Marmara Bölgesi - Genel Bilgi

Marmara Bölgesi,

Türkiye’nin yedi coğrafi bölgesinden biri. Yaklaşık 67.000 km2’lik yüzölçümüyle ülke yüzeyinin yüzde 8,5’ini kaplar. Adını bütünüyle toprakları içinde kalan ve boğazlar aracılığıyla Karadeniz ve Ege Denizine açılan aynı adlı içdenizden alır. Kuzeydoğu ve güneybatı uçlarını oluşturan boğazların her iki dış ağızlan arasındaki uzaklık 290 km, kuzeybatı ve güneydoğu uçlannı oluşturan Kapıkule sınır kapısı ile Bozüyük’ün güneyi arasındaki uzaklık ise yaklaşık 385 km’dir. Mudanya’nın güneyinde Marmara Denizi kıyısına 40 km kadar yaklaşan bölge sının, Sındırgı’nın güneyinde kıyıdan 135 km kadar uzaklaşır. Marmara Denizi dışında Sakarya ağzının doğusundan Bulgaristan sımandaki Rezve Deresi ağzına kadar Karadeniz’e, Yunanistan smınndaki Meriç Irmağı ağzından Baba Burnu yakınlarına kadar da Ege Denizine bakar. Ege kıyılan açığında yer alan Bozcaada ve Gökçeada (eskiden İmroz), Marmara Bölgesi'nın parçası sayılır.
Marmara Bölgesi doğuda Karadeniz ve İç Anadolu bölgeleri, güneyde Ege Bölgesi, kuzeybatıda da Yunanistan ve Bulgaristan’ la komşudur. Karadeniz kıyısındaki Rezve Deresi ağzında başlayan Bulgaristan sınırı, bir süre dere yatağını izledikten sonra Istranca (Yıldız) Dağlarının pek yüksek olmayan kesimlerinden geçer. Ardından kısa bir süre izlediği Tunca Irmağı boyunca güneybatıya dönerek, Kapıkule sınır kapısı yakınında Meriç Irmağı yatağına ulaşır. Buradan başlayan Yunanistan sınırı, Lozan Antlaşması hükümlerine göre Türkiye’ye bırakılan Karaağaç kesimi dışında Meriç yatağının orta çizgisini izler.
Karadeniz Bölgesi sınırı Karadeniz kıyısında Sakarya ağzının doğusundan başlar ve Sakarya Irmağının aşağı çığırı çevresindeki düzlükleri Marmara Bölgesi’nde, Gümüşova eşik alanım ise Karadeniz Bölgesi’nde bırakacak biçimde güneye doğru ilerler. Geyve Boğazının doğusundan geçerek Sakarya’yı aştıktan sonra Bozöyük’ün hemen doğusunda sona erer. Burada başlayan İç Anadolu Bölgesi sınırı çok kısadır ve İnönü’nün güneybatısında Ege Bölgesi sınırına ulaşır. Kuzeybatıya yönelen Ege Bölgesi sının, buradaki alçak kesimleri Marmara Bölgesi’nde, İçbatı Anadolu’nun engebeli alanlarını Ege" Bölgesi’nde bırakır.

Uludağ, I. Türk Coğrafya Kongresi’nin kararıyla Bursa kenti ve Bursa Ovasından ayrılmayarak Marmara Bölgesi’nde bırakılmıştır. Uludağ’ın güneyinden geçtikten sonra düzgünlüğünü yitirerek girinti ve çıkıntılar oluşturmaya başlayan sınır çizgisi, İçbatı Anadolu Eşiğinin kenanndan geçerek Susurluk (Susurlu) Çayı vadisi çevresindeki alçak alanı Marmara Bölgesi’nde bırakır ve güneye yönelir. Sındırgı’nın güneydoğusunda batıya dönerek genellikle Marmara ve Ege denizlerine su gönderen alanları birbirinden ayıran su bölümü çizgisini izler ve Kaz Dağı üzerinden Baba Burnu yakınlarında Ege Denizi kıyısına ulaşır.

Türkiye’nin öteki coğrafi bölgelerinde olduğu gibi, Marmara Bölgesi’nin sınırlarıda her yerde il sınırlarıyla çakışmaz. Edirne, Kırklareli, Tekirdağ, İstanbul, Kocaeli illeri bütünüyle bölge sınırları içindedir. Büyük bölümü Marmara Bölgesi sınırlan içinde kalan Çanakkale ilinin Edremit Körfezi kıyısındaki küçük bir bölümü Ege Bölgesi’nde, aynı durumdaki Sakarya ilinin de doğu ve güneydoğudaki bazı toprakları Karadeniz Bölgesi’ndedir. Balıkesir ilinin güneydoğusundaki Dursunbey ilçesinin tümü ile Kepsut, Bigadiç ve Sındırgı ilçelerinin bazı kesimleri Ege Bölgesi’nin İçbatı Anadolu Bölümü’ne, güneybatısındaki Ayvalık ve Burhaniye ilçelerinin tümü ile Edremit ve Havran ilçelerinin büyük kesimleri Ege Bölgesi’nin Asıl Ege Bölümü’ne taşar. Bursa ilmin güneyindeki Büyükorhan, Harmancık, Keleş ve Orhaneli ilçeleri de Ege Bölgesi’nin İçbatı Anadolu Bölümü’ndedir. Bilecik ilinin doğusundaki Gölpazarı, Söğüt, İnhisar ve Yenipazar ilçelerinin tümü ile Merkez ilçe ve Bozüyük ilçesinin küçük bazı kesimleri Karadeniz Bölgesi'nin Batı Karadeniz Bölümü'ne, Bozüyük ilçesinin güney kesimindeki bir bölüm topraklar da Ege Bölgesi'nin İçbatı Anadolu Bölümü'ne taşar. Bunlardan başka İzmir, Manisa ve Kütahya illerinin çok küçük bazı kesimleri de Marmara Bölgesi sınırları içinde kalır.
I. Türk Coğrafya Kongresi, Marmara Bölgesi'ni Istranca, Ergene, Çatalca-Kocaeli ve Güney Marmara bölümlerine ayırmıştır.

