Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 596

Eylül Bakışlım



Baharda gelmedin yazda gelseydin
Ah benim hazanım eylül bakışlım
Nasıl sevdiğimi sen de bilseydin
Ah benim hazanım eylül bakışlım

Kaderimi baştan çizemez miydin
Bu kördüğümü sen çözemez miydin
Daha önceleri gelemez miydin
Ah benim hazanım eylül bakışlım

Kaç gece terk ettim kaç sabah koştum
Seninle doluydum sensiz bomboştum
Geç olsa da aşkı sende bulmuştum
Ah benim hazanım eylül bakışlım

Kalbim sarıl diyor aklımsa bırak
Gönlüm hep seninle ellerim uzak
Sen yolun başında ben de son durak
Ah benim hazanım eylül bakışlım.



Ahmet Selçuk İlkan

seninle Olmak Vardi...
.
Simdi Seninle Olmak Vardi Gülüm
Seninle Demlemek Zamani,
Geçen Günlerin Inadina
Seninle Yasamak Bugünü, Yarini...
Baskaldirmak Bakislarimla Kör Bir Vakit,
Bin Hinç Ile Sarilmak Bogazina Çaresizligin
Bogmak,
Parçalamak
'Cizz' Etmeden Yüregim...
Ve Bütün Engellere Ragmen
Döküp Ortaya Ne Varsa,
Ne Varsa Yakmak Sensizlige Ait...

Çekip Aralamak Zaman Perdesini
Umutlarin Gözlerinden Yol Geçirmek,
Bir Adima Indirmek Mesafeleri
Son Bir Sansimi Denemek
Önümde Atesten Barikat,
Arkamda Kulak Asmadigim 'Dur' Ihtari.
Soluk Soluga Kosmak Sana
Beni Sana Getirmek...
Simdi Seninle Olmak Vardi Gülüm...
.

O Aşktır Dediler



Her nereye baktıysam senden bir güzellik;
Gördüm. Bu nedir? Dedim. - O aşktır, dediler...
Al yanakta rengarenk açmış türlü çiçek
Derdim. Bu nedir? Dedim. - O aşktır, dediler...

Seni özlerim seni olsam da yanında,
Bir canım var, kurbandır her çeşit gününde,
Sana gelecek nice belalar önünde
Durdum. Bu nedir? Dedim. - O aşktır, dediler...

Ne yaptıysam uğruna değilim hiç pişman,
Dökülmesin gözyaşın aman canım aman!
Sen gül, eğlen, mutlu ol bana kalsın figan
Erdim. Bu nedir? Dedim. - O aşktır, dediler...

Sevince güzelleşti bu alem sevince,
Bende mevsim sonbahar sense açan gonca,
Gönülden köprü yaptım göz göze gelince
Vardım. Bu nedir? Dedim. - O aşktır, dediler...

Seni ister bu yürek baharı solsa da,
Seninle sendir gönül bir gece kalsa da,
En şahane zamandır son nefes olsa da
Sardım. Bu nedir? Dedim. - O aşktır, dediler...

HAYATI ISKALAMA LÜKSÜN YOK SENİN !

Bir aşk için yapabileceğin her şeyi yaptığına
inanıyorsan ve buna rağmen hala yalnızsan, için rahat
olsun. Giden zaten gitmeyi kafasına koymuştur ve
yaptıkların onun dudağında hafif bir gülümseme
yaratmaktan başka hiçbir işe yaramayacaktır.

Sen kendini paralarken o her zaman bahaneler bulmaya
hazırdır. Hani ağzınla kuş tutsan "Bu kuşun kanadı
neden beyaz değil?" diye bir soruyla bile
karsılaşabilirsin.. iki ucu keskin bıçaktır bu işin.
Yaptıklarınla değil yapmadıklarınla yargılanırsın her
zaman. Bu mahkemede hafifletici sebepler yoktur. İyi
halin cezanda indirim sağlamaz.


Sen, "Ama senin için şunu yaptım" derken o, "şunu
yapmadın" diye cevap verecektir. Ve ne söylesen
karşılığında mutlaka başka bir iddiayla
karşılaşacaksındır. Üzülme, sen aşkı yaşanması
gerektiği gibi yaşadın.Özledin, içtin, ağladın,
güldün, şarkılar söyledin, düşündün, şiirler yazdın.
"Peki o ne yaptı" deme. Herkes kendinden sorumludur
aşkta. Sen aşkını doya doya yaşarken o kendine
engeller koyuyorsa bu onun sorunu. Bir insan eksik
yaşıyorsa, ve bu eksikliği bildiği halde tamamlamak
için uğraşmıyorsa sen ne yapabilirsin ki onun için?
Hayatı ıskalama lüksün yok senin. Onun varsa, bırak o
lüksü sonuna kadar yaşasın.


Her zamanki gibi yaşayacaksın sen. "Acılara tutunarak"
yaşamayı Öğreneli çok oldu. Hem ne olmuş yani,
yalnızlık o kadar da kötü bir şey değil. Sen mutluluğu
hiçbir zaman bir tek kişiye bağlamadın ki.... Epeydir
eline almadığın kitaplar seni bekliyor.Kitap okurken
de mutlu oluyorsun unuttun mu? Kentin hiç görmediğin
sokaklarında gezip yeni yaşamlara tanık olmak da keyif
verecek sana.Yine içeceksin rakını balığın yanında.
Üstelik dilediğin kadar sarhoş olma özgürlüğü de
cabası....


