Mimari Terimler Sözlüğü - M
VIP Never Say Never Agaın
Mimari Terimler Sözlüğü - M
Maça: Baca yaparken kullanılan ve örgü devam ettikçe yukarı doğru çekilen silindirsel kalıp.
Mafsal: Eklem, oynak yeri
Mahal Listesi: Bir yapının çeşitli hacimlerini alan (m2 ), çevre (mt.) gibi ölçülerini ve bu yerlerde kullanılacak gereçleri gösteren çizelge.
Mahal Numarası: Bir yapının keşfinde kullanılmak üzere planlarda her hacme ayrı ayrı yazılan numara. Bu numaralar genellikle, B01, B02, … zemin katlarda Z01, Z02, … Zn üstteki katlarda da ilk rakam kat numarasını göstermek üzere 101, 201, 301 şeklinde verilirler. Birbirinin aynı olan hacimlere aynı numaralar verilir. Mahal numaraları kesim mimari projeler ile uygulama projelerinde gösterilir.
Mahya: Çatıdaki iki eğik yüzeyin, dışta 180 dereceden büyük bir açı yaparak birleştiği çizgi.
Mahya Kiremidi: Mahyayı örtmekte kullanılan özel şekilli kiremit.
Mahya Örtüsü: Mahya boyunca, kurşun levha, çinko, özel eternit, özel kiremit, vb. ile yapılan örtü.
Mahya tahtası: Mahya aşığı konmayan bir ahşap çatıda mertek uçlarını tutturmak için kullanılan ve mahya boyunca giden yassı ağaç.
Makas: Bir çatıyı yada köprüyü taşımak üzere ahşap, beton, çelik veya hafif alaşımlar ile yapılan basınç ve çekme çubuklarından meydana gelen çerçeve.
Asma Makas: Üzerine gelen yükleri dikmeler yerine yanlamalar aracılığıyla mesnetlere aktaran makas.
Oturtma Makas: Üzerine gelen yükleri, dikmeler aracılığıyla, taşıyıcılara aktaran makas.
Makaslama: 1. Çaprazlama 2. Bir kirişin mesnede yakın bir noktasına gelen yük, kesme kuvveti. Bir düzgün yayılı yük veya herhangi bir simetrik yük için maksimum makaslama, bir basit kirişte toplam yükünün yarısına; bir konsol kirişte ise yükünün tümüne eşittir.
Maliyet Analizi: Yapıda, bir imalatın birim miktarını oluşturan öğelerin maliyetinden giderek, birim maliyetini hesaplama.
Mal Sahibi: Bina yaptıran ve bundan dolayı yapım sırasında işveren durumunda olan kimse.
Mansart: Her yüzünde değişik eğimli iki dam yüzeyi bulunan bir çeşit kırma çatı. Üstteki yüzeylerin eğimi alttakilerden daha azdır.
Beşik Mansart: İki yüzünde de değişil eğimli ikişer dam yüzeyi bulunan beşik çatı.
Kırma Mansart: 4 yüzünde de değişik eğimli 2şer dam yüzeyi bulunan kırma çatı.
Mantar Döşeme: Başlıklı kolonların taşıdığı kirişsiz betonarme döşeme.
Markiz: Bir kapı yada pencere önünü yağmurdan korumak için yapılan saçak.
Marley: Polivinil klorit(PVC) ve asbestten yapılan ve çimento şap üzerine yapıştırılarak kullanılan termoplastik döşeme kaplama gereci. Marley, karolar halinde yada serilerek kullanılmak üzere rulo şeklinde olabilir.
Mastar: Sıvacıların, duvarcıların düzlük kontrolü için cetvel gibi kullandıkları ensiz, uzun ve düz tahta.
Mazgal: 1. Kale duvarlarında iç yanı geniş, dış yanı dar delik. 2. Kale korkuluğunda mazgal dişleri arasında kalan boşluklardan her biri.
Mecra: Su, hava, duman gibi akışkan şeylerin geçip gitmesine yarayan her türlü yol, akmalık, akak ve akımlıktır.
