Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 890

Ö.L.Ü.M

Hayat sıkmaya başladı artık,
Gidiyorum sensizken sensizliğe,
Bir masal gibiydi sen ve dünya
Bir varmış bir yokmuş diye başlayan,
Ve sona doğru yaklaşılan.
Ölümden korkmuyorum artık,
Korkularımı sende bıraktım,
Ölmekten korkmuyorum artık,
Ben ölümü ilk seninle tattım.
İlk gördüğümde gözlerini,
Dünya sanki cennet oldu bana,
Kalbini tanıdığımda
Düşlerim yoluma çıktı her sokakta
Seninle tanışmam bir anlıktı
Kaybetmem de bir anlık oldu.
Ölümden korkmuyorum artık,
Ölmekten korkmuyorum,
Ben ölümü ilk gözlerinde tattım.
Kaybetmekten korkmuyorum artık,
Ben hayatımı sayende kaybetmeye kalktım.
Ne gurur, ne derman kaldı dizlerimde,
Uğrunda yıllarımı harcadım,
Anlatmaya kalktım aşkımı,
Ya ben anlatmayı başaramadım,
Ya sen anlamamayı başardın.
Ölümden korkmuyorum artık,
Son satırlarını yazıyorum,
Sensiz hayatın.
Ölümden korkmuyorum artık,
Ben uğruna canımı adadım.
Sevdiğim, gözlerin hiç geceleri
Ağlamaktan ağrıdı mı senin.
Hiç elin kolunun,
bağlı olduğu oldu mu,
Sen dünyanın en kalpsiz insanını
Sevdin mi hiç,
Uğrunda ölmeyi düşündün mü,
Bu dünyanın yalan olduğunu,
Geç olsa da anladın mı sen.
Ölümden korkmuyorum artık,
Alıştım ben her gün ölmeye,
Ölümden korkmuyorum işte
Benim ruhum zaten hiç bedenimde değil ki
Senin hep o gözlerini izlemekte.
Ölümden korkmuyorum artık,
Yaklaşıyorum her geçen dakika,
Bu dünyadan göçüp gitmeye.
Ölümden korkmuyorum artık,
Korkuyorum dünyada sana birşey olmasından,
Korkuyorum canının acımasından,
Ölümden korkmuyorum artık,
Son satırları yazıyorum,
Korkmadığım ölüme yaklaşırken,
Sana ve hayata.
Ben hep gülümseyeceğim,
O yaşlarla dolu gözlerimle,
Bulutların arasından,
Sana ve yalan insanlara.!

Sen/Sizlik

İki elim,
İki gözüm,
İki yüreğim vardı
Birisi sen için çarpan
Sana dokunurken birisi
Birisi sana bakan
Biliyorsun bu nedenle
Sana bir tanem dedim
Ömrümün ilkbaharısın
O günden bu güne
Son goncası,
Son demisin ömrümün
Zamanlarıma tutsak kalmış gülüşün
Gülüşümün,senli anlamı,bu gülüş bilirsin
En iyi sen bilirsin hem de
Şah damarısın varlığımın
Duydumki:
Şimdiki zamanımı çalacakmış sensizlik
Sana feda olsun,kabülüm
Helal olsun sana
Bu zamansızlık ortamı
Nasılsa, sen de varsın içinde
Sensizlik dolu zamanı
Belliki en iyi sen anlarsın
Sen anlarsın da,ben anlatamam
Halâ,Sensizliğe şiirler yazarken...

Ödedin Mi?

Umarsızca yaşamanın
Ödedin mi bedelini?
Güzel yari aldatmanın
Ödedin mi bedelini

Hayasızca bakışların
Pervasızca atışların
Üst-başını saçışların
Ödedin mi bedelini?

Güle yandın mı sen güle
Figan ettin mi bülbüle
Kopardığın her sünbüle
Ödedin mi bedelini?

Sebep oldun sen herşeye
Zemzemi değiştin meye
Canın değildir hediye
Ödedin mi bedelini?