Sen yüreğinin sesini dinleyenlerdensin ve biliyorsun
asolan yürektir.Yürek sesi ne bilmeyenler, ya da bilip
de duymayanlar acıtsa da içini unutma; yasadığın
sürece o yürek var olacak seninle birlikte. Sen yeter
ki koru yüreğini ve yüreğinde taşıdığın sevda
duygusunu. Elbet bitecek güneşe hasret günler. Ve o
zaman kutuplarda yetişen cılız ve minik bitkiler
değil, güneşin çiçekleri dolduracak yüreğini...

nazım hikmet ran

Kentin Gözyaşları



Martın ilk damlaları düştü
Güneşin vedasında bir bayram günü
Yağmur altında mendil satıyordu bir çocuk dilenmemek için
Ve kendini kaybetmişti bir genç kız bilmediği sokaklarda

"son sefer, kalkıyor" diye bağırıyordu kahya avaz avaz,
Bir kadın kocasının kolunda engin hayellerle adımını atıyordu vapura
Vapur köprü, vapur nefes,
Vapur bir ekmek lokması oluyordu dingin sularda
Ve kendini kaybetmişti bir genç kız bilmediği sokaklarda

Simidin yanında peynir satıyordu seyyar denilen satıcı
Seyyar olmayanlar kadar çok kazanmasada
Yağmura eşdeğer ter akıtıyordu helal lokma için
Oltasına takılırsa karnı doyacaktı balıkçının
Bakla falına inanırsa insanlar gülecekti çingenenin yüzü
Ve kendini kaybetmişti bir genç kız bilmediği sokaklarda

Gün kaybolup gece başlayınca
Çirkeflikler kare oluyordu sayıların üstünde
Sarhoş bir sürücüden rüşvet alıyordu yol kenarındaki şişman adam
Altında araba, başında dam, koynunda karı oluyordu çalıp çıpanın

Ötelediğimiz duygular vardı yosma kokan kaldırımlarda
Bir tineci çocuk "abi yüz bin liran var mı" derken
Ülke manzarasındaki yerini o da alıyordu hasbel kader
Bedava olan havayı soluyamaz olmuştu bilmediği sokaklarda kaybolan genç kız

Eskilerden kim kaldı ki,
Kalan bir kasap hamdi
Onun da dükkanının önünde
Her geçen gün daha da aç yalanıyordu bizim tekir kedi

Yağmur en ağlamaklı haliyle düşüyordu kucaklaşırcasına toprağa
Bir şair metelik girmeyen cebini
Sevindirmek istercesine şiirlerini satıyordu
Caddenin kuru kalabalığında

Yağmur dinmek üzeyken, güneş parıldayarak gözyaşlarını siliyordu
Kendini kaybeden kız
Aradığı sokağı meteliksiz şairin dizelerinde buluyordu

"Sen ki;
Kendinden kaçarken
Kendine toslayarak bulursun ancak kendini"

Öpünce anlıyorum; ben seninle yaşıyorum
Gün birden beri kaç kere yoruluyorum
Gidince anlıyorum, her şeyini özlüyorum
Tenin benim gibi, kokunu içime istiyorum
Birden bire hayatının tümü oldun
Gecelerine gün gibi doğdun
Gidersen bir gün biri üzülür çok
Hayatının tümü oldun
Gecelerine gün gibi doğdun
Gidersen bir gün biri kırılır çok
Adı lazım değil, baş harfi ben
Festival gibisin katılmak istiyorum
Önlerden yer kapıp, gözünü kalbime istiyorum
Asaletinin bedeli, çok kölen var belli
Hem biraz deli, azdan çok da serseri
Adı lazım değil baş harfi ben
Birden bire hayatının tümü oldun
Gecelerine gün gibi doğdun
Gidersen bir gün biri üzülür çok
Hayatının tümü oldun
Gecelerine gün gibi doğdun
Gidersen bir gün biri kırılır çok
Adı lazım değil, baş harfi ben

Gerçek Aşk


Gerçek aşkı hiç tanımadım,
Diyor; Aimee Cabot kitabında,
Sanki gerçek aşkı,
Kendisinden başka herkes,
Tanıyormuş gibi.

Gerçek aşkı tanımak için,
Kendini tanımalı önce insan:
Sevgiyi bilmeli ve sevgi üretmeli,
Çiçek sepetine sevgisini doldurup,
Gelen geçen herkese dağıta bilmeli?
Karşılık beklemeden hem de,
Ancak böyle insan; olabilirse insan,
aşk ile bağlana bilir diğer yarısına,
Onun aşkını beklemeden ve de.

Aşk'da,sevgi gibi tek yanlıdır,
Yalnızca seversin ve verirsin;
Aşık olur yanarsın benim gibi,
Anlaşılmayı beklersin ama olmaz,
Olabilemez,kimse anlamak istemez seni,
Yapa yalnız ortalıkta bırakırlar seni,.

Sevgi üretmeyi bilmeyenler,
Sevgisini karşılıksız veremiyenler,
aşık olmayı da asla beceremezler,
Ve gerçek aşkı tanımayı,
Hiç bir zaman öğrenemezler.......

Yasaklıyım Büyümeye



gelmelerin
avcumda sarı bir yirmibeşlik
çocukluk ağzımda kınalı şeker
yabanıl dudaklar kalır hediye

yanar su içmem üstüne

gitmelerin
oyunlarda yitirmem ki paramı
çocukluğumun gönlünde cehennem
samanıl yangınlar kalır geriye

yanar su serpmem üstüne

dün çocuktum
bugün ozan

yasaklıyım büyümeye