Arama

Barut Nedir? Barut Hakkında

Bu Konuya Puan Verin:
Güncelleme: 1 Ocak 2019 Gösterim: 3.714 Cevap: 6
Safi - avatarı
Safi
SMD MiSiM
20 Aralık 2015       Mesaj #1
Safi - avatarı
SMD MiSiM
BARUTAd:  barut.jpg
Gösterim: 2118
Boyut:  30.0 KB
  • Ateşleme barutu, topların barut hakkı ve kimi fişeklerde kullanılan dumansız barut ile kapsül arasına iletici olarak konulan barut.
  • Ateşli barut, eskiden kara barutu, günümüzdeyse her tür patlayıcı maddeyi belirtmekte kullanılan terim.
  • Çözücüsüz barut, içinde uçucu olmayan bir jelatinleştirici bulunan ve iki temel maddeden (nitroselüloz, nitrogliserin) oluşan itici fransız barutu.
  • Dumansız barut, nitroselülozun jelatinleştirilmesıyle elde edilen barut; katı artık bırakmadan yanar ve hemen hemen renksiz bir gaz çıkartır.
  • Elektrik barutu, elektrikli bir ateşleyicinin direnç telini kaplayan piroteknik bileşim.
  • Kara barut, çok özlü, güherçile, kükürt ve odun kömürü karışımı.
  • Piroksiilı barut, nitroselüloz içeren av barutu.

Ateş barutu.


Yapımı birçok evreyi içerir: hamurun hazırlanışı (bu işlem sırasında nemli pamuk barutları art arda dövülüp toz haline getirilir, suları giderilir, alkolle nemlendirilir ve bir alkol-eter karışımıyla karıştırılır); hamurun şeritler biçiminde gerilmesi ve kesilmesi; sıcak suya daldırma yoluyla çözücünün elenmesi, kurutma ve hamurun işe yaramayan parçalarının atılarak barutun son işlemden geçirilmesi. Tüfeklerde kullanılan küçük taneli barutların hızlarını artırmak için genellikle bir perdahlama işlemi gerekir.
Sponsorlu Bağlantılar

Çözücüsüz barutlar.


Bu barutlar, üretimleri sırasında hiçbir uçucu çözücü kullanılmadığından bu şekilde nitelenirler: genellikle silindir biçimindedirler. Alman RP (Rohren Pulvaire’in baş harfleri) barutları transız çözücüsüz barutların benzeridir.

Dumansız barutlar


Vieille 1884 te pamuk barutunun lifli yapısı uygun bir “je latinleştirme”yle giderildiğinde, ölçülü bir hızla patlayabilen tıkız bir kütlenin oluştuğunu buldu; bu hız maddenin son kalınlığıyla ve kimyasal bileşimiyle ayarlanabilir. Bu durumda madde koşut katmanlar halinde tutuşup yanar ve böylece “kademeli” bir barut elde edilir. Ayrıca temel maddesi nitroselüloz olan bu barutların kuramsal ve somut gücü kara barutlarınkinden üç kez daha yüksektir; öte yandan yanmaları sırasında bütünüyle gaz halinde ürünler açığa çıktığından, atışta yalnızca hafif bir duman oluşur (dumansız barut). Dumansız barutların ilki B barutuydu, daha sonra 1890’a doğru çeşitli tipleri ortaya çıktı: tek bir temel maddeden (pirokolodyumlu rus barutu) ve iki temel maddeden (kordit, balistit vb.) oluşan dumansız barutlar.

Kara barut.


Ortaçağ dan bu yana bilinen kara barut, önceleri de havai fişeklerde kullanılıyordu; XIV. yy.’da mermilerin atılmasında kullanıldı ve top barutu adını aldı; XIX. yy.’ın başına kadar, bilinen tek patlayıcı madde olma özelliğini korudu. 1900'lerden sonra da önemini yitirmedi. Kara barutun üretiminde yalnızca iyi arıtılmış kükürt, güherçile ve iyi denetlenen koşullarda, kapalı bir kapta karbonlaştırılan barut ağacı ya da kızılağaç kömürü kullanılır.