Yüzey şekilleri

. Bölgenin fazla yüksek olmayan ve kolayca aşılan dağ sıraları süreklilik göstermez. Belli bir doğrultu izleyen dağlar yer yer kesintiye uğrar; buna karşılık çanak biçimli çukur alanlar ile alçak düzlükler daha geniş .yer tutar. Marmara Bölgesi’nin özellikle doğu ve güneydoğu kesimlerinde doğu-batı doğrultulu çukur alanlara rastlanır. Tektonik kökenli bu çukurlardan bazılarında deniz ve göller, bazılarında ise ovalar yer alır. Kocaeli Yanmadası ile daha güneydeki Samanlı Dağlarının arasına İzmit Körfezi-Sapanca Gölü-Adapazarı Ovası çukur alanları girer. Bu çukur dizisi, İzmit Körfezinden batıya doğru Marmara Denizinin ortasında aynı doğrultuda uzanan göbek biçimli üç derin çukurla izlenir. Samanlı Dağlarının güneyinde de Gemlik Körfezi-İznik Gölü-Pamukova çukur dizisi uzanır. Bölgenin en güneyinde ise içinde Manyas ve Ulubat gölleri ile Bursa ve İnegöl ovaları bulunan çukur dizisi yer alır. Bursa Ovasının güneyinde yükselen Uludağ’ın Karatepe’de.543 m’ye ulaşan doruğu, Marmara Bölgesi’nin en yüksek noktasıdır. Marmara Bölgesi’nde Uludağ dışında 2.000 m’ye ulaşan ve bu yüksekliği aşan başka bir dağ yoktur. Kenarları oldukça yüksek olan Trakya kesiminin ortasındaki çukur alan Ergene Havzası adıyla anılır. Bu havzayı kuzeydoğuda Istranca, güneyde ise Ganos (Işıklar) ve Koru dağları kuşatır.

Marmara Bölgesi topraklarının yaklaşık yarısından kaynaklanan sular Marmara Denizine ulaşır. Yukarı çığırında Simav Çayı adıyla anılan Susurluk Çayı bu denize su taşıyan başlıca akarsudur. Biga yöresinden su taşıyan Gönen ve Kocabaş çayları ile Bursa Ovasının sularını toplayan Nilüfer Çayı, Marmara’ya ulaşan öteki önemli akarsulardır. Bölgenin doğu kesimindeki oldukça geniş bir alan, sularını Sakarya aracılığıyla Karadeniz’e gönderir. Karadeniz’e su gönderen alanlar bölge yüzeyinin dörtte birine, Ege Denizine su gönderen alanlar ise üçte birine yakındır. Trakya’nın sularını Ergene Irmağı toplar ve Meriç aracılığıyla Ege Denizine gönderir. Biga yöresindeki Kara Menderes Çayı da Güney Marmara Bölümü’nden Ege Denizine su taşıyan başlıca akarsudur.

Marmara Bölgesi, Türkiye’de göllerin oldukça toplu olarak bulunduğu bir kesimde yer alır. Dar alanlı bazı kıyı gölleri ile Uludağ’daki küçük buzyalağı (sirk) gölleri dışında en önemli göller, Susurluk Vadisinin aşağı kesiminde yer alan Manyas (Kuş) ve Ulubat (Apolyont) gölleri ile Gemlik Körfezinin doğusundaki İznik Gölü ve İzmit Körfezinin doğusundaki Sapanca Gölüdür. Karadeniz kıyısındaki Terkos (Durusu) Gölü ile İstanbul’un batısında Marmara kıyısındaki Büyük Çekmece ve Küçük Çekmece gölleri bazı kov önlerinin tıkanmasıyla oluşmuş kıyı gölleridir.

İklim ve bitki örtüsü.

Bir geçiş kuşağında yer alan Marmara Bölgesi’nde Akdeniz ikliminin etkisi güneyden kuzeye doğru giderek azalır. İç kesimlerdeki Bilecik yöresiyle Ergene Havzasına doğru ise step ikliminin özellikleri görülür. Kesintisiz dağ engelleri olmadığından bölgenin birçok kesimi Balkan Yarımadasının, bazı kesimleri de İç Anadolu Bölgesi’nin etkilerine açıktır. Bu nedenle bazı kışlar bölgenin kıyılarını bile etkileyen soğuk baskınları, bazı yazlar ise ağır sıcak dalgalan görülür.
Kıyı boyunda 5°C-6°C olan en soğuk ay ortalama sıcaklığı iç kesimlere doğru gidildikçe azalır. Karasal etkilere açık Tekirdağ 4,3°C ile öteki kıyı yerleşmelerine göre daha düşük bir ortalamaya sahiptir. Güney Marmara Bölümü’nde de en soğuk ay ortalamaları yaklaşık 5°C’dir. En sıcak ay ortalamaları hiçbir yerde 21°C’nin altına inmediği gibi hiçbir yerde de 25°C’yi bulmaz. Marmara Bölgesi’nde günümüze değin en düşük sıcaklık Bursa’da -25,7°C (9 Şubat 1929), en yüksek sıcaklık ise Balıkesir’de 43,7°C (23 Ağustos 1958) olarak saptanmıştır. Yağış rejimi bakımından Akdeniz yağış rejiminin hafiflemiş biçimi görülür. En kurak mevsim yaz, en yağışlı mevsim ise kıştır. Yıllık ortalama yağış miktarı genelde 500-1.000 mm arasında değişir.
Bölgede ortalama kar yağışlı gün sayısı genellikle 10. günden azdır. Iç kesimlerde bulunan ve İç Anadolu’ya yakınlığı iklim olaylarına yansıyan Bilecik’te ise kar yağışlı gün sayısı 19,5 gündür. Yerin karla örtülü olduğu gün sayısı, kıyı ve kıyı yakınlarında kar yağışlı günler sayısından ya az ya da az farklı olmasına karşın, iç kesimlerde karla örtülü gün sayısı kar yağışlı günlerden daha çoktur. Uludağ meteoroloji istasyonunun verilerine göre Uludağ’da ortalama 63 gün kar yağmakta ve yağan kar ortalama 178 gün yerde kalabilmektedir.

Bitki örtüsü:

İklimdeki çeşitlilik ve geçiş özelliği, doğal bitki örtüsüne de yansır. Istranca Dağları ve Kocaeli Yanmadasının kuzey kesimlerinde Karadeniz Bölgesi’nin yayvan yapraklı ağaçlarından (çoğunlukla meşe ve kayın) oluşan gür ormanlara, güneye bakan yamaçlarda ise maki topluluklanna rastlanır. Kızılçam ormanlan daha çok Biga ve Gelibolu yanmadaları ile Koru Dağı ve İstanbul yakınındaki Adalar’da yaygındır. Güney Marmara Bölümü ve Ergene Havzasının bazı kesimlerinde step görünümü kazanmış olan bitki örtüsü, ormanların insanlar tarafından tahrip edilmesiyle oluşmuştur.

