Arama

Edith Piaf

Güncelleme: 29 Haziran 2012 Gösterim: 19.873 Cevap: 2
ThinkerBeLL - avatarı
ThinkerBeLL
VIP VIP Üye
13 Mart 2009       Mesaj #1
ThinkerBeLL - avatarı
VIP VIP Üye
Edith Piaf
Edith Piaf, ünlü Fransız şarkıcıdır. 19 Aralık 1915'te Paris'te doğdu, 11 Ekim 1963'te Cannes'da öldü.
Édith Piaf, Fransa'nın en sevilen sanatçılarından biriydi ve ulusal bir simge haline gelmişti. Yürek burkan bir sesle dokunaklı şarkılar söylemedeki özel yeteneği, onun trajik hayatının bir yansıması gibiydi. La vie en rose (1946), Hymne à l'amour (1949), Milord (1959), Non, je ne regrette rien (1960) en ünlü parçalarından bazılarıdır. Haziran 2007'de La Vie En Rose adıyla, hayatını anlatan bir film gösterime girmiştir. Aynı zamanda hayatını anlatan diğer film, TV serileri bulunmaktadır. Bunlardan biri PBS'de yayınlanmış Tony Award sahibi Piaf adlı bir televizyon serisidir.
Sponsorlu Bağlantılar
Ad:  Piakbookcover.jpg
Gösterim: 517
Boyut:  26.9 KB
Edith Piaf, 1915'te Paris'te dünyaya geliyor. Gerçek ismi Edith Giovanna Gassion. Pek nezih olmayan mekânlarda şarkılar söyleyen bir şarkıcının (Anita Maillard ki yaşı henüz o zamanlar on yediydi) ve kontorsiyonist bir babanın (Louis Gassion) kızı olarak dünyaya gözlerini açıyor. Fakat kısa bir süre sonra annesi Maillard, kızını iş bahanesiyle büyükannesine bırakıp terk ediyor şehri ve İstanbul'a gelip gazinolarda şarkı söylüyor, hayat kadınlığı yapıyor.
Açlıktan ölecek kadar kötü bir durumun sınırlarında büyüyen Edith'i babası 2 sene sonra, 1917'de Normandiya'ya Fransız ordusuna katılarak gidince küçük Edith bir genelev işleten büyükannesinin yanına bırakıyor. Fakat işler bu kadarla düzelmiyor. Henüz 4 yaşındayken menenjit hastalığına yakalanan bu küçük kız kör oluyor. Takdir-i ilâhi ki, 2 sene sonra Edith'in âmâlığı kendiliğinden geçiyor. Ama kendini kör eden bu menenjit hastalığı, hayatı boyunca yakasına yapışan talihsizlikler gibi yakasını bırakmamış, kızını bu hastalık yüzünden kaybetmiştir. Ciotti Sirki'yle 7 yaşındayken ilk turnesine çıkıyor. Bu turnenin getirisi olarak da 10 yaşından itibaren sokaklarda şarkılar söylemeye başlıyor. Paris'te sokak sanatçısı olarak yaşamaya çalışırken, ki henüz yaşı 15'tir, kabare sahibi Louis Leplée ile karşılaşıyor ve onun kabaresinde şarkılar söylemeye başlıyor.
Çalıştığı kabarenin sahibi Leplée, Edith Giovanna'nın ismini değiştirerek "La Môme Piaf" yapıyor. Özel hayatındaki kaoslar, skandal evlilikleri, hastalık ve bağımlılıkları, başından geçen İkinci Dünya Savaşı macerası ve diğer talihsizlikler, Edith Piaf için hayli kompleks bir yaşam serüveni ve hayat tecrübesi olarak geri dönüyor. Sanki bunu onaylarcasına, Edith Piaf'ın cenazesine tam 40.000 kişi iştirak ediyor. Hayatını "hayatım" diye bir eserde toplamış, bir otobiyografiye imza atmıştır. uyuştucu kullanır, sinir krizleri geçirir, aşık olur; hüsran yaşar. Tüm şarkılarında acıyı sonuna dek hissettirmiştir. Zaten onu oluşturan şey, muhtemelen bunca acıyı çekmesiydi. 1963 yılında öldüğünde Fransa'nın en çok sevilen aşk sanatçısı, her şeyden öte Fransa'nın bir ikonu haline dönüşmüştür.
La vie en rose (1946), Hymne à l'amour (1949), Milord (1959), Non, je ne regrette rien (1960) en ünlü parçalarından bazılarıdır. Haziran 2007'de La Vie En Rose adıyla, hayatını anlatan bir film gösterime girmiştir. Aynı zamanda hayatını anlatan diğer film, tv serileri bulunmaktadır. Bunlardan biri PBS'de yayınlanmış Tony Award sahibi Piaf adlı bir televizyon serisidir.

