Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 904

Tren



Sen ne taşıyorsun ey tren
Sirkeciden halkalıya
Yorgunluk mu dert mi
Nedir yolcularını bitiren

Vagonlarına dertler yüklenmiş
İnsanların omzu düşük
Yüzleri hiç gülmüyor
Hepsine keder eklenmiş

Yolcuların kederli ve üzgün
Bakıyor boş gözlerle yüzlere
Görüyor mu görmüyor mu anlamak ne mümkün
Dünyaya küsmüş sanki hepsi de süzgün

Şu karşımdaki genç adam
Bu genç yaşta niye bu kadar küskün
Keder mi dert mi bilinmez
İşleri gitmiyor mu acaba düzgün

Ne zaman başlayacaksın
Neşeleri umutları taşımaya yeniden
Geçti o günler geride mi kaldı diyorsun
Yanılıyorsun tren gelecek yine umutlar aniden

Hep bu ayak sesleri, hep bu ayak sesleri,
Dolaşıyor dışarıda, gün batışından beri,
Bu sesler dokunuyor en ağrıyan yerime,
Bir eski çıban gibi işliyor içerime,
Ey şimdi kara haber gibi bana yaklaşan,
Sonra saadet olup yanımdan uzaklaşan,
Sesler, ayak sesleri kesilmez çıtırdılar!
Bana gelen müjdeyi galiba caydırdılar,
Böyle adım atarlar, ayrılanlar eşinden,
Böyle yürür, gidenler, bir tabutun peşinden,
Kimsesiz gecelerim, bu kesik sesle doldu,
Artık, atan kalbimde bir ayak sesi oldu
Bir gün, sönük göğsüme düştüğü vakit başım
Benden ayrılıyormuş gibi bir can yoldaşım,
Gittikçe uzaklaşan bu sesi duya duya,
Yavaşça dalacağım, o kalkılmaz uykuya

Ulaşılmaz Hayal



arıyor gözlerim seni kalabalıkta
annesini kaybeden çocuklar gibi
bulamayınca hüsran yakıyor içimi
kapkaranlık gecelerde şimal yıldızım
teknemde rotamsın pusulam
haritamsın çizdim rotamı sana
sığlıklardan kayalıklardan aşır beni
güvenli sakin denizlerinde
seyretmek istiyorum
çıkar beni kalleş denizlerden
feraha ulaşmak
sana kavuşmak istiyorum
sıcak denizler sakin limanlar
dizinde yatmak yüzüne bakmak
öpmek koklamak sarılmak doyasıya
tek bir vücut olmak aynı kalpte atmak
aynı havayı solumak seninle ölesiye değil
sevesiye sevilesiye birlik olmak
sana her an susuzluk çekmek
çöllerinde serap değil vaha olmak istiyorum
seni çok ama çok seviyorum
sana anlatabilmek için yetersiz kelimeler
duygularım aşkım gönlüm yarım kalıyor
sana doyamıyacağımı biliyorum
seni seviyor seni istiyorum

Ölüm


Ben ölmedim ki
nasıl beklersin ölmemi
ölüm,
senin için bir hiçken benim için her şey
zaten senin için yaşıyorum.

Ölmek ne acıklı bir kelime benim için
senin için değil neden?
Ama ben senin için yaşıyorum.

Sen hiç öldün mü?
Nereden biliyorsun yaşamayı.

Sen aslında hiç bir şey bilmiyorsun
ölmedin ki biri için
ama ben ölmüşüm
ölmedim desem de senin için ölmüşüm

öldüm diyorsun ne için?
Kim için?
Benim için ölmedin ki bilesin.

Ölüm benim
ölmen için ben olmam lazım
yalnız ölemezsin biri gerek
benim o biri
ben yoksam ölmedin, ölemezsin.

Ölümünde beni kabul et
ben olayım lütfen
hani biri dedim ya o benim dedim ya
yalvarırım ben olayım
ben senin için öldüm sende benim için öl.

Fosillerden, kurumuş dal parçalarından,
kemik artıklarından elmas yapmak tabiat için neyse,
saadet de beşer için odur,
kıymetsiz şeylerden kıymetli bir şey yaratmak,
ruhumuzdaki süprüntülerden paha biçilmez mücevherler yapmak..
Zor ve meşakkatli bir iş,
tabiatın her parçasında elmas bulamadığımız gibi
her insanın ruhunda da saadet bulamayabiliriz...

Ama az da olsa, elmaslar gibi saadetler de var....

Ölüm Ayırırsa Bizi



hani olur ya insan bir an olsun onsuz yaşayamaz..
olur ya gözünün önünden ayırmak istemez..
eline el değmesin..
gözüne başkaları bakmasın ister..
olurya sevdiğim
insan bir başkasıyla paylaşamaz
sadece kendisine bakmanı
sadece onunla konuşmanı
sadece onu sevmeni
sadece onun ellerini tutmanı
ve sadece ona sarılmanı
ister seven...
işte olur ya bir gün ölüm ayırırsa bizi
elini son kez tutamadan!
gözlerine bakarak ağlayamadan!
saçını okşayamadan!
Sarılamadan!
Ölüm ayırırsa bizi
Benden sonra başkasına
o ellerini tutturur musun?
başkasının gözlerine bakar mısın sevdiğim?
sırma güzelim saçlarını başkasına okşatır mısın?
incecik belini başkasının sarmasına izin verir misin?
teninin kokusunu başkasının koklamasına izin verir misin?
Ya da benden sonra bir başkasına seni seviyorum der misin?
Sevdiğim söyle ? Der misin...
Ölüm ayırırsa bizi...