Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 923

Papatya




Bir papatya gibiyim,
Senin her gün seviyor, sevmiyor deyip de;
Tek tek yapraklarını koparttığın...
Her seferinde başka birisi,
Seni seviyor mu, sevmiyor mu?
Onu test ediyorsun yapraklarımda...
Hep beni inciterek,
Her seferinde beni bir köşeye iterek...
Her zaman aynı manzara;
Seviyor çıkıyor, sen seviniyorsun...
Oysaki ne çok isterdim söylemeyi,
Sırf sen üzülme diye;
Her gün bir yapragımı kendim eksilttiğimi...
HABERiN OLSUN
Zaman ne de çabuk geçiyor,
Ben daha yeni gittiğini zannederken,
Tam 2,5 yıl olmuş sen gideli!
Zaten saçlarımdaki aklardanda anlaşılıyor,
Epeydir hasret çektiğim…
3 saat sonra 30uma merhaba diyeceğim,
En son 27ydim hatırlarsan…
Zaman bu kadar hızlı geçmiş anlaşılan?
Çok bekledim galiba, yine gelmeyeceksin;
Artık mumları söndürüyorum,
Haberin olsun;
Bir yaşıma daha sensiz giriyorum…

Bahar Sevdalarında Üşürsünsönen bir ufkun aydınlığında beyaz sevda
esintileri gelirken yüreğine,
son vapurun kalkacağı rıhtımda,görmeden
sevda güneşini, gidecekmisin sen.
seni görmek için gelirim istersen,son kez
sana sevda pınarlarından,
bana ancak benden çok sen yetersin,anlarsan
eger yüregimin avuçlarında.
sevdanın her hecesi aşktır bana,ismine
sevgiler yazıldı, ölümü olmayan,
kirpiklerim örtsede gözlerimi,vuram
vuram yıllar gelir,usanmaz beklerim seni.
bahar sevdalarında sevdamla üşürsün
bedenin titrer,bensizliğe sarılırken,
ağıtlarımı koynumda gizledim,ağladığımı
görme sakın,hüzün akşamlarında.....

İpekböceği



Bilir misin ipek böceğini sevgili
minicik kurttur kibrit kutusu kadar
küçük kutularda yumurtada dırlar
kadınlar onları kutu ile koyunlarına koyarlar
sıcakta yumurtalarını kırıp uyanmaları için.
uyanma başlayınca minicik kıyılmış
dut yapraklarını yerler
ve serpilirler büyürler
büyüdükçe yedikleri artar
koca koca dallar verilir yapraklı olarak
en olgun çağlarına geldiklerinde
bir koza örerler sevgili;
kendileri içinde kalacak şekilde
ve kendilerini
kendi ördükleri dünyalarına hapsederler
artık iki seçenekleri vardır
ya kozayı delmeye çalışmadan
kaynar sularda haşlanmayı beklemek
yada kozayı delmek.
koza delince ne olacak dersen? Ey sevgili
kelebek olarak uçmaya,
uçmak için çabalamaya hakkı olacak
kozasını delen kelebek kurtulur mu ölümden?
hayır sadece zamanı biraz geciktirir
çünkü zaman kalmamıştır yaşamaya
geç kalınmıştır yaşamaya
kozalar örülürken ve delmeye çalışılırken
geçmiştir zaman değişmiştir mevsim
ama kelebekler için geç değildir ey sevgili
bazen iki saat e bile bir ömür sığar
yaşanılan andır yaşanan
sadece kozayı delmenin
kendi çabasıyla dışarı çıkmanın
kısa bir mutluluğu vardır
ve sonuç yine aynı
ama kelebeğe yeter bu mutluluk
kendi kanatlarının taşıyabildiği yere kadar gider
şimdi kendi istediği yerde
kendi istediği gibi ölmektedir
ve orada biter yaşamı ey sevgili
ama özgür olarak gidebilmiş kozayı delmiştir
mutludur kanat çırparken özgürlüğe
özgürlüğün sonunda da ölüm olduğunu bile bile
mutlu olmak için uzun yasamak gerekmez ki
istediğin gibi yaşamak;yaşamaya çabalamak yeter
yarınları düşünerek ;günü unutup
yaşamlarını yarınlara bağlayıp
yarınları yaşayamayanlarla dolu bu toprakların altı
unutma sevgili günü yaşa yaşamaya çabala sevgiyle çoşkuyla özgürce

Ne Böyle Sevdalar Gördüm, Ne Ayrılıklar

Ne zaman seni düşünsem
Bir ceylan su içmeye iner
Çayırları büyürken görürüm

Her akşam seninle
Yeşil bir zeytin tanesi
Bir parça mavi deniz
Alır beni

Seni düşündükçe
Gül dikiyorum elimin değdiği yere
Atlara su veriyorum
Daha bir seviyorum dağları

Papatya Falı



sensiz geçen günleri saymak
papatya falı gibiydi en başta
heycanlı bir serüvenin içindeymişcesine
seviyor sevmiyor seviyor sevmiyor
günler geride kalıp hafta olunca
ve aylara tamamlanınca hasretin
papatya falını bırakıp ağlamaya başladım

Bir Ayrılık Gününde
Ne gariptir şu ayrılık günleri
Bir dosttan da, düşmandan da ayrılsan
Nedense bir tuhaf oluyor insan

Derin bir sızı giriyor içeri
Son bir defa bakarken caddelere
Dükkânlara, evlere, kahvelere

Hâtıra yüklü kervanlar geçiyor
Dolu dolu gözlerinin önünden
Bu son yadigar mı bir ayrılık gününden

Ne unutulmaz zamanlar geçiyor
Ağır ağır biz farkında değilken
Gökler masmavi, yaprak yemyeşilken

Sen istediğin kadar unutulmaz de
Bu son dakika, bu vakitsiz yağmur
Unutulur, azizim unutulur

Başka ne yapılır böyle bir günde
Kapanan bavul, çivilenen sandık
Ve sonra kuru bir "Allaha ısmarladık!"