Nüfus

. 1990 sayımına göre Marmara Bölgesi'nin nüfusu 13 milyona yakındır. Bölge çapında km2 başına 192 kişiyi bulan nüfus yoğunluğu, Kocaeli ve Çatalca yarımadalarının iç kesimleriyle Karadeniz’in fırtınalara açık kıyılarında en düşük, Istrancalar’m Bulgaristan’a komşu olan kesimleri ile Biga Yanmadasmm iç kesimlerinde de oldukça düşük bir düzeydedir. Kuzeydoğuda Adapazarı Ovasından başlayarak, İzmit Körfezinin iki kıyısı ile İstanbul Boğazı kıyılarındaki kentsel alanlarda ise ortalamanın çok üzerindedir. Güney Marmara Bölümü’nde- ki ovalar da nüfusun yoğun olduğu alanlar arasındadır.
Bölge halkının yüzde 2'si bucak merkezi ve köylerde, yüzde 78'i ise il ve ilçe merkezlerinde yaşar. İstanbul 6 milyonu aşan nüfusuyla bölge nüfusunun yaklaşık varışını barındırır. Bölgedeki önemli kentlerden Bursa'nin nüfusu 800 binden, İzmit, Adapazarı, Balıkesir, Gebze ve Edirne'nin nüfusu da 100 binden çoktur.
Ekonomi. Bölge halkı geçimini sanayi, tarım ve ticaretten sağlar. Türkiye’nin ilk sanayi tesislerinden bazılarını barındıran ve toplam sanayi üretimi içindeki payı yanyı geçen Marmara Bölgesi, Türkiye’nin sanayi bakımından en gelişmiş kesimidir. Bölgedeki en yoğun sanayi alanı İstanbul-Izmit- Bursa eksenidir. Bölgenin öteki yörelerinde de yaygın sanayi etkinliklerine rastlanır, ilkçağdan beri önemli bir ticaret merkezi olan ve kıtalararası ulaşım yollarını denetimi altında tutan İstanbul, bölgeye ülke çapında üstünlük sağlar. Bölgede üretilen başlıca sanayi mallan arasında işlenmiş gıda, dokuma, hazır giyim, çimento, cam, kâğıt, lastik, petrokimya ürünleri, metal eşya, otomobil ve yedek parça, elektrikli eşya, vagon ve gemi sayılabilir.

Tarım

:Marmara Bölgesi’nde tarım çok çeşitlenmiştir. Ekili alanların yaklaşık yarısı buğday tarlalanndan oluşur. Tarla bitkilerinde miktar olarak üretim sıralamasının başında yer alan buğdayı şeker pancarı, mısır ve ayçiçeği izler. Bölge 1989'da Türkiye ayçiçeği üretiminin yaklaşık yüzde 75'ini, çilek üretiminin yüzde 52'sini, pirinç üretiminin yüzde 49'unu, domates üretiminin yüzde 42'sini, yulaf üretiminin yüzde 40'mı, şeftali üretiminin yüzde 34'ünü, soğan üretiminin yüzde 30'unu, mısır ve muşmula üretiminin yüzde 29'unu, zeytin üretiminin yüzde 27'sini, kiraz üretiminin yüzde 26'sini ve buğday üretiminin yüzde 22'sini gerçekleştirmiştir. Eskiden yaygın olan tütün üretimi giderek önemini yitirmektedir. Sebze ve meyve üretimi önemli bir miktarı bulur; mısır üretiminde Karadeniz Bölgesi'nden sonra ikinci sırada yer alan bölge, zeytin üretiminde de Ege Bölgesi'ni izler. Sofralık Gemlik zeytinleri ülke çapında aranır. Bağcılık bölgede önemli yer tutar; sofralık çavuş ve şaraplık yapıncak üzümleri ünlüdür. Eskiden Bursa Ovası ile İzmit Körfezi çevresinde geniş alanlar kaplayan bağ ve bahçeler, sanayi tesisleriyle kentlerin gelişmesi sonucunda ya gerilemiş ya da tümüyle ortadan kalkmıştır.

Hayvancılık

: Bölgede tarımsal üretim gelirlerinin yaklaşık yüzde 25’i hayvancılıktan elde edilir. Bölgenin sığır varlığı koyun varlığının ancak yarısı kadardır. Trakya’da daha çok kıvırcık koyunu yetiştirilirken, nitelikli yünüyle ünlü merinos koyunu yetiştiriciliği Güney Marmara Bölümü’nde yaygındır. Bu hayvanlardan elde edilen sütler çeşitli mandıralarla süt ürünleri fabrikalannda, deriler tabakhane, deri ve hazır deri giyim fabrikalarında, yünler yünlü dokuma fabrikalarında, etler de çeşitli et ürünü tesislerinde değerlendirilir. Eskiden dünya çapında önem taşıyan ipekböcekçiiiği günümüzde oldukça gerilemiştir. 1989'da Türkiye yaş koza üretiminin yaklaşık yüzde 59'u Marmara Bölgesi'nde gerçekleştirilmişti. Tavukçuluk ve arıcılık bakımından da önem taşıyan bölgede aynı yıl Türkiye yumurta üretiminin yüzde 19'u, bal üretiminin de yüzde 12'si elde edilmişti.

Sualtı varlığı bakımından zengin, balıkçılık açısından canlı bir alan olan bölgeye komşu denizler, kirlilik ve aşırı avlanma nedeniyle oldukça çoraklaşmıştır

.

Marmara Bölgesi yeraltı kaynakları

bakımından da oldukça zengindir. Bölge topraklannda bulunan ve çoğu işletilen başlıca yeraltı zenginlikleri antimon (Balıkesir), kurşun-çinko (Balıkesir), cıva (Balıkesir), demir (Balıkesir), bakır-kurşun (Çanakkale), krom (Bursa), volframit (Bursa), bor mineralleri (Balıkesir ve Bursa), mermer (Balıkesir ve Bursa) ve linyit (Balıkesir, Bursa, Çanakkale, Edime, İstanbul ve Tekirdağ) yataklandır. Bölge madensuyu kaynaklan açısından da zengindir. Bunlardan Akyazı’daki Kuzuluk, Bursa’daki Uludağ, İnegöl’deki Çitli madensulan şişelenir ve sofra suyu olarak değerlendirilir. Bölgenin ülke ve hatta dünya çapında önem taşıyan başhca sıcak şifalı su kaynaklan ise Çekirge, Yalova, Gönen ve Oylat kaplıcalarıdır.