Kara barutun yapımı, bileşenlerin "ikili fıçılar"da öğütülme işlemleriyle başlar, ince taneli barutların yapımında bileşime giren maddeler, saatlerce ağır değirmen taşlarında öğütülür, "somunlama” sonunda ufalanır ve taneleme aygıtına gönderilir; taneler elekten geçirilir, perdahlanır, eşitlenir, tozdan arındırılır ve sonunda karışım haline getirilir.

Kara barut bir sürtünme ya da darbe etkisiyle kolayca alev alır ve tutuşup şiddetle patlar; tutuşup patlama sûresi tanelerin büyüklüğüne bağlıdır; taneler yuvarlak (yuvarlak mayın barutu), köşeli (köşeli barut) ya da yaklaşık olarak koşut yüzlü (büyük taneli eski savaş barutu) olabilir.

Kara barut askerlik alanında, artık yalnız fişeklerde ve ateşleme barutu olarak kullanılmaktadır; yerine çoğu kez F3 barutundan yararlanılmaktadır. 1613'e dek, maden ocaklarında kullanılmış olmasına karşın, günümüzde, sert kayaçlara karşı etkisiz olduğundan ve kömür ocaklarında, grizuyu ve kömür tozlarını tutuşturduğundan yeraltında kullanılmamaktadır

Piroksilli barutlar.


Temel maddesi nitroselüloz olan av barutlarıdır. Schultze barutu, bu türün ilk örneklerindendir. T barutu, kenarı yaklaşık 1 mm olan kare biçimli taneler halindedir ve grafitle perdahlanmışım A barutu, T barutundan daha yeni ve daha gelişmiştir.
Kaynak: Büyük Larousse

BEĞEN Paylaş Paylaş
Bu mesajı 2 üye beğendi.
Son düzenleyen Safi; 1 Ocak 2019 23:58
SİLENTİUM EST AURUM
Safi - avatarı
Safi
SMD MiSiM
20 Aralık 2015       Mesaj #2
Safi - avatarı
SMD MiSiM
BARUT
1. Bir güdümlü mermiyi fırlatmada ya da bir silahla mermi atmada kullanılan patlayıcı katı madde.
Sponsorlu Bağlantılar
2.
  • Barut fıçısı (gibi), her an karışıklık ve savaş çıkma olasılığı bulunan yer; patlamaya hazır: Ortadoğu bir barut fıçısı gibi.
  • Barut gibi, çabuk kızan, sert kimse, tatça çok ekşi ya da acı olan şey için kullanılır.
  • Barut hakkı, merminin istenilen uzakhğa atılabilmesi için gereken barut gazı basıncını sağlamaya yetecek barut miktarı.
  • Barut kesilmek, çok öfkelenmek.
  • Barut kokusu, savaş, çatışma tehlikesi.
  • Barutla oynamak, tehlikeli işlere girişmek.
—Esk. sil. Barut kabağı - BARUTLUK.

—Fişekç.
  • Ateşleme barutu, topların barut hakkı ve kimi fişeklerde kullanılan dumansız barut ile kapsül arasına iletici olarak konulan barut.
  • Ateşli barut, eskiden kara barutu, günümüzdeyse her tür patlayıcı maddeyi belirtmekte kullanılan terim.
  • Çözücüsüz barut, içinde uçucu olmayan bir jelatinleştirici bulunan ve iki temel maddeden (nitroselüloz, nitrogliserin) oluşan itici fransız barutu.
  • Dumansız barut, nitroselülozun jelatinleştirilmesıyle elde edilen barut; katı artık bırakmadan yanar ve hemen hemen renksiz bir gaz çıkartır.
  • Elektrik barutu, elektrikli bir ateşleyicinin direnç telini kaplayan piroteknik bileşim.
  • Kara barut, çok özlü, güherçile, kükürt ve odun kömürü karışımı.
  • Piroksiilı barut, nitroselüloz içeren av barutu.
—Halk hek. Ağızdan alınırsa idrar artırıcı etkisi vardır. Toz kara barut, eskiden özellikle basur tedavisinde kullanılırdı. Tehlikeli olduğu için aktarların barut alıp satması XVIII. yy.'da yasaklandı.

—Sil. Barut hakkı, bir fişeğin ya da bir merminin kovanında bulunan patlayıcı barut ya da başka madde miktarı; bu barutun işlevi, yanma ya da patlamayla merminin harekete geçmesini ya da özel bir etkinin meydana gelmesini (patlayan, duman ya da yangın çıkartan türü) sağlamaktır.

