Melody Gardot
VIP Beşer
Melody Gardot
Melody Gardot Röportajı
Temmuz, 2009
1985 doğumlu Melody Gardot için 'acıların çocuğu' derlerdi, eğer bu topraklarda yaşasaydı. 19 yaşında trafik kazası geçirince sakat kaldı, ama müzik onu hayata bağladı, albümleri süper eleştiriler alıyor.
Kaza geçirmeden önce piyano çalıyormuşsunuz. O zamanlar müzisyen olma planınız var mıydı? Yoksa başka bir mesleğin hayalini mi kuruyordunuz?
Müzik beni buldu. Hep kalbimdeydi aslında ama şu anki gibi değildi benim için. Ancak müzik beni şimdi öyle bir taşıyor ki sanki müzik bir Meryem Ana ve ben onun kollarına düşmüş gibiyim.
Müzik terapi kendiniz bulmanızda ve bir şarkıcı ile şarkı yazarı olmanıza nasıl katkı sağladı?
Müzikle terapi görmeseydim müzikle bu kadar haşır neşir olmayacaktım belki de. Müziğin öğrencisi oldum öncelikle ancak şimdi hayatın öğrencisiyim. Melodilerde, akorlarda ve aynı zamanda müziksiz sessiz anlarda teselli buldum. Bu aynı zamanda benim içimde olan ve bilmediğim bir şeyin serbest bırakılması gibiydi. Hâlâ bir şarkı yazdığımda şaşırıyorum.
2005’te ilk albümünüz ‘Some Lessons: The Bedroom Sessions’ bağımsız bir plak şirkektinden yayınlandı. Ancak kariyerinizde dönüm noktası bu albüm sonrasında prodüktör Larry Klein ile tanışmanız oldu. Onunla nasıl tanıştınız? Kaderin bir cilvesi mi yoksa ona ulaşmak için uğraş verdiniz mi?
Beni radyoda dinledi ve benimle iletişime geçti. New York’ta buluştuk ve birlikte çalışmaya karar verdik.
Yeni albümünüz ‘My One and Only Thrill’ Mayıs’ta piyasaya çıktı ve çok iyi eleştiriler aldı. İngiltere listelerinde 12 numaraya kadar yükseldi ki bu büyük bir başarı. Böylesine bir başarı bekliyor muydunuz?
12 miymiş, ben 11 diye duymuştum. Albüm insanların hoşuna gittiği için mutluyum. İnsanların dinlediğini bilmek çok büyük bir zevk ve onur veriyor.
‘My One and Only Thrill’ albümünde Brezilya müziğinden esintiler var. Brezilya müzikleri sizi nasıl etkiledi?
Bence Güney Amerika müzikleri çok neşeli, duygusal, tutkulu, dokunaklı ve aynı zamanda basitlik ve melodi odaklı. Jobim, Gilberto ve Veloso’nun müziğindeki şefkati dinlemek hoşuma gidiyor. Kulaklarım için bir hediye niteliğinde onların müziği. İlk dinlediğimde onların müziğe yaklaşımında kendiminkine yakın bir duyarlılık hissettim. Ve daha fazlasını dinlemek istedim çünkü çok hoşuma gitti.
‘My One and Only Thrill’deki tüm şarkılar İngilizce , ‘Les Etoiles’ dışında. Bu Fransızca şarkıyı da siz mi yazdınız? Neydi bu şarkı için size ilham veren?
Evet ben yazdım. Seine Nehri üzerindeki banklarda geçirdiğim geceler sonunda Paris’e borçlu olduğumu hissettim. Paris’i çok seviyorum, anılarım var orada. Şarkılara da benim anılarıma benzer bir duyarlılık hakim.
Peki sizi etkileyen müzisyenler hangileri?
Duke Ellington, Erroll Garner, Charlie Chaplin, Cole Porter, Joao Gilberto, Caetano Veloso, Piazolla, Mingus ve tanıştığım her sokak müzisyeni.
