Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 634

sevmek yürek işi
başka türlü sevilmiyor
yürek sevme evi desem
yalan degil hani
başka yerde konaklamıyor
o sevda kuşu bu yüzden
gelip gelip bir yürek dalına konuyor o can kuşu
konmuyor başka hiç bir dala inadına
bir yürek dalından başka

sevmek emek demek
alınteri demek yürek teri yada
basbayağı iş uğraş işte
ama dünyanın en zor ve en ağır işçiligi
öylesine çetinmi çetin
üstelik emekliligi filanda yok
mesela sosyal güvencesiz
şu sendika sigorta meselesi yani
grev bile yapamıyorsun birini severken
ama lokavt nedense serbest
ansızın kapı dışarısın
boşuna dememişşairlerin ustası
'sevmek zor zeneaat 'diye
bu yüzden dyanamıyor her yürek
bu ağır işçilige

mesela bizi düşün
yada yalnızca beni
sevmek
senin için yirmi dört saat çalışmak
ter dökmek demek benim için
özlemek demek seni üstelik yan yanayken
beklemek demek sanki çok uzaktaymışsın gibi
üretip yaratmak demek bol ve bereketli
bire bin verircesine
üstelik yövmiyesiz ve gündeliksiz
yani seni severken sudan bile ucuz emek
yani bedeva
iş seni sevmek olunca[

Coşkunu sevdim
İçtenliğini, doğallığını
Düşlerini sevdim
Hislerim hislerini
Ellerim ellerini
Ben senin sıcaklığını sevdim
Sana çağlayışımı
Bende şiir oluşunu
Geceme doluşunu
Sevdim
Hayalinin bana dokunuşunu
Yüreğimi tutuşunu
Ben seni şiirsi sevdim....

ZAMAN YOK


Biliyorum kızgınsın. Kırgınsın.
Söylemek istemediğin sözler dilinin ucunda.
Hani biraz tutmayıp bıraksan kendini, hepsini yüzüme vuracaksın.
Zor duruyorsun. Kibarlığından. Ya da doğru kelimeleri arıyorsun hâlâ...
Yok... Boşuna arama.
Sevginin arkasında bıraktığın her hece kaybolmuş sayılır...
Derin bir kuyuda onlar şimdi; ulaşılmaz, karanlık, dipsiz...
Bırak orda kalsınlar. Onlar çirkin. Dokunsan elini, dilini yakarlar.
Canını acıtırlar. Benim de...
Yüzünden, gözlerinden, dudaklarının titremesinden, bilmediğin bir
melodiyi ıslığa dökme çabandan anlıyorum işte, kızgınsın...
Senin olmayanları bırak, bana kendi kelimelerinle ulaş...
Haydi söyle!
Bağır, çağır, yüzüme haykır ama kızgınlığını yüreğinde saklama ne olur...
Gözlerini kaçırma benden. Büyütme... Her şeyi hemen şimdi söyle.
Affedeceksen şimdi affet beni...
Zaman yok.

Doğru değil bu kadar uzak olman. Kendini uzaklara vurman...
Zaman yetmezmiş gibi, bir de araya mesafeler koyman...
Yollar, duraklar doğru değil... Bilesin. Boşuna bu kaçışın...
Alıp kendini başka yerlere götürmen yeterli değil. Ben buradayım.
Tam burada. Hiç değişmedi yerim. Bildiğin yerdeyim. Bildiğin gibi...
Doğru değil bizi parçalaman. Kabul et bunu.
İçin böyle istemiyor, farket, anla...
Dokunacaksan şimdi dokun bana...
Zaman yok.

Ben de bekleyebilirim kır çiçeklerinin,
ıslak çimenler arasından boy atmasını...
Ben de bekleyebilirim ılık lodosların coşturduğu bulanık denizin,
küçük sandalları sahilde bir o yana, bir bu yana yatırmasını, ben de...
Evet, ben de önce şiirler söyleyebilirim sana,
sonra küçük çekingen notlar gönderebilirim.
Doğru kelimelerin peşinde,
ben de küçük adımlarla dolaşabilirim, ben de...
Evet ben de bulduğum ilk aydınlık günde yanına gelip,
ilk serin geceyi bekleyebilirim sevdiğimi anlatmak için...
Ben de yüreğimi nadasa bırakıp bir süre,
bir başıma labirentlerinde dolaşabilirim hayatın, ben de...
Ama bunu yapmıyorum görüyorsun.
Önce sevdiğimi bilmen gerekiyor diye düşünüyorum.
Yaşam bunun ardından geliyor. Adımlarım böyle daha sağlam.
Buna inanıyorum, bunu yaşıyorum...
Hadi sen de yap bunu.
Seveceksen şimdi sev beni...
Zaman yok!