Ulaşım :

Marmara Bölgesi, ulaşım bakımından da Türkiye’nin en gelişmiş kesimidir. Ülkenin çeşitli kesimleri ile Türkiye’yi öteki ülkelere bağlayan başlıca kara, deniz ve hava yolları hem bu bölgeden geçer, hem de bu bölgede birleşir. Türkiye’nin Avrupa ile bağlantısını sağlayan D-1Ö0 (eskiden E-5) Karayolu, İpsala sınır kapısı ve Eceabat'tan gelen karayollarıyla kavşak yapar. Gene Avrupa ile bağlantı sağlayan ve çeşitli şube hatları olan Edirne-Istanbul demiryolu Kapıkule'de Türkiye topraklanna girer. 19. yüzyılda Bağdat Demiryolu adıyla yapılan ve İstanbul'u Anadolu'nun çeşitli kesimlerine bağlayan demiryolu, Eskişehir'den ayrılan bir hatla Balıkesir'de Bandırma- İzmir demiryoluna bağlanır. Türkiye'nin en önemli ithalat limanının bulunduğu İstanbul'daki Atatürk Havalimanı, ulusal ve uluslararası düzeyde ülkenin başhca hava ulaşım merkezidir.

Türkiye’nin en eski yükseköğretim kurumları bu bölgededir. Bölgenin yükseköğretim kurumlan İstanbul’daki Boğaziçi, İstanbul, İstanbul Teknik, Marmara, Mimar Sinan, Yıldız, Bursa’daki Uludağ ve Edirne’deki Trakya üniversiteleridir. Eşsiz doğal ve tarihsel değerlere sahip olan bölgeye her yıl çok sayıda turist gelir. İç turizm açısından da oldukça hareketli olan bölgenin bu potansiyeli, son yıllarda özellikle Marmara Denizinin kuzey kıyısında görülen tatil sitesi ve konutları biçimindeki düzensiz yapılaşma nedeniyle ciddi bir tehditle karşı karşıyadır. Bölgenin korumaya alman başlıca doğal değerleri Gelibolu Yarımadası Tarihi Milli Parkı, Kuş Cenneti Milli Parkı ve Uludağ Milli Parkı’dır.

Marmara Bölgesi'ndeki Barajlar

Alibey Barajı

(bitişik olduğu İstanbul semtinin ismi ile Alibeyköy Barajı şeklinde de anılır), İstanbul'da Alibey Deresi (Alibeyköy Deresi veya Malova Deresi şeklinde de anılır) üzerinde, içme, kullanma ve sanayi suyu temini amacıyla 1975-1983 yılları arasında inşa edilmiş bir barajdır.
Toprak gövde dolgu tipi olan barajın gövde hacmi 1.930.000 m³, akarsu yatağından yüksekliği 30,00 m, normal su kotunda göl hacmi 66,80 hm3, normal su kotunda göl alanı 4,66 km²'dir. Yılda 39 hm3 içme suyu sağlamaktadır.
Alibey(köy) Barajı muhtemelen Türkiye'nin en vukuatlı barajıdır. İstanbul'un hızlı şehirleşmesinin zorladığı bir mecraya hakim olduğundan, aşağısında kalan, özellikle Alibeyköy ve Eyüp'ün diğer bazı semtleri, Kağıthane ve Gaziosmanpaşa ilçelerinin de bazı kısımları, barajdaki su hacminin kontrol edilemediği dönemlerde kapaklarının açılmasıyla oluşan su baskınları nedeniyle afet günleri yaşamakta, bir dünya metropolüne yakışmayan manzaralar ortaya çıkmaktadır. Ayrıca, içme dahil kullanım suyu temini amaçlı bir baraj olmasına rağmen, içinden sık sık ceset çıkar veya benzer sağlıksız hadiselere konu olur. Olası deprem senaryolarında da baraj bölge için felaket yaratabilecek tahminlerle ilişkilendirilmektedir. Bu unsurlardan özellikle su baskınları sorununun, geniş bir nüfus kitlesini etkilediği, bu nüfusun çoğunluğunun ekonomik açıdan darbelere karşı hassas konumda olduğu, münferit bir olay olmayıp senelerdir tekerrür eden bir olgu haline geldiği dikkate alındığında, çözümsüzlüğü muamma teşkil etmektedir. Bu haliyle, pek çok başarıya imza atmış Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğü için bir iftihar vesilesi oluşturmamaktadır.

Altınyazı Barajı,

Edirne (il)'inde, Basamaklar Çayı üzerinde, sulama ve taşkın kontrolü amacı ile 1965 - 1970 yılları arasında inşa edilmiş bir barajdır.Kadıgebren barajından da aktarılan sularla kapasiteli su toplama havzasına sahiptir. Toprak gövde dolgu tipi olan barajın gövde hacmi 524.000 m³, akarsu yatağından yüksekliği 21,50 m, normal su kotunda göl hacmi 30,80 hm3, normal su kotunda göl alanı 4,25 km²'dir. 7.730 hektarlık bir alana sulama hizmeti vermektedir. Barajda sazan ve türleri, levrek balığı amatörce ve Altınyazı Su Ürünleri Kooperatifi tarafından avlanmakta ve köy ekonomisine katkıda bulunmaktadır.

Armağan Barajı,

Kırklareli'nde, Kocadere üzerinde, sulama amacıyla 1986-1998 yılları arasında inşa edilmiş bir barajdır. Kaya gövde dolgu tipi olan barajın gövde hacmi 1.553.000 m3, akarsu yatağından yüksekliği 61,00 m., normal su kotunda göl hacmi 51,00 hm3, normal su kotunda göl alanı 3,00 km2'dir. Baraj 5.623 hektarlık bir alana sulama hizmeti vermektedir.

Atikhisar Barajı,

Çanakkale ilinde, Sarıçay üzerinde, sulama ve taşkın kontrolü amacı ile 1964-1966 yılları arasında inşa edilmiş bir barajdır. Toprak gövde dolgu tipi olan barajın gövde hacmi 1.990.000 m3, akarsu yatağından yüksekliği 43,00 metre, normal su kotunda göl hacmi 40 hm3, normal su kotunda göl alanı 3,30 km2'dir. 5200 hektarlık bir alana sulama hizmeti vermektedir.

