Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 826

Ne Uzun Zaman Oldu



Ne uzun zaman oldu
Birine seni seviyorum demeyeli
Ne uzun zaman oldu
Gözlerine bakmayalı

Bu uzun zaman değimli
Beni bu hale getiren
Tıpkı kör bir insanın ışığı unuttuğu gibi
Benimde seni unutalı
Ne uzun zaman oldu

Ne uzun zaman geçti
Dizlerine uzanıp uyumayalı,
Sokaklara çıkmayalı,
Yağmurda dolaşmayalı
Sabahlara kadar içip içip sızmayalı

Ne uzun zaman oldu
Seni seviyorum demeyeli
Ne uzun zaman oldu ismini anmayalı
Şerefine kadeh kaldırıp içmeyeli
Lanet olsun
Ne uzun zaman oldu

Yürek Yolcularina ithaf olunur...

Bütün yaptiklarimdan ve bütün söylediklerimden
Kimse anlamaya çalismasin kim oldugumu
Bir engel vardi, bir engel, bütün eylemlerimi
Ve bastan asagi tutumumu degistiren
Hep bir engel vardi tam konusacagim sira
Susturuverirdi beni
En göze çarpmamis davranislarimdan
En kapali sözlerimden, yazdiklarimdan
Yalniz onlardan anlasilabilirim
Ama belki de degmez bunca çabaya
Bunca dikkate, gerçekte kim oldugumu bulmak,
Daha güzel bir toplumda, ilerde
Bir baskasi tipki bana benzeyen
Çikar kuskusuz, yasar özgürce.

Ne Varsa Aşka Dair



ne varsa aşka dair
yaşanıp yaşanıp çöp sepetlerini dolduran
kırışmış kağıt parçalarındaki
özene bezene yazılmış duygu şifreleri

karmaşık kelimelerin
melankolik havasını kaldıramayan
zamanın kötü örneklerine kapılan
tuhaf sevgililer içinde

ne varsa aşka dair
su yüzüne çıkmaya korkan egoların
evrimini tamamlamış kelimelerin
kıyılara vurması gibi
kaybolup gidecek bir gün

Yüreğe uygun acılar

bir sağ omzum vardı
bir de sol omzum
bir kez bile koymadın başını

insan yüreğine uygun acılar yaşamalı
adı kötüye çıkmış bir iklimde fazla kalmamalı
yüzü yeşile dönük de olsa
her mevsimce benimsenen bir ağacı sevmemeli
ve uykuları göçebeleşiyorsa
bedeninde birer sığıntı gibi duruyorsa rüyaları
oturup yatağını kollamalı

kışlara koşar adım giden güneş
bahçelerin dışında büyümeyi
aklına koyan ahlat ağacı
ve terli avuçlarımdan
tekin olmayan sulara inen geyik sürüleri
beni yalnız bırakıp gitmeyin
gitmeyin anlayın işte
ben onu çok özledim

yüzüne bakılmaz bir yalandı beni sevdiğin
yüreğimin akıl sır erdiremediği bir yalan
bir türlü yüreklenip resmine bakamıyorum
kalbimin rutubetinde
şimdi yüzüne kirli bir esmerlik çöreklenmiştir
saçların ve aseton kokan tırnakların uzamıştır
ve yıldız yüklü gecene
becerikli bir ay bile konmamıştır

dolunay tozlu köy yolunda
beni bekliyordur şimdi
elbet aklımı alacak bir öpücüğü daha vardır
babamın
ve annemin kötü günler için sakladığı
saçlarımı okşayacak ellerinden kalmıştır

iklimlerin silkelediği bir bahçede
ağaçlarda aldatıcı bir kahkaha gibi
patlayınca kuş kanatları
yüzümü güneşe çevirip terli avuçlarımı
kurutacağım
uzayan tırnaklarımı ve saçlarımı seveceğim

yüreğim
sen beni anlarsın
ya omuzlarım
onun bir kez bile başını koymadığı omuzlarım
asıl onları nasıl avutmalı

Ne Yapmak İstiyorsun




Sana bir sır vereceğim beni dinliyormusun
Seni nasıl sevdiğimi sanki bilmiyormusun
Maksadın beni sefil ve perişan etmek mi
Böyle acı vererek ne yapmak istiyorsun

Uçurumlardan atıp kalbimi parçalamak
Ateşlere atıp ta diri diri yakmak mı
Müebbetten vazgeçip kalemini kırarak
Darağacını kurup idam edip asmak mı

Ne yapmak istesen de hiç umrumda değil
Bu kalbim, bu canım, bu ruhum sana esir
Geçse de acı dolu, çileli uzun yıllar
Sana olan duygularım aşktan daha derindir

Aşk yağıyor üzerime

Bu gece
Aşk yağıyor üzerime.
Sağnak yağış halinde.
Çekin elinizi yıldızlar.
Gölge etmeyin,
Bu aşkın üzerine.

Bu sabah doğma güneş.
Randevunu biraz ertele.
Sırılsıklam edince beni aşk.
O zaman dokunursun.
Islak bedenime...

Bu gece aşk yağıyor üzerime...
Sevda kokuyor üstüm başım.


Cömert Yılmaz

Yürümek

yürümek;
yürümeyenleri arkasında boş sokaklar gibi bırakarak,
havaları boydan boya yarıp ikiye
karanlığın gözüne bakarak yürümek..
yürümek;
dost omuzbaşlarını omuzlarının yanında duyup,
kelleni orta yere
yüreğini yumruklarının içine koyup yürümek ..
yürümek;

yolunda pusuya yattıklarını,
arkadan çelme attıklarını bilerek yürümek ..
yürümek;
yürekten gülerekten yürümek ...