Evcil hayat; Akvaryum

Bitkiler:

Bitkiler akvaryum içersinde pek çok önemli görevi yerine getirirler:

Yeşilin farklı tonları akvaryuma sükunet ve ahenk verir. Güzel bitkilerle donatılmış olan bir akvaryum eviniz için rahatlatıcı ve dikkat çekici bir dekor olacaktır.

Çakılların arasındaki bakterilerle birlikte bitkiler etkin bir filitreleme sistemi oluşturur. Bitkiler arasında, ilk günden itibaren suyun içindeki azot ihtiva eden kirletici maddeleri çektiklerinden Ceratophyllum demersum ya da Elodea ve Egeria türleri gibi hızlı büyüyen türler bulunmalıdır.

Fotosentez esnasında bitkiler besin olarak karbondioksit alır ve suya oksijen verir. Bitkiler balıklar için saklanacak yer sağlayarak balıklarda oluşan stresi azaltır. Yavru balıklar aç komşularından saklanmak için büyük yapraklı yoğun bitkilere ihtiyaç duyar.

Binlerce canlının yaşama ortamı bulduğu tropik mercan kayalıkları, barındırdıkları tür çeşitliliği açısından dünyanın en zengin biyotopları olan yağmur ormanlarıyla karşılaştırılabilir. Balıklar dışında kalan mercanlar, karides yengeç gibi kabuklular ve diğer deniz böcekleri, süngerler, istridyeler; deniz kurtları, hıyarları ve kestaneleri ve diğer omurgasız canlıların hepsi omurgasızlar adı altında toplanırlar. Bu tanımlamaya göre, suni denizaltı biyotopları denilebilecek tropik deniz akvaryumları üç grup canlıdan oluşur: Balıklar, omurgasızlar ve yosunlar (algler). Bütün yıl boyunca 25°-30°C arasında kalan su sıcaklıklarını tercih eden, bol ışık ve berrak sular gerektiren tropik mercanların yaşama alanı, genelde 30° Kuzey ve 30° Güney enlemleri arasında sınırlı kalmıştır. Hint Okyanusu'nda Maldiv Adaları, Pasifik Okyanusu'nda Filipinler ve Endonezya, Karayipler ve Kızıldeniz göz alıcı tropik mercan kayalarının bulunduğu önemli bölgeler arasında sayılabilir.
Bir deniz akvaryumunda, çeşitli renklerdeki Acropora cinsi sert mercanlar Mercanların yaşama savaşındaki başarılarının sırrı: Simbiyoz
Yaşayan tek bir mercan bireyine polip adı verilir. Ağız, mide ve dokungaçlardan oluşan polipler kolonileşerek büyük mercan topluluklarını oluştururlar. Bazı mercan türlerinin polipleri, kendilerine sürekli besin sağlayabilmek için zooxanthellae cinsi sarı-kahverengi simbiyotik alglerle çok ilginç bir ortak yaşam biçimi geliştirmişlerdir. Bu alg hücreleri, mercan dokusunun epidermis tabakasında, ikinci hücre sırasında dizilmişlerdir. Böylece polipin içinde yaşamalarına rağmen dışarıdan ışık enerjisi alıp fotosentezle kendilerinin ve polipin ihtiyaç duyduğu besin maddelerini üretebilirler. Polip, zooxanthellae'sına karbon kaynağı olarak solunum artığı karbondioksit, azot ve fosfat kaynağı olarak da başta amonyak (NH3) olmak üzere sindirim artıklarını verir. Buna karşılık zooxanthellae, polipten aldığı hammaddeleri kullanarak ürettiği karbohidrat ve proteinlerin %98'ini polipe verir. Böylece polip, simbiyotik yosuna güvenli bir yaşama ortamı ve gübre, yosun da polipe sürekli besin garanti eder.
Yumuşak mercanlar grubundan rengarenk mantar anemonları Dokusunda simbiyotik algleri barındıran mercanlara hermatipik veya simbiyotik, bulundurmayanlara ise ahermatipik denir. Hermatipik mercanlar besin gereksinimlerinin çoğunu simbiyotik yosunlarının kendilerine sunduklarıyla karşılarlar. Geri kalan açığı da dışarıdan yakaladıkları artıklar, plankton, bakteri ve diğer küçük canlılarla kapatırlar. Deniz akvaryumlarında hermatipik mercanlara ayrıca yem atmaya gerek yoktur; uygun spektrumlu özel metal-halid (HQI) lambalarıyla sağlanabilecek güçlü ışık ve akvaryumdaki diğer canlıların artıkları yeterlidir. Zooxanthellae algleriyle kurdukları ortaklık, hermatipik mercanlar için organik besin maddesi bakımından fakir fakat ışığı bol olan berrak tropik sularda milyonlarca yıldır başarının anahtarı olmuştur.
Fakat günümüzde, özellikle de son yüz yıl içinde ortaya çıkan ciddi boyutlardaki deniz kirlenmesi, binlerce canlıya yaşama alanı sağlayan mercanları tehdit etmektedir. Suların organik atıklarla yüklenmesi ve tortulanarak berraklığını yitirmesi sonucu simbiyotik mercanlar avantajlarını yitirmekte ve yerlerini hızla sünger gibi suyu filtreleyerek beslenen canlılara ve her tarafı kaplayan yosunlara bırakmaktadır. Mercan kayalıkları (resifleri) nasıl oluşur?

Mercanlar sert (stony corals) ve yumuşak (soft corals) olmak üzere iki gruba ayrılırlar. Sert mercanlar, korunmak ve belirli bir yapı içinde kolonileşmek için iskelet oluştururlar. Yumuşak mercanlar iskelet oluşturmazlar. Yumuşak mercanların bir bölümü, sert mercanların büyük bir çoğunluğu simbiyotiktir. Sert mercanların son derece karmaşık yapıda olan iskelet yapıları, kalsiyum (Ca), magnezyum (Mg) ve strontyum (Sr) elementlerinin karbonat (CO3) bileşiklerinden oluşur. Üst üste gelerek büyüyen ve yayılan iskelet yapısının altta kalan bölümleri zamanla dağılıp ezilerek sıkışır ve kristalleşerek kireç taşına dönüşür. Kireç taşının binlerce-milyonlarca yıl birikmesiyle de günümüzde bilinen en büyük yapılar, yani mercan kayalıkları (resifleri) oluşur. Bu şekilde oluşmuş en büyük mercan kayalığı, Avustralya'nın Kuzeydoğu kıyısındaki Büyük Set Resifi'dir (Great Barrier Reef). Deniz akvaryumunun tatlısu akvaryumundan farkı nedir?
Deniz gibi dev bir su kütlesinde fiziksel ya da kimyasal (sıcaklık, pH, oksijen, tuzluluk, suyun bileşimi...) her türlü günlük ya da mevsimsel değişim yok denecek kadar azdır; olsa bile çok yavaştır. Bu nedenle deniz canlıları genel olarak, sudaki her türlü değişime karşı, değişimlere daha alışık tatlısu canlılarına göre çok daha az toleranslıdır. Deniz akvaryumları, çok bilinçli kurulması ve bakılması gereken, tatlısu akvaryumlarına göre daha hassas ekosistemlerdir. Bir deniz akvaryumunu kurmak kadar devamını getirebilmek de önemlidir. Büyük resif akvaryumlarında gerçek sonuç kendisini 1-2 yıl sonra belli eder.

