Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 649

Deniz



Umutlarimi denizin mavi sularinda aradim.
Sessizce dinledim sesini,
Benim de anlatacaklarim vardi.
Ama yapamadim
Bu huzurlu sessizligi bozamadim
Sadece bir şey istedim
Bu sakin maviligin içinde düşüncelerimin kaybolmasini
Yine de kendimden ve gerçeklerden kaçamadim
Her şeye yeniden başlamak için
Duygularimi senin mavi sessizligine
Kendimi akşamin serinligine
Birakarak yürüdüm,
Tek başima...

Gül Mevsimi



Her yer karanlik oldu kalplere nefret doldu
On dört asirlik nura söyler misin ne oldu
Beyaz küheylaniyla akinci da kayboldu

Beşikte torunuyla nineler de aglarmiş
Gözyaşi deryalari dolar dolar çaglarmiş

Namazgahta ihtiyar birkaç adam duruyor
Minarede garip ses bilinmez ki ne diyor
Pasli hançer imani yüreginden vuruyor

Hazan mevsimi şimdi gülistanlarsa solmuş
Cennet-asa baharlar çoktan beri kaybolmuş

Ilahi kelam vardi: "Nurum tamamlanacak!"
O gün gelecek elbet ancak ne gün olacak
Inleyen mazlumlarin ahi nasil duracak

Her yerde hüzün varken gözyaşiyla O geldi
Yürege huzur verip karanliklari deldi

Şafak atiyor şimdi hüzünlere elveda
Her yerde ayni beste kalplerde ayni sevda
Raks ediyor kainat meleklerse duada

Her yer nurlarla doldu bak tan yeri agarmiş
Semadan yeryüzüne işik böyle yagarmiş

Eller semaya açik diller kutlu duada
Daglar aşk erlerine şimdi selam durmada
Işik yagiyor artik gece erdi miada

Gözyaşiyla sulanan tohumlar başak verdi
Gökkuşagi rengini bak yüreklere serdi

Kalplerin coşkunlugu asri saadete denk
Heryerde güzellik var ve her gönülde mihenk
Bahar gelmiş ülkeme çiçekler renk renk

Beyaz küheylaniyla akinci bak duruyor
Mahmuzlamiş atini şimdi şaha kalkiyor

Bugünün hasretiyle yanip biten yigitler
Tam visale ererken söyler misin nerdeler
Onlar gülistanlarla dopdolu bir yerdeler

Izdirabi çekerek gittiler bu diyardan
Soluklar taşidilar ülkeme maveradan

Ey esatir kokulu ne duruyorsun dogrul!
Nefhasiyla nebinin eri eri ve yogrul
Asra gülen adama ayaga kalk selam dur

Şimdi nur tohumunu yürege ekmelisin
Dua dua şükürle gözyaşi dökmelisin

Martiyi Vurdular



Şiirlerimdeki martiyi vurdular
Bir güzel Istanbul akşaminda
Ibreti alem olsun diye

Bir pusuda kiydilar canina
özenip de martima
Şiirler yazilmasin diye
Özgürlük, sevda üstüne

suçu yalnizca sevmekmiş
Kirip esaret zincirini
Özgürlüge kanat çirpmak
maviye kur yapmak
meger ne büyük günahmiş

Düşüme girdi dün gece
Bakarken yaşli gözlerime
Azicik mahzun, fakat başi dik
Dedi bekliyordum zaten bu sonu
Agirima giden yalnizca dostun kurşunuydu...

Leylasinin Haberi Yoktu



Avare dolaşan bir mecnun görmüştüm
Yagmurla yikanan Istanbul sokaklarinda
Hava soguktu, ellerim üşüyordu
Gözleri yüklü bulutlar gibi dosttu
Garibim Leyla'sini ariyordu

Sordum, soruşturdum kimmiş
Dediler bir sevdicegi varmiş
Diyar diyar, bir ömür onu ararmiş

Günler birbiri ardina geçiverdi
Mecnun artik bizden biriydi

Dayanamadi yüregim, açtim kapimi bir gün
"Gir içeri" dedim "dişarisi kiş, kiyamet
Hadi dostum, donacaksin"
Mevsimlerden kişti Istanbul'da
Güldü, devam etti dolanmaya

Bir sabah kapimda uyur halde buldum onu
"Uyan dostum gün dogdu
Kapilma" hemen "umutsuzluga"
Yeni günde yapacagin çok iş var.

