Arama

Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 782

Güncelleme: 2 Aralık 2006 Gösterim: 1.433.732 Cevap: 12.492

Konu Kapalı Sayfa 782 / 1250

TheGrudge

Ziyaretçi

27 Ağustos 2006 Mesaj #7811

Ziyaretçi

Dostum

Sponsorlu Bağlantılar
Dağlar yakın olsa keşke dağlara çıksam
Buralar karlı, sarp kayalık alpler dostum
Buzları eritir bakışım, karşıdan baksam
Yâre niyazımda kül olur kalpler dostum

Kışlada gönlüm sürgün, yadeller ocağım
Kuş uçmaz, insiz, cinsiz kimsesiz kucağım
Kulak çınlar, gözümde biter köy bucağım
Yâr hasretimde, duman olur gönül dostum

Baharı getiren anasının kuzusu
Yok ki buram buram çiçeklerin kokusu
Harman bilmez, başında kasketsiz köylüsü
Yârsız gurbetin kahrı hiç çekilmez dostum

Ağarırken saçımın toprağı tepişir
Çile zinciri gönlüm acıyla pekişir
Uykusuz gözlerim yüreğimle çekişir
İkisinden de kan damlatır gurbet dostum

Gül nedir bülbülsüz dalda açmasa olur
Sehersiz diyarlara bülbül uçmaz olur
Kardelen vatanından vuslat geçmez olur
İlkbahara yâr olur göçmen kuşlar dostum

Sele saldım ömrümü meçhule akarım
Vade doldu mataram boş vebal yakarım
Enkazda beden, azraile yol bakarım
Yâr ateşinden çatladı faylarım dostum

Bu alın yazısı nasıl yiyip içilir
Sözüm kitledi yarını nasıl açılır
Anahtarı yârda yanından zor geçilir
Elde derdime çare varsa gönder dostum

BEĞEN Paylaş Paylaş

Misafir

Ziyaretçi

27 Ağustos 2006 Mesaj #7812

Ziyaretçi

Yalnizliklar Içinde

Sponsorlu Bağlantılar

Iste gemiler gidiyor,
Birakip beni kumsalda.
Kirik gönlüm ;
Koskoca bir issiz ada
Her yanda yalnizlik
Her yanda hüzün var.
Ne sevenim
Ne gülenim yüzüme
Yalnizim, yalnizliklar içinde

Gel!

Yüzün bir sebepsiz korkuyla uçuk,
O gün basucuma karalarla gel
Arkanda, çepçevre, kizil bir ufuk,
Tepende simsiyah kargalarla gel

Elinden, dal gibi düserken ümit,
Ne bir hasret dinle, ne bir ah isit;
Bir yaprak ol, esen rüzgarlarla git,
Kirik bir tekne ol, dalgalarla gel..

BEĞEN Paylaş Paylaş

Son düzenleyen Blue Blood; 27 Ağustos 2006 21:41 Sebep: Mesajlar Otomatik Olarak Birleştirildi

CaNaRY

Ziyaretçi

27 Ağustos 2006 Mesaj #7813

Ziyaretçi

Gecede Keman Hıçkırıkları
Akşam olmakta
uzak dağların ardında trenler geçmektedir şimdi
gözlerimde mavi gecelerin yıldızları
yüreğimde özlemin ince sızıları
yorgun güvercinlerin kanat çırpınışlarında soluğum
bakakalırım her akşam öyle dalgın dargın ve ıraklardan ırak
yalnızlığımdır damlayan karanlığın kirpik uçlarında her gece
her sabah bir çocuktur içimde
alıp gider başını, başı dumanlı dağların doruklarına
yıllar var ki tek bir çiçek açmadı gönül bahçemde
kabr-i hanemde tek bir yolcu geçmedi
çöl oldu gülüstanım
şiiristanım, düşistanım

oysa hep yolculuklardı sakladığım kendime, keşifsiz denizlerdi
yıllarca bir ayrılığı biriktirdim deltalarda, bir yalnızlığı
kendimden kaçıp kaçıp kurtulmak isteyen bir gemiydim belki
belki bir deliydim herkesin akıllı olduğu bir dünyada
oysa yıllar var ki tek bir gemi geçmedi denizlerimde
göğümde tek bir martı uçmadı
yaşlı ve yalnız bir ağaç gibi, sürgün kaldım yüreğimin içinde
bilirim ki, her akşam gözlerimde akıp giden o çağıltı
avuçlarımda taşıdığın ateşle sudur
o uzak dağların ardında bıraktığım menekşe gözlü kızın kokusudur
her dizede yüreğime kanayan sözcüklerle yazılan

akşam olmakta
uzak dağların ardında trenler geçmektedir şimdi
yüzümde sınırları çizilmemiş bir hüznün camları parçalanıyor
depremler başlıyor her gece, şehirler çöküyor içimdeki çukura
ve her sabah yeniden yüreğimde sızılarla uyanır bir dağ çiçeği
bakakalırım öyle uzaklara kanayan gülüşlerle, kırık düşlerle
ki, metropol duvarlara yapıştırılmış
boynu bükük bir resim karesi gibiyim sanki
hüzünlü yüzüm aykırı sakalımla