Deniz tuzu

Deniz suyu, sadece su, sodyum ve klorürden oluşmayan, yeryüzündeki hemen her elementi içeren kompleks bir çözeltidir. Çevresiyle sürekli biyokimyasal alışveriş içinde olan deniz canlıları, yaşam fonksiyonlarını sürdürebilmek için tamamen bu çözeltinin bileşimine bağımlıdır. İşin ilginç yönü, kutup denizlerinde olsun, tropik denizlerde olsun, tuzun yoğunluğu değişmesine rahmen bileşimi, yani içerdiği inorganik (karbon içermeyen) bileşiklerin relatif oranları hemen hemen aynıdır. Deniz suyunda en çok bulunan elementler birim hacimdeki toplam ağırlıklarına göre sırayla klorür (Cl), sodyum (Na), magnezyum (Mg), sülfür (S), kalsiyum (Ca) ve potasyumdur (K). Sonra bromin (Br) ve karbondan (C) başlayıp altına (Au), iridyuma (Ir) ve hatta platinyuma (Pt) kadar sıralanır. Deniz akvaryumlarında kullanılacak tuzun hem doğru kimyasal bileşimde, hem de doğru miktarda olması gerekir. Pratikte tuzun yoğunluğu genellikle özgül ağırlık/konsantrasyon skalasına sahip hidrometreyle ölçülür. Tropik akvaryumlar için optimal özgül ağırlık 1.022-1.025 g/ml arası değerlerdir. Bu da yaklaşık % 3.3 yoğunluğa karşılık gelir; yani 1 litre suya yaklaşık 33 gram deniz tuzu. Özellikle de hassas omurgasızları yaşatabilmek için, piyasada özel olarak deniz akvaryumları için satılan en kaliteli deniz tuzları kullanılmalı ve bir kez başarılı sonuç alındıktan sonra marka hiç değiştirilmemelidir.

Bitkisel yaşam açısından çoğunluk, tatlısularda bitkilerde, denizlerde ise yosunlardadır. Yapraklı Caulerpa yosunları, çok çeşitli renkte ve biçimdeki tatlısu bitkilerini aratmazlar. pH ve amonyak
Tatlısu akvaryumlarının pH (asitlik) değeri genelde 7.0-7.8 arası, deniz akvaryumlarının ise 8.0-8.5 arasıdır. Suyun pH değeri yükseldikçe, sudaki amonyum (NH4) ve amonyak (NH3) ikilisinde amonyuma göre çok daha zehirli olan amonyağın payı yükselir. Sudaki amonyak konsantrasyonunun 0.01 mg/litrenin üzerine çıkması, balıklar da dahil deniz canlıları için ölümcüldür. Diğer bir deyişle, amonyak birikimi, pH değeri yüksek tuzlusuda daha ciddiye alınması gereken bir tehdittir. Bu nedenle deniz akvaryumlarına, tatlısu akvaryumlarına göre daha az sayıda balık konabilir. Tatlısu akvaryumları için önerilen ölçü 1 cm balık boyu başına 1 litre su iken bu, deniz akvaryumları için 1 cm balık boyu başına 10 litre sudur.
Üç tip deniz akvaryumu: Balık, omurgasız, resif
Bakımları açısından kolaydan zora doğru üç tip akvaryum tanımlanabilir:
1) Sadece balıkları içeren balık akvaryumu
Balıklar, suyun bileşimine karşı omurgasızlar kadar hassas değillerdir. Nitratın 30 mg/litreye kadar yükselmesi önemli bir sorun yaratmaz. Simbiyotik mercanlar gibi fotosentez yapan canlılar olmadığı için özel metal-halid lambalarına gerek yoktur. Uyumlu türlerin seçilmesi önemlidir.
2) Sadece omurgasızları içeren omurgasız akvaryumu

Simbiyotik mercanları yaşatabilmek için, mavi renk spektrumunu da yeterli miktarda içeren özel ışıklandırma gerekir. Nitratın 10mg/litrenin üzerine çıkması yosunları arttıracağı için hassas omurgasızlar için tehlikelidir. Sudaki nitratı ve diğer organik atıkları düşük düzeylerde tutmak için genellikle bir protein toplayıcı (skimmer) kullanılır. Uyumlu türlerin seçimi önemlidir; birçok mercan türünün bir arada uzun süre yaşayamadığı tespit edilmiştir.

3) Hem balıkları, hem omurgasızları içeren resif akvaryumu

Omurgasız akvaryumunda dikkat edilmesi gereken konular resif akvaryumları için de aynen geçerlidir. Organik atıkların, omurgasızları tehdit edecek düzeye çıkmaması için ancak çok az sayıda balık konabilir. Balıklar, biribiriyle uyumlu ve omurgasızlara zarar vermeyen türlerden seçilmelidir. Akvaryumu organik atıklarla kirletmeden balıkların yeterli besini almasını sağlamak bu tip akvaryumların ayrı bir zorluğudur.
Akvaryum tekniği
Kullanılan teknik donanım açısından en önemli farklar, resif akvaryumlarında simbiyotik mercanlara uygun özel ışıklandırma (genellikle metal-halid lambaları) ve protein toplayıcı kullanılmasıdır. Protein toplayıcı, türlü organik atıkları henüz bakteriler tarafından parçalanmadan bir kapta toplayarak akvaryumdan uzaklaştırılmasını sağlar. Böylece akvaryumda nitrat gibi azotlu bileşikleri ve organik maddeleri (karbon bileşikleri) düşük düzeylerde tutmak mümkün olur.