Mekan: İnsanı çevreden belli bir ölçüde ayıran ve içinde eylemlerini sürdürmesine elverişli olan boşluk, boşun. Mimari bir mekan oluşturmak, geniş anlamdaki doğadan veya peyzaj mekanından insanın kavrayabileceği bir bölümü sınırlamaktır.
Mengene: Üzerinde çeşitli işler yapılacak her türlü gereci sıkıştırmaya yarayan takım.
Merdiven: Yukarıya, yükseğe çıkmak için yapılan basamaklı yol. Ahşap merdivenler basamaklarının düzenleniş şekillerine göre bindirme basamaklı, oturtma basamaklı, sürme basamaklı gibi adlar alırlar.
Merdiven Boşluğu: Merdiven boyunca yapının tepesine kadar uzanan boşluk.
Merdiven Eğimi: Bir merdivenin çıkış çizgisinin eğimi. Bu eğim rıht/basamak şeklinde verilir. Rahat merdivenin eğimi 17/29 cm dir.
Merdiven Genişliği: Küpeşteler arasında kalan serbest genişlik.
Merdiven Kolu: Bir merdivenin bir sahanlıktan ötekine uzanan bölümü.
Merdiven Kovası: Dönerek çıkılan merdivenlerde ortada görülen boşluk.
Merdiven Kulesi: Bina yüksekliğince çıkılan bir dış merdiveni barındırmak üzere binadan kopuk olarak yapılmış strüktür.
Mertek: Ahşap çatıda mahyadan oluklara kadar uzanıp örtüden gelen yükleri taşıyan ve aşıklara ileten, çoğu 3/10, 4/10, 5/10, 5/12cm kesitli ağaçlara verilen ad.
Mertek Çatısı: Yalnızca merteklerden meydana gelen ahşap, beşik örtüsü çatı. Bu çeşit çatılarda her mertek çiftinin altına bir bırakma kiriş konarak üçgen tamamlanır.
Mesnet: Döşeme, kiriş gibi bir strüktür öğesinin başka bir taşıyıcıya oturduğu yer, dayanak.Mesnetler üç türlü olurlar.
a. durağan (sabit) mesnet
b. kayıcı mesnet (hareketli mesnet)
c. ankastre mesnet
Ankastre mesnet: Taşıdığı strüktür öğesinin her çeşit hareketini önleyen mesnet.
Hareketli mesnet: Kayıcı mesnet.
Mafsallı (durağan) mesnet: Taşıdığı strüktür öğesinin yatay ve düşey hareketlerini önleyen buna karşılık dönmesine olanak veren mesnet. Mafsalda moment 0 olur.
Metraj: Bir yapıda çeşitli imalatın miktarların bulunması(keşif) .
Mimarlık: İnsanların yaşamasını kolaylaştırmak ve barınma,dinlenme,çalışma,eğlenme gibi eylemlerini sürdürebilmelerini sağlamak üzere gerekli mekanları,işlevsel gereksinmeleri ekonomik ve teknik olanaklarla estetik yaratıcılıkla inşa etme sanatı.
Modül: Klasik mimarlıkta, bir yapının sütunlarının veya çeşitli bölümlerinin oranlarını düzenlemekte kullanılan birim.
Moloz: Toprak ve kireçle karışık taş kırıntıları, inşaat atıkları, yapı döküntüsü.
Montaj Demiri: Statik bakımından gerekmediği halde, konstrüktif olarak, öteki demirleri tutturmak için kullanılan beton çeliği.
Mozaik: Türlü renklerde küçük taş, cam, çömlek parçalarının yan yana getirilmesiyle yapılan duvar, döşeme, tavan kaplaması şeklinde resim ve bezeme işi.
Mozaik Çini: Eskiden yapı yüzlerine süslemek için, renkli sırlı tuğlalar çeşitli biçimlerde kesilerek bir mozaik gibi uygulanmıştır, ki buna mozaik çini adı verilmiştir.
Mozaik Seramik: Kağıda yapıştırılmış olarak levhalar halinde satılan geometrik şekilli küçük seramik parçaları.
Mozeta: Sert taşların yüzünü düzlemekte kullanılan dişli tokmak.
