Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 897

Aşk şiirleri yazıyorum yine,
Züğürt tesellisi
Biliyorum.
Yine
küle döndü
Yangın yerim,
Yine
Günaha soktun
Sensizliğinle.
Yıka beni...

Şimdi nereye gidiyoruz ona bakalım
Bilmeliyiz nereye gittiğimizi
Kapıları çarparak dışarı çıkıyoruz değil mi
Islak taşlarında kayarak bu eski sokağın
Hala değişmeyen kaldırımlarında birbirimize tutunarak
Ellerimizi arıyorsak
Artık bilmeliyiz

İçimde yalnız bir göçmen yerini arıyor
Yağmur yağıyor, gökyüzü kapalı
Nehrin bulanık suları köpürmüş, duyuyorum
Beni kendine ayırmışsın, farkındayım
Yollara çıkarmışsın, yaşlı atların toynak sesleri
Duman içinde ve alacakaranlığın

Yüzüne bakıyorum bir pencere açılıyor
Bembeyaz bir zambak uzanıyor geceye
Yaşadığı toprağa benzemiyor
Eğimine bakılırsa dağların yalnızlığı
Bu kente hiç yakışmıyor

Adresi unutmuşuz kimbilir nerde
Bulanık yüreklerimiz
Karıştırdıkça eski aşklar ufalanıyor
Yalansız, özürsüz hatta özlemsiz
Bir kadın bir erkeğe tutunuyor
Anılarına tutunuyor, acısız
Resimleri tarıyor ıslanmış tümü
Hepsi siyah beyaz
Kimseyi tanıyamıyor

Bu caddeler, bu evler, bu nehrin kıyısı
Siniyor her yere dağıtıp durduğun sesin
Sütunlara, vitrinlere, ayak seslerine
Kafesler darmaduman
Tüm kuşlar salıverilmiş
Suyun üstünde tüten sis
Dokunsan masmavi hüzün

Deniz Kızı

Denizden yeni mi çıkmıştı, neydi;
Saçları, dudakları
Deniz koktu sabaha kadar;
Yükselip alçalan göğsü deniz gibiydi.

Yoksuldu, biliyorum
-Ama boyna da yoksulluk sözü edilmez ya-
Kulağımın dibinde, yavaş yavaş,
Aşk türküleri söyledi.

Neler görmüş, neler öğrenmişti kim bilir.
Denizle boğaz boğaza geçen hayatında!
Ağ yamamak, ağ atmak, ağ toplamak,
Olta yapmak, yem çıkarmak, kayık temizlemek...
Dikenli balıkları hatırlatmak için
Elleri ellerime değdi.

O gece gördüm, onun gözlerinde gördüm;
Gün ne güzel doğarmış meğer açık denizde!
Onun saçları öğretti bana dalgayı;
Çalkalandım durdum rüyalar içinde.
Orhan Veli

SON DEFA GEL
Bir çocuğum adını heceliyorum,
Kağıtlara adını dolduruyorum,
Bir vurgun yaşadım ama
Gene de ayakta durmaya çalışıyorum...

Bu mekan neresi?
Terketmekte neyin nesi,
Unutturdun bana her şeyi,
Tanımıyorum kimseyi,

Bak gene elimi uzattım sana,
Nefes alamıyorum anla,
Aşkınlayım bekliyorum yana yana,
Ölecek yoksa,gel sahip çık şu cana...

Tenin tenime değdiğinde can gelecek,
Sen gelmezsen, Azrail'e can verecek,
Bu kalp seni dursa da sevecek,
Gel son defa olsun
Belki de bu gözler seni son defa görecek?

Dar Kapı

Nedir bu geceyle gelen birsam?
Duyuyorum serzenislerini.
Karanlikta agzinin yerini
Ariyor deli gibi hafizam.

"Yaniyor unutulmus buhurdan
Yine gecenin icinde sesiz"
Hatiralarla kabaran deniz,
Doluyor ruhun oluklarindan

Isik yagiyor dogan geceden;
Nasil dirilis bu, neden sonra?
Bu ruya gibi geceden sonra
Gidecek mi o maziden gelen?