Hayattaki en büyük korkunuz nedir?
Bir şeylerden korkmaya başlamak.
Müzik yapmadığınız vakitlerinizi nasıl dolduruyorsunuz?
Zamanı görmezlikten geliyorum.
Bugünlerde neler dinliyorsunuz?
Bill Evans, Keith Jarrett, Miles Davis, Rufus Wainwright, Mingus ve bendeki güzel hisler uyandıran herkesi. Chopin, Debussy...
İstanbul’a geldiğinizde şehri gezecek misiniz? Burası hakkında bir fikriniz var mı?
Vaktim olursa gezeceğim. Çok güzel bir yer olduğunu ve şahane manzaralara sahip olduğunu duydum. Umarım arabanın arka koltuğundan gördüklerimle yetinmek zorunda kalmayacağım.
Sanatçı Hakkında Köşe Yazısı
MELODY GARDOT -GELECEĞİN YENİ DİVASI (MI)?
Sanat Aktiviteleri Danışmanım Gülda Melody Gardot'yu dinlemeye gitmemizi söyleyip duruyordu. Ama ben biraz hevessiz davranıyordum ki aslında Caz Festivallerini daha önce hiç dinlemediğim, bilmediğim sanatçıları da öğrenmek ve dinlemek için en iyi yollardan biri olarak benimsediğim ve her zaman yeni sanatçılara yöneldiğim ve hiç de pişman olmadığım halde yanıtsız bırakıyordum sürekli Gülda'yı. Bunun nedeni de önce Depeche Mode (mide kanaması) Joe Sample(kalp spazmı)konserleri ertelenince moralim bozulmuş, Leonard Cohen'e de bir şeyler olur mu [şeytan kulağına kurşun ama adam da yaşlı ....!) endişesi ile gezindiğim günlerdi ve bu nedenle de pek kulak asmıyordum. Gülda beni ikna etmek için bir gün bir lokantada duyduklarını ve "kim bu ses?" dediklerini ve soruşturduklarını ve Melody Gardot olduğunu keşfettiklerini söyleyince "pekiyi" dedim. İyi ki de demişim.
Melody Gardot 1985 yılında doğmuş bir Amerikalı sanatçı.19 yaşında bisikletiyle gezerken bir araba çarpmış (Gülda iyi ki bisiklete binmeyi bilmiyoruz). Bu kaza sonucunda leğen kemiği kırılıyor, beyin sarsıntısı geçiriyor ve kavrama (kognitiv) bozukluğu oluşuyor. Bunun yanında ışığa ve sese karşı da aşırı duyarlı hale [Gülda bu sanırım sürekli siyah gözlük takmasını açıklıyor.(Anlaşılacağı üzere Gülda ile arada epey dedikodusunu yaptık)] geliyor. Kazadan önce piyano çaldığı için (konserde 16 yaşında çalmaya başladığını söyledi)doktorlar müzik terapisi öneriyorlar ve bu terapinin ardından söz yazarı ve solist olarak yeteneği açıkça ortaya çıkıyor.
Dün gece sahneye siyah tayt çorap üzerine fırfırlı bir etek ve beyaz gömlekle çıktı, başında tavus kuşu tüyü olan bir şapka giyiyor ve siyah gözlük takıyordu. Elinde de bir baston vardı. Gerçekten hoş görünüyordu. Sahne denizi arkasına almış olduğundan oturduğum yerden kısmen de olsa mehtabı yakalıyordum [Tabii bunun kötü yanı arkadan geçen boğaz teknelerinden arada sırada yükselen "hayaat beni neden yoruyosun" ya da "hade hade hadeee" gibi nitelikle şarkıların sesinin bir anda patlaması oluyor!).