Pembe-kırmızı koralin yosunlarıyla kaplı Endonezya kökenli canlı kayalar ve bir mantar anemonu Biyolojik filtrasyon için canlı kayalar
Çok çeşitli yöntemler kullanılmakla birlikte, büyük resif akvaryumlarında biyolojik filtrasyonun önemli bir bölümü canlı kayaların içinde ve kumda gerçekleşir. Canlı kaya, içinde çok çeşitli bakterilerin, küçük kabukluların, süngerlerin, kurtların, istridyelerin ve daha henüz tanınmayan canlıların yerleşmiş olduğu, sert mercanların ve diğer canlıların iskeletlerinin ve kabuklarının birikimiyle oluşmuş, gözenekli kalkerli taşlara verilen isimdir. Canlı kayalar doğadan toplanır. Hayat barındırmayan kalkerli taşları akvaryumda canlı kayalarla aşılayarak canlı kaya haline getirmek mümkündür. İnce gözenekli yapıları nedeniyle canlı kayalarda farklı grup bakteriler tarafından nitrifikasyonla (amonyağın oksitlenerek nitrata dönüşümü) denitrifikasyon (nitratın deokside olarak serbest azot gazına dönüşümü) aynı anda gerçekleştirilir. Bilinç = Bilgi + Duyarlılık
Özellikle omurgasız ve resif akvaryumlarını kurup birkaç yıl başarıyla işletebilmek için pratik tecrübe gereklidir, ancak yeterli değildir. Başarı için mutlaka kimya, biyoloji ve ekolojinin temel kurallarını bilmek, bunun için de çoğu yabancı dillerde yazılmış kaliteli yayınları dergilerden, kitaplardan ve internetten takip etmek gerekir. Bu konuda tatlısu akvaryumlarından elde edilecek tecrübeler de çok yararlı olabilir.

Tabanda yaşayan Gobiler, saklanmak ve besin aramak amacıyla kazdıkları kumu havalandırarak sağlıklı tutarlar. Deniz akvaryumlarına yeni başlanıyorsa, önce kolay akvaryum tipleriyle tecrübe kazandıktan sonra zorlarına geçmek doğru yöntemdir. Tatlısu balık ve bitkilerinin büyük bir bölümü akvaryumda üretildiği halde, halen deniz canlılarının çoğu insan eli altında üretilemiyor ve doğrudan doğadan, üstelik bütün kontrollere rağmen bazen çevreye çok zararlı kimyasal maddeler kullanılarak yakalanıyor. Özellikle kimyasal maddelerle uyuşturularak yakalanmış balıkların büyük bir çoğunluğu, kronik karaciğer bozuklukları nedeniyle ya yolda, ya da konuldukları akvaryumda ilk birkaç ay içinde ölüyor. Bazı türler ise, gerçekte hiçbir zaman akvaryumlara tam anlamıyla uyum sağlayamadığı halde, renklerinin güzelliği nedeniyle geçici bir dekor anlayışıyla pazarlanıp yavaş bir ölüme mahkum ediliyor. Deniz akvaryumu kurmaya girişen bir akvarist bunların bilincinde olmalı, akvaryumlara zor uyum sağlayan türleri kesinlikle satın almamalı, hatta canlıların nereden ve hangi şartlarla getirildiğini soruşturmalıdır. Her zaman için bakımı kolay ve akvaryumda üretilebilen türler tercih edilmelidir. Hem güzel, hem de bakımı nispeten kolay birçok balık ve omurgasız türü vardır.

Kuru temizleme istasyonuna gelen Melek Balığının deri parazitlerini yiyen bir temizlikçi karides. Deniz akvaryumları çevreye zararlı mıdır?
Tarım artıklarına bağlı çevre kirlenmesi ve aşırı avlanma yüzünden günümüzde zarar görmemiş çok az sayıda tropik mercan biyotopu kalmıştır. Getirilmeye çalışılan bütün uluslararası kurallara rağmen balıkçılar halen, dinamit ve dibi tarayan ağlarıyla mercan kayalıklarına büyük zararlar veriyorlar. Bilinçsizce avlanma sürdükçe balık azalıyor, balık azaldıkça da kalanları adeta kazımak için kullanılan yöntemler sertleşiyor. Bu kısır döngü içinde nüfusu hızla artan, geçimleri için balıkçılığa bağımlı halklar gittikçe fakirleşiyor. 1994 yılında, irili ufaklı toplam 7017 adadan oluşan Filipinler'de yeni bir proje başlatıldı. Bu projeyle, bilinçsizce avlanma sonucu tahrip edilmiş kıyılarda, resif akvaryumlarından elde edilen tecrübelerle mercan tarlaları oluşturup bazı mercan türlerinin suni olarak üretilmesi hedefleniyor. Amaç, üretilen mercanların eczacılık endüstrisine, halka açık büyük akvaryumlara ve akvaryum sektörüne pazarlanarak yöre halkına ek bir gelir kaynağı yaratılması.
Böylece mercan yetiştirmeyi öğrenen halkın daha bilinçli davranacağı ve kendi geçim kaynaklarını yok etmeyeceği, tersine koruyacağı düşünülüyor. Bu proje tabi ki doğal mercan resiflerini korumak için yeterli değildir; fakat bir başlangıçtır. Bu girişimi başlatanlar da bilim adamlarıyla birlikte organizasyonlar kuran bilinçli akvaristler olmuşlardır. Deniz akvaryumlarının çevreye zararlı olup olmadığı, tamamen bu işle uğraşanların konuya yaklaşımına bağlıdır. Doğru yaklaşımla bakıldığında deniz akvaryumları, doğal zenginliklere karşı duyarlılığı arttıran ideal bir ekoloji öğretmenidir. Bilinçli akvaristler, çevre etiklerine bağlı kalarak doğaya zarar verecek isteklerden kaçınır; tam tersine, yukarıdaki örnekte olduğu gibi doğal zenginlikleri koruyacak yöntemler araştırırlar.
Deniz akvaryumunu klas bir renkli canlılar koleksiyonu düzeyinde algılayanlar ise, bilgi düzeyleri ne olursa olsun doğayı değil, kendi bencilce isteklerini ön planda tutarlar. Sırasında akvaryumda bir yıldan fazla yaşamayacağını bile bile doğada ömrü on yılı aşan gösterişli bir balığı ya da çok hassas bir mercanı satın almaktan kaçınmazlar. Böylece, doğaya zarar vermek pahasına bu canlıları toplayanlara da pazar yaratmış olurlar.
Bu görüşlerden ortaya çıkan sonuç şudur: Deniz akvaryumlarının en önemli altyapı unsuru, malzeme veya canlıdan önce bilinçtir.


yazı ve yorumu için: Tunç Ali Kütükçüoğlu na teşekur ederiz.



