Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 942

Güne Tutsak Sevdalar



Gün tutsadı yalnızlıklarımı
Eğildi güneş harman savurumlarına


Yorgun süzülen yağmur silüetlerinde
Kesildi kahkahası bilinmezlerin
Düşerken bulut bulut amazonlara
Yürüdü zebaniler sarp geçitlerinde

Kırpınışlarında badem gözleri ve
İçine işlemiş paytak sözleriyle
Ve dahi pasaklarında iftira közleriyle
Çizmekte biri yol kutsamalarını

Güne dizdim çiroz misali sevdayı
Gün yürüdü akşam sefaları tanıkladı
Çingene sevişler mesken tutarken arşı
Kimler aşdı ki ufuk çizgilerini

Aşk işledi nakış diye yüreğe
Gün tutsadı sevdayı gölgeler boyu

Yol sıkıntılı yeller sarmazken dalı
Gözler yırttı şehveti inletti doğayı
Suya hasret dövüngeç yakınmalarında
Kukla saraylar aldı nisbet rüyalarımı

Darılgan tablolarda kıskanç nağmeler
Küs kuşlarıyla meze olur gecelere
Hoyrat bir rüzgar çeker ıklığı da
Düşer gölgesine vaki ahir demlerde
Güne tutsak sevdalar ...

Düşer gölgesine
Güne tutsak sevdalar

Düşer....

Gidiyorum İşte

Gidiyorum işte gidiyorum…
Bil cümle elveda diyorum özgeçmişe…
Şimdi elimde ağzına kadar dolu bavulum,
içini bana değil kağıtlara sorun…
Bir tesbih var elimde,yamandan hatıra…
Söz dostum söz,hayaller eski yerinde kalmayacak,
ve sırtını çevirenler bir gün bizle hayat bulacak…
Hatırlar mısın sevdiğini anlattığın,o karalık ve ağaç altı bankı?
Soğuk gecelerin,en geç vakitlerine dair bize ocak olmuştu…
Ve yollar ve yollar
İşte onlar bizleri asıl tanıyanlar…

Gidiyorum işte gidiyorum…
Arkamda bırakıyorum
Kimi masum kimi hain sevdaları
Şimdi kırılan yüreğim yolcudur,
Bir başka hayat bir başka düzenin
Sevda dedikleri haslete
Özlemek mi?
Olmayan bir sevda nasıl özlenir? …
Ben özleyebileceğim bir sevdayı bulmaya gidiyorum…

Gidiyorum işte gidiyorum…
Ve sokaktaki çocuklara bakmadan edemiyorum…
Ellerinden masumiyet akan oyunlarını,
gülerek izliyorum…
Birden gözlerim yaşarıyor…
Oda ne yine kafasını çıkartmış bir yerden Selimiye
Ah cumalar ah!
Selimiye de bir Cuma namazına nelerimi vermem…
Seni unutmak mümkün mü Selimiye?

Ya siz ne yapasınız bensiz?
Hergün her gece,
masallarımı dinleyen paket taşlar…
Ya siz?

Ağlamak bir yana,özlemek içimi acıtır be Edirne…
Sen bensiz değil,ben sensiz ne yaparım…
Söyle be Edirne,
göreceğimiz ilk gerçek olmaz söyliyeceğin,
ama son olabilir…
Sen ki bir defterlik şiirime,
sen ki benim göz yaşlarıma,
ve sen ki son 20 yıllık hayatın bir ayyuka gencine,
ev sahibiydin…
Kışları,puslu havan aklıma gelir,
ve hoyratça dolaştığım karanlık sokakların…
Şimdi canlanıyor gözlerimde,yabancı bir köşe başı
Eğer senin olsaydı o köşe başı
Tamam,başımın tacı
Fakat toprağını ve rüzgarını bilirim Edirne…
Bilirim …

Şimdi kırgınım,beni kırgın yollayanlara,
ve süzgün bir edanın esaretinde yol tutmaktayım,
özlemlerimden ırak bir diyara…
Ama biliyorum sevmek diye bir kavram varsa,
ve biliyorum sevgiler üç beş paraya satılmadıkça,
sevgi mesafe gözetmez ….
Hiçbir şey bulamazsam sevmeye gittiğim yerde,
sevmeyi sevicem bu seferde…

Gidiyorum işte gidiyorum
Birkaç abim kaldı,ve kardeşlerim
Kızarlardı bana bağırıyorum diye
Kızmayın be oğlum
Sizi çok seviyorum

Diyecekler;
Gidiyor işte gidiyor…
Ve diyorlar arkasından bir delikanlı vardı
Hak yedirmeyen efendi bir çocuk
Ondan sonradır,
delikalılığın kabadayılığa yenildiği dönemin hikayesi…
İşte şimdi o da gidiyor…
Hep derdi;
Delikanlılık,
Silah çekip tesbih sallamak değil,
Silahı saklayıp tesbihi çekmektir
Gitti işte gitti…
Hazin bir hikayeydi…

Ewet gidiyorum…
Özlemeye gidiyorum…
Bir değişiklik olsun diye hayatımda,özlemi tatmaya gidiyorum…
Özlem bana uzak,bizse uzaklara ırak…
Yine bir gecenin koynuna sığındım,elimde sigara,
kafamda bin bir türlü olayın şarkısı…
Her sevda gibi yalansın be Dünya…

Dilime dolanıyor ansızın ismin,
elime geçiyor cebimdeki resmin…
Ağlıyorum,ağlıyorum özlediğim için…
Özlemek zor geliyor,sanki buluşmak hiç olmayacakmış gibi
Ah hayat ah,
çok zalimsin çok!
Adını hep dilime doluyorsun,sevgisini yüreğime,
özlemini içimin cız eden her yerine…
Ben susuyorum artık,
Çünkü,gidiyorum gidiyorum işte…