Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 913

Öyle Bakma Çünkü...


Güzel bahçeli bir ilkokulun penceresinden
Dünyaya,
Hayret, hasret ve biraz da
Bayat bayram şekeri kederiyle bakan,
Aklı canbaz, yanağı al,
Sesi çilek aroması
Bir çocuk oturuyor
Gözlerinde...

Kaçmalı...

Aslında şimdi ,
Kaçmalı buralardan, kaçmalı
Sonsuz özgürlüklere; dağlara çıkmalı.
Deli gönlü kırlara sermeli.
Lale , gül ve nergis dermeli.
Çam ormanlarından geçmeli,
Yürümeli, yürümeli, yürümeli...
Ve sonra yorulup bir yol kenarında
Mola vermeli; ayran tasş yanında
Irgat yemeği götüren köylüler
Yemekler vermeli...
Sonra soluklanıp kalkmalı insan
Her zamanki gibi dönecek devran
Devrana yetişmeli..
Devrana yetişmeli...

Kaçışına Uğrayan Çiçek

Şurayı götürün dedim onlara
Buraya da, burayı da
Alın götürün dedim
Çimenlerin tirse buğusunun üstünden
Tirse bugünün düşlere değen üstünden
Düşlerin ayçiçeği giysilerinin üstünden
O zaman anlatırım dedim onlara
Pencere önümün niye uçtuğunu.

Evet
Dönüp geliyor az sonra
Kolumun altına yerleşiyor
Kendisiyle yer değiştirir gibi
İtiyorum onu, itiyorum, itiyorum
Bütün zamanlar bitti diyorum-anlasa'ya-
İki tek kiraz ağacı kaldı yalnız
İki tek kiraz ağacı
İlkyazlar ve bütün başlangıçlar bitti
Kiraz ağaçları? onlar da
Gözlerimin deli kırmızısını yıkamak için
Ağladıkları zaman

Ne vardı sundurmanın üstünde-ne vardı-
Anımsayamıyorum şimdi
-Pek şimdi değil, çoktandır-
Yağmurlar yağdığı zaman büyüyen
Geçmişi olmayan bir saksı mı
Yoksa
Bir sap çiçek mi-saksısız-
Kaçışına uğrayan bir çiçek
Neden olmasın
Yağmurlar
Yağmurlar yağdığı zaman.

Sular insanlar gibi geçiyor aklımdan
Mavi aklımdan
Sordular-anımsıyorum-
Bir gün
Neyle örtülürmüş ki su
Suyla demiştim -elbette suyla-
Ya yaşam
Bir başka yaşamla, bir başka, bir başka, bir başka
Oysa bütün yaşamlar bitti
İlkyazlar ve bütün başlangıçlar
Sular
İnsanlar gibi duruyor aklımda.

Dişlerimin arasından gösteriyorum ellerimi
Korkuyla kaçışıyor güvercinle karanfil
Dönüp arkama bakmıyorum
Odalar bitti çünkü, merdivenler de
Dışarsı var:şurası, burası, orası
Ve yağmur-yağmurlar-
Ah şu yağmurlar durmasa ya
Ne güzel ıslanıyor ilkyaz
Ne güzel ne güzel ne güzel
Denize zorla sokulmuş
Ağlamaklı bir çocuk gibi.

Sessiz Hüzün



kalabalıkta yanlız kaldın mı hiç
etrafında insanlar doluyken
sen yapayanlız
taksimde dolaşırken
yanlızlık çektin mi
istiklal caddesinde
çiçek pasajında
köpüklü bira içinde aradın mı
bir tanıdık yüz
kemanın telinde
bir tanıdık ses
baktın mı tranvay arkasından
yitirdiklerini arar gibi
uzattın mı boşluklara ellerini
sanki tutacak biri varmış gibi
boşlukta düşünce eller
tutunamadan
boşandı mı gözlerinden seller
yıkandı mı
istanbul tozuna bulanmış
yanakların yol yol oldu mu
içindeki sevda çiçeği soldu mu

Karagün Dostu

biliyorum
matarada su
torbada ekme
ve kemerde kurşun değil şiir
ama yine de
matarasında su
torbasında ekmek
ve kemerinde kurşun kalmamışları
ayakta tutabilir

biliyorum
şiirle şarkıyla olacak iş değil bu
dalda narı
tarlada ekini kızartmaz güvercin gurultusu
ama yine de
diler arasında bıçak gibi parlar kavgada
şiirin doğrultusu

göz güzü görmez olmuş
tek bir ışık bile yok
yürek bir yaralı şahindir
döner boşlukta
belki bir şiir
belki bir şiir kırıntısı
çalar kapımızı umutsuz karanlıkta
yoklar yüreğimizi
iğilir yaramıza
dağıtır korkumuzu
ve karşı tepelerden
gürül gürül bir kalk borusu

Öyle Bir Geç Ki Ömrümden



Hiçbir nefesim sensiz
geçmesin
öyle bir tut ki ellerimi
asla bırakma
öyle bir bak ki gözlerime
unutamayayım o esmer
elerini...
Güz yapraklarında ki
gülüşünü ve arkana
bakmadan gidişini
simdi öyle bir vurki
beni gülüşünle
öldürmeden sakın
bırakma...

Sen Rüyasın



Seni gördüm dün gece rüyamda gülüm
Sevecen bakıyordun bana mutluydum
Sen yanımda
Sen karşımda
Sen benimle
Sevgiyle uzattın elini bana
Sevgiyle tuttum elini
Sevgiyle koklayarak öptüm
Solgun renkli yanağını
Solgundu yüzün hüzünlü nedendir bilemedim
Sessizce yasladım
Seni göğsüme kokladım kokunu
Soludum soluğunu
Sıcacıktı nefesin
Sevecen kokuyordu
Saçların ellerimle taradım
Saçların ipek gibi
Siyahtı bahtım kadar
Sonra gözlerine bakabildim
Sonsuzluk vardı gözlerinde
Sevgi gördüm bana diye umutlandım
Sevdalandım bir daha bir daha
Sevginle yandım ellerim terledi
Senin ellerin elimde ter içinde kaldı
Sonra çıktık beraberce
Sokaklara girdin koluma
Sokuldun bana iyice
Soğuktu dışarısı gerçek soğuk
Soğuğa aldırmadım yanıyordum
Sıkıca sarıldım kolumdaki eline
Sararmış yapraklar arasında
Sarmaş dolaş yürüdük
Sevgi ısıtıyordu bizi
Sabırsızdık ikimizde bir parka gidip
Sarılmak için birbirimize daha da
Sıkıca ve sevgiyle dudaklarımız birleşti
Seyredenlere bakanlara aldırmadan
Sağanak bir yağmur başladı birden
Sığındık bir saçak altına
Soluklarımız karıştı birbirine yeniden
Saadet ten ölebileceğimi düşündüm
Saat çaldı birden uyandım
Soluğunun sıcaklığı dudağının ıslak tadı
Dudağımdaydı hala