*********************

Akvaryumda Dekarasyon:

Taşlar:

Tatlı su akvaryumları için örneğin granit ve bazalt uygundur. Yağdan kirlenen taşlar, maden taşları, kireç ve metal içeren taşlar akvaryum için uygun değildir, her ne kadar dekoratif gözükseler bile.

Her taşı kaynar su ile iyice temizleyin ve çok fazla taş kullanmayın . Taşların sürekli eşelemeye çalışan balıklar nedeniyle devreilmemesi için dekor oluştururken taşları silikon(yapı malzemesi olarak kullanılan silikon zehirli olduğundan sadece akvaryum silikonu kullanın!!) ile yapıştırın.


kök:

Pek çok evcil hayvan mağazasında bulabilen bataklık kökleri neredeyse tüm tatlı su akvaryumları için uygundur. (Doğu Afrika çiklitlerinin bulunduğu akvaryumlar hariç) Bataklık ağacı dekoratiftir ve çürümez. Düz ve verimsiz arazilerde yetişir ve çok iyi korunmuştur. Suyu emdikten sonra dibe oturur. Kökleri sadece akvaryumculardan almanız gerekir!. Kendi topladığınız kök veya tahtalar akvaryumun içinde çürüyebilir kirliliğe neden olabilecek maddeler açığa çıkarabilir. Hindistan cevizi ce salyangoz kabukları ilginç bir dekorasyon ve balıklar için saklanma yeri oluştururlar.

Teknik Ekipman:

Aydınlatma:

Sera floresan tüpler en ileri aydınlatma teknolojisi kullanılarak üretilmektedir. Uygun seceneklerde istediğiniz akvaryum modeline ihtiyaç duyduğumuz degişik türde aydınlatma ceşitleri vardır. Bitki akvaryumu için farklı diğer türler için farklı aydınlatmaya yarıyan modelleri mevcuttur. Bu modelleri akvaryumcunuza danısarak olması gereken flerosans modelini almalısınız. (Evlerde kullandığımız flerosan lardan çok farklı yapıları vardır )

Isı:

Akvaryum balıkları genellikle yaklaşık 25 derece sıcaklığındaki suda yaşarlar. Bu nedenle akvaryum suyu doğru bir şekilde ısıtılmalıdır. Akvaryum ısıtıcısı watt ısı değeriyle sınıflanmıştır. Size gerekli ısıyı sağlabilecek watt değeri az ısınan odalarda litre başına yaklaşık 1,5 watt olarak hesaplayabilirsiniz. 25 watt ile 300 watt ve hatta daha yukarsı derecelerde ısıtıcı bulmanız mümkündür.

Kendimiz Bir Akvaryum Yapalım... derseniz işte size püf noktaları:

Öncelikle yapıcağımız akvaryumun ebadına göre camın kalınlığını seçmeliyiz. Basit bir deneyim için 4mm cam uygundur 35 lt bir akvaryum için 80*40 bir akvaryum içinse 6mm yada 7 mm sağlamlık açısından gecerli bir ölçüdür.

80*40 örneğinden yola çıkarak öncelikle kullanacağımız malzemede camları yapıştırmak için akvaryuma özel silikon kullanmalıyız. Diğer silikonlar zehirli madde içerirler.

düzgün kesilmiş (gönyeli ) alt taban camımızı yerleştiriyoruz
80 cm 40 cm alt camımızın hemen hemen bir boş cerceve gibi olucak şekilde 4 cm eninde ve camın kalınlığıyla eşit kenarlara boşluk vererek taban camının üstüne cerve yapıcak şekilde çıta camları silikonluyarak yapıştıralım
Burda dikkat edilecek husus tüm yapıştırmalarda camın tek harekette birbirlerine temasını sağlayıp aralarda hava boşluğu bırakmamaktır.
Silikon maddesi katılaşma süreci normalde 20 saat olsada bize calışma vakti olarak 45 dakikka ile 1 saatlik zaman verebilmektedir.
taban camı ve kenar cıtalrı tabana yapışık bir halde iken (akvaryum ölçünüz sizin tercihinize göre ayarlanıcagından) ana ön ve arka camlar için boyuna göre 2 adede çıta ayarlarsanız kaymaları engellemede tam sonuç alırsınız.

şimdi yan cam olculerimiz camın kalığınlığı (mm cinsinden) normal bouyutumuz 40 cm olucağına göre cam kalınlığının 2 katı enden ölçümüzün ufak olması gerekiyor. Yani cam kalınlığı 5 mm ise 2 x 5= 10 mm (1 cm) 40 cm enden cıkarılarak yan cam ölçümüzü bulabiliriz. Bu hesapta yan cam 39 cm olmalıdır.silikonumuzu taban camının yan camlarla temas ediceği alt tarafa sürüyoru bu işi karşılıklı her iki yan cam için aynı anda yapıyoruz. ve 79 cm çıta ile destek vererek içeriye düşmesini engelliyoruz ve silikonun üstüne tek bir hamlede yerleştiriyoruz. Arada kullandığımız çıta(ağaç parçası) bize dengede durması için yan camlara destek vermeyi sağlar. yan camların her 2 tarafında destek sağlamak için kitap vs. araçlardanda faydalanabiliriz.

Hemen Ardından ön ve arka buyuk camları yerleştirmeye geçebiliriz. Silikonu taban camına ve yan camlara dikkatli bir şekilde sürüyoruz.ve gene dikattli bir şekilde hava bırakmadan önce alt tabana gelebilecek şekilde ön camı yerleştirip yavaşça yan camlara doğru iteleyerek bir birlerine yapışmasını sağlıyoruz. Olası kaymaları engellemek içinse kağıt ban kullanarak yancamla buyuk ön ve arka camları bir birlerine bandlayabilirsiniz yada aynı sekilde destek vermek için kitap vb. agır malzemeyle bu desteği sağlayabilirsiniz.

