Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 984

Ben Seni Özlüyorum


sabahları uyandığımda sen yoksun
öğlen bir şekilde vakit geçiyor
akşamları sensizliğe alışmaya çalışıyorum
geceler,bende sonlanmamış seni tercüme ediyor
ben seni özlüyorum

rüyalar içinde rüyalar görüyorum
hep sen varsın,rüyalarımın içinde
senli rüyaları hayra yormayı bıraktım
sensizliği tercüme ediyor yokluğun
ben seni özlüyorum

yağmurlar artık seni getirmiyor
albümdeki resimlerimiz eskiyor
telefonlarda senin sesin gelmiyor
aşkı tercümeyle meşgul kalbim
ben seni özlüyorum

sevgim gelişirken,herşey değişiyor
yollar,evler,bir sen aynı kalıyorsun bende
gecen gün yeni kazak aldım kendime
her neyse...
ben seni özlüyorum

Bir Garip Aşık

Güneşin kavurduğu,rüzgarın savurduğu
Feleğin hep vurduğu,bir garip aşığım ben

Akşamın seherinde,dertli sazı belinde
Yanık türkü dilinde,bir garip aşığım ben

Hiç durmadan dolaşan,dağlar bayırlar aşan
Yüreği sevgi taşan,bir garip aşığım ben

Tanrım görsün bu halim,kalmadı hiç mecalim
Kerem Mecnun misalim,bir garip aşığım ben

Dağlar Dağlar

Malatya'dan gelen olsa
Kenger'i veren olsa
Koca İstanbul diyarında
Aradım bulamadım kenger'i
Dağlar,dağlar dumanlı dağlar
Allı,yeşilli dağlar
Sana kavuşmak için
Bir garip şair ağlar
Bâkir bir cevherdir dağlarım benim
Cömert anadır bağlarım benim
Dağlar Dağlar
Sarılı,morlu dağlar
Yeri gelir anamdır,babamdır dağlar
Bazen de yârimdir,kengerli dağlar
Baktıkça uzaklardan,yüreğim ağlar


Kenger:
Dağların sarp kayalıklarında yetişen,
sütünden elde edilen sakızı şifalı bir
bitkidir.

Yoldayım...

Ben değilim o;
hani en sıkıntılı anlarında,
kopkoyu gecenin içinden parlayan,
göz ucuyla baktığında hep yerinde gördüğün,
kutup yıldızı misali bekleyen,
'o' adam, ben değilim...
Yoldayım ben,
kaçışlardayım...
Demir aldım,
halat kestim,
zincir olsa farketmez...
Sıkıldım, itişlerden, çekişlerden,
'BEN' olmaktan öte geçişlerden...
Kalabalık 'SEN' lerden,
kaçamak bakışlardan...
Gidiyorum ben,
kaçışlardayım...

Kadir Mevlam senden bir dilegim var
Muhannet kuluna muhtaç eyleme
Cennet-i alayi nasib et bana
Sirat köprüsünden yolum baglama

Kapimiza kara deve çökünce
Firtinasi sol alemi yikinca
Cehenneme kul seçilip çikinca
Kadir Mevlam o kullardan eyleme

Kadir Mevlam ates atma özüme
Dünya mali görünmüyor gözüme
Kadir Mevlam sen bak benim yüzüme
Cehennemin atesiyle daglama

Karac'oglan hata çikmaz dilimden
Kocadim da hayir gelmez elimden
Kadir Mevlam asla geçmez kulundan
Deli gönül ah çekip de aglama
Karacaoglan

Akla karşı tezler

1.

Gecenin üçüdür en uygun zaman, bahse girerim
düşünün: sabah çok yakın
oysa ışıltı yok ortalıkta
nerdeyse gece bitmiş ama sürmekte karanlık
henüz uyanmış bazıları
henüz uyumamış bazıları
bazıları uyanmış uykusuna doymadan
bazıları uykusuna varmadan doymuş
görüyorsunuz ilm-i hilaf ü cedel düzeniyle hayat
nasıl da sürüklüyor kendini
ve ben bunu kanıtlayabiliyorum
şu şair halimle
böylece size ey saygıdeğer erbab-i cumhuriyet
akıllı ve yetenekli olduğumu
kanıtlamış oluyorum
sizler de
bu derin bilgeliği kavrayarak
kendi değerinizi ortaya koymuş oluyorsunuz.

2.

Ütüsüz bir pantolon kadar tedbirliyim
tarihi bir gerçek kadar sıkılgan
bilmem ki Tesalya'daki Termofil
bir yiğitlik anısı
bir hayınlık anıtı mı olsa
yine bilmem quantum kuramını
öğrenen insan haklı mıdır
kendini ardıçkuşu sanmakta-
ben
yirminci yüzyılın sonlarında
en uzak uyanışlar ikliminde yaşadım
bir imparatorluk genişliğindeki gençliğim sırasında
kadınlardan daha çok birinci şubeye vardım.

3.

En mutlu insanlar belki de
baca temizleyicileridir
öyle dar, öyle kara karanlık bir yerdedirler ki
yüreklerini geniş, dayanıklı
aydınlık tutmak zorundadırlar
buna yükümlü sayarlar kendilerini.
Baca temizleyicileri başkalarını sevmekle kalmaz
başkalarınca sevilirler aynı zamanda
çünkü herkesi düşünmeyecek kadar mutlu
herkes tarafından düşünülmeyecek kadar mutludurlar.

4.

Köylüleri niçin öldürmeliyiz?
Bu sorunun karşılığını bulamıyorum
içinden çıkılmaz bi olay, ama önemsiz
köylüleri öldürmesek de olur
hatta onların kalın suratlarını
görmezlikten gelebiliriz
yapılacak çok şey var daha
sözgelimi ben, kendim
hiç hayıt ağacı görmemişim
görmeden ölürüm diye korkum da yok
değil mi ki albatrosu Baudelaire'den
Yves Bonnefoy'dan semenderi öğrendim
bir gün bakarsınız
şu güzelim bilgiç beynimi kırıp
teneşir tahtası olarak kullanabilirim.