Mukarnas: Düşey bir yüzeyden üzerinde bulunan daha taşkın bir yüzeye geçmek ve ona bindirmelik görevi yapmak için taş veya tuğladan küçük prizmalar şeklinde, birbiri üzerine oturan bindirmeliklere verilen ad.
Mukavemet: 1. Bir yapı gerecinin direnebileceği en büyük gerilme; dayanım. 2. Dayanma, karşı koyma; bir yapının taşıyıcı bir bölümünün, üzerine gelen yüklere göre direnme yeterliliği.
Musandıra: 1. Eski Türk evlerindeki odalarda kapı yanındaki duvarda boydan boya yer alan ve içine yatak takımları ve şilteler konan dolaplar. 2. Saraylarda çatı arası odası. 3. Kimi Anadolu evlerinde asma kat. Musandıralı evlere özellikle Bodrum yöresinde rastlanır.
Muskalı: Çatma yapıda, dikmeler ile çapraz bağlamaların meydana getirdikleri üçgen bölmeleri olan. Muskalı yapıda, üçgen boşluklar kerpiç, tuğla vb. gibi malzeme ile doldurulur ve yüzey sıvasız bırakılır.
Muvakkat Yapı: 1. Şantiye binası gibi, inşaat süresince kullanılıp daha sonra yıkılan yapı. 2. İmar yönetmeliği hükümlerine göre genel hizmetlere ayrılan, cephe ve derinlik bakımından inşaata elverişli olmayan parsellerde yapılmasına izin verilen tek katlı yapı.
Mücavir Alan: Belediye sınırlarına komşu olup kentin ilerideki gelişmesi bakımından gerekli görülen ve imar mevzuatı bakımından belediyelerin denetim ve sorumluluğuna verilmiş olan alanlara verilen ad, komşu alan.
Müşrefiye: Arap evlerinin üst katlarında yer alan, ahşap çubukların kafes gibi birbirlerine takılmasıyla yapılmış tek yada çok katlı cumba.
Sponsorlu Bağlantılar
Maça: Baca yaparken kullanılan ve örgü devam ettikçe yukarı doğru çekilen silindirsel kalıp.
Mafsal: Eklem, oynak yeri
Mahal Listesi: Bir yapının çeşitli hacimlerini alan (m2 ), çevre (mt.) gibi ölçülerini ve bu yerlerde kullanılacak gereçleri gösteren çizelge.
Mahal Numarası: Bir yapının keşfinde kullanılmak üzere planlarda her hacme ayrı ayrı yazılan numara. Bu numaralar genellikle, B01, B02, … zemin katlarda Z01, Z02, … Zn üstteki katlarda da ilk rakam kat numarasını göstermek üzere 101, 201, 301 şeklinde verilirler. Birbirinin aynı olan hacimlere aynı numaralar verilir. Mahal numaraları kesim mimari projeler ile uygulama projelerinde gösterilir.
Mahya: Çatıdaki iki eğik yüzeyin, dışta 180 dereceden büyük bir açı yaparak birleştiği çizgi.
Mahya Kiremidi: Mahyayı örtmekte kullanılan özel şekilli kiremit.
Mahya Örtüsü: Mahya boyunca, kurşun levha, çinko, özel eternit, özel kiremit, vb. ile yapılan örtü.
Mahya tahtası: Mahya aşığı konmayan bir ahşap çatıda mertek uçlarını tutturmak için kullanılan ve mahya boyunca giden yassı ağaç.
Makas: Bir çatıyı yada köprüyü taşımak üzere ahşap, beton, çelik veya hafif alaşımlar ile yapılan basınç ve çekme çubuklarından meydana gelen çerçeve.
Asma Makas: Üzerine gelen yükleri dikmeler yerine yanlamalar aracılığıyla mesnetlere aktaran makas.
Oturtma Makas: Üzerine gelen yükleri, dikmeler aracılığıyla, taşıyıcılara aktaran makas.
Makaslama: 1. Çaprazlama 2. Bir kirişin mesnede yakın bir noktasına gelen yük, kesme kuvveti. Bir düzgün yayılı yük veya herhangi bir simetrik yük için maksimum makaslama, bir basit kirişte toplam yükünün yarısına; bir konsol kirişte ise yükünün tümüne eşittir.
