Dostluk Üzerine - Sayfa 2

Kaderin Yazgısımı Bu
Yalnızlık Oyunu
Gene Çöktü Dünya Üstüme
Zoru Seçmek Kolay Olsa
Yalnızlık Sonum Olsa
Dönmek Yok İsyanım Var Kendime
Kendime Bir Soru Sordum
Dostluk Çok Keder Oldu
Buldum Anılar İse Sere Serpe
Sigaramdan Çıkan Duman
Yalnızlık Bana Rol Yapan
Kimseler Yok Yanımda
Nedenn?

Bir dost yüzü aradım
Dün bütün gece
Şehrin yalnızlık kokan
Her köşesinde.
Bir dokunuş bekledim
Dokunduğu anda
İçimi ısıtan bir merhaba
Duymak istedim
Öyle uzun zaman oldu ki
Bir dost yüze
Sevgi dolu bakan bir çift göze
Hasretimden ağladım
Dün bütün gece
Geçmişle randevum var sanmıştım
Vaktinde geldim gülümsedim
Bekledim
Sen yoktun
Soğuk iliklerime işledi
Dondum bekledim
Gelemedin!
Bekledim sabah olana kadar
Gelmedin, gelemedin
Dostum seni ne çok özledim...

.: Dostum :.

Derdini dinleyecek bir dosta bir an bile ihtiyacin olursa, olacaksa eğer...

Yüzünde parıldayan gözyaşını silecek, kurutacak birini, yakınında istiyorsan eğer...

Herkesten sakladığın sırların varsa ve onları paylaşacak birini istiyorsan eğer...

Sıkıntılarından kurtulmak için, bir dost elini, desteğini arıyorsan eğer...

Zor gününü sana geçirtecek cıvıl cıvıl bir ses istiyorsan eğer...

Sana çok önem veren ve seni çok düşünen birini istiyorsan eğer...

Umutlarını paylaşan, tasalarini yumuşatmaya çalisan birini özlüyorsan eğer...

Sana saygı duyan biriyle beraber olup, kendini bulacaksan; ben, benim diyeceksen eğer...

Ve etrafında olup bitenlerden nasıl etkilendiğini anlayacak birine ihtiyacın varsa...

Buradayim...Burada olacağim...


.: BİR DOST :.
Saate bakmaksızın kapısını çalabileceği bir dostu olmalı insanın...
'Nereden çıktın bu vakitte' dememeli, bir gece yarısı telaşla yataktan fırladığında; gözünün dilini bilmeli; dinlemeli sormadan, söylemeden anlamalı...
Arka bahçede varlığını sezdirmeden, mütemadiyen dikilen vefalı bir ağaç gibi köklenmeli hayatında; sen, her daim onun orada durduğunu hissetmelisin.
İhtiyaç duyduğunda gidip müşfik gövdesine yaslanabilmeli, kovuklarına saklanabilmelisin.
Kucaklamalı seni güvenli kolları, dalları bitkin başına omuz, yaprakları kanayan ruhuna merhem olmalı...
En mahrem sırlarını verebilmeli, en derin yaralarını açıp gösterebilmelisin; gölgesinde serinlemelisin sorgusuz sualsiz...
Onca dalkavuk arasında bir tek o, sözünü eğip bükmeden söylemeli, yanlış anlaşılmayacağını bilmeli.
Alkışlandığında değil sadece, asıl yuhalandığında yanında durup koluna girebilmeli.
Övmeli alem içinde, baş başayken sövmeli ve sen öyle güvenmelisin ki ona, övdüğünde de sövdüğünde de bunun iyilikten olduğunu bilmelisin.
Teklifsiz kefili olmalı hatalarının; günahlarının yegane şahidi...
Seni senden iyi bilen, sana senden çok güvenen bir sırdaş..
Gözbebekleri bulutlandığında, yaklaşan fırtınayı sezebilmelisin.
Ve sen ağladığında onun gözlerinden gelmeli yaş...
Yıllarca aynı ip üstünde çalışmış, cesaretle ihanet arasında gidip gelen bir salıncağın sınavında birbiriyle kaynaşmış iki trapezci gibi güvenle kenetlenmeli elleri...
'Parkurun bütün zorluklarına rağmen dostluğumuzu koruyabildik, acıları birlikte göğüsleyebildik ya;
yenildik sayılmayız' diyebilmeli...
Issızlığın, yalnızlığın en koyulaştığı anda, küçücük bir kağıda yazdığımız kısa ama ümit var bir yazıyı
yüreğe benzer bir taşa bağlayıp birbirimizin camından içeri atabilmeliyiz

bir dost

GÖNÜLLER BİRDİR VÜCUTLAR AYRI OLSADA.DOSTLUK BİTMEZ DOSTLUK ABİDESİ YIKILSADA UNUTMAYIZ DOST UZAKTA OLSADA HATTA DOST BİZİ UNUTSADA!!!