İlk şarkısına gitarı ile başladı ve sonrasında piyanonun başına geçti. Bu esnada da seyirciyi avucunun içine alacak sözlerini söyledi: İstanbul'un şu ana kadar gördüğü en güzel yerlerden biri olduğunu ve görülecek daha güzel şeyler kalmadığında ölüneceği anlamına gelen bir deyişi hatırladığı için de bu deyişin gerçekleşmesinden endişe duyduğunu ifade etti. Sanırım ilk 3 şarkı ancak bitmişti ki sahneden ayrıldı...Bu da nedendi? Aha...Ezan vakti idi.
Daha sonra bir ara Türkçe bir kaç kelime öğrendiğinden ama unuttuğundan bahsetti,"good night" nasıl denildiğini sorunca önlerden bir dinleyici söyledi ve biz seyircilere söyleceği şarkının kendisi ve orkestrasından "iyi geceler" dileğini yansıttığını belirtti. Ayrıca gittiği her ülkede bazı kelimeler öğrenmeye çalıştığını ama hep kendisine kötü sözler öğretildiği de ekledi. Neyse bunun sadece Türklere has olmadığını duymak hoşuma gitmedi değil doğrusu.
Çocukluğunda kendisini büyükannesinin büyüttüğünü anlattı ve sigara içişini taklit etti. Bir başka şarkısının öncesinde aşka dair konuştu ve kendisinin kalbinin kırılmasına yol açan aşklara bağımlı olduğunu,bu ayrılıkların iyi tarafları bulunduğunu,bu durumda olan birinin yemeğe çıkarıldığını, yatakta yer açıldığını ve horlamadan kurtulunduğunu ekledi.
Konserde daha çok son ve ikinci albümü olan My One and Only Thrill adlı albümünden şarkıları seslendirdi. Ayrıca 'Somewhere Over The Rainbow' ile 'Ain't No Sunshine' şarkılarını da çok hoş bir caz yorumu ile söyledi. Her ne kadar kendisi Norah Jones ve Madeline Peyroux ile kıyaslansa da itiraf etmeliyim ki konser performansı her ikisinden de iyiydi ve Norah Jones'tan daha kuvvetli bir yorum yeteneği olduğunu, ses renginin benim kulağıma daha hoş geldiğini ve Norah Jones'ta zaman zaman insanı sıkan tekdüzelikten eser bulunmadığını düşünüyorum. Henüz erken ama bence geleceğin yeni divası olabilir gibime geliyor.
Konserin bitiminde cdlerinin satışa sunulduğu standda albümlerini imzaladı (sıraya girmeyen önüme kaynak yapan bir sürü insana söylendim durdum) ve iki albümünü de aldım ve herkese de tavsiye ediyorum. Gülda ile Yonca resim çektirmişler ben İKSV'de görev yapan bir arkadaşımdan Gülda için Leonard Cohen'in kaldığı oteli öğrenmeye çalışırken....Öğrenebildim mi? Hayır! Melody Gardot ile resmim var mı? Hayır!
Ancak gene de Gülda'ya binlerce teşekkür....Çok hoş bir akşamdı ve yeni bir sanatçı keşfettim sayesinde.
Sevgiler
Billur
Diskografi
MsXLabs.org & Vikipedi, özgür ansiklopedi
Worrisome Heart
Released: February 26, 2008
My One and Only Thrill
May 28, 2012
The Absence
May 28, 2012
Extended plays
Some Lessons: The Bedroom Sessions
May 3, 2005
Live from SoHo
March 24, 2009
Bye Bye Blackbird EP
2010
A Night With Melody EP
April 6, 2011
Singles
"Worrisome Heart" (2008)
"Goodnite" (2008)
"Quiet Fire" (2008)
"Who Will Comfort Me" (2009) (#6 on Jazz Songs)
"Baby I'm a Fool" (2009) (#28 on Jazz Songs)
"Your Heart Is As Black As Night" (2011)
"Mira" (2012)
"Amalia" (2012) (#24 Jazz Songs)
"La Vie En Rose"[34] (2012)
Sponsorlu Bağlantılar
Melody Gardot Röportajı
Temmuz, 2009
1985 doğumlu Melody Gardot için 'acıların çocuğu' derlerdi, eğer bu topraklarda yaşasaydı. 19 yaşında trafik kazası geçirince sakat kaldı, ama müzik onu hayata bağladı, albümleri süper eleştiriler alıyor.