Akşam olmakta
uzak dağların ardında trenler geçmektedir şimdi
gecede keman hıçkırıkları, başımda gam
belki analar ağlamaktadır uzak bir kentte
yittik çocuklar, yorgun babalar ve yüreklerinde ezikliği çaresizliğin
belki herkes bir yarayı sarmaktadır kendi içinde kim bilir
kimsesiz bir ölümü karanlığında

yıllar var ki, ayrılıklar yaralı bir nehir gibi akmaktadır içime
rüzgarlar eserken alnımın sahillerinden, uzak denizlere savrulur düşlerim
kirlenir mavi gülüşlerim, martılar yaralanır, havada asit ve kir kalır
simsiyah bir bulut gölgeler yüzümü her gece, gecelerki, yaslandığım tek sığınak

akşam olmakta yine
ey geceden gelip geceye giden trenler
bir gün yanlış saatlerin gözlerimde buluştuğu bir noktada
bir damla su gibi düşünce hayatın uçurumundan
son isyanını çekince yüreğim, alıp beni götür buralardan
insanın uğramadığı uzak kıyılara
bir derviş gibi ıssızda yanmak için, kendi içimde sarmak için yaramı…

BEĞEN Paylaş Paylaş

TheGrudge

Ziyaretçi

27 Ağustos 2006 Mesaj #7814

Ziyaretçi

İşte Beyaz,İşte Yaşam,İşte Aşk..

koridorlar
tren istasyonları gibi pürtelaş
vagonlarda yaşam kavgaları...odalar
beyaz melekler üzgün
doktorlarda bir telaş
hayat memat meselesinde insanlar
aşk varmı?
gözlerde küçücük flörtler
odalarda hayat anları
feryat... figan... can pazarı...
ah hayat,ah yok olma duygusu
sevgililerde tereddütler,
heyecan
yaşama..yaşatma meslesi...dertler
anlarda kücücük meşkler
gönüllerde kaybolma korkusu
gözlerde hatıralar..
beklenen sevgililer..
ve özlenilen anlar...
aşk varmı?
olmalımı
olmamalımı derken
olmalı
hemde yüreğin tam ortasına konmalı
gülümsemeli yaşam
aşk gülümsemelerde tutuklanmalı..
hiçbirşey unutulmamalı..
koridorlar
tren istasyonları gibi pürtelaş
ve vagonlarda yaşam kavgaları...odalar
beyaz melekler umutlu
doktorlarda bir telaş
işte aşk,
işte beyaz,işte yaşam

BEĞEN Paylaş Paylaş

Misafir

Ziyaretçi

27 Ağustos 2006 Mesaj #7815

Ziyaretçi

Aşk

Şimdi sen kalkıp gidiyorsun. Git.
Gözlerin durur mu onlarda gidiyorlar. Gitsinler
Oysa ben senin gözlerinsiz edemem bilirsin
Oysa Allah bilir bugün iyi uyanmıştık
Sevgiyeydi ilk açılışı gözlerimizin sırf onaydı,
Bir kuş konmuş parmaklarıma uzun uzun oturmuştu
Bir sevişmek gelmiş bir daha gitmemişti
Yoktu dünlerde evvelsi günlerdeki yoksulluğumuz
Sanki hiç olmamıştı

Oysa kalbim işte şuracıkta çarpıyordu

Şurda senin gözlerindeki bakımsız mavi, güzel laflı İstanbullular
Şurda da etin çoğalıyordu dokundukça lafların dünyaların
Öyle düzeltici öyle yerine getiriciydi ki sevmek
Ki karaköy köprüsüne yağmur yağarken
Bırakasalar gökyüzü kendini ikiye bölecekti
Çünkü iki kişiydik

BEĞEN Paylaş Paylaş

TheGrudge

Ziyaretçi

27 Ağustos 2006 Mesaj #7816

Ziyaretçi

Özlem

Bir özlemse gözümden akan damla
O içinde balıklar oynaşan bir denizdir.
Yosun kokar
Kum tanelerini biriktirir göğsünde.
Güneş olur yanar
Ay olur sedefleşir
Gece karanlığında köpürür
Özlem vurur sahile.

Bir özlemse gözlüğümü buğulandıran nefes
O bir esintidir
Ihlamur kokuları taşıyan.
Yaprakları düşürür önüne
Tüylerini savurur martıların
Öpücükler kondurur
Tenime doğadan.
Gece karanlığında ürpertir
Özlem çarpar yüzüme.

Bir özlemse titrek dudaklarımdan dökülen ses
O Hacı Arif'tir
Dede Efendi'den bir nağmedir.
Bazen saraydan kız kaçırır
Deli kızın türküsüdür.
Bazen ilahi neydir benliğimi saran
Gece karanlığında duyulur
Özlem dolar kulağıma.

