Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 895

Sade duruş.
Sessiz bekleyiş.
Basit bir aşk...

Garip bir aşk bizimkisi.
Sevmek.
Sevdiğini söyleyememek...

Sevdiğini hissedebilmek.
Beklemek.
Sevgini hissettirmek...

Olduğun yerde takılıp kalmak.
Durmak.
Düşüncelere dalmak...

Değişimi istemek.
Zorlamak.
Cesaret edememek...

Zamana güvenmemek.
Gözlerini kapatmamak.
Dedim ya;
Garip bir aşk bizimkisi...

Onarmak Zordur




Şarkılar değil de
Hep kulaklar bitiyor,
Onarmak zordur.

Bir yürek üşümüş
Kapamış kapılarını,
Onarmak zordur.

Bir şey yitirilmiş
Hiç eskimeyecektir,
Onarmak zordur.

İnsanın içine düşen korku
Özgürlüğünden olmustur,
Onarmak zordur.

Ölümü düşünmek yenilmek,
Sevmek ölümü yenmektir,
Onarmak zordur.

Özledigim Kadar

Sana özledigim kadar
Çabuk gelecegim
Hazir et kollarini
Seni deli gibi öpecegim
Yakin tut dudaklarini
Alevin yakişi gibi
Güneşin batişi gibi
Senin herşeyin ayni olmali
Sana özledigim kadar
Özlemli gelecegim
Sana mum aydinligindan
Güneş yapip verecegim
Sana kilometreleri
Metre metre katlayip getirecegim
Bekle özledigim kadar
Çilgin gelecegim
Yildizlari çuvallayip
Ayi kundaklayip
Karanligi aralayip
Seni bambaşka sevecegim.

Onlar Sevdiğine Varacak


Bir gün oturuyorken,öylece dalgın
evinizin camlarına kaydı gözlerim,
Görünmedin.
Sonra o küçük çeşmeye baktım,
Evinizin önündeki.
Bir küçük kız su dolduruyordu,
Sen yoktun.
Birden eskilere doğru yürüdü,
düşüncem hayalim.
Ve inan...
İlk defa ooofff çekmedim.
Duymuştum seni istediklerini,
Verildiğini.
Ve yarım milyona ulaşmış değerin,
Duymuştum.
Memnunsundur umarım,
Mutlusundur.
Sen hiç merak etme beni,
mutluyum ben de.
Dolaşıyorum köyün sokaklarında,
Tarlalarında,dağlarında.
Elimde dayak sığır güdüyorum.
Kiraz yiyorum dalında.
Biliyor musun?Buğdaylar şimdi başak.. Başak,
Ve altın sarısı doğa.
Geceleri ise anılarım düşlerim,
dostlarla yüklü hep.
Ve diğer bir mutluluğum,
yarın....
Pek yakın bir yarın.
Evinizin önündeki çeşmeden
su dolduran o küçük kız
Ve diğerleri
babalarının ceplerinde eritmeyecekler
Sevdalarını.
Onlar gülüm...
Onlar sevdiğine varacak,biliyorum.

Onsuz




Uğrunda ölecek kadar seversen,
Bu asrın mecnun'u demeli sana...
Vuslata ermeden, canın verirsen,
Aşk, ahrette borçlu, kalmalı sana...

Çabalar nafile, o, dönmeyecek,
Her an ansan bile, o, anmayacak,
Besbelli bu hasret tükenmeyecek,
Onsuzluk ölüm se; gelmeli sana...

Sözcükler tükendi, bu öykü biter,
O derya kurudu, onunla bir vaha yeter,
Can yanar, o, dönmez, bir duman tüter,
Mecnun, kerem, ferhat yanmalı sana...