Bana Aşkı Anlat

Aşkı anlat dermisin,
bir gün bana.
Ne anlatırım o zaman bilemem,
ama
camların ardından
düşen yağmur damlalarının
birbirine sarılıp ahenkle
dans ederken çalan müziğini
hiç dinledin mi sen,
ve bu melodiye eşlik eden
şöminenin içindeki loş alev için
çatırdayan dal parçalarının ritmini.
Ve...
Önce nefeslerimiz sarar bedenimizi
sonra dudaklarımız birleşir,
öylesine özgür olur ki bedenim
tenim tenine hasret duyar,
ve sen artık kollarımdasın
bir ömür boyu sürecek rüyamda.
İşte ben sana
böyle anlatırdım aşkımı
canım sevgilim.

Aşk Bu Dünyanın Ölçüleriyle Açıklanamaz Sevgili
O İlkel Bir Acıdır, Yaban Bir Ağrıdır.
Gelir ve İçimizdeki O Çok Eski Bir Şeye Dokunur.
Sonra Bir Perde Açılır ve Yolculuk Başlar
Bu Yolculukta Artık Para, Tarifeler
Beklentiler, Randevular, Taksitler, İş,
Anneler ve Korkular Yoktur
Aşkın Kendi Gerçekliği Vardır Sevgili.
İnsan Başka Bir Işığa Teslim Olur,
Daha Derinden Anlamaya Başlar, Bilgeleşir
Hiç Bilmediği Sezgileriyle Buluşur
Yükü Çok Ağırdır, Kendiyle Buluşmuştur
Hem Dışındadır Dünyanın, Hem de Tam Ortasında.
Hindistan'da Ganj Nehri'nin Yakılan
Yoksun Adamın Hissettikleri de Onunladır,
Yitirdikleri de...
New York'ta, Bir Sokakta,
Kartondan Kulübesinde Yaşayan Kadının
Çıplak Yalnızlığı da
Her Şey Onunladır, Ona Emanettir Sanki,
Ama O, Çıldırtıcı Bir Yalnızlık İçindedir Yine de...
Aşkın Kültürlü Olmakla, Bilgili Olmakla da İlgisi Yoktur Sevgili,
Kanımıza Karışan İlkel Acı, O Yaban Ağrıyla
Hiçbir Kitabın Yazamadığı Hakikatlere Daha Yakınızdır,
İnan...
Kim Demiştir Hatırlamıyorum,
Aşk Varlığın Değil, Yokluğun Acısıdır Diye.
Belki de Bu Yüzden İlk Gençliğimde,
O Yoğun Aşık Olduğum Yıllarda,
Gözüme Uyku Girmez, Dudağımda Bir Islıkla
Bütün Gece Şehri, O Karanlık, O Hüzünlü Sokakları Dolaşır,
İnsanları Uykularından Uyandırmak İsterdim.
Uyanıp, İçimde Derin Bir Sızıyla Uyanan
O Derin Sancının Acısına Ortak Olsunlar Diye...
Aşk Çok Eski Bir Şeydir Sevgili
Onun İçinden O Çileli Çocukluğumuz Geçer
Sevdiğimiz İnsanların Çocuklukları da...
Oradan Üvey Anneler, Eksik Babalar, Parasız Yatılılar Geçer
Ve Sonra Aşk Bütün Bunları Alır, Daha da Eskilere Gider,
Hep O İlkel Acıya, O Yaban Ağrıya...
İnsan Bazen Nedensiz Yere Umutsuzluğa Kapılır
Kimselere Veremez Sevgisini,
Kimselere Derdini Anlatamaz, Evlere Kapanır...
Bazen Denizler Kıyılar Çeker İnsanı.
İnsan Bu Kapılmayı Anlayamaz,
Oysa
Çok Eski Bir Yerde Yaşanmasından Korkulup
Vazgeçilmez Aşkların Sızısıdır Bu.
Bu Sızı, Bu Yenilgi Mevsimlerle Yıllarla Devrilir Başka İnsanlara...
Bir İnsanın Yaptığı Bir Hatanın
Tüm İnsanlara Yayılması Gibi...
İşte Şimdi Biz de Sevgili,
Ya Olmadık Zamanlarda Umutsuzluğa Kapılıp,
Soluğu Evlerde Alacağız,
Ya da Denizler, Kıyılar Çekecek Bizi.
Nasıl Biz Başkalarının Korkularını Taşıyorsak,
Başkaları da Bizim Korkularımızı Taşıyacak,
Yenilgimizi, Umutsuzluğumuzu...
Birazdan Sabah Olacak...
Para, Tarifeler, Beklentiler, Randevular, Taksitler,
İş, Anneler ve Korkular Başlayacak...
Bunlar Varsa Bizim İçin Geçerliyse
Aşk Yoktur ve Hiç Olmamıştır Sevgili.
Birbirimizi Kandırmayalım...
Hadi Güne Hazırlan,
Yaşadıklarımızı Unutmaya Çalış
Aşk Bize Güvenip Verdiği Büyüsünü,
Sırlarını, Cesaretini, Bilgeliğini ve O İlkel,
O Yaban Ağrısını Geri Alacak
Bunlar Olurken İçimiz Bir an Üşüyecek,
Sonra Geçecek...
Hadi, Oyalanma Birazdan Yarın Olacak...
AŞKTA YARIN YOKTUR SEVGİLİ