Ayvacık Barajı,

Çanakkale'de, Tuzla Çayı üzerinde, sulama amacıyla 1997-2007 yılları arasında inşa edilmiş bir barajdır. Toprak gövde dolgu tipi olan barajın gövde hacmi 1.200.000 m3, akarsu yatağından yüksekliği 53,00 m., normal su kotunda göl hacmi 30,00 hm3, normal su kotunda göl alanı 3,42 km2'dir. Baraj 3.900 hektarlık bir alana sulama hizmeti vermektedir.

Babasultan Barajı,

Bursa'da, Karadere üzerinde, sulama amacıyla 1991-2002 yılları arasında inşa edilmiş bir barajdır. Toprak ve kaya gövde dolgu tipi olan barajın gövde hacmi 2.075.000 m3, akarsu yatağından yüksekliği 53,00 m., normal su kotunda göl hacmi 15,80 hm3, normal su kotunda göl alanı 1,28 km2'dir. Baraj 7.058 hektarlık bir alana sulama hizmeti vermektedir.

Bakacak Barajı,

Çanakkale'de, Kocaçay üzerinde, sulama amacıyla 1991-1999 yılları arasında inşa edilmiş bir barajdır. Kaya gövde dolgu tipi olan barajın gövde hacmi 1.750.000 m³, akarsu yatağından yüksekliği 65,00 m., normal su kotunda göl hacmi 139,00 hm³, normal su kotunda göl alanı 7,74 km²'dir. Baraj 9.100 hektarlık bir alana sulama hizmeti vermektedir.

Bayramdere Barajı,

Çanakkale'de, Karanlık Çayı üzerinde, sulama ve içme suyu temini amacıyla 1999-2002 yılları arasında inşa edilmiş bir barajdır. Kaya gövde dolgu tipi olan barajın gövde hacmi 1.000.000 m3, akarsu yatağından yüksekliği 60,00 metre, normal su kotunda göl hacmi 18,45 hm3, normal su kotunda göl alanı 0,94 km2'dir. Baraj 1.050 hektarlık bir alana sulama hizmeti vermektedir.

Bayramiç Barajı,

Çanakkale'de, Karamenderes Çayı üzerinde, sulama amacıyla 1986-1996 yılları arasında inşa edilmiş bir barajdır. Toprak gövde dolgu tipi olan barajın gövde hacmi 3.900.000 m3, akarsu yatağından yüksekliği 56,00 m., normal su kotunda göl hacmi 86,50 hm3, normal su kotunda göl alanı 5,85 km2'dir. Baraj 15.800 hektarlık bir alana sulama hizmeti vermektedir.

Boğazköy Barajı,

Bursa'da, Kocasu Çayı üzerinde, sulama amacıyla 1999-2005 yılları arasında inşa edilmiş bir barajdır. Toprak gövde dolgu tipi olan barajın gövde hacmi 3.600.000 m3, akarsu yatağından yüksekliği 31,00 m., normal su kotunda göl hacmi 41,62 hm3, normal su kotunda göl alanı 6,50 km2'dir. Baraj 11.187 hektarlık bir alana sulama hizmeti vermektedir.

Büyükçekmece Barajı,

İstanbul'da, Büyükçekmece Gölü üzerinde, içme-kullanma ve sanayi suyu temini amacıyla 1983-1988 yılları arasında inşa edilmiş bir barajdır. Toprak dolgu tipi olan barajın gövde hacmi 2.020.000 m³, su yatağından yüksekliği 13,00 m, normal su kotunda göl hacmi 161,61 hm3, normal su kotunda göl alanı 43,00 km²'dir. Baraj yılda 102 hm3 içme-kullanma suyu sağlamaktadır.

Büyükorhan Barajı

, Bursa'da, Cuma Deresi üzerinde, sulama amacıyla 1986-1992 yılları arasında inşa edilmiş bir barajdır. Toprak gövde dolgu tipi olan barajın gövde hacmi 130.000 m3, akarsu yatağından yüksekliği 36,00 m., normal su kotunda göl hacmi 4,80 hm3, normal su kotunda göl alanı 0,70 km2'dir. Baraj 670 hektarlık bir alana sulama hizmeti vermektedir.

Çakmak Barajı

, Edirne

Çamköy Barajı,

Balıkesir'de, Hayıtlıdere üzerinde çevre koruma amacıyla 1987-1991 yılları arasında inşa edilmiş bir barajdır. Toprak gövde dolgu tipi olan barajın gövde hacmi 1.156.000 m3, akarsu yatağından yüksekliği 44,00 m., normal su kotunda göl hacmi 8,70 hm3, normal su kotunda göl alanı 0,69 km2'dir.

Çaygören Barajı,

Balıkesir (il)'inde, Simav Çayı üzerinde, sulama ve taşkın kontrolü amacı ile 1965 - 1968 yılları arasında inşa edilmiş bir barajdır. Toprak gövde dolgu tipi olan barajın gövde hacmi 3.412.000 m3, akarsu yatağından yüksekliği 52,50 m, normal su kotunda göl hacmi 130.00 hm3, normal su kotunda göl alanı 7,25 km2'dir. 17.208 hektarlık bir alana sulama hizmeti vermektedir.

Çınarcık Barajı,

Bursa'da, Orhaneli Çayı üzerinde, sulama, enerji, içme suyu ve taşkın kontrolü amacıyla 1996-2002 yılları arasında inşa edilmiş bir barajdır. Toprak ve kaya gövde dolgu tipi olan barajın gövde hacmi 4.771.000 m3, akarsu yatağından yüksekliği 125,00 m., normal su kotunda göl hacmi 372,94 hm3, normal su kotunda göl alanı 10,14 km2'dir. Baraj 6.597 hektarlık bir alana sulama hizmeti verirken, 120 MW güç ile de yıllık 548 GWh'lik enerji sağlamaktadır.

Çokal Barajı,

Tekirdağ'da, Kocadere üzerinde, sulama ve içme suyu temini amacıyla 1997-2002 yılları arasında inşa edilmiş bir barajdır. Toprak ve kaya gövde dolgu tipi olan barajın gövde hacmi 4.065.000 m3, akarsu yatağından yüksekliği 81,00 m., normal su kotunda göl hacmi 204,00 hm3, normal su kotunda göl alanı 10,10 km2'dir. Baraj 10.660 hektarlık bir alana sulama hizmeti verirken, aynı zamanda yıllık 14 hm3'lük içme suyu da sağlamaktadır.