Basitcene bir akvaryumumuz ortaya çıktı. Şimdi tabandan olucak bir çekilde taban cıtalarıyala ön arka ve yan camların birleştiği alt tarafa extradan silikon geçip dahada sağlamlaştıralım. Artık camdan bir köşe kavanoz gibi görünen akvaryumuz şekillenmiştir. Bundan sonrası için görüntüyü ve olası darbe alabilecek olan alt ve ust kenarlara köşebentten çıta cevirmeye geldi. Bunuda Plastik pvc maddede olusan düz kenarlı (genelde nalbur ve panjur imalatçılarında bulunan plastik çıta ile akvaryumumuzdaki silikonla yapıştırdığımız yerler kuruduktan sonra ters cevirerek alt tabanı üste getirelim ve plastik köşebendle etrafını sararak bir şablonunu çıkartıp yapışmaya hazır hale getirelim. Burda dikkat edilecek 1 mm kalın olmamalıki suyu doldurduğumuzda basınç alt tabanda boşluk bırakıp zorlamasın. Tüm çerceve olcülerine uygun cıtalarımızı hazırladıktan sonra tıpkı camları yapıştırdığımız gibi bu sefer cıtanın içine tüm yüzeyleri kapsayacak şekilde silikonlayıp plastik çıtayı yapıştıralım gene kagıt band ile başlangıç ve bitiş noktalarını silikonun kurumadan acılmasını engellemek için bandlıyalım ve kurumaya bırakalım.

Evet basitcene bir akvaryumu kendimiz yaptık sıra test etmeye geldi Tüm kagıt bandları sökerek silkonla yapıştırdığımız cam yuzeyleri tektek kontrol edelim hava boşluğu yada silikonu surerken atladığımız yerler var mı? bakalı. Sonuç olarak silikon maddesi kuruduğunda lastik gibi esnek bir madde oluşturur. Kenarlardan dışarı taşmış olan bu fazlalıkları jilet yada falçada marifetiyle kazıya bilirsiniz. Her şey yolunda gözüküyor ise su koyarak test edin 1 saatte su testi için yeterlidir. Kaçırma yok ise herşey hazır demektir.

Olası su sızıntısı tespitinde ise sızan bölge tespit edilip nemi alındıktan sonra silikonla tekrar doldurulabilir.

Kendi el becerisine güvenen arkadaşlar bu yolu izleyip daha hesaplı akvaryum yada kendi ölçülerinize özel ebatlarda yapabilme özgürlüğünüzü kullanmış olursunuz

Benim tavsiyem hazır akvaryum almak ama ölçülerinize uygun ebatta akvaryum bulamaz iseniz bu yol geçerli olabilir. Tamamen amatör tecrübe ile uygulaması tarafımdan yapılmış ve sonuç almış bir yöntemdir.

Hastalıklar

Balık Bitki bakımı hastalıklarının tedavileri:(örnek resimler eklenecek)