Maliyet Analizi: Yapıda, bir imalatın birim miktarını oluşturan öğelerin maliyetinden giderek, birim maliyetini hesaplama.
Mal Sahibi: Bina yaptıran ve bundan dolayı yapım sırasında işveren durumunda olan kimse.
Mansart: Her yüzünde değişik eğimli iki dam yüzeyi bulunan bir çeşit kırma çatı. Üstteki yüzeylerin eğimi alttakilerden daha azdır.
Beşik Mansart: İki yüzünde de değişil eğimli ikişer dam yüzeyi bulunan beşik çatı.
Kırma Mansart: 4 yüzünde de değişik eğimli 2şer dam yüzeyi bulunan kırma çatı.
Mantar Döşeme: Başlıklı kolonların taşıdığı kirişsiz betonarme döşeme.
Markiz: Bir kapı yada pencere önünü yağmurdan korumak için yapılan saçak.
Marley: Polivinil klorit(PVC) ve asbestten yapılan ve çimento şap üzerine yapıştırılarak kullanılan termoplastik döşeme kaplama gereci. Marley, karolar halinde yada serilerek kullanılmak üzere rulo şeklinde olabilir.
Mastar: Sıvacıların, duvarcıların düzlük kontrolü için cetvel gibi kullandıkları ensiz, uzun ve düz tahta.
Mazgal: 1. Kale duvarlarında iç yanı geniş, dış yanı dar delik. 2. Kale korkuluğunda mazgal dişleri arasında kalan boşluklardan her biri.
Mecra: Su, hava, duman gibi akışkan şeylerin geçip gitmesine yarayan her türlü yol, akmalık, akak ve akımlıktır.
Mekan: İnsanı çevreden belli bir ölçüde ayıran ve içinde eylemlerini sürdürmesine elverişli olan boşluk, boşun. Mimari bir mekan oluşturmak, geniş anlamdaki doğadan veya peyzaj mekanından insanın kavrayabileceği bir bölümü sınırlamaktır.
Mengene: Üzerinde çeşitli işler yapılacak her türlü gereci sıkıştırmaya yarayan takım.
Merdiven: Yukarıya, yükseğe çıkmak için yapılan basamaklı yol. Ahşap merdivenler basamaklarının düzenleniş şekillerine göre bindirme basamaklı, oturtma basamaklı, sürme basamaklı gibi adlar alırlar.
Merdiven Boşluğu: Merdiven boyunca yapının tepesine kadar uzanan boşluk.
Merdiven Eğimi: Bir merdivenin çıkış çizgisinin eğimi. Bu eğim rıht/basamak şeklinde verilir. Rahat merdivenin eğimi 17/29 cm dir.
Merdiven Genişliği: Küpeşteler arasında kalan serbest genişlik.
Merdiven Kolu: Bir merdivenin bir sahanlıktan ötekine uzanan bölümü.
Merdiven Kovası: Dönerek çıkılan merdivenlerde ortada görülen boşluk.
Merdiven Kulesi: Bina yüksekliğince çıkılan bir dış merdiveni barındırmak üzere binadan kopuk olarak yapılmış strüktür.
Mertek: Ahşap çatıda mahyadan oluklara kadar uzanıp örtüden gelen yükleri taşıyan ve aşıklara ileten, çoğu 3/10, 4/10, 5/10, 5/12cm kesitli ağaçlara verilen ad.
Mertek Çatısı: Yalnızca merteklerden meydana gelen ahşap, beşik örtüsü çatı. Bu çeşit çatılarda her mertek çiftinin altına bir bırakma kiriş konarak üçgen tamamlanır.
Mesnet: Döşeme, kiriş gibi bir strüktür öğesinin başka bir taşıyıcıya oturduğu yer, dayanak.Mesnetler üç türlü olurlar.
a. durağan (sabit) mesnet
b. kayıcı mesnet (hareketli mesnet)
c. ankastre mesnet
Ankastre mesnet: Taşıdığı strüktür öğesinin her çeşit hareketini önleyen mesnet.
