Dönüyorum /Aslinda Kaciyorum.
Bu gece ilk defa agladim sana,
Gözyaslarim kirpiklerimin üzerinde düsmemek icin direniyor,
Gözlerimi kapatiyorum ve damlalar
Kimsesiz kaldirimlarin arasina takiliyor.
Onlarida kaybediyorum.
Sana agladim,seni kaybettim.
Dokunamiyorum sana ait hic bir seye,
Elim uzaniyor telefona ama arayamiyorum.
Mahfetmek istemiyorum hayatini,aci veriyorum,yenemiyorum icimdeki düsmani.
Elveda dedi sana dudaklarim,simdi cezasini cekiyor bilesin
Tasiyamiyorum bile kendimi,birde sen yüregimdesin.
Nasil atacagim,nasil koparacagim seni.
Bu sevgiyi icimdeki düsmanla kaybettim.
Hani senin hic tanimadagin diger yarimla,
Ya öbür yanim,aciyorum ona biliyor musun?
Nasil cirpiniyor,nasil yalvarir gibi bakiyor.
Aynaya baktigimda icimdeki düsman yok olmus.
Kanatti ve yok oldu yüregimden.
Seni de götürdü benden.
Karsiliksiz bir askin zehirini tasiyorum artik.
Bir nefes daha, bir nefes daha cekiyorum.
Kurtulamiyorum,gene uzaklasamiyorum.
Kokun sariyor damarlarimi,
Sen uzaklastin benden,
Ama burda kaldi gölgen.
Son defa görmek istiyorum seni,
Bir daha öldürmemek icin kendimi.
Insan bir kere ölür,
Benim hayallerim,umutlarim her gün ölüyor.
Gidecegim yüregimden,yitirdim,kazanamadim
Seni orda biraktim.
Paramparca olmus bir bedende.
Artik bu son adimlarim.
Seni buldugum yerde birakiyorum.
Birazdan sabahi karsilayacagim,
Ve beni buldugun yere gidecegim
O dipsiz yere,o bosluga,
Acilarimi,yaralarimi tasiyacagim.
Arkadaslarim onlar artik benim.
Ve sabah oldugunda,
Bütün sehri saracak yalnizligim.
Ask dediklerinde cocuktum,
Babam yoktu yanimda yalnizdim.
Gene ask ve ben hala cocugum, gene yalnizim.
Ve ask bitti,soldu ciceklerim.
Aydinligi olmayan son satirlari yaziyorum,
Küflenmis sözlerimi.
Burusmus bir kagit parcasina.
Onunda ömrü bitiyor.
Az sonra onu avuclarimin arasina alip,
Iyice kirismasini saglayacagim.
Actigimda tipki ben diyebilmek icin.
Safak sökmek üzere,
Ben hazirim.
Seferim bitti.
Dönüyorum.
Aslinda kaciyorum,
Hani virane olmus, damlar vardir ya,
Birde tavani akar,
Su agacli,fakir evden bahsediyorum
iste oraya.
Yüküm agar,ha gayret,ha gayret
Buzlarla kapli bedenimi tasimak ne zor,
Hele üsümek
Hele bir de rüzgarin amansiz titreyisi.
Ama engel degil bana,
Yolculugum coktan basladi,
Dönüyorum.
Aslinda kaciyorum.
Sana ait son damlalarimi yüzüme sürüyorum,
Kanla sulanmis damlalarimi.
Sirf evim tanisin diye beni,
Yoksa siginacak baska nerde bulurum bu limani
Kiyiya ulastim,
Simdi sensizlige demir atiyorum.
Sana dokunamamin ezikligini yasayarak gidiyorum.
Yelkenler fora.
Hadi ugurlar olsun
Şiir Nehri -1- [Arşiv]