Potasyum Permanganate
1 g/100 litre su oranı ile kullanılır. Bu yoğunlukta balıklar 10-30 dakika banyo yaptırılır. Bazı balıklar Potasyum Permanganata karşı hassastırlar. Bu nedenle uygulama sırasında balık dikkatlice izlenir ve herhangi bir aksilik görülür ise banyo hemen durdurulur ve balık normal akvaryumuna geri konulur. Larnea hastalığında %0.1 eriyiği ile lokal (balığın üzerindeki belli bir bölge) tedavi yapılır.
Potasyum İodide ve İodine
Bu madde uzun süreli banyo için kullanılır. 1g iodine ve 100g potasyum iodide 1 litre suda eritilir. Bu eriyikten her litre akvaryum suyuna 0.5 ml. hesabı ile ilave edilir(10 litre su için 5ml).
Concurat
Bir firmanın çıkardığı özel ilaç ismidir. İlaç 2.3.5.6 tetrahvdro-6-phenyl imidazo (2,1-6) thiazol hydrochlorides ihtiva eder.Capillaria'nın konrtolü için bu ilaçtan 2-4 gr. 1 litre suya konulur. Bu su içerisinde tubifex (canlı yem) konulur ve kurtlar ölmeye başladığı an veya ölmeye başlayacakları hissedildiği an kurtlar alınır ve hasta balıklara yedirilir.
Bakır Sülfat
Mavi kristaller şeklinde olan bakır sülfat (CuSo4-5H2O) 1 gramı 1 litre suda eritilir ve bu eriyikten 1.5cm3'ü akvaryumdaki her 1 litre su için verilir. Bu uzun süreli banyolar için önerilir. Tatlı su akvaryumlarında bakır sülfat çok dikkatli olarak kullanılmalıdır. Deniz akvaryumlarında ise bakır suyun kirliliğine bağlı olarak süratle çökeltilir. Bu nedenle uygulamanın 3-5 ve 7.gününde tekrarlanmasında fayda vardır. Eğer deniz suyu taze ise uygulama bir iki defa daha yapılabilir. Eğer su eski ise uygulamalar daha az yapılır. Bakır sülfat uygulamalarından amaç sudaki bakır sülfat oranını litrede 1-1.5 mg. dolaylarında tutmak içindir. Özellikle oodinium dış parazitine karşı 0.1-0.4 ppm ortamında devamlı banyo etkili olur.
Lindane
Lindane çok etkili bir haşere ilacıdır. Suda çözülmez, zehirli bir maddedir. Balık üzerine bulaşmış bazı parazitlerin imhasında kullanılabilinir isede akvaryum balıklarında dikkatli kullanmak gerekir. Direkt olarak akvaryum içerisine kullanmak uygun olmayacaktır. Pazazitli balık dışarıda ayrı bir kapta veya karantina akvaryumunda ilaçlanmalıdır. Bu amaçla balık, içi su dolu bir kaba alınır. Suyun üzerine çok az lindane serpilir ve balık burada 10-15 dakika tutulduktan sonra tekrar akvaryuma döndürülür.
Malagit Yeşili
Malagit yeşili cholorid ve oxalate halinde pazarlanır. Oxalate olarak pazarlananları balıklar için daha zehirli fakat parazitler ile mücadele için daha etkilidir. Önerilen doz 0.03 mg/litredir. Standart olarak 1.5 gr. Malagit yeşili bir litre suda eritilir. Bu eriyikten 2-6 ml/100 litre suya uygulanır. 2-6 ppm dozlu eriyikte balıklar 30 dakika banyo yapılır ise dış pazazit ve mantarlara karşı etkili mücadele yapılmış olur.
Metronidazol
Metronidazol (1-b(hydroxyethyl)-2-methyl-5 nitroi-midazol) formülündedir. İnsanlar için de kullanıldığından kimyasal madde satılan yerlerden temin edilebilinir. Akvaryumlara 4mg/litre olarak 3-4 gün süre uygulanılabilinir. Bu süre sonunda su aktif karbon kömürlü filtreler ile temizlenmeli veya bu mümkün değil ise akvaryum suyunun yarısı kullanım bittikten sonra ilk gün %25'i ise üçüncü gün değiştirilmelidir. Metraljil adı ile eczanelerde satılan ilaçla bu tedavi yapılabilmektedir. Nitrofuran ihtiva eden ilaçlar bakteriyel ve bazı durumlarda mantar hastalıkları için çok etkili olan bir maddedir. Bakteriyel enfeksiyonlar için 20 ppm'lik solusyonda 4-5 gün banyo önerilebilir.
Rivanol
100 mg. rivanol 100cm3 sıcak suda eritilir. Eriyik soğutulur. Balıkların yaraları üzerine pamukla sürülür. Gerekli gürülür ise 48 saat sonra tedavi tekrarlanılabilinir. Uygulama sırasında balığın gazlamalarına ve gözüne ilacın kaçmamasına dikkat edilmelidir. Bunun için balığın üzerine ilaç sürülürken balığın kuyruk hizası yere bakacak şekilde elde tutulup yaranın üzerine bu şekilde sürülebilinir.
Sülfanomidler
Akvaryumda hastalık amili olan bakterilerden antibiyotik ve sülfanomidli ilaçlara dayanabilmeleri hemen hemen yok gibidir. Sulfanilamide veya sülfathizol kullanımında, hasta balıklar 2-3 gün süre ile 100mg./Litre oranındaki suda tutulurlar. Eğer uygulama bu oranda akvaryuma yapılır ise 3 gün sonunda suyun %50'si değiştirilmelidir. Bu maddeler suda pek iyi erimedikleri için suda bulanık bir görüntü yaratabilir fakat bu durum balıklara bir zarar vermez.
Trichlophon
Bu maddenin kullanılacağı akvaryumlarda su sıcaklığının 20-22C dereceden aşağı 27-28C dereceden yukarı olamaması lazımdır. 0.2-0.3 mg./Litre oranındaki suda hasta balıklar 3-4 gün banyo edilir.
Antibiyotikler
Bakteriyel hastalıkların tedavisinde çok yararlı olan antibiyotiklerin dış ülkelerde pek çok çeşidi akvaryum balıkları hastalıkları için piyasaya çıkarılmış bulunmaktadır. Ülkemizde de bu konuda bazı girişimler vardır. Akvaryumlarda en çok kullanılan antibiyotiklerden bir kaçı aşağıdadır.
Terramycin 10-20 mg./Litre Eriyikte balıklar uzun süre banyo yaptırılabilinir.
Chloromycetin 50-80 mg./Litre Eriyikte balıklar uzun süre hasta balıklar tutulabilir.
Oxytetracycline 5-8 mg./Litre Eriyikte balıklar uzun süre hasta balıklar tutulabilir.
Bactrim 1 tablet/100 Litre 3 gün boyunca uygulanır.Sonunda %50 su değiştirilir.
Kinin
Litrede 0.001 gr.=1 mg. oranında uygulanabilir. (Akvaryuma bu kadar küçük dozda vermek için önce 1 gr. Kinin 1 litre suda eritilir.Daha sonra litre başına 1 ml. gelecek şekilde uygulanır.
Formalin
0.2ml/litre oranındaki karışımda balıklar 1 saat banyo yaptırılır. Dış pazazitler için akvaryumlara 10 litre su için 2-4 damla kullanılabilinir.
Tuz
%3-5 ihtiva eden suda balıklar 2 dakika tutulur ise bu tedavi sülüklerden kurtulmak için yeterlidir. %1'lik tuzlu suda 1 saat balık tutulur ise dış parazitlere karşı mücadele yapılmış olur. Akvaryumlarda temizlenmiş kaya tuzu kullanılır. Özel olarak tuzluklardan akması için içerisine magnezyum sülfat ilave edilmiş masa tuzları kullanılmamalıdır.
Acriflovine
Dış parazitlere, kuyruk çürümesine ve mantarlara karşı kullanıldığında 0.02 ppm konsantrasyonda balıklar 3 gün süre ile tutulur.
Phenoxethol
Dış mantarlara ve kuyruk çürümesine karşı 10ml/litre oranındaki karışımda balıklar devamlı olarak tutulabilinir.
Metilen Mavisi
Özellikle mantar ve parazitlere karşı etkili olan bir kimyasal maddedir. Akvaryumculukta çok kullanılan bir maddedir. Uzun süreli tedavi için %5'lik eriyinden 5 litre suya 3 damla hesabı ile kullanılabilinir.

Akvaryum'dan Kaçış..

AKVARYUMDA BİYOLOJİK DENGE
Akvaryumdaki balıklar, bitkiler ve mikroorganizmalar, biribirleriyle biyolojik etkileşim içindedirler. Amaç, akvaryum ekolojisi içinde biribirlerini tamamlayan bütün bu canlıları uyum içinde yaşatabilmektir. Akvaryumdaki iki temel biyolojik dönüşüm zincirine bakmak, bu biyolojik etkileşim hakkında bir fikir verecektir:


