Florent Schmitt

SCHMİTT (Florent), fransız besteci (Blâmont 1870 - Neuilly-sur-Seine 1958). 1900’de Roma büyük ödülü’nü kazandı. Villa Medici’deki ikameti, Avrupa ve Yakındoğu’da sık sık yaptığı geziler yüzünden birçok kez kesintiye uğradı. Debussy, Ravel ve Satie ile dostluk kurdu. O da Satie gibi, keskin bir mizahçıydı. Orkestra yapıtları arasında 2 senfoni, piyano ve orkestra için bir konsertan senfoni, saksofon ve orkestra için Efsane (Lögende, 1918), Salammbö (1925), Cancunik (1929), yaylılar için Janiana (1943), çello ve orkestra için İntroit, recit et conge (1951) vardır. Büyük armoni orkestrası için, virtüozluğa dayanan renkli yapıtlar yazdı: Selamlık (1906), Dionysiaques (1914 -1925). Oda müziği dalında 6 dörtlü, 3 üçlü (op. 105 no.’lusu [1946] önemlidir), beşliler (Süite en rocaille, 1935; Chants alizds, 1955) ve bir klarinet beşlisi (1953) vardır. Sayısız melodi, dinsel ya da dindışı koro parçaları besteledi: En bonnes voix (1938), A contre-Voix (1943), Fables sans morales (1954), Liturgies joyeuses (1951), orglu bir missa (1958); sololar, korolar ve orkestralar için besteleyip Roma’ya gönderdiği Mezmur XLVIII (1904), Savaş şarkısı (1914), Auguste Comte’un onuruna 3 şarkı (1921), Işık şenliği (1936), Gece şarkısı (Chopin’e od, 1951). Bale müzikleri hazırladı: la Tragâdie de Salome(1907), le Petit Elfe Ferme-I'CEİI (1924), Oriane et le prince d'Amour (1938). Ayrıca Antonius ve Kleopatra oyunu için bir müzik yazdı (1920). 1922-1924 arasında Lyon operası’nı yönetti ve 1938’den ölümüne değin Ulusal müzik derneği’nin başkanlığını yaptı. Büyük bir orkestralama ustası olan Schmitt'in müziği, wagnerci sonromantizm ile debussyci izlenimcilik arasında yer alır.