Gecenin Kapilari



Bütün kapilar kapandi, dişardayim
Birden karşima çikmayin korkuyorum
Uykusuzum fena halde, sokaktayim
Karanlik bastirdi mi bozuluyorum

Fena bir yerimden koptugum dogru
Kendimden çok fazla yaşamaktayim
Nereye baglanacak bu işin sonu
Aslinda ben kimim meraktayim

Bütün kapilar kapandi, sokaktayim...

Kurşunlanmiş Rüyalarim



Hasret alevden bir gömlek içten içe kor
Önce gel sokul sineme sonra halim sor

Körpe goncam, al dudaklim sen aldin aklim
Gözlerimde binbir arzum, gönlümde saklim

Kurşunlanmiş rüyalarim gel de hayra yor
Bir aci ver tanrim bana ayriliktan zor

Ela gözlüm sarmaşigim, ümit işigim
Sana hasret, sana hayran, sana aşigim

Sevdigini saramayan bir biz kalmişiz
Bizler aşk andini gülüm şeref bilmişiz

Tüm insanlar sagir şimdi bütün gözler kör
Al kalbimi sök yerinden yerden yere vur.

Saçlarini Zindan Zindan Sal Bugün



Bu sevda aklimi baştan alali
Bir hirçin denizim deli dalgali
Bir Yunus ol gögsü pul pul kinali
Gözlerime birer birer dal bugün

Iç çekelim kör dügümlü yollara
Ya benim ol ya benimle öl bugün
Hiçkiralim boşa geçen yillara
Yanagimi kirpiginle sil bugün

Teller bir bir koptu, paramparça saz
Dört duvar içinde esiyor poyraz
Müebbed gönlüme ne söylesen az
Saçlarini zindan zindan sal bugün

Iç çekelim kör dügümlü yollara
Ya benim ol ya benimle öl bugün
Hiçkiralim boşa geçen yillara
Gözlerimi yanaginla sil bugün

Ya başlayip yeni baştan sevdaya
Yanaklarin pençe pençe gül bugün
Kiralim kalemi nankör dünyaya
Ya başlangiç ya son olsun gel bugün

Küllenen Aşklar



Tomurcuk çiçekken bildiğim halin,
Kalbime doldurup aldığım halin,
Rüya imiş seni bulduğum halin,
O yıllar oyalar kandırır beni.

Yüzünde yorgunluk, saçında aklar,
Bizim gençliğimiz çalan tuzaklar,
Durulan sevgimiz küllenen aşklar,
Benden uzaklara alıyor seni.

Bilseydim o yıllar solacağını,
Zamanın bir hırsız olacağını,
Seni benden böyle çalacağını,
O yıllar bilmezdim, öğrendim yeni.

Mevsimler geçermiş, çiçekler solar,
Şimdi hatıralar beni oyalar,
Seviyorum seni ilk günkü kadar,
Yalınız bırakma gönlümü emi?
Sıkıca sıkıca tut ellerimi.

Gece



Yine rüzgar vuruyor bak pencereme,
Geceler korkulu, karanlık, sessiz...
Biliyorum beni sorup her yere,
"Söyleyin hiç gördünüz mü?" diyor "siz"

Dinliyorum çevremi tek nefesim,
Başka bir hareket yok şimdi evde,
Bağırsam çıkmayacak gibi sesim,
Sanki ben esirim, gece bir dev de...

Zaman durmuş şimdi, bekliyor beni,
Ne gece bitiyor, ne bir ışık var...
"Biz bir kabusa teslim ettik seni,
Çok uzağa gittik," diyor uykular.

Kendi hallerinde çocuklar karım,
Mışıl mışıl uyuyorlar, ne güzel,
Bilinki bu evdeyim, ben de varım,
Ama uykumu alıp gitti bir el.