Karbondioksit (CO2) - Fotosentez - Oksijen (O2) - Solunum zinciri
Fotosentez
Bitkiler, güneş enerjisinin yardımıyla birtakım inorganik bileşikler ve mineralleri ham madde olarak kullanıp ihtiyaç duyduklarında kendileri için enerji kaynağı görevini yapacak glikoz, üzüm şekeri gibi organik bileşikleri sentezlerler. Böylece güneş enerjisini bu organik bileşikler içinde depolamış olurlar. Bu arada karbondioksitteki karbonu (C) kullanıp suya oksijen verirler. Bitkilerin güneş enerjisini kullanarak gerçekleştirdikleri bu biyolojik dönüşüme fotosentez (asimilasyon) denir.
Bitkiler fotosentezle solunumda kullandıklarından daha çok oksijen üretirler
Gündüzleri (ya da ışık açık olduğu sürece) fotosentez yapan bitkiler, besin maddelerinde depolanmış enerjiyi açığa çıkarabilmek için balıklar ve aerobik bakteriler gibi hem gece hem gündüz oksijenli solunum yaparlar. Solunumda fotosentezin tersine oksijen kullanılır ve karbondioksit açığa verilir. Normal şartlar altında akvaryum bitkilerinin fotosentezle suya verdikleri oksijen, kullandıklarından çok daha fazladır. Bu yüzden bitkiler akvaryumda önemli bir oksijen kaynağıdırlar.
Geceleri balıkların çoğu (nokturnal -gece aktif- türler hariç) uyur veya haraketsiz kalırlar ve daha az oksijen tüketirler. Bu yüzden bitkilerin geceleri oksijen üretmemeleri bir sakınca yaratmaz.
Bitkilerin besinlerini sentezleyebilmeleri için sudaki karbondioksite (CO2) ihtiyaçları vardır
Bitkilerin yeterince hızlı fotosentez yapabilmesi için gerekli besin maddeleri ve minerallerin yanında suda yeterince karbondioksit de olmalıdır. Sudaki karbondioksit konsantrasyonu düşükse fotosentez, dolayısıyla oksijen üretimi de yavaş olacaktır. Bir akvaryumdaki en önemli doğal karbondioksit kaynakları aerobik bakterilerin ve balıkların solunumları sonucu açığa çıkan karbondioksittir. Özellikle bitkilerinin iyi gelişmesini isteyenler için geliştirilmiş, suya karbondioksit veren sistemler geliştirilmiştir.
Akvaryumdaki canlılar dışında ışık ve su dolaşımı, karbondioksit-oksijen dengesini etkileyen iki önemli fiziksel unsurdur:
Işığın etkisi:
Bitkilerin özellikle hızlı büyüyen bazı bazı türlerini yaşatmak bir bakıma balıklardan daha zordur. Çoğu yetişkin balık, bir, hatta iki hafta açlığa dayanabilir. Bitkiler ise ihtiyaç duydukları çeşitli besin maddeleri ve minerallerden herhangi birinin dahi eksikliğinde hemen bozulup çürümeye başlarlar. Işık ne kadar güçlüyse fotosentez o kadar hızlı olur; dolayısıyla sudaki besin maddeleri de o derece hızla tükenir. Işıklandırması çok güçlü akvaryumlara bu yüzden daha sık bitki gübresi ve hatta karbondioksit eklemek gerekir. Çünkü güçlü ışıklandırmalı ve bol bitkili bir akvaryumda balık ve bakterilerin açığa çıkarttıkları karbondioksit çoğu zaman bitkiler için yeterli olmayacaktır. Daha doğal bir çözüm ise ışığı biraz daha zayıf ayarlayıp, balık ve bakterilerin karbondioksit üretimiyle bitkilerin tüketimi arasındaki dengeyi kurmaktır.
Akvaryumdaki su dolaşım (sirkülasyon) hızının etkisi
Oksijen akvaryuma iki yolla kazandırılır:
Havadan suya difüzyon. (Bu difüzyon su yüzeyinin hareketiyle hızlanır.)
Bitkilerin fotosentezi. Balıklara oksijen, bitkilere karbondioksit
Balıkların sağlıklı yaşamaları için suda yeterince oksijen olmalıdır. Buna karşılık bitkiler de karbondioksite gereksinim duyarlar. Unutmayalım ki sudaki karbondioksit miktarı fotosentez hızını, dolayısıyla oksijen üretim hızını etkiler.
Akvaryumda fazla hızlı su dolaşımı
Su çok hızlı havalandırılır ya da filtre edilirse bitkiler için gerekli olan karbondioksit havaya uçar. Zamanla bozulup çürüyecek bitkilerin fotosentezi, bunun sonucu olarak da ve oksijen üretimi durur.
Akvaryumda uygun hızda su dolaşımı
Su uygun bir hızda filtre edilirse suda yeterli karbondioksit ve oksijen bulunacağından hem bitkiler, hem de balıklar sağlıkla yaşayabilecektir. Burada akvaryumdaki balık ve bitki miktarlarının dengesi de önemlidir.
Akvaryumda çok yavaş su dolaşımı
Su dolaşımı çok yavaşsa sıcaklık, oksijen ve çeşitli besin maddeleri akvaryumun her köşesine eşit dağılamayacaktır. Bu da hem balık hem de bitki sağlığını olumsuz etkileyecektir.
Dozaj sorunu gözünüzü korkutmasın!
Verilen bilgilerden anlaşılacağı gibi, ışık şiddeti kadar su dolaşımının da dozunu ayarlayabilmek akvaryumun biyolojik dengesi için önem taşır. Yanlız bu ayrıntılar gözünüzü korkutmasın. Uygun ışıklandırma ve filtrasyon çok hassas ayarları gerektirmez. Biraz tecrübe, okuma ve gözlemle bu zorlukların üstesinden gelebilirsiniz.
Azot zinciri
Biyolojik arınma: Başrolde bakteriler, yanrolde bitkiler
Kum, filtre malzemesi, bitki yaprakları gibi yüzeylere yerleşen aerobik (oksijenle soluyan) ve anaerobik (oksijensiz soluyan) bakteriler akvaryumdaki çeşitli biyolojik dönüşümleri gerçekleştirirler. Bu dönüşümler sırasında sudaki balık dişkısı ve üresi, artık yemler, çürüyen bitki yaprakları gibi organik artıklar en küçük yapı taşlarına kadar ayrıştırılırlar. Bu ayrışım ürünlerinin bir kısmı bitkiler tarafından besin maddesi olarak değerlendirilir (örneğin nitrat NO3 ), bir kısmı gaz
halinde havaya karışır (örneğin azot gazı N2 ), bir kısmı da suda birikir. Düzenli su değişimlerinin en önemli yararı bu biriken maddelerin konsantrasyonlarının belli sınırların altında tutulmasıdır.
Aerobik (oksijenli soluyan) ve anaerobik (oksijensiz soluyan) bakteriler Yeni kurulan bir akvaryumda ancak aerobik ve anaerobik bakteri gruplarının uyumlu çalışmaları sonucu zamanla biyolojik denge kurulur. Bu uyumu sağlayabilmek için filtre malzemelerinin çoğu hem aerobik hem de anaerobik bakteri kolonilerine uygun ortamlar sağlayacak şekilde üretilir. Kumda ya da filtre malzemesi içinde su dolaşımının hızlı olduğu bölgelerde yeterince oksijen bulunur ve buralarda anaerobik bakteriler yerleşir. Su dolaşımının yavaş olduğu bölgelerde ise oksijen azlığı nedeniyle daha çok anaerobik bakteriler kolonileşir.
Bir akvaryumdaki en temel biyolojik dönüşümlerden biri azot zinciri adı verilen azotlu bileşiklerin bakterilerce ayrıştırılması sürecidir.
Etkin bir biyolojik filtrasyon için gerekenler: İyi havalandırma; suda yeterince oksijen bulunması. Oksijen sadece havalandırmadan değil bitkilerden de gelebilir.
Akvaryumda ve filtre malzemelerinde aerobik arıtım bakterilerinin yerleşebileceği yeterince yüzey bulunması (geniş filtre hacmi, kum). Birim hacim başına geniş yüzeylere sahip seramik köpüğü, cam köpüğü gibi biyolojik filtre malzemeleri.
Düzenli filtre temizliği
Amonyum ve amonyak
Akvaryumda yaşayan balık, bitki ve diğer canlıların organik artıklarının parçalanması sonucu amonyum (NH4) ve amonyak (NH3) oluşur. Amonyak amonyuma göre çok daha zehirlidir. Sudaki amonyak konsantrasyonu
0.1 mg/litre 'nin üzerine çıkarsa akvaryum canlıları için tehlike çanları çalmaya başlar. Suyun pH değeri yükseldikçe, yani su alkalileştikçe, ve sıcaklık yükseldikçe amonyumun amonyağa göre oranı yükselir. Yani, akvaryumda pH ve sıcaklık yükseldikçe etkin bir biyolojik filtrasyon daha da önem kazanır. Örneğin pH derecesinin yüksek olduğu (yaklaşık 8.3) deniz akvaryumlarında, bir de deniz canlılarının tatlı su balıklarına kıyasla amonyağa karşı daha hassas oldukları göz önüne alınırsa, amonyum/amonyak bileşiklerinin düşük konsantrasyonda tutulmasına daha da büyük özen göstermek gerekir.
Aşağıdaki tabelada pH ve sıcaklık faktörlerine bağlı olarak sudaki zehirli amonyağın, amonyum/amonyak toplamına göre yüzde (%) olarak payını görebilirsiniz.