Kaza geçirmeden önce piyano çalıyormuşsunuz. O zamanlar müzisyen olma planınız var mıydı? Yoksa başka bir mesleğin hayalini mi kuruyordunuz?
Müzik beni buldu. Hep kalbimdeydi aslında ama şu anki gibi değildi benim için. Ancak müzik beni şimdi öyle bir taşıyor ki sanki müzik bir Meryem Ana ve ben onun kollarına düşmüş gibiyim.
Müzik terapi kendiniz bulmanızda ve bir şarkıcı ile şarkı yazarı olmanıza nasıl katkı sağladı?
Müzikle terapi görmeseydim müzikle bu kadar haşır neşir olmayacaktım belki de. Müziğin öğrencisi oldum öncelikle ancak şimdi hayatın öğrencisiyim. Melodilerde, akorlarda ve aynı zamanda müziksiz sessiz anlarda teselli buldum. Bu aynı zamanda benim içimde olan ve bilmediğim bir şeyin serbest bırakılması gibiydi. Hâlâ bir şarkı yazdığımda şaşırıyorum.
2005’te ilk albümünüz ‘Some Lessons: The Bedroom Sessions’ bağımsız bir plak şirkektinden yayınlandı. Ancak kariyerinizde dönüm noktası bu albüm sonrasında prodüktör Larry Klein ile tanışmanız oldu. Onunla nasıl tanıştınız? Kaderin bir cilvesi mi yoksa ona ulaşmak için uğraş verdiniz mi?
Beni radyoda dinledi ve benimle iletişime geçti. New York’ta buluştuk ve birlikte çalışmaya karar verdik.
Yeni albümünüz ‘My One and Only Thrill’ Mayıs’ta piyasaya çıktı ve çok iyi eleştiriler aldı. İngiltere listelerinde 12 numaraya kadar yükseldi ki bu büyük bir başarı. Böylesine bir başarı bekliyor muydunuz?
12 miymiş, ben 11 diye duymuştum. Albüm insanların hoşuna gittiği için mutluyum. İnsanların dinlediğini bilmek çok büyük bir zevk ve onur veriyor.
‘My One and Only Thrill’ albümünde Brezilya müziğinden esintiler var. Brezilya müzikleri sizi nasıl etkiledi?
Bence Güney Amerika müzikleri çok neşeli, duygusal, tutkulu, dokunaklı ve aynı zamanda basitlik ve melodi odaklı. Jobim, Gilberto ve Veloso’nun müziğindeki şefkati dinlemek hoşuma gidiyor. Kulaklarım için bir hediye niteliğinde onların müziği. İlk dinlediğimde onların müziğe yaklaşımında kendiminkine yakın bir duyarlılık hissettim. Ve daha fazlasını dinlemek istedim çünkü çok hoşuma gitti.
‘My One and Only Thrill’deki tüm şarkılar İngilizce , ‘Les Etoiles’ dışında. Bu Fransızca şarkıyı da siz mi yazdınız? Neydi bu şarkı için size ilham veren?
Evet ben yazdım. Seine Nehri üzerindeki banklarda geçirdiğim geceler sonunda Paris’e borçlu olduğumu hissettim. Paris’i çok seviyorum, anılarım var orada. Şarkılara da benim anılarıma benzer bir duyarlılık hakim.
Peki sizi etkileyen müzisyenler hangileri?
Duke Ellington, Erroll Garner, Charlie Chaplin, Cole Porter, Joao Gilberto, Caetano Veloso, Piazolla, Mingus ve tanıştığım her sokak müzisyeni.
Hayattaki en büyük korkunuz nedir?