DUDAK PAYI

Çay bardağında
Bırakılan dudak payı
Kadar bile
Uzak kalamam
Gözlerine

Yakın olsun isterim
Ellerime ellerin
Yanındaki beton binaya
Yaslanması gibi
Köhne bir evin

Seni bir çivi
Gibi çaktım
Çünkü beynime
Ve toplayıp
Bütün kerpetenleri
Attım denize

Saatli Bomba

akreple yelkovan
ve altında ilk aşkımı çalıntı güllerle beklediğim saat kulesi
orda durun orda durun ve koklayın havasını anıların

saat onarırdım
evet ya, saat onarırdım tik tak sesleriyle çok
arka kapaklarını açınca ufukta zaman kaleleri
saatler kurardım
saatler kurardım kediler için mart ayına ayarlı
dua saatleri bozuk melekler gelirdi dükkanıma
ve azraildi en iyi müşterim
bir onarım karşılığı ondan aldım yüzümdeki yara izini
ağzına şiirlerimi park ettiğim
ve bir masa saati için masa üstünde gebe kalan
o mor saçlı kadına
o karadula çizdirttim ölümcül olanını
sonra şarkılar dinledim
şarkılar dinledim dinamitlenmiş köprülerle ilgili
kedilerle köpeklerin
****lerle sevicilerin
kadınlarla erkeklerin yıktığı köprülerle ilgili

zilbahçem, ağzımın saatli bombası ve zamanı onaran ellerim
havaya uçuracağım bu eski püskü şehirde
en zoru kokusuna alışmak yeni bir kadının

(içimden geldi şimdi yazdım
KızKulesi Kahramanı

Usulca sokulmalarını hatırlarım yanıma
Usulca izlemelerin beni uyku sırasında
Hani uzunca we usluca beni şımartmaların
Hiç mi geçemezdin sınırı Kahramanın Kollarında

Susmuş ne çok şarkı var baksana bi anlat
Bana masal değil kulağıma nefeslerinden fısılda
Saklanmış oyunları çıkar bahçemize çocuklara
Gülüşlerinde yaşarken ölmek gelmez artık aklıma

Kadınlığın çocuk yanları ve çocukluğun olgun kadını
Seninle soyunabilmişken karanlığa ve aynalara
Suskun duraklarda nota mısın Sen Adam
Kıskançlığım kokunu dahi şaşırtırdı

Sana kaç dize..
Dize gelmez nice Elveda ve Kavga
Yine sen derim yine bakıp da her defa
Daha kaç dize..
Senden geçemezken yazılır bilemezsin adına..

Sabah Sevdaları

Sevda yüklü bulutlar günaydın dedi bana bu sabah
Arkalarına saklayıp kahkahası bol bir güneşi,
Umutları toplamışlar yıldız uçlarından dün gece
Yüreklerinde o çok sevdiğim yasemin çiçekleri...
Kırmızı bir gülün kokusunda kondular pencereme
Kanatlarında denizi taşıyan martılarla el ele...
Ben de katılabilir miyim size, dedim
Güldüler...
Anlayamadım.
Yüreğimi uzatıp penceremin pervazına,
Onları izledim uzun uzun...
Suskundum...Ve ürkek
Bakışlarımı bıraktım bir yasemin yaprağına,
Sustu...
Dudaklarımla ağladım bir zaman
Düşüncelerimi yıkadım,
Ve bir bardağa koyup bıraktım
Martının ayakları ucuna
Gagasına aldı martı hepsini ve... gitti!
Ellerimi uzattım, yağmurlar tuttu
Bakışlarım ıslandı dudaklarımın kupkuruluğunda
Anlıyordum...
Koca bir yalnızlıktı her yağmur öncesinde yaşanan
Bir martıyı bekliyordu düşünceler
Terketmek için suskunlukları
Yürekler hep el eleydi yasemin çiçekleriyle
Ve güller kırmızı açardı sevda bahçelerinde hep
Tatlı bir melodi uğradı kulaklarıma, sarsıldım!
Sevincim gözlerimde nemdi yine işte
Bitmişti nihayet yalnızlıklarım
Gülümsemeleri getirdi melodiler başka dudaklardan,
Gözlerinde sevda sözcükleri,
Tellerinde mektuplar...