—Sil. itici barut hakkı, ateşli bir silahtaki mermiye belirli bir çıkış hızı vermeye yarar; miktarı, merminin ve barutun ağırlığı ile orantılıdır. Ateşli silah kullanımının başlangıcında 1 olan bu oran sırasıyla, üçte ikiye, yarıya, sonradan ilk yivli toplarda onda bire düşürülerek çıkış hızı sınırlandırıldı. Düzenli ve çoğu zaman gelişen bir yanma özelliği taşıyan günümüz barutları, atımların ve hızların çoğalmasını sağladı. Günümüzde barut hakkı tüfekte yaklaşık beşte bir, toplardaysa genellikle, mermiye değişik çıkış hızları verebilmek amacıyla bölünebilir niteliktedir. (Bir ateşli silahta, çeşitli barut haklarıyla gerçekleştirilen ateşlemeler şu sırayı izler: barut hakkı 0, barut hakkı 1... vb ).
Kaynak: Büyük Larousse
BAKINIZ Roger Bacon

BEĞEN Paylaş Paylaş
Bu mesajı 1 üye beğendi.
Son düzenleyen Safi; 1 Ocak 2019 23:56
SİLENTİUM EST AURUM
Baturalp - avatarı
Baturalp
Ziyaretçi
19 Şubat 2016       Mesaj #3
Baturalp - avatarı
Ziyaretçi
BARUT
MsXLabs.org & TDK, Türk Dil Kurumu

1. Ateşli silahla bir merminin atılmasına veya herhangi bir aracın fırlatılmasına yarayan, patlayıcı madde:
“Dev boylu fetih askerleri, kollarının sert derilerine iğnelerle yazdırır, barutla ovdurur, dövme yaparlardı.” -Y. K. Beyatlı.
2. Tutuşturulduğunda hızla yürüyen tepkimelerle oluşan gaz ürünlerinin yaptıkları basınçla patlayan, potasyum nitrat, toz odun kömürü ve kükürt karışımı.
Baturalp - avatarı
Baturalp
Ziyaretçi
19 Şubat 2016       Mesaj #4
Baturalp - avatarı
Ziyaretçi

BARUT


Barut, enerjiyi biriktirmek, taşımak ve harekete geçirmek için kullanılan ilk teknolojilerden biridir.

Tarihçe
1800'lerin ikinci yarısı boyunca barut, güherçile, kükürt ve odun kömürünün bir karışımı olan "karabarut" anlamına geldi.

Baruta ilk gönderme, geçici olarak 800'lerin ortasına tarihlenen bir Taocu metinden, Zhenyuan miaodao yaolüe'den bir bölüm olabilir. Günümüze kalan en eski barut formülleri 1040'lardan bir askeri kitapta, Wujing zongao'da bulunabilir. Bu kitaptaki üç formül en fazla %50 güherçile içerir; bu, patlama için yeterli değildir; ama yanıcı etki için yeterlidir. Patlayıcı barut için en uygun formül, %75 güherçile, %10 kükürt, %15 yumuşak odun kömürü içerir. Çinliler barutu silah olarak ilk defa 904 yılında patlayıcı olarak kullandılar. Adını "uçan ateş" koymuşlardı. Ardından barut bombalarını mancınıklarda da kullanmaya başladılar. Barutun kayıtlı ilk itici güç olarak kullanılması 1132 yılında bambudan yapılmış toplarda kullanılması denemeleridir. Metal boruya sahip topların kullanımı 1268-1279 tarihleri arasında Moğollar ile Song Hanedanlığı arasındaki savaşta görülür.

Barutun Araplar tarafından kullanılması 13. yüzyılda gerçekleşmiştir.

Barutun Avrupa'ya nasıl geldiği hakkında fazla bir bilgi yoktur. Bazı tarihçiler İpek Yolu yoluyla geldiğine inanmakta, bir grup da, barutun Avrupa'da Çin'den bağımsız olarak icat edildiğini savunmaktadır.