Dodurga Barajı yeni adıyla Darıdere Barajı

Bilecik (il)'inde, Sarısu Çayı üzerinde, sulama ve taşkın kontrolü amacı ile 1972-1977 yılları arasında inşa edilmiş bir barajdır. Toprak gövde dolgu tipi olan barajın gövde hacmi 678.000 m³, akarsu yatağından yüksekliği 33,00 m, normal su kotunda göl hacmi 21,72 hm3, normal su kotunda göl alanı 2,45 km²'dir. 1.970 hektarlık bir sulama alanına hizmet vermektedir. Amatör balıkçıların aynı zamanda rağbet ettiği balıkçılık alanıdır.

Darlık Barajı,

İstanbul'da Darlık Deresi üzerinde, içme suyu temini amacıyla 1986-1988 yılları arasında inşa edilmiş bir barajdır. Kaya gövde dolgu tipi olan barajın gövde hacmi 1.600.000 m³, akarsu yatağından yüksekliği 73,00 m, normal su kotunda göl hacmi 107,00 hm3, normal su kotunda göl alanı 5.56 km²'dir. Baraj yılda 108 hm3 içme-kullanma suyu sağlamaktadır.

Demirtaş Barajı

Bursa (il)'inde, Ballıkaya Deresi üzerinde, sulama amacı ile 1977-1983 yılları arasında inşa edilmiş bir barajdır. Toprak ve kaya gövde dolgu tipi olan barajın gövde hacmi 1.780.000 m³, akarsu yatağından yüksekliği 54,00 m, normal su kotunda göl hacmi 14,48 hm3, normal su kotunda göl alanı 2,50 km²'dir. Baraj 2.160 hektarlık bir alana sulama hizmeti vermektedir.

Doğancı-1 Barajı,

Bursa ilinin Osmangazi ilçesinde, Nilüfer Çayı üzerinde, şehire içme suyu temin etmek amacıyla 1975-1983 yılları arasında inşa edilmiş bir barajdır. Toprak ve kaya gövde dolgu tipi olan barajın gövde hacmi 2.520.000 m3, akarsu yatağından yüksekliği 65,00 m, maximum su kotunda göl hacmi 43,30 hm3, normal su kotunda göl alanı 1,55 km2'dir. Yılda 125 hm3 içme suyu sağlamaktadır.

Doğancı-2 Barajı (Nilüfer Barajı)

Bursa Nilüfer Çayı üzerinde 1995 yılında temeli atılmıştır. Faaliyete ise 2007 yılının Ağustos ayında geçmiştir. Yıllık 60 milyon metreküp su kapasitelidir. Dünya Sağlık Örgütü tarafından suyu ve korunak yönünden dünyanın en üst sıralarında yer almaktadır.
Toprak ve kaya gövde dolgu tipi olan barajın gövde hacmi 3.550.000 m3, akarsu yatağından yüksekliği 93,00 m., normal su kotunda göl hacmi 39,50 hm3, normal su kotunda göl alanı 1,47 km2'dir. Baraj yıllık 60 hm3'lük içme suyu sağlamaktadır.

Elmalı-2 Barajı

, İstanbul (il)'inde Çavuşbaşı Çayı üzerinde 1952-1955 yılları arasında inşa edilmiş içme-kullanma ve sanayi suyu temini amaçlı bir barajdır. Beton ağırlık tipi olan barajın gövde hacmi 103.000 m3, akarsu yatağından yüksekliği 42,5 m'dir. Normal su kotunda göl hacmi 10,00 hm3, normal su kotunda göl alanı 2,80 km2'dir. Yılda 10 hm3 içme suyu temin edilmesini sağlamaktadır.

Gökçe Barajı,

Yalova'da Gökçedere üzerinde, içme suyu temini amacıyla 1980-1989 yılları arasında inşa edilmiş bir barajdır. Kaya gövde dolgu tipi olan barajın gövde hacmi 1.330.000 m³, akarsu yatağından yüksekliği 62,00 m, normal su kotunda göl hacmi 25,50 hm³, normal su kotunda göl alanı 1,28 km²'dir. Baraj yılda 37 hm³ içme-kullanma suyu sağlamaktadır.

Gökçeada Barajı

Çanakkale (il)'inde, Gökçeada'da Büyükdere Çayı üzerinde, sulama, içme suyu temini amacı ile 1977-1983 yılları arasında inşa edilmiş bir barajdır. Toprak gövde dolgu tipi olan barajın gövde hacmi 561.000 m³, akarsu yatağından yüksekliği 51,00 m, normal su kotunda göl hacmi 14,00 hm³, normal su kotunda göl alanı 1,35 km²'dir. Baraj 700 hektarlık bir alana sulama hizmeti vermekte, yılda 1 hm³ içme-kullanma suyu sağlamaktadır.

Gölbaşı Barajı,

Bursa (il)'inde, Aksu Çayı üzerinde 1933-1938 yılları arasında inşa edilmiş sulama amaçlı bir barajdır. Toprak gövde dolgu tipi olan barajın gövde hacmi 320.000 m3, akarsu yatağından yüksekliği 10,70 m'dir. Normal su kotunda göl hacmi 12,75 hm3, normal su kotunda göl alanı 1,74 km2, hizmet verdiği sulama alanı 2.100 hektardır.

Gönen Barajı,

Balıkesir'de, Gönen Çayı üzerinde, sulama, enerji ve taşkın kontrolü amacıyla 1986-1997 yılları arasında inşa edilmiş bir barajdır. Toprak ve kaya gövde dolgu tipi olan barajın gövde hacmi 2.357.000 m3, akarsu yatağından yüksekliği 78,00 m., normal su kotunda göl hacmi 164,00 hm3, normal su kotunda göl alanı 14,00 km2'dir. Baraj 17.553 hektarlık bir alana sulama hizmeti verirken, 11 MW güç ile de yıllık 47 GWh'lik enerji üretmektedir.

Günyurdu Barajı,

Bilecik'te, Bakraş Çayı üzerinde, sulama amacıyla 1993-2001 yılları arasında inşa edilmiş bir barajdır. Kaya gövde dolgu tipi olan barajın gövde hacmi 546.000 m3, akarsu yatağından yüksekliği 46,00 m., normal su kotunda göl hacmi 7,40 hm3, normal su kotunda göl alanı 0,43 km2'dir. Baraj 805 hektarlık bir alana sulama hizmeti vermektedir.

