVEDA dememistim uyan
Dediysede uyanmadi kiz
Bir ara kizin elindeki burusmus kagit
Ilisti gözüne bugulanmis gözlerini silerek
Okudu söyle yaziyordu;

TÜM SEVENLERLE SEVILENLERE
IBRET OLSUN
SEVENLER ÖLMEZ...!!

Bırak Dağınık Kalsın

Bırak! Dokunma!
Gidişinle enkaza çevirdiğin ruhumu artık rahat bırak!
İstemem toparlamaya çalışma, zaten alışkın kalbim anlamsız yalnızlıklara.
Dönüp bakma arkana, sıralama ardı ardına saçma sapan pişmanlık üzgünlük
cümlelerini
çünkü işe yaramaz daha öncede gördüm bunarı.
Yalnızlığımla beni baş başa bırak ve artık defol git.
Kahrolası karanlıklara terket beni.
Uykusuz gecelere güneşi olmayan Sabahlara hediye et bedenimi.
Korkma gelmem peşinden dön demem gitme de demem demeyeceğim.
Öylece çek git.
Bırak! Dokunma! Gidişinle enkaza çevirdiğin ruhumu artık rahat bırak!
Defol git, kapıyı çıkarken açık bırak, belki bir teselli belki bir anı
giriverirse diye senden kalan sana ait olan.
Hadi işin bittiyse çekte git, yalnızlığımla baş başa bırak beni.
Git artık git de bir an önce alışmaya başlayayım güneşsiz sabahlara. Kapıyı
kapama!
Bırak! Dokunma!
Gidişinle enkaza çevirdiğin ruhumu artık rahat bırak! Artık istemiyorum seni
hadi defol git kalbimden ve beni artık rahat bırak!


Ali Aşçıoğlu

İnmek Zorundayım Son Durağı Kaçırmadan




Ölülerde yolculuk yapar,
Onların otobüsü,hiç durmaz.
Taki son durağa kadar
Sessiz,sedasız
Amansız,sevdasız
İnmek zorundadırlar!
Artlarına bile bakmadan,
Son durağı kaçırmadan
İnmek zorundadırlar!
Terk etmek acı olsada hayatı.
Bırakmak koysa da,ardında kalanı
İnmek zorundadırlar!
Şimdi bende yolcuyum.
Ebediyen gidiyorum.
Yanıma hiç bir şey almadan,
Aklıma seni takmadan.
İnmek zorundayım!
Sessiz,sedasız
Amansız,sevdasız.
Son durağı kaçırmadan.
İnmek zorundayım...

Acıya Kurşun İşlemez


Sabrın çalkalanıp taştığı sulardadır
Çığlıklarla parçalanmış uykularda
Buruşturulup atılmış aşklarda
Ve çalınmış mutluluklardadır
Ses ile yürek
Büyük rüzgarların o yanık şarkısı
Hala yükselir içimizden, dağılır
Coşkunun doruklarında sürer yankısı

İlk kurban adanırken bir nehire
Korkunun ilk nisanında başlamıştır
Gözyaşının ilk damlasından kalma
Yaslı baharlarla gelmiştir bugüne
Kanla yazılan yasalarla
Açlığın otağ kurduğu sabahlarla
Ve sonuçsuz kalan ahlarla gelmiştir
Acıya kurşun işlemez artık
Ölüm bile bu acıyı cellat bilmiştir

Yok bundan böyle ter yarası
Zincir tutsaklığı ve sabır
Kırbaç yalvartması sessizliğin
Can pazarı ve kahır yok
Herşey yaşanan şu gün gibi gerçek
Adımız halk olduğu günden beri
Bir direnç olmuştur bizde sevinçler
Şimdi acının her kuraklığında
Onlar
Yüreğimizin ovalarına çiselenirler

Boşuna değil bu ölürcesine sevmek
Ve ölürken bile yürümek
Boşuna değil
Hep yatağı olduk tarihin ırmağının
Yenilgilerle durulmanın
Zaferlerle köpürüp kabarmanın
Ama hiç bir zaman
Anası olamadık geçmişi doğurmanın

Yıldızlar ve sular tanıktır
Aç ve kavruk bir memeden
Direnmeyi yudum yudum emen
Bir çocuk gibi öğrendik
Ve direndik
Ordular kurduk türkü renklerinden
Bütün ağıtları bir hücumda yendik
Acıya kurşun işlemez artık
Biz yaşamayı zulümsüz sevdik

İntihar Mavi




Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...

Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Ve kılıçlarında taşırlar şiiri! .

Bu yüzden sevdaları mahzundur
Yürekleri kallavi!
Alınları ihanet vurgunudur.
Gözleri intihar mavi...