BEĞEN Paylaş Paylaş
Bu mesajı 2 üye beğendi.
Biyografi Konusu: Edith Piaf nereli hayatı kimdir.
Tanrı varsa eğer, ruhumu kutsasın... Ruhum varsa eğer!
ThinkerBeLL - avatarı
ThinkerBeLL
VIP VIP Üye
30 Mayıs 2010       Mesaj #2
ThinkerBeLL - avatarı
VIP VIP Üye
Édith Piaf
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Sponsorlu Bağlantılar

Édith Piaf
(d. 19 Aralık 1915, Paris - ö. 10 Ekim 1963, Grasse), Fransız şarkıcıdır.
Édith Piaf yaşadığı zamanın Fransa'sında en sevilen sanatçılardan biriydi.
Annesi Annetta Giovanna Maillard, yarı İtalyan, yarı Kabil asıllı göçmen bir sokak şarkıcısıdır. Babası Louis-Alphonse Gassion (1881–1944) ise sokaklarda gösteri yapan bir cambazdır.
Édith Piaf daha sonra babası tarafından kısa süreliğine bakılması için bir geneleve gönderilir. Burada küçük yaşta gözleri mikrop kapar ve kör olma tehlikesiyle karşı karşıya kalır. Tedavi sonucu gözleri düzelir.
Babası, küçük Édith'i genelevden alır, mesleği olan sokak akrobatlığı insanlara yetmeyince, kızını sokakta insanlara karşı akrobatlık ve numara yapması için zorlar. Bunun üzerine Édith, en iyi bildiği şarkıyı yani Fransa millî marşı La Marseillaise'i söylemiştir. 14 yaşındayken babasının yanında sokaklarda şarkı söylemeye başlar. Kısa bir süre sonra da babasından ayrı şekilde kenar mahallelerde şarkı söylemeye başlar. 17 yaşındayken ilk ve tek çocuğunu doğurur. Marcelle adını verdikleri bu talihsiz kız çocuğu 2 yaşında menenjitten ölür. Gençliğinde, en yakın arkadaşı Momone ile birlikte Paris sokaklarında şarkılar söyler ve hayatını kazanmaya çalışır.

Kendisini keşfeden Louis Leplee öldürüldükten sonra, derin ve şüpheli sorgulamalara tâbî tutulur.
Bir kere, yağmurlu bir günde trafik kazası geçirmiştir. O yüzden hayatı boyunca boynu kambura benzer bir şekilde yürümek zorunda kalmıştır.
Fransız ortasiklet boks şampiyonu, evli ve üç çocuk babası Marcel Cerdan ile tanışır ve birbirlerine deli gibi âşık olurlar. Marcel Cerdan, Édith Piaf’la buluşmak üzere Ekim 1949’da Paris’ten New York’a uçarken uçağı düşer. Bu kazadan kurtulan olmaz.
Hayatında en çok sevdiği erkek orta siklet dünya şampiyonu boksör Marcel Cerdan’dır.
Piaf Cerdan'ın ölümü üzerine morfin bağımlısı olur. Kendisini avutmak zorunda kalır. Ellerinin titremesi o zaman başlar.
Fransız Rivierası'ndaki Plascassier’de 10 Ekim 1963’te karaciğer kanserinden ölür. Eşi Theo Sarapo’nun aynı gece cenazesini gizlice Paris’e getirdiği, böylece hayranlarının “Édith Piaf’ın kendi evinde öldüğünü” düşüneceğini umduğu söylenir. 11 Ekim günü Édith Piaf’ın öldüğü açıklandıktan kısa bir süre (aynı gün içinde) çok sevgili dostu Jean Cocteau da hayata veda etti. Cocteau’nun Piaf’ın acısına dayanamadığı için kalp krizi geçirdiği söylenir.
Katolik Kilisesi Paris Başpiskoposu -sürdüğü hayat nedeniyle- Édith Piaf’ın cenaze törenini yapmayı reddeder. Tabutu Père-Lachaise Mezarlığı'na götürülürken on binlerce hayranı korteje katılır. Mezarlıktaki törende hazır bulunanların sayısı ise 100.000’i geçmiştir.
Ünlü şarkıcı Charles Aznavour, Édith Piaf’ın cenaze törenini anlatırken
“İkinci Dünya Savaşı sona ereli beri bütün Paris’in trafiğini tamamen kilitleyen başka bir olay yoktur.”
demiştir.
Polonya'da Édith Piaf adına yapılmış bir büst
Ad:  450px-Popiersie_Edith_Piaf_ssj_20060914.jpg
Gösterim: 863
Boyut:  63.0 KB