1846 yılında İtalya'da Soprero,İsveç'te Schönbein ve Fransa'da Böttger adlı kimyagerler ayrı ayrı çalışarak nitrogliserin ve nitroselüloz (veya pamuk barutu) adı verilen barut çeşidini buldular. Bu patlayıcılar olumlu olduğundan, birçok kişi bunları tekamül ettirmek için çaba sarf etti. 1886'da Fransız kimyager Vielle silahlarda kullanılabilen ilk dumansız barutu yaptı.

(Kara barut) Barut ağırlıkça 15 birim potasyum nitrat (bazen yerine sodyum nitrat), 3 birim odun kömürü tozu ve 2 birim kükürdün karışımından oluşur. Bu oran yüzyıllar boyunca değişiklikler göstermiştir. Amaca göre oranı değiştirilebilir. Barut imalinde kullanılan bu üç kimyasal madde kolayca öğütülüp toz haline getirilebilir ve karıştırılır.

Bu suretle yapılan baruta (un barutu) denilmekteydi. Bunun birçok sakıncası bulunmaktaydı. Bu karışım fıçılar içerinde nakledilirken patlama tehlikesi vardı. Ayrıca barutun yapıldığı maddelerin farklı özgül ağırlıkları olduğundan, fıçıda durduğu sürece ayrılarak bozuluyordu. Son olarak da rutubetten etkilenerek topraklaşıyor ve yanma özelliğini kaybediyordu. Bu sorun da yine 1400 yıllarında taneli barut yapılarak çözüldü. Şöyle ki toz haline getirilen üç kimyasal madde alkol ile karıştırılarak sulandırıldı ve sonra basınç ile kurutularak taneler haline getirildi.

Bu tane barutun daha çabuk yandığı ve daha güçlü olduğu görüldü. Bu barut yine de mükemmel değildi. Atış yapıldığı zaman etrafı kesif bir beyaz duman kaplıyor ve birkaç top salvosundan sonra savaş alanı simsiyah oluyordu. Ayrıca tüfeklerde ve toplardan çıkan duman silahların yerini belli ediyordu. Bunlardan başka kara barut namlularda yapışkan bir tortu bırakıyor ve bir süre sonra bu birikintiler yüzünden gülle veya kurşun (ağızdan dolma) silaha sığmaz oluyordu. Atıştan hemen sonra namlu temizlenmezse,bu yapışkan tortunun içindeki kükürt kalıntıları rutubet alarak sülfürik aside dönüşüyor ve namlu içini kemirerek çürütüyordu. Duman ve tortular yüzünden doğan sorunlar başka bir barutun yapılmasını zorunlu kıldı

(Dumansız barut): 1886'da Fransız kimyager Vielle silahlarda kullanılabilen ilk dumansız barutu yaptı.

Nitroselüloz (pamuk barutu): alkolle karıştırılıp hamur haline getirildikten sonra ince şeritler ve taneler halinde kesilerek kurumaya terk edilir.
BEĞEN Paylaş Paylaş
Bu mesajı 1 üye beğendi.
Son düzenleyen Safi; 1 Ocak 2019 23:59
Safi - avatarı
Safi
SMD MiSiM
19 Şubat 2016       Mesaj #5
Safi - avatarı
SMD MiSiM
barut ingilizcesi
  • gunpowder.
  • 1. powder keg. 2. powder keg, place where strife could break out at any moment.
  • – fıçısı gibi (place) which is a powder keg, where strife could break out at any moment.
  • – gibi 1. irascible. 2. very sour; very bitter.
  • – hakkı mil. powder charge.
  • – kesilmek/olmak to fly off the handle, go into a rage.
  • – kokusu gelmek (for a battle) to be likely to happen.
  • –la oynamak to play with fire.
  • – veznesi powder flask
Son düzenleyen Safi; 20 Aralık 2016 21:36
SİLENTİUM EST AURUM
_Yağmur_ - avatarı
_Yağmur_
VIP VIP Üye
20 Aralık 2016       Mesaj #6
_Yağmur_ - avatarı
VIP VIP Üye

Barut Nedir? Barut Hakkında


Ateşli silâhlarla mermi atmak ve bazen kayaları parçalamak gibi işlerde kullanılan madde. 19. yüzyılın başlarına kadar, bilinen tek patlayıcı maddedir. Bileşiminde % 70-80 oranında güherçile (potasyum nitrat: KNO3), % 12-20 oranında odunkömürü tozu, % 14 oranında kükürt vardır. Bu karışıma kara barut denir. Kara barutu Çinlilerin bulduğu sanılmaktadır. Çinlilerin havaî fişek atmak için barut kullandıklarını, Marco Polo gezi anılarında yazar.