Hamzadere Barajı

, Edirne'de, sulama ve taşkın kontrolü amacıyla 1997-2003 yılları arasında inşa edilmiş bir barajdır.
Toprak ve kaya gövde dolgu tipi olan barajın gövde hacmi 12.000.000 m3, akarsu yatağından yüksekliği 48,00 m., normal su kotunda göl hacmi 207,37 hm3, normal su kotunda göl alanı 13,80 km2'dir. Baraj 34.356 hektarlık bir alana sulama hizmeti vermektedir.

Hasanağa Barajı

Bursa'da, Hasanağa Deresi üzerinde, sulama amacıyla 1978-1985 yılları arasında inşa edilmiş bir barajdır. Toprak ve kaya gövde dolgu tipi olan barajın gövde hacmi 873.000 m3, akarsu yatağından yüksekliği 37,00 m., normal su kotunda göl hacmi 3,71 hm3, normal su kotunda göl alanı 0,31 km2'dir. Baraj 715 hektarlık bir alana sulama hizmeti vermektedir.

Havran Barajı,

Balıkesir'de, Havran Çayı üzerinde, sulama ve taşkın kontrolü amacıyla 1995-2002 yılları arasında inşa edilmiş bir barajdır. Kaya gövde dolgu tipi olan barajın gövde hacmi 1.000.000 m3, akarsu yatağından yüksekliği 72,00 m., normal su kotunda göl hacmi 66,50 hm3, normal su kotunda göl alanı 3,15 km2'dir. Baraj 3.530 hektarlık bir alana sulama hizmeti vermektedir.

İkizcetepeler Barajı,

Balıkesir'de, Kille Çayı üzerinde, sulama, içme suyu ve taşkın önleme amacıyla 1986-1991 yılları arasında inşa edilmiş bir barajdır. Toprak gövde dolgu tipi olan barajın gövde hacmi 1.115.000 m3, akarsu yatağından yüksekliği 52,00 m., normal su kotunda göl hacmi 164,56 hm3, normal su kotunda göl alanı 9,60 km2'dir. Baraj 1.700 hektarlık bir alana sulama hizmeti verirken yıllık 72 hm3'lük de içme suyu sağlamaktadır.

Kadıköy Barajı,

Edirne (il)'inde, Derbent Deresi üzerinde, sulama, taşkın kontrolü, içme-kullanma ve sanayi suyu temini amacı ile 1967 - 1973 yılları arasında inşa edilmiş bir barajdır. Toprak gövde dolgu tipi olan barajın gövde hacmi 648.000 m3, akarsu yatağından yüksekliği 34,10 m, normal su kotunda göl hacmi 65,68 hm3, normal su kotunda göl alanı 6,20 km2'dir. 4.428 hektarlık bir alana sulama hizmeti vermekte, yılda 2 hm3 içme-kullanma suyu sağlamaktadır.

Karaidemir Barajı,

Tekirdağ (il)'inde, Poğaça Deresi üzerinde, sulama ve taşkın kontrolü amacı ile 1975-1983 yılları arasında inşa edilmiş bir barajdır.
Toprak gövde dolgu tipi olan barajın gövde hacmi 1.722.000 m3, akarsu yatağından yüksekliği 36,00 m, normal su kotunda göl hacmi 120,30 hm3, normal su kotunda göl alanı 15,50 km2'dir. 11.840 hektarlık bir alana sulama hizmeti vermektedir.

Kayalıköy Barajı

, Kırklareli'nde, Teke Çayı üzerinde, sulama ve taşkın kontrolü amacıyla 1981-1986 yılları arasında inşa edilmiş bir barajdır. Baraj göleti Kofçaz ile Kırklareli sınırları içerisinde yer almaktadır.
Kaya gövde dolgu tipi olan barajın gövde hacmi 1.528.000 m3, akarsu yatağından yüksekliği 72,00 m., normal su kotunda göl hacmi 149,89 hm3, normal su kotunda göl alanı 10,20 km2'dir. Baraj 14.716 hektarlık bir alana sulama hizmeti vermektedir.

Kırklareli Barajı,

Kırklareli'nde, Şeytandere üzerinde, sulama, taşkın kontrolü, içme suyu ve sanayi suyu amacıyla 1985-1995 yılları arasında inşa edilmiş bir barajdır.
Toprak ve kaya gövde dolgu tipi olan barajın gövde hacmi 1.838.000 m3, akarsu yatağından yüksekliği 71,00 m., normal su kotunda göl hacmi 112,30 hm3, normal su kotunda göl alanı 6,25 km2'dir. Baraj 9.050 hektarlık bir alana sulama hizmeti verirken yıllık 4 hm3 içme suyu sağlamaktadır.

Kızıldamlar Barajı,

Bilecik'te, Söğüt Çayı üzerinde, sulama amacıyla 1994-2000 yılları arasında inşa edilmiş bir barajdır. Kaya gövde dolgu tipi olan barajın gövde hacmi 499.000 m3, akarsu yatağından yüksekliği 47,00 m., normal su kotunda göl hacmi 10,70 hm3, normal su kotunda göl alanı 0,97 km2'dir. Baraj 1.523 hektarlık bir alana sulama hizmeti vermektedir.

Kirazdere Barajı,

Kocaeli'de, Kirazdere Çayı üzerinde, içme suyu üretmek amacıyla 1987-1999 yılları arasında inşa edilmiş bir barajdır. Kaya gövde dolgu tipi olan barajın gövde hacmi 5.200.000 m3, akarsu yatağından yüksekliği 109,00 m., normal su kotunda göl hacmi 60,00 hm3, normal su kotunda göl alanı 1,74 km2'dir. Baraj yıllık 142 hm3 içme suyu sağlamaktadır.
Kocaeli ilinin su ihtiyacının %80'ini karşılamaktadır. 2006 yılı yazında kuruyan baraj yapılan çalışmalar sonucunda 2007 yazında Kocaeli halkının tamamına yetmiştir. 2007 yılında Türkiye'deki bir çok il susuzluk çekerken alınan önlemler sayesinde Kirazdere (eski adıyla Yuvacık) Barajı, Kocaeli'nin su ihtiyacının tamamını karşılamıştır.
Bu baraj Yuvacık beldesinde olduğundan bu baraja önceleri "Yuvacık Barajı" adı verilmiştir. Bu baraj bir hidroelektrik santrali olmadığından sadece şehre içme suyu sağlamaktadır. Baraj gölünün uzağında alabalık tesisleri, piknik yerleri vb. rekreasyon alanları bulunmaktadır.