Kariyeri
Yine Momone ile sokakta şarkı söylerken, Fransa'nın ünlü müzikhollerinden birinin sahibi olan Louis Leplee ile tanışır. Louis Leplee, sesini dinler ve hayran kalır. Piaf'ın lâkabını "Küçük Serçe" yapacaktır, ancak bu lâkap kullanıldığı için "Kaldırım Serçesi" adına karar verilir.
Artık Édith Piaf'ın kariyeri başlamıştır. Kısa süre içinde tüm Fransa tarafından bir "gurur" olarak kabul edilir.

Şarkıları


1935
  • Mon apéro
  • La java de Cézigue
1936
  • L'étranger
  • Les mômes de la cloche
  • J'suis mordue
  • Fais-moi valser
  • La fille et le chien
  • La Julie jolie
  • Va danser
  • Chand d'habits
  • Reste
  • Les hiboux
  • Quand même
  • La petite boutique
  • Y' avait du soleil
  • Il n'est pas distingué
  • Les deux ménétriers
  • Mon amant de la coloniale
1937
  • Mon légionnaire
  • Le contrebandier
  • Un jeune homme chantait
  • Tout fout le camp
  • Ne m'écris pas
  • C'est toi le plus fort
  • Le Fanion de la Légion
  • Partance
  • Dans un bouge du vieux port
  • Paris-Méditerranée
  • Browning
  • Entre Saint-Ouen et Clignancourt
  • J'entends la sirène
  • Mon cœur est au coin d'une rue
  • Le chacal
  • Corrèqu'et réguyer
  • Ding, ding, dong
1938
  • Madeleine qui avait du cœur
  • Les marins ça fait des voyages
  • С'est lui que mon cœur a choisi
  • Le grand voyage du pauvre nègre
  • La java en mineur
  • Le mauvais matelot
1939
  • Y' en a un de trop
  • Elle fréquentait la rue Pigalle
  • Le petit monsieur triste
  • Les deux copains
  • Je n'en connais pas la fin
1940
  • Embrasse-moi
  • On danse sur ma chanson
  • Sur une colline
  • C'est la moindre des choses
  • Jimmy, c'est lui
  • Escale
  • L'accordéoniste
  • Y' en a un de trop
1941
  • Où sont-ils mes petits copains?
  • C'était un jour de fête
  • C'est un monsieur très distingué
  • J'ai dansé avec l'amour
  • L'homme des bars
1942
  • Simple comme bonjour
  • Le vagabond
  • Un coin tout bleu
  • C'était une histoire d'amour
  • Sans y penser
1943
  • Tu es partout
  • J'ai qu'à l'regarder
  • Le chasseur de l'hôtel
  • Le disque usé
  • Le brun et le blond
  • Monsieur Saint-Pierre
  • Coup de grisou
1944
  • Un monsieur me suit dans la rue
  • Les deux rengaines
  • Y a pas d'printemps
  • Les histoires de coeur
  • C'est toujours la même histoire
1945
  • Celui qui ne savait pas pleurer
  • Escale
  • Regarde-moi toujours comme ça
  • Les gars qui marchaient
  • Il riait
  • De l'autre côté de la rue
  • J'ai qu'à le regarder
1946
  • La vie en rose
  • Les trois cloches
  • Dans ma rue
  • J'm'en fous pas mal
  • C'est merveilleux
  • Adieu mon cœur
  • Le chant du pirate
  • Céline
  • Le petit homme
  • Le roi a fait battre tambour
  • Dans les prisons de Nantes
  • Miss Otis regrets