Ad:  Barut nedir.jpg
Gösterim: 3665
Boyut:  17.1 KB
Çin'den batıya gelen barutun, batıdaki kullanılışı daha yenidir. Avrupa'da ilk olarak barutu Alman rahip ve filozofu Berthold Schwartz'ın ya da İngiliz bilgini Roger Bacon'ın bulduğu ileri sürülmektedir. Bazı tarihçilere göre ilk barutlu savaş, İngiltere-Fransa arasındaki Cressy Savaşı'dır (1346). Daha sonra kimya alanındaki buluşlarla birlikte barut da gelişti, çeşitli barutlar bulundu. Kara barut çok duman çıkarıp topun yerini belli ettiğinden, yerini dumansız barut aldı.

Dumansız barutu Paul Vieille (1854-1934) adında bir Fransız mühendisi, nitroselülozdan yaptı (1884). Bunu İsveçli kimyager Alfred Nobel'in (1833-1896) nitrogliserinli barutu (dinamit) bulması izledi. Barut, küçük bir kıvılcımla tutuşabilen bir karışımdır. Tutuşunca da hızla yanarak patlar ve çok miktarda gaz çıkarır. Silâhlarda, bu gazın oluşturduğu basınçtan yararlanılır.

Dar bir yerde oluşan basınç, silâhın ağzındaki mermi ya da gülleyi ileri doğru fırlatır. Herhangi bir yere çarpan merminin içindeki barut, çarpma etkisiyle patlar. Tabanca, tüfek, top gibi silâhlarda hep bu olaydan yararlanılır. Barutun miktarı namlunun çapına, merminin büyüklüğüne ve silâhın menziline göre ayarlanır. Buna silâhın barut hakkı denir.

Tarihi


1886'da Paul Vieille adlı Fransız mühendisi, dumansız barutu icat etmiş, ondan birkaç yıl sonra da İsveçli kimyager Alfred Nobel daha yüksek evsafta patlayıcı bir madde olan nitrogliserinli barutu keş fetmiştir. Barutun karışımında % 70-80 potasyum nitrat (KNO*), % 12-20 odun kömürü, % 3-14 de kükürt vardır. Potasyum nitrat kömürle kükürtün yanması İçin gerekli oksijeni verir. Kükürt de barutun kolayca tutuşmasını sağlar. Kömürün yanmasından karbon dioksit, kükürtün yanmasından da kükürt dioksit gazları meydana gelir. Geriye kalan potasyum sülfat, potasyum karbonat, potasyum sülfür gazlarından yüksek bir basınç meydana getirirler. Bu basınç da ateşli silahlarla merminin ileri fırlamasını sağlar.

Patlayıcı maddeleri yapmak İçin bol potasyum nitrata İhtiyaç vardır. Eskiden ancak Şiirden temin edilen bu madde, Almanlar'ın havadan aynı maddeyi elde etmeleri sayesinde bugün kolayca temin edilmektedir. Barut, kullanıldığı alana göre, karışımı teşkil eden maddelerin oranlarını değiştirmek suretiyle hazırlanır. Barutu hazırlamak için önce karışımı teşkil eden saf maddeler ince toz haline getirilerek iyice karıştırılır. Toz barut çok hızlı yandığı ve patlama sür’ati birden düştüğü için bunu tanecikler haline getirmek gerekir. Bunun için alkol gibi çeşitli sıvılarla ıslatılıp hamur haline getirilerek uygun büyüklükteki eleklerden geçirilir veya altıgen şekillerde önceden hazırlanmış kalıplara basılır.

On dokuzuncu asırda büyük çaplı toplarda yavaş yanmayı sağlamak için kahverengi barut yapılmıştır. Bunun bileşenleri, % 80 potasyum nitrat, % 3 kükürt ve kalan % 17’si de çavdar samanından elde edilmiş olan kömürdür. Kara barut yandığında, % 45 oranında azot, karbonmonoksit, karbondioksit gazları, % 55 de buhar halinde potasyum karbonat, sülfat ve sülfür tozları meydana gelir. Barutu ilk keşfedenlerin Müslümanlar olduğu söylenmekte olup, M.S takriben 1200 yıllarında Arabistanlı Abdullah’ın kitaplarında barutun temel maddesi olan potasyum nitrattan bahsedilmektedir.

