Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 618

Sen Yoktun Ya..!

Sponsorlu Bağlantılar

Yollar hep yokuşa sardı
Gün karanlığa doğru
Dansetmiyordu artık rüzgar
Toprağa küskün yağmur
Bir hüzün çiçeklerde
Boynu bükük yapraklar, ağaçların
Mahcup, sessiz, beklemede

Kabir toprağı örtülmüştü, adeta
Sen yoktun ya..

Boğazımda bir düğüm
Hüzün devşiriyor yaralı yüreğim
Yer arıyor kendine solgun umut,
Rüyalardan medet..
Bekliyorum,
Vefalı bir ses,
Özlüyorum..
Ağlıyorum

Kabir toprağı örtülmüştü, adeta
Sen yoktun ya..

Hani o ateş vardı ya
Hani o saran alev
Hani o sessiz haber
Hani o sensiz haber
Hani o ölüm haber
Ölmüştüm ölmeden
Efsunlu o geceden sonra
Sabahı beklemeden

Kabir toprağı örtülmüştü, adeta
Sen yoktun ya..

Bir ebed bestesiydi sevdam sana
Bir sözdü,
Perde kalmamıştı oysa vuslata
Kurşun gibi saplandı, şimdi
Yani o anda
Hani öldüğüm,
Hani şakaklarımda çıldıran sesin;
Gidiyorum...

Kabir toprağı örtülmüştü, adeta
Sen yoktun ya..

Güller kokmaz oldu artık,
Çiçekler solgun ve ölgün
Çöle döndü mahzun bahar
Güfteler elem üflemekte
Vedâ üflemekte
Cefâ üflemekte,
Alevden bir kor, sinelerde
Beyhûde..

Kabir toprağı örtülmüştü, adeta
sen yoktun ya..

Kucağımda biriktirdiğim kan kristalleri cansuyuna attığım
Sirke tadında gülücüklerim yeleğinin cebine sıkıstırdıgım
Bir ihanet yoktu ,bir kraliyet ve kehanet evet kehanet
Bir cekiliş vardı , kayboluş, kristallerden gelen haykırış...



İlmimden ,kederimden ve nefesimden korkuyor , bir adım atıyorum
Her adımda onceki adımımı silmeli yoketmeli hep
Küfrümü dinleyip; telaffuz edemedigim bir sozcuk girdabı
yolumdan alıp sonsuzluga goturmeliydi hep ,
ama olmadı hiç.. olmadı ..
Cünkü sen gitmeleri sevdin ..

Yıllarca erteledim duygularımı..

Okunmadan atılmış kağıtlarda duygularım
Gecikilmiş bir aşk yazılı atılan kâğıtlarda
Hiç bir şey için geç değil belki
Belki, şimdi tam zamanı.
Bir de yürek sözden anlasa...
Hergün bir sonrasına ertelediğim itiraflar..
Sorular, döner, dolaşır beynimin içinde.
Beynimin içinde satır, satır duygularım..

Sustururum kaleme almadan...
Bir gün, bir sonraya ertelerim hergün.
Kendimin, kendimle savaşı bu
Bir sevebilsem gerçek ve hesapsızca,
Aşık olsam ertelemeden bir sonraki güne.
Bir umut ışığı yanar yüreğimde
Umudu ertelerim bu sefer..
Umudu ertelerim bir sonraki güne.

Aslolanları yaşamadan umarsızca..

Anladım seni sevmek neymis...........

Bunca zaman bana anlatmaya çalıştığını,kendimi bulduğumda anladım.
Herkesin mutlu olmak için başka bir yolu varmış,
Kendi yolumu çizdiğimde anladım.
Bir tek yaşanarak öğrenilirmiş hayat, okuyarak,dinleyerek değil..
Bildiklerini bana neden anlatmadığını, anladım..
YÜREĞİNDE AŞK OLMADAN GEÇEN HERGÜN KAYIPMIŞ,