Anladim ki uyanilmaz uykudaymiş
Gözlerimden yaşlar döküyordum mecnuna

Haber vereyim dedim
Nerede, ne yapardi bilmem ama
Sanirim garibimin aşkindan, hayallerinden
Leyla'nin haberi bile yoktu....

Gizli Aşk



Derin ve sessiz büyüyen bir fidan
Bir gonca gül
Sana olan aşkım
Gizli aşkım

Ellerin bir dokunuş
Gözlerin bir bakış uzakta
Ne ellerim tutabilir ellerini
Ne gözlerim değebilir gözlerine

Sana gelmiştim oysa
Hasretle saracak seni
Sevgimi fısıldayacaktım
Karşına çıktığımda

Ne seni sarabildi kollarım
Ne aşkımı diyebildi dilim
Aşkım yüreğimde hala hapis
Diyemedim ben seninim

Bir ben bir de tanrı bilecek
Yazık ki sen bilmeyeceksin
İçimde ukdem
Gizli aşkım

İstanbul



Bekle beni İstanbul
Bekle,
Çok uzaklardayım
Sensiz buralardayım.
Bekle beni İstanbul
Bir gün yine gelirim.
Bekle İstanbul
Kavuşmak vakti yakın.

Ah İstanbul
Kavuşmamız yakın

Bugün senden uzakta
Televizyonda gördüm olanları
İçler acısıydı hali Kadıköy'ün
Gezdiğim yollar geldi aklıma birden
Sahilde kendimle baş başa,
Ve seninle olduğum anlar

Mesafeler tükendi bir anda
Sandım başucumdasın
Hemen yanı başımda...
Bir ömre bedelsin
Seni seven gönül
Başkasını neylesin...

Ah İstanbul.
Seni bir seven,
Bir de sevmeyen pişman.

Ah İstanbul
Sensiz olmuyor.
Kimi sana "Dilrubam" demiş,
Kimi hiç beğenmemiş,
Kimi demiş,
"İstanbul'u sevmezse gönül aşkı ne anlar",
Kim ne derse desin,
Sensiz olmuyor.

Gözümde tütüyorsun İstanbul,
Martılara simit attığım geliyor aklıma,
Şehir hatları vapurundan.
Eminönü'nde yediğim balık ekmek var ya,
Hiçbir şey yerini tutmuyor.

Alın götürün beni bu ülkeden,
İnsanların soğuk bakışlarından,
Ren'in ruhsuz akışından kurtarın beni,
Bana Boğaz yeter.

Ah İstanbul,
Uzandım Ren'in kıyısına,
Kapattım gözlerimi,
Sandım,
Boğaz kenarlarında,
Çamlıca sırtlarındayım.
Açtım gözlerimi
Deutz yine karşımda.

Ah İstanbul,
Yerin dolmuyor,
Köln'ün Katedrali güzel ama,
Ben Sultanahmet'i, Ayasofya'yı isterim.
Severinbrücke güzel ama,
Ben Boğaziçi'ni isterim.
Ah İstanbul
Sensiz olmuyor.

Kral ve Martı



"Bir martı bulmalı dedi" kral
İlanlar verildi, tellallar dolaştı tüm ülkede
Haber bizimkine ulaştı
Gencecik bir martı, biraz safça,
"Aradıkları benim" dedi isyanla
Gözleri yaşlı ana-babasına
Bir sabah doğan güne karşı koyuldu yola
Karlı dağlar aştı, öte diyarlara vardı

"Bu maviye fazla düşkün" dedi
Kralın soytarıları, "yıllar oldu hizmete alınalı
unutamadı hala uçsuz bucaksız deryaları"
Buyruk saldı tahtında kurulu kızıl suratlı şişman
"Kahretsin! saraya bu da alışamadı
Akıbeti öncekiler gibi ola"

Gözleri bağlandı martımın
Ve bir sabah doğan güne karşı onu dönülmez yola vurdular...

Kulağımda hala son sözleri:
"Haddim değil söylemek belki kralım
Ama martıya mavi gerek bilesin
Çok istiyorsan sarayına
Muhabbet kuşu getirtesin…