Çinlilerin de barutu kullandıkları bilinmektedir. 1884 yılında Vielle’nin dumansız barutu bulmasıyla kara barut önemini büyük ölçüde kaybetmiştir. Dumansız barut nitro selülozlardan yapılmış olup, formülü C 6 H 7 O 5 (NO 2 ) 3 şeklindedir ve görüldüğü gibi molekülünde hem yakıt (karbon ve hidrojen), hem de oksijen ihtiva ettiğinden, yanma tam olmakta ve daha az duman meydana gelmektedir. Nitrik asit ve sülfürik asidin selüloz üzerine az az ilavesiyle elde edilir. Bu madde sarımtrak, amorf olup, alkol, eter, benzen ve asetonda çözünür. Bir gramının patlamasıyla meydana gelen enerji 1010 kaloridir. Ülkemizde ilk baruthane İkinci Bayezid zamanında İstanbul Kağıthane’de kurulmuştur. Daha sonra Ankara’da Elmadağ’da barut fabrikası açılmıştır.

Bilhassa İkinci Dünya Savaşından sonra kara barut üretimi önemli ölçüde azalarak yerini başka yeni maddelere bırakmıştır. Bu maddelerden en önemlileri mağnezyum ve alüminyum gibi metallerin oksitleyici maddelerle verdikleri karışımlardır. Bunlar daha temiz yanmakta ve daha yüksek yanma hızı ve enerji sağlamaktadırlar. Kara barut insanoğluna asırlar boyunca hizmet etmiş, toplarda kullanılmasıyla kale ve surların yıkılmasından, modern medeniyet mefhumuna ulaşılmasına kadar olan safhada büyük rol almıştır.

Barutun Yapısı

Ad:  Barut.jpg
Gösterim: 1814
Boyut:  10.3 KB

Gübre sanayisi için oldukça faydalı olan KNO3(potasyum nitrat)’ün kükürt ve karbon tozları ile karışımı karabarutu oluşturmaktadır. Amaç barut ateşlendiğinde kükürt ve karbonun yanmalarını sağlamaktır. Barutun bileşimine baktığımızda %70 oranında potasyum nitrat, %12-20 arasında odun kömürü ve %3-14 arasında kükürt olduğunu görmekteyiz.Tepkime başlangıçta oldukça yavaş seyretmekte ve kararlı bir tepkime için ortam sağlanılmaktadır. Burada oldukça kuvvetli oksitleyici olan KNO3 kömür ve kükürt yanmasını sağlamakta; kükürt ise tutuşmayı hızlandırmaktadır. Açığa bol miktarda CO2(karbondioksit) ve SO2(kükürtdioksit) çıkmaktadır.Geriye kalan potasyumun sülfür,karbonat ve sülfat gazları ise yüksek bir basınç oluşumunu sağlar. Bu sayede ateşleme gücü kullanılmakta ve silahlarda mermilerin fırlatılması gerçekleşmektedir.Malzemelerin oranına bağlı olarak da yakıcılığı ve oluşan dumanın miktarı da değişebilir. Barutun yanmasını içeren kimyasal bir denklem ifade edersek;
10 KNO3 + 3 S + 8 CO2 K2CO3 + 3 K2SO4 + 6 CO2 + 5 N2
Bu reaksiyon sonucunda fazla miktarda gazın ve ısının açığa çıktığı da görülebilmektedir.

Barut Nasıl Elde Edilir?