Hareketli mesnet: Kayıcı mesnet.
Mafsallı (durağan) mesnet: Taşıdığı strüktür öğesinin yatay ve düşey hareketlerini önleyen buna karşılık dönmesine olanak veren mesnet. Mafsalda moment 0 olur.
Metraj: Bir yapıda çeşitli imalatın miktarların bulunması(keşif) .
Mimarlık: İnsanların yaşamasını kolaylaştırmak ve barınma,dinlenme,çalışma,eğlenme gibi eylemlerini sürdürebilmelerini sağlamak üzere gerekli mekanları,işlevsel gereksinmeleri ekonomik ve teknik olanaklarla estetik yaratıcılıkla inşa etme sanatı.
Modül: Klasik mimarlıkta, bir yapının sütunlarının veya çeşitli bölümlerinin oranlarını düzenlemekte kullanılan birim.
Moloz: Toprak ve kireçle karışık taş kırıntıları, inşaat atıkları, yapı döküntüsü.
Montaj Demiri: Statik bakımından gerekmediği halde, konstrüktif olarak, öteki demirleri tutturmak için kullanılan beton çeliği.
Mozaik: Türlü renklerde küçük taş, cam, çömlek parçalarının yan yana getirilmesiyle yapılan duvar, döşeme, tavan kaplaması şeklinde resim ve bezeme işi.
Mozaik Çini: Eskiden yapı yüzlerine süslemek için, renkli sırlı tuğlalar çeşitli biçimlerde kesilerek bir mozaik gibi uygulanmıştır, ki buna mozaik çini adı verilmiştir.
Mozaik Seramik: Kağıda yapıştırılmış olarak levhalar halinde satılan geometrik şekilli küçük seramik parçaları.
Mozeta: Sert taşların yüzünü düzlemekte kullanılan dişli tokmak.
Mukarnas: Düşey bir yüzeyden üzerinde bulunan daha taşkın bir yüzeye geçmek ve ona bindirmelik görevi yapmak için taş veya tuğladan küçük prizmalar şeklinde, birbiri üzerine oturan bindirmeliklere verilen ad.
Mukavemet: 1. Bir yapı gerecinin direnebileceği en büyük gerilme; dayanım. 2. Dayanma, karşı koyma; bir yapının taşıyıcı bir bölümünün, üzerine gelen yüklere göre direnme yeterliliği.
Musandıra: 1. Eski Türk evlerindeki odalarda kapı yanındaki duvarda boydan boya yer alan ve içine yatak takımları ve şilteler konan dolaplar. 2. Saraylarda çatı arası odası. 3. Kimi Anadolu evlerinde asma kat. Musandıralı evlere özellikle Bodrum yöresinde rastlanır.
Muskalı: Çatma yapıda, dikmeler ile çapraz bağlamaların meydana getirdikleri üçgen bölmeleri olan. Muskalı yapıda, üçgen boşluklar kerpiç, tuğla vb. gibi malzeme ile doldurulur ve yüzey sıvasız bırakılır.
Muvakkat Yapı: 1. Şantiye binası gibi, inşaat süresince kullanılıp daha sonra yıkılan yapı. 2. İmar yönetmeliği hükümlerine göre genel hizmetlere ayrılan, cephe ve derinlik bakımından inşaata elverişli olmayan parsellerde yapılmasına izin verilen tek katlı yapı.
Mücavir Alan: Belediye sınırlarına komşu olup kentin ilerideki gelişmesi bakımından gerekli görülen ve imar mevzuatı bakımından belediyelerin denetim ve sorumluluğuna verilmiş olan alanlara verilen ad, komşu alan.
Müşrefiye: Arap evlerinin üst katlarında yer alan, ahşap çubukların kafes gibi birbirlerine takılmasıyla yapılmış tek yada çok katlı cumba.
MsXLabs.org & Mimarlik ve Yapı Sözlüğü
Son düzenleyen asla_asla_deme; 20 Ocak 2010 03:15
Şeytan Yaşamak İçin Her Şeyi Yapar....