Aşk peşinden neden yalınayak koştuğunu anladım...
Acı doruğa ulaştığında gözyaşı gelmezmiş gözlerden,
Neden hiç ağlamadığını anladım..
Ağlayanı güldürebilmek,ağlayanla ağlamaktan daha değerliymiş,Gözyaşımı
kahkaya çevirdiğinde anladım..
BİR İNSANI HERHANGİBİRİ KIRABİLİR, AMA BİR TEK EN ÇOK SEVDİĞİ ACITABİLİRMİŞ,
Çok ACITTIĞINDA anladım..
Fakat,hakedermiş sevilen onun için dökülen her damla gözyaşını,Gözyaşlarıyla
birlikte sevinçler terkettiğinde anladım..
YALAN SÖYLEMEMEK DEĞİL, GERÇEĞİ GİZLEMEMEKMİŞ MARİFET,
Yüreğini elime koyduğuında anladım ..
"SANA İHTİYACIM VAR,GEL ! " diyebilmekmiş GÜÇLÜ OLMAK,Sana ''git''
dediğimde anladım..
Biri sana ''GİT'' dediğinde, '' KALMAK İSTİYORUM '' diyebilmekmiş sevmek,
Git dediklerinde gittiğimde anladım..
Sana sevgim şımarık bir çocukmuş,her düştüğünde zırıl zırıl ağlayan,
Büyüyüp bana sımsıkı sarıldığında anladım...
Özür dilemek değil, '' AFFET BENİ '' diye haykırmak istemekmiş pişman olmak,
Gerçekten pişman olduğumda anladım..
Ve GURUR, kaybedenlerin,acizlerin maskesiymiş,
SEVGİ DOLU YÜREKLERİN GURURU OLMAZMIŞ ,

Yüreğimde sevgi bulduğumda anladım..
Ölürcesine isteyen,beklemez,sadece umut edermiş bir gün affedilmeyi,beni affetmeni ölürcesine istediğimde anladım.. istediği..

Sevgi emekmiş,
Emek ise vazgeçmeyecek kadar, ama özgür bırakacak kadar sevmekmiş

SENİ SÖYLÜYOR

senden başkasını anlayamıyorum
gönlüme anlatamıyorum
ama seni kimseyle karşılaştıramıyorum,
aynı kefeye koyamıyorum
seni kıskanıyorum,
seni çok ama çok seviyorum
sığmıyor senin sevgin dağlara,
taşlara ve de dünyalara
ufukta güneşi, semada ayı görsem seni sanıyorum,
sen diye bakıyorum
dedim ya seni çok ama çok seviyorum
ve de kıskanıyorum
tutuşuyor sinemin en değerli düşleri,
niçin diye sorsam, yüreğime
seni söylüyor, seni mırıldanıyor ve de seni kıskanıyor
sönmez, bir elevi kim söndürebilir ki, kim su serpebilir ki
seni söylüyor yüreğim, seni tarif ediyor ve de seni gösteriyor
taş yüreği kim ufalayabilir ki, kim savurabilirki
seni söylüyor yüreğim, seni ama seni söylüyor
sunsada efkarlı düşlerim senin engüzel anılarını,
fayda etmiyor, gönlüm seni ama seni istiyor
sinem seni saklamak,
senin le avunmak, sana aşık olmak,
seni kıskanmak istiyor
en güzel, en değerli, en yaşatılır,
sevgi ve de mutluluk olsa gerek
seni tablo gibi yaşatmak, sanal olsada,
sen olmayınca teselliye çare belki
ama seni sevmek, sevginle avunmak, yanında olmak,
sonsuz zamanla seninle olmak
en güzel, en kayda değer, en muhteşem, yarası aşkın,
merhemi varlığın olsa gerek

Uçuruma yakın hissediyorum bazen kendimi.

Ve

Gidebilceğinin!

Güdüsü

Yakıyor tenimi

Korkuyorum…

Bir gün,

Tenin tenimden ayrılırsa…

Yokluğunla birleşip,

Yok olursam,

Bilinmeze bensiz gidersen.

Tıkanıyorum…

Bencilim evet,

Biliyorum…

Seni değil, kendimi düşünüyorum.

Aslında bu bencillik biz’e

Bakma…

Bütün korkum Sen Ben olmamıza.

Diyemiyorum…

Seni çekiyor bu beden,

Bütün benliğimi…

Sarıyorsun,

Dokunamıyorum.