1947
  • C'est pour ça
  • Mariage
  • Monsieur Lenoble
  • Qu'as-tu fait John ?
  • Un refrain courait dans la rue
  • Sophie
  • Le geste
  • Si tu partais
  • Une chanson à trois temps
  • Un homme comme les autres
  • Les cloches sonnent
  • Johnny Fedora et Alice blue bonnet
  • Le rideau tombe avant la fin
  • Elle avait son sourire
  • Monsieur Ernest a réussi
1948
  • Les amants de Paris
  • Il a chanté
  • Les vieux bateaux
  • Il pleut
  • Cousu de fil blanc
  • Amour du mois de mai
  • Monsieur X
1949
  • Bal dans ma rue
  • Pour moi tout' seule
  • Pleure pas
  • Le prisonnier de la tour
  • L'orgue des amoureux
  • Dany
  • Paris
1950
  • Hymne à l'amour
  • Le chevalier de Paris
  • Il fait bon t'aimer
  • La p'tite Marie
  • Tous les amoureux chantent
  • Il y avait
  • C'est d'la faute à tes yeux
  • C'est un gars
  • Hymn to love
  • The three bells
  • Le ciel est fermé
  • La fête continue
  • Simply a waltz
  • Autumn leaves
  • Cause I love you
  • Chante-moi
  • Don't cry
  • I shouldn't care
  • My lost melody
  • La vie en rose
1951
  • Padam... Padam...
  • Avant l'heure
  • L'homme que j`aimerai
  • Du matin jusqu'au soir
  • Demain il fera jour
  • C'est toi
  • Rien de rien
  • Si, si, si, si
  • Demain
  • À l'enseigne de la fille sans cœur
  • Télégramme
  • Une enfant
  • Plus bleu que tes yeux
  • Le Noël de la rue
  • La valse de l'amour
  • La rue aux chansons
  • Jézébel
  • Chante-moi
  • Chanson de Catherine
  • Chanson bleue
1952
  • Au bal de la chance
  • Elle a dit
  • Notre-Dame de Paris
  • Mon ami m'a donné
  • Je t'ai dans la peau
  • Monsieur et madame
  • Ça gueule ça, madame
1953
  • Bravo pour le clown
  • Sœur Anne
  • N'y va pas Manuel
  • Les amants de Venise
  • L'effet qu'tu m'fais
  • Johnny, tu n'es pas un ange
  • Jean et Martine
  • Et moi
  • Pour qu'elle soit jolie ma chanson
  • Les croix
1954
  • La Goualante du pauvre Jean
  • Enfin le printemps
  • Retour
  • Mea culpa
  • Heureuse
  • Ça ira
  • Avec ce soleil
  • L'homme au piano
  • Sérénade du pavé
  • Sous le ciel de Paris
1955
  • Un grand amour qui s'achève
  • Miséricorde
  • C'est à Hambourg
  • Enfin le Printemps
  • Légende