Seziyorum senelerce susan
Ruhumda taptaze bir gerinis.
Sonuna vardigim colden genis
Ayaklarima acilan umman.

Butun mevsimlerimin ustune
Geriliyor bembeyaz bir kanat.
Gelip durdu artik iste hayat
Bana hep onu vadeden gune.

Artik ebedi huzur deminin
Icebilirim sirli tasindan
Girmek uzereyim dar kapisindan
O eski ruyalar aleminin.
Orhan Veli

Saçların

Saçların çırılçıplak omuzlarından aksın
Mermer üzerinden geçen su gibi.
İçinde engin bir his duyacaksın
Yaz vaktinin gündüz uykusu gibi.

Saç tel tel, örtüler hep tül tül düşer
Gözümün değdiği yerlere gül düşer
Sonunda sana da bir gönül düşer
Gölümün şimdiki duygusu gibi.

Dillerde dökülüp sayılır saçın
Sıcak nefeslerle bayılır saçın
Bir tütsüdür, kalbe yayılır saçın
Kararan gözlerin buğusu gibi.
Necip Fazıl Kısakürek

Seni sen olduğun için sevendir
Yüreğinin sesini uzaklarda bile dinleyendir
İki eli kanda olsa derdine yetişendir
Varolduğunu hissetiren,kıymet bilendir
Dostdur sözde değil özdedir adı...
Sabun köpüğü değil, darlık anında kaybolmaz
Sözünün eri güvenirliği tartışılmaz
Bilirsin, çıkılan yolda yarenlikden caymaz
Hayatına girdi mi kolay kolay çıkamaz
Dostdur sözde değil özdedir adı...
Yüreğini menfaatsiz sunar
İyiliğin için sözleri acıya bular,
Vakti zamanı gelir söyledikleri bir bir çıkar
Yoktur senle dolan kalbinde ne fitne fucur ne de çıkar
Dostdur sözde değil özdedir adı...
Yangınlardaki yüreğine, varlığı ile ferahlık
Mutluluklarında, üstüne dikilen saf ipekden bayramlık
Bilmez ne rol ne sahtekarlık
En büyük özelliği yaradılışı doğallık
Dostdur sözde değil özdedir adı...
Yalnızlıklar rıhtımından alıp götürür, süt beyaz yelkeniyle
Uçurum kenarından çeker,adı şefkat elleriyle
İyiki varsın dedirttiren, avucunda tuttuğu yüreğiyle
'Sen cansın benim dostumsun ' ağız dolusu kelimeleriyle
Dostdur sözde değil özdedir adı....
Tüm Dostlarıma....

Gül goncası yanaklarında,
Bir su kabarcığı
Düşmekle kalmak arası.
Minik kuş yüreği gibi,
Tir tir titremekte.

Bir damla yağmur,
Karanfil dudağında,
Öpmek istesem öpemem.
Korkarım incitmekten.

Sana aşığım derdim ya her zaman,
Saçlarında öyle, sırıl sıklam.
Ben seni sevmem de ne ederim
Gönül sultanım,
Yağmur güzelim.

Sen bereket tanrıları gibi bereketli,
Güzellik tanrıçaları gibi,güzeller güzeli.
Sen tüm tanrıçaların ortak noktası,
İlahlardaki Baş tacı.

Sen,
İlk göz ağrım.
Sen,
İlk kadınım.
Sen,
İlk aşkım.
Sen,
İlk ve son sevgim,
YAĞMUR GÜZELİM.

Onsuz Olmak




Sayfalar dolusu yazmak istiyorum,
Onsuz olmayı,
Sevisiz kalmayı...

Beklentisi bol rüzgarların içinde,
Bende bir esintiyim artık
Ve farkım kalmadı,
Beklentisi bol,
Beklediğim rüzgerlardan.

Söylenmesi zor sözlerin içinde bende iki kelimeyim artık
Ve farkım kalmadı,
Söylenmesi zor sözlerden,
Sözcüklerden...

Kafam dağınık,
Kaldırımlar boyu yürümek istiyorum,
Haykırmak istiyorum,
Her çam ağacına,her uğur böceğine,her papatyaya
Ve herkese,
Onsuz olmayı,
Sevisiz kalmayı...