Su gibi;

Akıp giderken sana…

Zaman,

Yüreğim sen diye kusarken…

Beynim sensizlikten iflas durumda…

Çekiniyorum…

Ve

Şimdi

Söylüyorum…

Sheni Seviyorum..

Unutamam Seni..!

Unut beni diyorsun,

Unutmak kolay mi seni?

Yüregimden söküp atmak ismini,

Hic yasanmamiscasina aramizda ki sevgiyi,

Bir mektupla bitirmek istiyorsun iliskimizi.

Yasandi ve bitti,unut beni diyorsun,

Unutmak kolay mi seni?

Disarda firtina var,yagmur yagiyor

Böyle bir günde karsilasmistik seninle,

Sanki zaman durmus,baska bir boyuttaydim.

Sadece sen ve bana bakan mavi gözlerin,

Icim isindi birden,yüregim kipir kipir oldu.

Yasandi ve bitti,unut beni diyorsun,

Unutmak kolay mi seni?

Mehtapli bir gecede denizi seyrederken,

Actim yüregimi,sonuna kadar sana,

Bütün dünyaya seni sevdigimi haykirarak.

Ilk dansimizi mum isiginda,

Sanki yüregim yerinden firliyordu.

Kokun dünyada ki bütün ciceklerden daha güzel,

Sicakligin günesden daha sicak,yüregim yakiyordu.

Resmine bakip agliyorum simdi,

Ben seni yüregime kazidim.

Gökyüzünde ki yildizim,günesimsin.

Yeryüzünde ki en güzel cicek,

Soludugum hava,ictigim su.

Unut beni diyorsun,

Unutmak kolay mi,unutamam seni!

canım istanbul


Canım İstanbul



Ruhumu eritip de kalıpta dondurmuşlar;
Onu İstanbul diye toprağa kondurmuşlar.
İçimde tüten birşey; hava, renk, eda, iklim;
O benim, zaman, mekan aşıp geçmiş sevgilim.
Çiçeği altın yaldız, suyu telli pulludur;
Ay ve güneş ezelden iki İstanbulludur.
Denizle toprak, yalnız onda ermiş visale,
Ve kavuşmuş rüyalar, onda, onda misale.

İstanbul benim canim;
Vatanim da vatanim...
İstanbul,
İstanbul...

Tarihin gözleri var, surlarda delik;
Servi, endamlı servi, ahirete perdelik...
Bulutta saha kalkmış Fatih'ten kalma kir at;
Pırlantadan kubbeler, belki bir milyar kırat...
Şahadet parmağıdır göğe doğru minare;
Her nakısta o mana: Öleceğiz ne çare?
Hayattan canlı olum, günahtan baskın rahmet;
Beyoğlu tepinirken ağlar Karaca Ahmet...

O manayı bul da bul!
İlle İstanbul’da bul!
İstanbul,
İstanbul...

Boğaz gümüş bir mangal, kaynatır serinliği;
Çamlıca'da, yerdedir göklerin derinliği.
Oynak sular yalının alt katına misafir;
Yeni dünyadan mahzun, resimde eski sefir.
Her aksam camlarında yangın çıkan Üsküdar,
Perili ahşap konak, koca bir şehir kadar...
Bir ses, bilemem tambur gibi mi, uda gibi mi?
Cumbalı odalarda inletir katibi mi...

Kadını keskin bıçak,
Taze kan gibi sıcak.
İstanbul,
İstanbul...

Yedi tepe üstünde zaman bir gergef isler!
Yedi renk, yedi sesten şayisiz belirişler...
Eyüp oksuz, Kadıköy süslü, Moda kurumlu,
Adada rüzgar, ucan eteklerden sorumlu.
Her şafak Hisarlarda oklar çıkar yayından
Hala çığlıklar gelir Topkapı sarayından.
Ana gibi yar olmaz, İstanbul gibi diyar;
Güleni söyle dursun, ağlayanı bahtiyar...

Gecesi sümbül kokan
Türkçe’si bülbül kokan,
İstanbul,
İstanbul...

Necip Fazıl Kısakürek