Barutun karışımında % 70-80 potasyum nitrat (KNO3), % 12-20 odun kömürü, % 3-14 de kükürt vardır. Bu karışımda ki potasyum nitrat kömürle kükürtün yanması için gerekli olan oksijeni verir, kükürt de barutun kolayca tutuşmasını sağlar, yakılınca da çok miktarda gaz çıkartır. Barutu meydana getiren maddelerden kömürün yanmasından karbondioksit (CO2), kükürtün yanmasından da kükürt dioksit (SO2) gazları meydana gelir. Geriye kalan potasyum sülfatı, potasyum karbonatı, potasyum sülfürü gazlarından yüksek bir basınç meydana getirirler. Bu basınç da ateşli silahlarda merminin ileriye fırlamasını sağlar. Teknikte yapılan ilerlemelere rağmen barut bugün de pek az farklarla çok eskiden faydalanılan usullerle elde edilir: Karışımı meydana getiren ham maddeler önce ayrı ayrı, sonra bir arada öğütülerek karıştırılır, bu karışım basınçla hamur haline getirilir, sarsıntılı eleklerden geçirilerek tozundan ayrılır. Böylece, tane halinde barut elde edilmiş olur. Bu hamur borulara basılarak makarna barutu adı verilen çubuk halinde barut yapılır. Ayrıca, küb, prizma vs. biçiminde kalıplar kullanarak o biçimlerde barutlar elde etmek de mümkündür.

Bugün karabarut artık şistli killer, kaya tuzları gibi nispeten yumuşak kütlelerin atılmasında kullanılmaktadır. Fazla duman çıkarttığı için artık askerlikte pek büyük bir önemi kalmamıştır. Bugün için ateşli silahlarda daha çok dumansız barut, daha doğru bir deyişle az dumanlı barut kullanılmaktadır. Dumansız barut, kolodyum, trinitro gliserin, trinitro tolüen gibi patlayıcı maddelerin karışımıdır.

Barutun Kullanım Alanları Nelerdir?


Barutlar yapılış şekillerine, miktarlarına ve işleyişlerine göre çok farklı alanlarda kullanılabilmektedir. Baruta genel olarak baktığımızda düşük seviyede patlayıcı özelliğinin olduğunu görmekteyiz. Çok hızlı yanan bir madde olması ile oluşturduğu basınç itme gücü olarak kullanılabilmektedir.Özellikle silahlarda namluya zarar vermeden merminin itilmesi bu sayede sağlanılmış olur. Kullanılan barutun taneciklerinin büyüklüğü ve şekli de yanma gücünü değiştirebilmektedir. Örneğin küçük tanecikler herzaman daha fazla yanma ve tahribat oluşturur.Özellikle dumansız barutlar silah sanayisi yanında av için de kullanışlı hale getirilmiştir.

Barutun istenilen renkte üretilen kimyasal çeşitleri sayesinde havai fişek yapımında da kullanıldığı görülmektedir. Günümüzde karabarutun askerlik sahasında, ateşleme sistemlerinde ve fişeklerin yapımında kullanımı daha fazla görülmektedir. Patlama etkisi çok şiddetli olmadığından bazı alanlarda ona alternatif olarak daha güçlü dinamit ve F3 barutu gibi türevler kullanılmaktadır.Önceden kömür ocaklarında sert kayaçlara karşı kullanılıyor olmuş olsa da günümüzde grizu ve kömür tutuşmalarına sebebiyet verdiğinden tercih edilmemektedir. Tıbbi olarak da karabarutun eskilerde basur tedavisinde kullanıldığı söylenmektedir.

Barut Çeşitleri



Pamuk Barutu
İçerisinde fazla miktarda azot bulunur. Pamuğun nitrik asit ve sülfirik asit ile işleme sokulması sonucu oluşan yanıcı bir maddedir. Dumansız barutların yapımında kullanıldığı gibi mermi ve elektirikli ateşleme aygıtlarında da kullanılmaktadır.

Nitroselüloz da denilen bu barut türü jelatin haline getirilebilmektedir.

Dumansız Barut
Jelatinleştirilmiş nitroselüloz ardında katı bir atık bırakmadan ve renksiz bir şekilde yanmaktadır. Karabaruta göre birkaç kat daha fazla güce sahiptir ve ardında sadece hafif bir duman oluşturur.

Çözücüsüz Barut
Nitroselüloz ve nitrogliserinden oluşan bir barut türüdür.
İçerisinde uçucu bir çözücü bulunmadığından bu isimle adlandırılır.

Sülfürsüz Barut
Dumansız barutların icadıyla beraber kükürtün kıvılcıma hassas ortamlarda bulunması sorun oluşturmaya başlamıştır. Bunun sonucunda tane boyutunu küçültme yoluna gidildi ve tahıl boyutu, kükürtlü olmayan barut olarak adlandırıldı.

