Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 936

Zindan



Zindanlardaki umutlar gelir aklima,
Geceler karabasan gibidir...
Şarkilar duygusuz,şiirler anlamsiz,resimler renksiz olur.
Kahir çeken yankilar duyulur etrafta,
Ve dargin kuşlarin sesleri.
Zindanlardaki umutlar gelir aklima...
Tipki sevgimiz gibi...
Ayrilik mektuplari bile aglatmaz beni,
Irmaklar gibi derinden ve gür,
Çocuklar gibi içten ve sessiz konuşurum.
Iplere bagli toplarla avunurum...
Yarinlarin inadi biner bazen,
Inadina çalişmak,yaşamak isterim
Ama....
Yarinlarim dünden bitmiştir,
Kalemim düşer,kagidim yanar...
Gölerimden birkaç damla yaş akar.
Zindanlardaki umutlar gelir aklima,
Tipki müebbet bir asi gibi çikmak isterim içimdem.
Hergün çikar ama herzaman kalirim duvarlar,zincirler arasinda.
Yildizsiz,bulutsuz ve mutsuz.
Zindanlardaki umutlar gelir aklima...
Umutsuzlarin umutlari...
Tipki sevgimiz gibi,
Tipki sevincimiz gibi...

Bilir misin?

Söyle canım;
Bu şehrin ışıklı akşamlarında,
Yokluğunu şiirlerimin içine gömmenin
Ve yokluğunda, varlığını yaşatmanın,
Ben de tükenip yok oldukça sende çoğalmanın
Ne demek olduğunu bilir misin?

Söyle canım;
Dudaklarının arasında beliren bir tebessümün
Gönlüme yeterli olduğunu,
Canım Can demen ve tek bir gülüşün için
Beklerken hüzzam makamında
Ömrümün sararıp solduğunu bilir misin?

Söyle canım;
Sensizliğin bitmeyen, tükenmeyen ıssızlığını solumanın
Aşkını; kokunu saklayan parfüm şişelerinde
Öksüz şiirlerimde yaşatmanın
Ve seni sensizken yaşamanın
Ne demek olduğunu bilir misin?

Romantik



İçtenlikle yazıyorum
Adresi mechul mektuplara
Başka pencereler
Hiç beklemediğim zamanı bekliyorum
Sürprizin için
Uzadıkça uzuyor
Uzadıkça sabırsızlanıyorum
Gün geçtikçe daha güzel oluyorsun eminim
Geçmişimden parçalanıyorum
Yere düşüyor yavaşça
Ve sen hepsini süpürüp atıyorsun
Adını bilmediğim o kitaba
Sayfalarla dolu
Ve iki farklı ağaca kazılı ismimiz
Yer altından gizlice elele tutuşuoruz
Yalnızca hangi ağaçtasın bilmiyorum
Romantikçe..

İsimsiz



Gündüzümde, gecemde sen varsın
Bir de hala kanadı kırık, hiçbir yere uçamayan
Hep bende kalan sevdan
Biliyor musun
Gecenin en acımasız anında yazıyorum bu şiiri
Kalemim sana hasret dokuyor
Ben de biliyorum bu şiiri
Bir gece, bir ben, bir de bende kalan
Hiçbir yere uçamayan, kanadı kırık sevdan okuyor
Bu kuşun kanadına hiçbir lokman dokunmayacak
Biliyorum bu yaraya, senden başka kimse deva olmayacak
Ve yine biliyorum
Hep gam, keder, hasret benim sonum
Dayan
Sevmesini, aşık olmasını, nasıl göze alıyorsan
Sabretmeyi de göze al gönlüm
Biliyor musun
Gecenin en acımasız yarısında
Yalnızlık ummanına demir attı gönlüm
Ve yine biliyorum ki
Gecenin böyle bir acımasız anında
Seni düşünürken, hayalinle söyleşirken
Tükenecek ömrüm

Sensiz Duramam

Anasiz cocuklar gibiyim
Gitme can sensiz yapamam
Delicesine sevdim seni
Ben sensizlige dayanamam

Benim umut askim sendin
Gitme can sensiz yapamam
Can canimdan ayrilirmi
Ben sensiz yasiyamam

Ne olur gitme kal bende
Ben sensiz yapamam
Baska baska yar sevip
Kucaklarda yatamam

Yasar,i aglar durur
Gozum yasli birakma
Nolur gitme kal burda
Beni boyle birakma

Ruhum Bedenime Düşman



ruhum bedenime düşman
bedenim unut
ruhum yaşat diyor seni
filizlerin saklı içimde onları besleyip büyüteceğim
taa ki parlak bir güneş sağanak bir yağmur onu keşfedinceye dek........
keşfedilirse söyle bir düşüneceğim
öyle atlamayacağım yunusların mavi denizlerde
en derin yeri bulunca dalmaları kendince oyun oynamaları gibi
hiç düşünmemiştim nedense.
Seninle sonun başlangıcındayken ne yapacağımı
Umutlarım,hayallerim çılgınlıklarım
sana yapacağım kaprislerim
nazların cilvelerim sabırla beklediğim yuvam
evliliğim belki de doğacak küçük sevimli ikimizden bir parça olacaktı
Bebeğim hep içimde saklı kaldı.sonbaharın kuruttuğu sararttığı yaprakların düşmek ve kaderlerine razı olduklarını gördükçe,
Tek tek toplayıp yerlerine geri yapıştırmayı ve yeşermelerini istiyorum
Ne onlar yeşermeye, ne sen dönmeye meyillisin
Böyle bir şey her halde aşk acısı
Daha beteri var mı denemedim
İmkansız burada başlıyor herhalde
Güneşim soldu artık bana gülmüyor
kendi kendini yedin bitirdin diyor
Yaratmaya çalışma artık diyor
Kendin ettin kendin çek diyor
Anladım ki düşene gerçekten kimse acımıyor
O an dostun kalmıyor
Aradığın herkes başkalaşmış senden uzak
Seni dinleyemeyecek kadar yorgun
kendinle bir hesaplaşma başlıyor
ayrılığın hesaplaşması
Bedeli ağır
Cezası ise
sen uzaklara sürgünlüsün
Ben burada mühürlüyüm

Hissediyorum



Gözlerim karanliga daldigi zaman
Umutlarimin
Biraz daha boguldugunu hissediyorum
Her günün akşamina vardigim zaman
Topraga biraz daha yaklaştigimi
Hissediyorum
Sevmelerden bezdi artik yüregim
Her sevgi sonrasi biraz daha taşlaştigini
Hissediyorum
Çizgiler sarkiklar belirdikçe yüzümde
Gülmenin aci verdigini
Hissediyorum
Her tabut, her naaşin arkasindan
Siranin bana geldigini hissediyorum
Leyla leyla diye çölleri arşinladigim günleri aşip
Leyla’nın yalan, mevlanın gerçek olduğunu
Hissediyorum
Herkes ağlar, gidenin ardından gerçeğe gittiğini unutup
Gidenin geleceği yok ama ben ona gideceğimi
Hissediyorum