1956
  • L'accordéoniste
  • Heaven have mercy
  • One little man
  • Avant nous
  • Et pourtant
  • Marie la Française
  • Les amants d'un jour
  • L'homme à la moto
  • Soudain une vallée
  • Une dame
  • Toi qui sais
1957
  • La foule
  • Les prisons du roy
  • Opinion publique
  • Salle d'attente
  • Les grognards
  • Comme moi
1958
  • C'est un homme terrible
  • Je me souviens d'une chanson
  • Je sais comment
  • Tatave
  • Les orgues de barbarie
  • Eden blues
  • Le gitan et la fille
  • Fais comme si
  • Le ballet des cœurs
  • Les amants de demain
  • Les neiges de Finlande
  • Tant qu'il y aura des jours
  • Un étranger
  • Mon manège à moi
1959
  • Milord
  • T'es beau, tu sais
1960
  • Non, je ne regrette rien
  • La vie, l'amour
  • Rue de Siam
  • Jean l'Espagnol
  • La belle histoire d'amour
  • La ville inconnue
  • Non, la vie n'est pas triste
  • Kiosque à journaux
  • Le métro de Paris
  • Cri du cœur
  • Les blouses blanches
  • Les flons flons du bal
  • Les mots d'amour
  • T'es l'homme qu'il me faut
  • Mon Dieu
  • Boulevard du crime
  • C'est l'amour
  • Des histories
  • Ouragan
  • Je suis à toi
  • Les amants merveilleux
  • Les bleuets d'azur
  • Quand tu dors
  • Mon vieux Lucien
  • Je m'imagine
  • Jérusalem
  • Le vieux piano
1961
  • C'est peut-être ça
  • Le dénicheur
  • J'n'attends plus rien
  • J'en ai passé des nuits
  • Exodus
  • Faut pas qu'il se figure
  • Les amants
  • Non, je ne regrette rien
  • Le billard électrique
  • Marie-trottoir
  • Qu'il était triste cet Anglais
  • Toujours aimer
  • Mon Dieu (en anglais)
  • Le bruit des villes
1962
  • Dans leur baiser
  • À quoi ça sert l'amour?
  • Le droit d'aimer
  • À quoi ça sert l'amour?
  • Fallait-il
  • Une valse
  • Inconnu excepté de Dieu
  • Le droit d'aimer
  • Quatorze Juillet
  • Les amants de Teruel
  • Roulez tambours
  • Musique à tout va
  • Le rendez-vous
  • Toi, tu l'entends pas!
  • Carmen's story
  • On cherche un Auguste
  • Ça fait drôle
  • Emporte-moi
  • Polichinelle
  • Le petit brouillard
  • Le diable de la Bastille
  • Elle chantait
1963
  • C'était pas moi
  • Le chant d'amour
  • Tiens, v'la un marin
  • J'en ai tant vu
  • Traque
  • Les gens
  • Margot Cœur Gros
  • Monsieur Incognito
  • L'homme de Berlin (son şarkısı)

BEĞEN Paylaş Paylaş
Bu mesajı 2 üye beğendi.
Tanrı varsa eğer, ruhumu kutsasın... Ruhum varsa eğer!
Mira - avatarı
Mira
VIP VIP Üye
29 Haziran 2012       Mesaj #3
Mira - avatarı
VIP VIP Üye
Edith Piaf (1915 Paris-1963 Paris/Fransa)
MsXLabs.org & MORPA Genel Kültür Ansiklopedisi

Fransız şarkıcı ve oyuncudur. Asıl adı Edith Giovanna Gassion'dur. Annesi de bir şarkıcıydı ve onu doğumundan sonra terk ettiği için büyükannesinin yanında büyüdü. Üç yaşında menenjite yakalanarak kör oldu ama dört yıl sonra yeniden görmeye başladı. Sirk cambazı olan babasıyla birlikte turnelere çıkıp şarkı söylemeye başladı. Bir süre sokak şarkıcılığı yaptıktan sonra Gerny's adlı bir kabarenin sahibi tarafından keşfedilerek "Mome Piaf" (Minik Serçe) adıyla gece kulübünde sahneye çıkmaya başladı. 1935'te tiyatro oyunculuğuna başladı ve Paris müzikhollerinde şarkı söyledi. Kendi yaşamındaki acıları yansıtan şarkılarıyla, kendine özgü üslubu ve gırtlaksı sesiyle büyük bir ün kazandı. II. Dünya Savaşı sırasında Fransız savaş tutsakları için şarkı söyledi. Daha sonra ABD, Güney Amerika ve Avrupa'da turnelere çıktı. Bir sanatçı olarak büyük başarılar elde etmesine karşın özel yaşamında hastalıklardan, talihsizliklerden kurtulamadı. Ancak, sağlığı bozulduğu hâlde yaşamının son günlerine kadar şarkı söylemeyi sürdürdü. "Au bal de la Chance" (Kader Balosunda, 1938) ve "Ma Vie" (Yaşamım) adlı kitaplarında kendi yaşamını anlattı. Ayrıca Simone Bertaut'nun yazdığı "Edith" (Türkçede "Kaldırım Serçesi" adıyla çıktı, 1975) adlı bir yaşamöyküsü de yayımlanmıştır (1964). Edith Piaf'ın yaşamını konu edinen Başar Sabuncu'nun "Kaldırım Serçesi" adlı oyunu 1982'de Gülriz Sururi-Engin Cezzar tarafından sahnelendi ve 1989'da da televizyon dizisi oldu.
BEĞEN Paylaş Paylaş
Bu mesajı 2 üye beğendi.

Benzer Konular

19 Ekim 2015 / KisukE UraharA Felsefe ww
29 Kasım 2012 / Efulim Edebiyat ww