Savasin en kanli gunlerinden biriydi. Asker en iyi arkadasinın ileride, kanlar icinde yere dustugunu gördü. İnsanin basini bir saniye siperden cikaramayacagi gibi bir ateş altindaydilar.Asker tegmenine kostu hemen:
-Komutanim, bir kosu arkadasimi alip geleyim mi?
-"Delirdin mi?" der gibi bakti tegmen...Gitmege degmez oglum, arkadasin delik desik olmus. Buyuk olasilikla ölmustur bile. Kendi hayatini da tehlikeye atma sakin!
Ama asker o kadar israr etti ki, tegmen izinvermek zorunda kaldi.
- Peki, denebakalim!
Asker yogun ates altinda firladi siperden ve mucize eseri, arkadasinin yanina kadar gitti, yarali arkadasini sirtlandigi gibi tasidi.Birlikte siperin icine yuvarlandilar. Tegmen kosupyaraliya bir goz atti ve nefes nefese bir kenara yikilmis askere döndu:
- Sana hayatini tehlikeye atmaya degmez,dememis miydim! Bu zaten ölmus...
- Degdi Komutanim, degdi! dedi asker.
- Nasil degdi, arkadasin zaten ölmus, görmuyor musun?
- Gene de degdi komutanim, cunku yanina vardigimda henuz yasiyordu...Ve onun son sözlerini duymak, dunyalara bedeldi benim icin...
Ve,hickirarak, arkadasinin son sözlerini tekrarladi:
"Gelecegini biliyordum!"
GELECEGINI BILIYORDUM!
Kalbimizde "arkadaslik" denilen bir mucize var.Nasil oldugunu, nasil basladigini bilemezsiniz. Ama bunun ozel bir armagan oldugunu,Allah'in bir lutfu oldugunu bilirsiniz.
Gercekten de arkadaslar nadide mucevherlerdir.
Yuzunuzu guldurup, basarmaniz icin cesaret verirler.
Sizi dinlerler ve kalplerini acmaya hazirdirlar.

Gerçekten dost diye düşündüğünüzde kaç kişinin yüzü canlanıyor gözünüzün önünde ve yüzünüzde bir gülümseme beliriyor, kaç kişi hiç sebebsiz yere beklemediğiniz bir anda sizi arıyor ve "nasılsın dostum ne yapıyosun" diye soruyor....ve içiniz anlamadığınız bir rahatlama ile geniş bir ana kayıveriyor....
Bunlara vereceğiniz cevaplar sizin gerçek dostlarınızın kim olduğunu söyler...inanın sevgilerimle M.S.SALMAN

1- Yüzyüze dostluklar vardır.
Güneşle ayçiçeğinin dostluğu böyle bir dostluktur
mesela. Ayçiçeği sabahtan
akşama kadar hiç ayıramaz yüzünü güneşten...

2- Uzak dostluklar vardır.
Denizlerin ortasındaki bir adayla, dağların arasındaki
bir göl,
birbirlerinin uzak dostlarıdır. Dostluklarını gündüz
kuşlarla, gece
yıldızlarla iletirler birbirlerine...

3- Sessiz dostluklar vardır.
Dilsiz bir adamla, duymayan bir başka adamın elleri
arasında sessiz bir
dostluk oluşur. Her şeyden konuşur sessizce bu
eller...

4- Zorunlu dostluklar vardır.
Pazarla pazartesinin dostluğu gibi. Pazar ağır bir
gündür, Pazartesi hızlı
bir gün... Ayak uyduramazlar birbirlerine. Ama dost
olmak, yanyana durmak
zorundadırlar...

5- Uzun dostluklar vardır.
İkindi güneşinin altında uzayan gölgeler birbirlerine
kavuşurlar ve uzun
boylu bir dostluk oluşur aralarında...

6- Günün birinde ölen dostluklar vardır.
Bir bahçe içindeki ahşap ev ile yanıbaşında duran
ceviz ağacının dostluğu
gibi... Birgün kocaman elli adamlar ve kocaman gövdeli
makinalar o bahçeye
girip de, bir süre sonra evin ve ceviz ağacının
yerinde asık suratlı binalar
yükseldiği zaman ölen dostluklar...

7- Vakitsiz dostluklar vardır.
Bir peçete, bir kağıt mendil vakitsizce dostu oluverir
gözlerimizin.... Ya da
ayrılırken verilen bir dal karanfil ellerimize o anda
gelen dostluktur...

8- Bakımsız dostluklar vardır bir de...
Zaten var, zaten dostuz deyip yıllarca bir telefonun,
bir kaç cümlelik
Mektubun, bir mailin bile çok görüldüğü dostluklar...

HİÇ BİR DOSTLUĞUN BAKIMSIZ KALMAMASI DİLEĞİYLE..