Bir şeylerden korkmaya başlamak.
Müzik yapmadığınız vakitlerinizi nasıl dolduruyorsunuz?
Zamanı görmezlikten geliyorum.
Bugünlerde neler dinliyorsunuz?
Bill Evans, Keith Jarrett, Miles Davis, Rufus Wainwright, Mingus ve bendeki güzel hisler uyandıran herkesi. Chopin, Debussy...
İstanbul’a geldiğinizde şehri gezecek misiniz? Burası hakkında bir fikriniz var mı?
Vaktim olursa gezeceğim. Çok güzel bir yer olduğunu ve şahane manzaralara sahip olduğunu duydum. Umarım arabanın arka koltuğundan gördüklerimle yetinmek zorunda kalmayacağım.
Sanatçı Hakkında Köşe Yazısı
MELODY GARDOT -GELECEĞİN YENİ DİVASI (MI)?
Sanat Aktiviteleri Danışmanım Gülda Melody Gardot'yu dinlemeye gitmemizi söyleyip duruyordu. Ama ben biraz hevessiz davranıyordum ki aslında Caz Festivallerini daha önce hiç dinlemediğim, bilmediğim sanatçıları da öğrenmek ve dinlemek için en iyi yollardan biri olarak benimsediğim ve her zaman yeni sanatçılara yöneldiğim ve hiç de pişman olmadığım halde yanıtsız bırakıyordum sürekli Gülda'yı. Bunun nedeni de önce Depeche Mode (mide kanaması) Joe Sample(kalp spazmı)konserleri ertelenince moralim bozulmuş, Leonard Cohen'e de bir şeyler olur mu [şeytan kulağına kurşun ama adam da yaşlı ....!) endişesi ile gezindiğim günlerdi ve bu nedenle de pek kulak asmıyordum. Gülda beni ikna etmek için bir gün bir lokantada duyduklarını ve "kim bu ses?" dediklerini ve soruşturduklarını ve Melody Gardot olduğunu keşfettiklerini söyleyince "pekiyi" dedim. İyi ki de demişim.
Melody Gardot 1985 yılında doğmuş bir Amerikalı sanatçı.19 yaşında bisikletiyle gezerken bir araba çarpmış (Gülda iyi ki bisiklete binmeyi bilmiyoruz). Bu kaza sonucunda leğen kemiği kırılıyor, beyin sarsıntısı geçiriyor ve kavrama (kognitiv) bozukluğu oluşuyor. Bunun yanında ışığa ve sese karşı da aşırı duyarlı hale [Gülda bu sanırım sürekli siyah gözlük takmasını açıklıyor.(Anlaşılacağı üzere Gülda ile arada epey dedikodusunu yaptık)] geliyor. Kazadan önce piyano çaldığı için (konserde 16 yaşında çalmaya başladığını söyledi)doktorlar müzik terapisi öneriyorlar ve bu terapinin ardından söz yazarı ve solist olarak yeteneği açıkça ortaya çıkıyor.
Dün gece sahneye siyah tayt çorap üzerine fırfırlı bir etek ve beyaz gömlekle çıktı, başında tavus kuşu tüyü olan bir şapka giyiyor ve siyah gözlük takıyordu. Elinde de bir baston vardı. Gerçekten hoş görünüyordu. Sahne denizi arkasına almış olduğundan oturduğum yerden kısmen de olsa mehtabı yakalıyordum [Tabii bunun kötü yanı arkadan geçen boğaz teknelerinden arada sırada yükselen "hayaat beni neden yoruyosun" ya da "hade hade hadeee" gibi nitelikle şarkıların sesinin bir anda patlaması oluyor!).