Koyuntepe Barajı,

Edirne'de, Gerendere üzerinde, sulama ve taşkın önleme amacıyla inşasına 2006 yılında başlanan ve 2009 yılında bitirilmesi planlanan bir barajdır. Toprak gövde dolgu tipi olan barajın gövde hacmi 300.000 m3, akarsu yatağından yüksekliği 8,80 m., normal su kotunda göl hacmi 4,13 hm3, normal su kotunda göl alanı 2,54 km2'dir. Baraj tamamlandığında 362 hektarlık bir alana sulama hizmeti verecektir.

Madra Barajı,

Balıkesir'de, Madra Çayı üzerinde, sulama ve içme suyu amacıyla 1991-1998 yılları arasında inşa edilmiş bir barajdır.
Kaya gövde dolgu tipi olan barajın gövde hacmi 3.167.000 m3, akarsu yatağından yüksekliği 92,00 m., normal su kotunda göl hacmi 79,40 hm3, normal su kotunda göl alanı 2,68 km2'dir. Baraj 10.185 hektarlık bir alana sulama hizmeti vermektedir.

Manyas Barajı

, Balıkesir'de, Kocaçay üzerinde, sulama, enerji ve taşkın kontrolü amacıyla 1993-2001 yılları arasında inşa edilmiş bir barajdır.
Kaya gövde dolgu tipi olan barajın gövde hacmi 2.450.000 m3, akarsu yatağından yüksekliği 90,00 m., normal su kotunda göl hacmi 393,40 hm3, normal su kotunda göl alanı 16,80 km2'dir. Baraj 48.800 hektarlık bir alana sulama hizmeti verirken, 20 MW güç ile yıllık 66 GWh'lık enerji üretmektedir.

Ömerli Barajı,

İstanbul (il)'inde, Riva Deresi üzerinde, içme suyu temini amacı ile 1968 - 1973 yılları arasında inşa edilmiş bir barajdır. Toprak gövde dolgu tipi olan barajın gövde hacmi 2.198.000 m3, akarsu yatağından yüksekliği 52,00 m, normal su kotunda göl hacmi 386,50 hm3, normal su kotunda göl alanı 23,10 km2'dir. Yılda 180 hm3 içme-kullanma suyu sağlamaktadır.

Sarıbeyler Barajı,

Balıkesir'de, Sarıbeyler Çayı üzerinde, sulama amacıyla 1980-1985 yılları arasında inşa edilmiş bir barajdır.
Toprak gövde dolgu tipi olan barajın gövde hacmi 523.000 m3, akarsu yatağından yüksekliği 38,00 m., normal su kotunda göl hacmi 15,60 hm3, normal su kotunda göl alanı 1,37 km2'dir. Baraj 1.750 hektarlık bir alana sulama hizmeti vermektedir.

Sazlıdere Barajı,

İstanbul'da, Sazlıdere üzerinde, içme suyu üretmek amacıyla 1991-1996 yılları arasında inşa edilmiş bir barajdır. Kaya gövde dolgu tipi olan barajın gövde hacmi 1.880.000 m3, akarsu yatağından yüksekliği 48,00 m., normal su kotunda göl hacmi 91,60 hm3, normal su kotunda göl alanı 11,81 km2'dir. Baraj yıllık 50 hm3'lük içme suyu sağlamaktadır.

Sultanköy Barajı,

Edirne'de, Manastır Çayı üzerinde, sulama amacıyla 1987-1996 yılları arasında inşa edilmiş bir barajdır. Toprak gövde dolgu tipi olan barajın gövde hacmi 1.762.000 m³, akarsu yatağından yüksekliği 29,00 m, normal su kotunda göl hacmi 26,01 hm³, normal su kotunda göl alanı 3,37 km²'dir. Baraj 7.773 hektarlık bir alana sulama hizmeti vermektedir.

Süloğlu Barajı

, Edirne ili'nin Süloğlu ilçesindeki Süloğlu deresi üzerinde, sulama ve taşkın kontrolü amacı ile 1975-1981 yılları arasında inşa edilmiş bir barajdır.
Toprak gövde dolgu tipi olan barajın gövde hacmi 1.320.000 m3, akarsu yatağından yüksekliği 52.00 m, normal su kotunda göl hacmi 33,00 hm3, normal su kotunda göl alanı 2,88 km2'dir. 3.986 hektarlık bir alana sulama hizmeti vermektedir.

Taşoluk Barajı

, Çanakkale'de, Çınarcık Çayı üzerinde, sulama amacıyla 1995-2001 yılları arasında inşa edilmiş bir barajdır. Kaya gövde dolgu tipi olan barajın gövde hacmi 1.700.000 m³, akarsu yatağından yüksekliği 75,00 m., normal su kotunda göl hacmi 88,00 hm³, normal su kotunda göl alanı 3,10 km²'dir. Baraj 7.924 hektarlık bir alana sulama hizmeti vermektedir.

Tayfur Barajı,

Çanakkale'de, Tayfur Çayı üzerinde, içme suyu temini amacıyla 1980-1985 yılları arasında inşa edilmiş bir barajdır.
Toprak ve kaya gövde dolgu tipi olan barajın gövde hacmi 298.000 m3, akarsu yatağından yüksekliği 39,00 m., normal su kotunda göl hacmi 4,36 hm3, normal su kotunda göl alanı 0,47 km2'dir. Baraj yılda 2 hm3 içme-kullanma suyu sağlamaktadır.

Terkos Barajı,

İstanbul'da, Durusu Gölü (Terkos Gölü) üzerinde, içme suyu amacıyla 1971 yılında bitirilmiştir bir barajdır. Beton gövde dolgu tipi olan barajın akarsu yatağından yüksekliği 8,80 m., normal su kotunda göl hacmi 186,80 hm3, normal su kotunda göl alanı 30,40 km2'dir.

Umurbey Barajı,

Çanakkale'de, Umurbey Çayı üzerinde, sulama amacıyla 1995-2003 yılları arasında inşa edilmiş bir barajdır. Toprak gövde dolgu tipi olan barajın gövde hacmi 2.400.000 m³, akarsu yatağından yüksekliği 81,00 m, normal su kotunda göl hacmi 24,56 hm³, normal su kotunda göl alanı 1,70 km²'dir. Baraj 2.445 hektarlık bir alana sulama hizmeti vermektedir.