Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 968

Gecenin ardından sabaha varmadan
Külhanbeyler gibi
Kimseye aldırmadan sana geliyorum
Ay bulutla sevişirken
Gece sabaha dönerken
En tatlı uykundasın
Biliyorum
Davran kızım
Sana geliyorum
Gök kara
Körebe oynamakta yıldızlar
Gözlerimde uyku
Yüreğimde korku
İçimde bin bir kuşku
Sana geliyorum

Rüzgarlarla savruluyor,içimdeki zerrenin senleri,
Gözlerimde kırık bir kent masalı duruyor.
Mahurluğunda öksüz düşlerimin
Korkusuna gebe ıslanmış bir gece düşüyor.
Ölüm şimdi kabus ;
Yokluğuna düşen her hasrette,içimde senli bir şiir kırılıyor.
Ve şimdi sana bu kadar dolmuşken,
İçimde boş kalıyor bir yer.
Kuytularıma gömüyorum hayatımı,
Senli yaralar sızıyor bedenimden.
Hüznün çivisi koptu bende,gözyaşımla avutuyorum yaralarımı.
Ve sen daha çok acıtıyorsun,
Savrulurken bendeki küller…
Sonbahara inat yıpranıyorum.
Kelime kelime dökülüyorum yerlere,
Başucumda ıslak sokak kaldırımları.
Hercailiği aşkın , yokluğuna yare,
Ve şimdi kana kana içerken ayrılığı,
Ağzımda yine o aşkın kekremsi tadı !
Bakışının ardındaki ayrılık korkutuyor beni,
Sen olduğum kadar ayrı kalıyorum bende…
Gözlerim seni soruyor aşkın nazenine,
Kuytularımsa üşüyor, hasrete kapılmış cümlelerinde…
Ayışığı sevinçler biriktirdim, kırılan yüreğimin kuytularına.
Ve sevgine esirdim, eskidikçe zaman iklimsiz duraklarımda.
Cam kırıklarında eziliyor parmaklarım,
Ben yine kan revan !
Ensemden basıyor geceler,
İki büklüm kalıyorum bir köşede.
Sesler beliriyor, kabuslar çöküyor alnıma.
Ya senden kaçıyorum , ya geceden…
İki ucum da sonsuz, iki ucumda da uçurum.
Şimdi adımlarım titriyor.
Ve sonsuzluk bekliyor beni az ötede.
Sense yine kanatıyorsun beni,aşka döküyorsun,
Gitmeye sevdalı yüreğinle …!