İlk şarkısına gitarı ile başladı ve sonrasında piyanonun başına geçti. Bu esnada da seyirciyi avucunun içine alacak sözlerini söyledi: İstanbul'un şu ana kadar gördüğü en güzel yerlerden biri olduğunu ve görülecek daha güzel şeyler kalmadığında ölüneceği anlamına gelen bir deyişi hatırladığı için de bu deyişin gerçekleşmesinden endişe duyduğunu ifade etti. Sanırım ilk 3 şarkı ancak bitmişti ki sahneden ayrıldı...Bu da nedendi? Aha...Ezan vakti idi.
Daha sonra bir ara Türkçe bir kaç kelime öğrendiğinden ama unuttuğundan bahsetti,"good night" nasıl denildiğini sorunca önlerden bir dinleyici söyledi ve biz seyircilere söyleceği şarkının kendisi ve orkestrasından "iyi geceler" dileğini yansıttığını belirtti. Ayrıca gittiği her ülkede bazı kelimeler öğrenmeye çalıştığını ama hep kendisine kötü sözler öğretildiği de ekledi. Neyse bunun sadece Türklere has olmadığını duymak hoşuma gitmedi değil doğrusu.
Çocukluğunda kendisini büyükannesinin büyüttüğünü anlattı ve sigara içişini taklit etti. Bir başka şarkısının öncesinde aşka dair konuştu ve kendisinin kalbinin kırılmasına yol açan aşklara bağımlı olduğunu,bu ayrılıkların iyi tarafları bulunduğunu,bu durumda olan birinin yemeğe çıkarıldığını, yatakta yer açıldığını ve horlamadan kurtulunduğunu ekledi.
Konserde daha çok son ve ikinci albümü olan My One and Only Thrill adlı albümünden şarkıları seslendirdi. Ayrıca 'Somewhere Over The Rainbow' ile 'Ain't No Sunshine' şarkılarını da çok hoş bir caz yorumu ile söyledi. Her ne kadar kendisi Norah Jones ve Madeline Peyroux ile kıyaslansa da itiraf etmeliyim ki konser performansı her ikisinden de iyiydi ve Norah Jones'tan daha kuvvetli bir yorum yeteneği olduğunu, ses renginin benim kulağıma daha hoş geldiğini ve Norah Jones'ta zaman zaman insanı sıkan tekdüzelikten eser bulunmadığını düşünüyorum. Henüz erken ama bence geleceğin yeni divası olabilir gibime geliyor.
Konserin bitiminde cdlerinin satışa sunulduğu standda albümlerini imzaladı (sıraya girmeyen önüme kaynak yapan bir sürü insana söylendim durdum) ve iki albümünü de aldım ve herkese de tavsiye ediyorum. Gülda ile Yonca resim çektirmişler ben İKSV'de görev yapan bir arkadaşımdan Gülda için Leonard Cohen'in kaldığı oteli öğrenmeye çalışırken....Öğrenebildim mi? Hayır! Melody Gardot ile resmim var mı? Hayır!
Ancak gene de Gülda'ya binlerce teşekkür....Çok hoş bir akşamdı ve yeni bir sanatçı keşfettim sayesinde.
Sevgiler
Billur
Diskografi
MsXLabs.org & Vikipedi, özgür ansiklopedi
Worrisome Heart
Released: February 26, 2008
My One and Only Thrill
May 28, 2012
The Absence
May 28, 2012
Extended plays
Some Lessons: The Bedroom Sessions
May 3, 2005
Live from SoHo
March 24, 2009
Bye Bye Blackbird EP
2010
A Night With Melody EP
April 6, 2011
Singles
"Worrisome Heart" (2008)
"Goodnite" (2008)
"Quiet Fire" (2008)
"Who Will Comfort Me" (2009) (#6 on Jazz Songs)
"Baby I'm a Fool" (2009) (#28 on Jazz Songs)
"Your Heart Is As Black As Night" (2011)
"Mira" (2012)
"Amalia" (2012) (#24 Jazz Songs)
"La Vie En Rose"[34] (2012)
Son düzenleyen Safi; 22 Ekim 2015 21:39
Biyografi Konusu: Melody Gardot nereli hayatı kimdir.
All Alone