BEĞEN Paylaş Paylaş

Misafir

Ziyaretçi

27 Ağustos 2006 Mesaj #7817

Ziyaretçi

Ağlamak için gözden yaş mı akmalı?

Ağlamak için gözden yaş mı akmalı?
Dudaklar gülerken, insan ağlayamaz mı?
Sevmek için güzele mi bakmalı?
Çirkin bir tende güzel bir ruh, kalbi bağlayamaz mı?
Hasret; özlenenden uzak mı kalmaktır?
Özlenen yakındayken hicran duyulamaz mı?
Hırsızlık; para, malmı çalmaktır?
Saadet çalmak, hırsızlık olamaz mı?
Solması için gülü dalından mı koparmalı?
Pembe bir gonca iken gül dalında solmaz mı?
Öldürmek için silah, hançer mı olmalı?
Saçlar bağ, gözler silah, gülüş, kurşun olamaz mı?

BEĞEN Paylaş Paylaş

Misafir

Ziyaretçi

27 Ağustos 2006 Mesaj #7818

Ziyaretçi

Değişir rüzgarın yönü
Solar ansızın yapraklar;
Şaşırır yolunu denizde gemi
Boşuna bir liman arar;
Gülüşü bir yabancının
Çalmıştır senden sevdiğini;
İçinde biriken zehir
Sadece kendini öldürecektir;
Ölümdür yaşanan tek başına
Aşk iki kişiliktir.

Bir anı bile kalmamıştır
Geceler boyu sevişmelerden;
Binlerce yıl uzaklardadır
Binlerce kez dokunduğun ten;
Yazabileceğin şiirler
Çoktan yazılıp bitmiştir;
Ölümdür yaşanan tek başına,
Aşk iki kişiliktir.

Avutamaz olur artık
Seni bildiğin şarkılar;
Boşanır keder zincirlerinden
Sular tersin tersin akar;
Bir hançer gibi çeksen de sevgini
Onu ancak öldürmeye yarar:
Uçarı kuşu sevdanın
Alıp başını gitmiştir;
Ölümdür yaşanan tek başına,
Aşk iki kişiliktir.

Yitik bir ezgisin sadece,
Tüketilmiş ve düşmüş, gözden.
Düşlerinde bir çocuk hıçkırır
Gece camlara sürtünürken;
Çünkü hiç bir kelebek
Tek başına yaşayamaz sevdasını,
Severken hiçbir böcek
Hiç bir kuş yalnız değildir;
Ölümdür yaşanan tek başına,
Aşk iki kişiliktir.

BEĞEN Paylaş Paylaş

Dreamcatcher

Ziyaretçi

27 Ağustos 2006 Mesaj #7819

Ziyaretçi

Yine Ağlayacağız!

Sana yok olmak ister içimde muzderip bir gülüş,
Gonca kırmızı açarken sözlerimde verem savaşları...

Hiç bilmedin ve bilmeyeceksin
Ölüyorum ben, senden adım ötede...

Sana yokolmak istiyorum artık
Ama bunu yüzemeyecek kadar kırılgan yüreğin.

Ne yangınlara şahit oldu gözlerim, mahali yüreğimdir...
Ne sevdalara şahit oldu yüreğim, yangını gözlerimdir...
Ama yine de, yok olacak bu aşkı, son yeminimin!

Her gün merhaba diyeceğim sana
Hiç yalnız komayacak bedenim seni
Her gün aynı adım uzaklığında daha uzak merhabalar fısıldayacağım
Bir gün zaten olmayacak olacak
Ve tükettiğimiz dengesizliklerin yokluğunda ağlayacağız
Sen bana yabancı, ben sana ianetkar...

'Sana yok' olmak istiyorum artık
Zencefiller gibiyiz...
Kokusu hoş, tadı acı(!)
Zencefiller gibiyiz...

Sana yok olmak isteyeceğim yine,
Olamayacağımı bilerek hemde! ! !
Acılanacağım...
Sancılanacağım...
Biliyorum yine ağlayacağım
Sen bana yabancı, ben sana ihanetkar...

BEĞEN Paylaş Paylaş

Misafir

Ziyaretçi

27 Ağustos 2006 Mesaj #7820

Ziyaretçi

ELLerim kadar bO$ sÖyLeyecekLerim,
SınırLarımın öteSinde gÖzLerin,
YaLvarırım geLme akLıma,
Zaten SenSizim...

Ne qecem war, ne qündüzüm..
AraSında kaLdım hayatLa öLümün.
ßir ßakışLık canım war
ßakma gündüzüm..

ÖLmeden yakSaLar ßeni
küLLerimi DoLunaya savursaLar
SeSSizce gitseLer kOnu$madan
O zaman ßeLki duyarım seni..

ßitmi$im ßen sOnumu arıyOrum.
Seni aRadım heryerde ßuLamıyOrum,
sOn nefeSim sende kaLmı$
öLemiyOrum...