Diğer Barut Türleri
Piroksilli barut, elektrik barutu, ateş barutu, çakıl barutu, çikolata barutu, imla barutu, kapsül barutu, prizmatik barut, ip barutu, tahrip barutu, top barutu, yaprak barutu, makarna barutu, ağızotu barutu, esmer barut, kapsül barut, kordayt barutu vb.

MsXLabs.org
-derlemedir
BEĞEN Paylaş Paylaş
Bu mesajı 1 üye beğendi.
Son düzenleyen Safi; 1 Ocak 2019 23:54
"İnşallah"derse Yakaran..."İnşa" eder YARADAN.
Safi - avatarı
Safi
SMD MiSiM
20 Aralık 2016       Mesaj #7
Safi - avatarı
SMD MiSiM
Barut ateşli silahlarda kullanılan çeşitli patlayıcı karışımların ortak adı. Geliştirilen ilk patlayıcı türü, güherçile (potasyum nitrat), kükürt ve odunkömürü karışımından oluşan kara baruttu. Belirli oranlarda karıştırılarak hazırlanan kara barut, ateşlendiğinde hızla yanar ve çevresindeki geniş bir alana beyazımsı bir gaz yayar. Dar bir hacime sıkıştınldığında bu gaz, patlatma amacıyla ya da mermi gibi cisimlerin itilip fırlatılmasında kullanılabilir. Kolaylıkla ateşlenebilen kara baruttan askerlik alanında ateşleme fişeklerinde, tapalarda, fünyelerde ve manevra fişeklerinde büyük ölçüde yararlanılır. Ayrıca karışımına giren maddelerin oranlan ayarlanarak, ihtiraklı (gecikmeli) tapalarda, işaret ve aydınlatma fişeklerinde, ateşleyicilerde ve eğitim bombalarında kullanılır. Kara barutun yanma hızı, değişik boyutlarda taneler kullanılarak ayarlanabilir.

Kara barutun ilk olarak Çinliler tarafından geliştirildiği ve 10. yüzyıla değin aydınlatmada ve işaret fişeklerinde kullanıldığı sanılmaktadır. Ama bu ilk barut türünü önce Araplann bulduklanna ilişkin bazı kanıtlara da rastlanmaktadır. 1304’te Araplar tarafından geliştirilen ilk ateşli silah, kimi akşamlan demirden yapılmış bir bambu kamışından oluşuyordu ve kara barut kullanarak ok atıyordu. Kara barutun Avrupa’da ateşli silahlarda kullanımı 14. yüzyılda başladı; madencilik ve yol yapımı gibi barışçı amaçlarla kullanımına ise 17. yüzyılın ikinci yansında geçildi.

1860’lardan başlayarak ateşli silahlarda kara barutun yerini ilk dumansız barut türü olan pamuk barutu ile öteki nitroselüloz türleri aldı. Kara barutun, bileşimindeki maddelerin kimyasal tepkimelere girmesi sonucu patlamasına karşılık nitroselüloz, hızla ayrışarak ve bu arada sıcak gazlar ve buharlar oluşturarak patlayan bir kararsız bileşiktir. Nitroselüloz, pamuk ya da kâğıt hamuru gibi çeşitli selüloz türlerinin nitrik asit ve sülfürik asitle nitrolanması yöntemiyle hazırlanır. İlk yapım teknikleri, asit artıklannı tümüyle temizlemekte çoğu kez başarılı olamıyor, bu da patlayıcının beklenmedik biçimde aniden ayrışmasına yol açabiliyordu. Bugün ise nitroselüloz yapımında, asit artıklannı ve aynşmaya yol açabilecek öteki maddeleri nötrleştiren özel bileşikler kullanılır. Nitroselülozun patlama özellikleri, nitrolama düzeyine ve tanelerinin büyüklüğüne ve biçimine bağlı olarak değişir. Bugün üretilen barut türleri, çoğunlukla nitroselülozdan ya da nitroselüloz ile nitrogliserin) kanşımından oluşur.

kaynak:Ana Britannica
BEĞEN Paylaş Paylaş
Bu mesajı 1 üye beğendi.
SİLENTİUM EST AURUM

Benzer Konular

4 Şubat 2016 / delikıss Cevaplanmış
12 Mart 2010 / _KleopatrA_ Edebiyat tr
24 Haziran 2009 / nünü Rüya Tabirleri