Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 855

Umutlarım Can Çekişiyor

Ağlamak istiyorum hıçkırıklarla
Yokluğuna sitemler yağdırmak geliyor içimden
Ve sesim kısılasıya kadar bağırmak
Seni deliler gibi sevdiğimi haykırmak istiyorum
Bir kurşun olmak istiyorum kimi zaman
Yalnızlığın beynine çakılmak için
Kimi zaman da hain bir bıcak
Kaderin göğsüne saplanmak için
Bozguna uğradı hasretinden
Gönlümün tüm sahilleri
Umutlarım can çekişiyor
Gelmeni istiyorum
Kara bulutlar çökmeden
Ağıtlar yakılmadan gençlik günlerime
İsyan etmek istiyorum bu sonsuz eziyete
Bazen acımasız kasırgalar esiyor içimde
Her gün batışında semaya uzanan ellerimi
Duvarlara taslara vurup kırmak
Karşı koyamadığım bu sonsuz eziyete
Bazen de bir şiir olmak istiyorum
Hasretine yazılmış
Yokluğunun acı zulüm ve ölüm olduğunu anlatıp
Ve sensizliğin matemine gömülmek istiyorum
Bir dünya istiyorum
Acıdan kederden yıkımdan uzak
Seninle paylaşmalıyım tüm güzellikleri
Yalnızlığın olmadığı
Pembe dünyamda varlığının
Saadetine erişmek istiyorum

Selamlar

Bakma bana
Öyle mahsun
kara kıtanın
siyah çocuğu
soru, soran gözlerinde
Ülkemin katledilen
Çocukları var...
Uzatma ellerini
Somalili, Etopyalı
Aç kadın...
Avuçlarına koyacağım
Buğdayı yeşertecek
Bir avuç toprağa
Hasret bırakıldım.
Ülkemde yeşeren
Açlık
Savaş
Kan,
Biliyorum
Dünyanın bu yüz karalarından
Sizde de var...
Yüreğimi yolluyorum size
İnsan olmanın onuruyla...
Ülkemden
Ülkenize
Dostça
Selamlar

CENNET CEHENNEM

Sevgiyle yoğurulmamışsa yüreğin,
Tekkede manastırda eremezsin.
Bir kez gerçekten sevdinmi bu dünyada,
Cennetin, Cehennemin üstündesin.

ÖMER HAYYAM

Ağlama

Viran gönüller, ıssız sevgiler,
Isınmıştı yine de yüreğim.
Yorgun ayaklar daha kaç adım atacaktı?
Titriyordum.
Tüm vücudumda hissettim benliğimle,
Mevsimler birbirinden kopuyordu,
Toprakla yaprak ne güzel sevişiyordu,
Öyle ya hep toprağın kollarına.
İlk kışım değil seninle geçen,
Üşüyen ayaklar tüm şehrin ayazını yiyordu.
İstanbul’a değil sana takıldı gözlerim.
Ne tuhaftı!..
İçlerinde sen yoktun İstanbul.
Ellerimle sımsıkı tuttuğum balonlar artık uçmayacaktı.
Bulanık denizleri çırpındıran nedir?
Nedir bu çalkantı, nedir bu yöneliş?
Doğan güne değil, sana daldı gözlerim,
O ulvî güzellikteki muhteşemlik,
Yoktu gözlerinde İstanbul.
Biçareydim, yalnızdım.
Belki de kimsesizdim ama sen vardın.
Su olup akmak geldi gözlerinden,
Ama yine de ağlama
Yavuz Bayram

DİKENLERE GİDİYORUM

Gülleri sana bırakıp dikenlere gidiyorum
Gidiyorum
bütün acılarımı vurup sırtıma
umutları bırakıp başucuna
ıtırları, menekşeleri, kırgüllerini bırakıp
şiirlerimi sarıp bohçama
yüreğimin yangınına gidiyorum
hoşca kal usulboylum, güzel gözlüm hoşca kal.

Gidiyorum
gözyaşlarımı papatya diye saçlarına takıp
yüreğimdeki yağmurlarla bir ırmağa akmaya gidiyorum
içimde yeşerttiğim tüm çimenler sana kalsın
sana kalsın baharçiğdemleri, kırgelincikleri, kırkkanatlılar
gülleri sana bırakıp dikenlere gidiyorum.

Gidiyorum
başımda gam, gözlerimde nem
bütün hatıraları bırakıp geride
usulca çekip kapıyı ardımdan
alıp başımı gidiyorum buralardan
şafak sökmeden kimseler görmeden
yağmurun yağmadığı çöllere gidiyorum
sevgi dolu yüreğimi bir ıssızda yakmak için.

Hoşça kal suyundan çimdiğim dere
kana kana içtiğim pınar
say ki yaşamadım bu yerlerde
nazlı çiçeklerini okşamadım baharın
bozguna uğramış bir bostanın hüznüyle
bir yaprağın ürpertisine yazıp ömrümü
çekip gidiyorum buralardan.

Gidiyorum
bir bilinmeze doğru
hem yol, hem yolcu olmaya
acılarımla başbaşa kalmaya gidiyorum
bütün yıldızları takıp kanatlarıma
bir kelebek gibi özgür olmaya gidiyorum.

Yüreğimin sızılarında damıttığım her şiiri bin kez öperek
ve sökerek sevgiden yana ne varsa göğsümde
gecelerin zifiri saçlarında kaybolmaya
bir ceylanın gözlerinde ağlamaya gidiyorum.

Bütün borçlarımı ödedim alacaklarımı erteledim
artık ne diyecek bir sözüm kaldı sevdiklerime
ne okuyacak bir şiirim
gözlerimin içindeki iki damla gözyaşı gibi
bakmadan ardımdaki uçurumlara
alıp götürüyorum yüreğimdekileri de
hoşca kal usulboylum, güzel gözlüm hoşca

Eger
Eger bir gun telefonun calmazsa
Eger bir gun mektupların gelmezse
Eger bir gun kapını calan olmazsa
Uzulme .....yanında ben olacagım

Eger bir gun aglayacak olursan
Eger bir gun sarılacak olursan
Eger bir gun haykıracak olursan
Uzulme ....yanında ben olacagım


Eger bir gun gunesler acmazsa
Uzulme..seni ben ısıtacagım
Eger bir gun yagmur yagmazsa
Uzulme ..seni ben ıslatacagım
Eger bir gun seni seven olmazsa
UZULME SENİ SONSUZA KADAR SEVECEGİM

Saçların örülmüş olmalı

Seni birden hatirlarim aksamlar icinde
fevkalade tatli bir sesin soyledigi
soyle kolay dokunakli aydinlik ve temiz
gittikce yakinlasan bir melodi gibi
kalbim artik urperen bir mandoline benzer
ne guzel seydir seni hatirlamak

saclarin orulmus orulmus olsun
ve beyaz ellerin geceye karsi ciplak
porselen tabakta yikanmis kayisilar
yere dusmus bir kitap bir siir kitabi
icinde hurriyetten bahseden misralar

insan bir dusunse ne cok sey bulabilir
hatirlamak gulmek ve aglamak icin
arzularimiz nereye surukluyor bizi
neredeydik hangi ruzgara karistik
ve simdi ne tur manzaralar cekiyor
karanlik icinde acilmis gozlerimizi

saclarin mutlaka orulmus olmali
mektepli bir kiza benzemelisin
aklinda kimbilir kimden bir misra
gozlerin nur gibi parlasin saadetten