Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 898

Biz Hiçbir Dostu Yarı Yolda Bırakmadık

bana;
“sigarayı bırak,çok içiyorsun”diyorlar.
“bakanlar kurulu toplanmış
ve karar almışlar
ve aldıkları bu kararı
paketlerin üzerine yazdırmışlar”
(sigara sağlığa zararlıdır...)
bunca memleket meselesi varken
koskoca herifler oturup da,
böyle bir karar almışlar.


sigara benim otuz üç yıllık sevdam,
dostum.
günde iki paketten hesapla
kırk kez gözgöze geliyor,
kırk kez parmaklarım okşuyor tenini
ve kırk kez buluşuyoruz
dudaklarımızda.
bakkaldan isterken
günde iki kez adını söylüyor,
kokularımızda kayboluyoruz.


bir keresinde yanılıp da,
bırakmayı düşünmedim değil.
bir sevgilim vardı o zamanlar;
ayrılmıştık.
onun kokusunu takıp ardına
özlemi,hasreti taşıdı burnuma,
ve onulmaz bir pişmanlıkla
yeniden sarıldım can dostuma.


siz; hiç, otuz üç yıl boyunca
ve hiç eksilmeyen bir sevdayla
her gün sevdiğinin adını
adeta haykıran,
onu hiç aklından çıkaramayan,
her gün öpüşen hiç durmadan,
ve o olmadan sanki nefes almayan
ve onu sol cep kapağının altında,
yani yüreğinin üzerinde taşıyan
başka bir sevdalı gördünüz mü?


hani bir söz vardır:
“bir yastıkta kırk yıl”
kırk yıla az kaldı bir yastıkta
ve eskiteceğim yastıkları inatla.


sigaraya savaş açanlar
her gün caddelerde,
sokaklarda cirit atan,
ve egzost boruları
at tarağı kadar iri olan
milyonlarca arabanın
ciğerlerimize doldurduğu dumanı
görmüyorlar.
zehir saçan fabrika bacalarını,
nükleer santralları,
hormonlu gıdaları,
giderek kanserleşen hayatı
görmüyorlar.
belki de bir çok şeyi bilerek
görmezden geliyorlar.
herkes bir yol tutturmuş;
ya da “yol bulmaya”
burnunun dikine gidiyorlar.

Bektaşilik var serde,
“dostun attığı gül bile yaralar beni”
ama gelecekse ölüm,
dost elinden olsun gözüm.

sigara öldürürmüş,
süründürürmüş,
sağlığa da zararlıymış falan.
ben yaşamım boyunca
bir zararlı tanıdım;
o da “insan”

biz sigara yaktık,
onlar türküleri.
biz sigara yaktık,
onlar ozanları,şairleri.
biz sigara yaktık,
onlar köyleri,kentleri.
biz sigara yaktık,
onlar ormanları,hayvanları,
börtü böceği,
biz sigara yaktık,
onlar kızkardeşi,gelini,
anneyi.
biz sigara yaktık,
onlar umudu,geleceği...

sigara içenler;
gezegenin duyarlı insanları.
“tabak sevdiği deriyi
yerden yere vururmuş”
öfkelerini dostlarından çıkardılar.

Oradaydın



Olabileceğim kadar berbatım
ne bir lokma ekmek geçiyor boğazımdan
ne de bir gram uyku gözlerimde
defalarca seni çıkarmayı denedim aklımdan
aklım çıktı
sen hala oradaydın...

Orda Kal



Bilmem bilir misin?
Melekleri,gökleri,denizleri ve mavi gözleri...
Bilirsin tabi,ama görür müsün benim gibi?
Bilmem duyar mısın?
Kuşları,çığlıkları,böcekleri,sesleri...
Duyarsın elbet,ama yüreğinde hisseder misin benim gibi?
Ağlayan çocuklar,bencil insanlar
Bitmek bilmeyen kavgalar var mı orda?
Söyle ne olur,anlat biraz bana
Senin yaşadığın dünya,
Tertemiz bir yer mi yoksa?
Hala burasını soruyorsan eğer,
Ne sen sor,ne de ben söyleyeyim
Öğrenme bunları,hiç büyüme bebeğim
Ençok anneni seversin şimdi
Başka birgün,başka birini
Ve birgün yaralanırsa kalbin,
Anlaki artık buraya geldin.

Oysa sen


Öyle masumdun ki
Gecelerimin prensesi
Sabah güneşi, ela gözlü
Gül kokulu cennet hurisi
Sen şairin şiiri, şarkının bestesi
Anonim türküsü yüreğimin
Hayalimde ne güzeldin sen
Onları bari almasaydın giderken

Yoksun sen
Bu kokun sinmiş gecede
Bir fotoğraf çerçevesinde gözlerin kalmış
Giderken sen
Sen giderken ben
Özlemiştim daha sen gidemeden
Gidemez dedim içimden
Hayalimde öyle güzeldin ki sen
Sen giderken ben
Gidemez dedim içimden.

Güne Tutsak Sevdalar



Gün tutsadı yalnızlıklarımı
Eğildi güneş harman savurumlarına


Yorgun süzülen yağmur silüetlerinde
Kesildi kahkahası bilinmezlerin
Düşerken bulut bulut amazonlara
Yürüdü zebaniler sarp geçitlerinde

Kırpınışlarında badem gözleri ve
İçine işlemiş paytak sözleriyle
Ve dahi pasaklarında iftira közleriyle
Çizmekte biri yol kutsamalarını

Güne dizdim çiroz misali sevdayı
Gün yürüdü akşam sefaları tanıkladı
Çingene sevişler mesken tutarken arşı
Kimler aşdı ki ufuk çizgilerini

Aşk işledi nakış diye yüreğe
Gün tutsadı sevdayı gölgeler boyu

Yol sıkıntılı yeller sarmazken dalı
Gözler yırttı şehveti inletti doğayı
Suya hasret dövüngeç yakınmalarında
Kukla saraylar aldı nisbet rüyalarımı

Darılgan tablolarda kıskanç nağmeler
Küs kuşlarıyla meze olur gecelere
Hoyrat bir rüzgar çeker ıklığı da
Düşer gölgesine vaki ahir demlerde
Güne tutsak sevdalar ...

Düşer gölgesine
Güne tutsak sevdalar

Düşer....

Oyun


Oyun gibi bir hayat bu yaşadığım
Ebesi ben ve kaybeden yine ben
Gözlerimi yumup sayıyorum bazen
Bazen de son nefesime kadar kovalıyorum
Ne bir sobe
Ne bir ebe
Ben bu oyunu beceremiyorum!