% Amonyak / (Amonyum + Amonyak)

Sıcaklık ° C pH 22 24 26 28 7.8 2.8 3.2 3.6 4.0 8.0 4.3 5.0 5.6 6.2 8.2 6.7 7.7 8.5 9.3 8.4 10.2 11.6 12.9 14.0
Nitrit ve nitrat
İkinci aşamada aerobik nitrosomonas bakterileri amonyum ve amonyağı nitrite (NO2) dönüştürürler. Üçüncü aşamada da yine oksijenli solunum yapan nitrobacter bakterileri nitriti nitrata (NO2) çevirirler. Fazla miktarları balık sağlığını ve gelişimini olumuz etkilemekle birlikte, nitrat, nitrite göre çok daha az zehirli bir bileşiktir. Ayrıca nitrat birçok akvaryum bitkisi tarafından besin maddesi olarak kullanılabilir.
Yüksek nitrat konsantrasyonu balıklarda bağışıklık sisteminin zayıflamasına ve büyümenin durmasına neden olabilir. Bu yüzden, özellikle genç balıkların yetiştirildiği akvaryumlarda nitrat konsantrasyonunu düşük tutmak için bitki, etkin anaerobik biyolojik filtrasyon ve düzenli su değişimleri çok önemlidir.
Anaerobik filtrasyon derken: Bazı biyolojik filtre malzemelerinin hem aerobik (oksijenle soluyan) hem de anaerobik (oksijensiz soluyan) bakteri kolonilerini barındırabilme özellikleri vardır. Genelde filtre malzemeleri arasında su dolaşımının hızlı olduğu oksijence zengin bölgelerde aerobik, su dolaşımının yavaş olduğu oksijence fakir olduğu bölgelerde ise anaerobik bakteriler kolonileşirler. Bu anaerobik bakteri gurupları nitratı da parçalayarak çoğu uçup havaya karışan azot gazına dönüştürürler. Son yıllarda su çıkışının özellikle çok yavaş ayarlandığı bazı nitrat filtreleri piyasaya çıkmıştır.
Sudaki amonyak konsantrasyonu 0,1 mg/litre'yi aşarsa balıklarda olumsuz etkileri görülmeye başlanır. Nitrit konsantrasyonu 0,5 mg/litre'nin üzerine çıkarsa balıklar için zehirlidir. Nitrat ise 25 mg/litre'yi aşmamalıdır.
Tehlikeli üst sınırlar: Amonyak 0.1 mg/litre Nitrit 0.5 mg/litre Nitrat 25 mg/litre
Akvaryum: Ekosistem
Biyolojik dengesi oturmuş bir akvaryum, balığı, bitkisi, bakterileri ve diğer mikrobik canlılarıyla birlikte, unsurları biribirleriyle uyum içinde çalışan tek bir organizma ya da ekosistem gibi düşünülebilir. Bu uyum bozulursa kötü sonuçları şaşılacak kadar çabuk görülür. Örneğin akvaryuma bilinçsizce atılan bir ilacın nitrobacter grubu bakterileri öldürdüğünü, böylece nitriti nitrata dönüştüren dönüşüm zincirinin kırıldığını varsayalım. Böyle bir durumda nitrit konsantrasyonu 6-12 saat içinde sıfırdan balıklar için zehirli olacak düzeylere (0.5 mg/litre üzeri) çıkabilir.
Biyolojik dengenin tam anlamıyla oturması zaman alır
Akvaryumda azot zincirinin dışında bir kısmı hala bilimsel olarak açıklanmamış birçok biyolojik dönüşüm süreci yer alır. Bitki köklerinin de karıştığı bu karmaşık dönüşümlerin yer aldığı akvaryum kumunda dengelerin tam anlamıyla kurulması 6 ay ile 1 yıl arası bir zaman alabilir.
Nitrit konsantrasyonu; biyolojik dengenin bir göstergesi
Yeni kurulmuş bir akvaryumda çok az sayıda bakteri olduğu için biyolojik dönüşümler başlangıçta çok yavaş olur. Özellikle dengenin henüz kurulmamış olduğu bu kritik devrede akvaryum testleriyle suyun amonyak, nitrit ve nitrat değerlerini ölçmek yerinde olacaktır. Biyolojik dönüşüm zincirinin kurulup kurulmadığını anlamak için ölçülebilecek pratik bir indikatör (gösterge) sudaki nitrit konsantrasyonudur. Yeni kurulmuş bir akvaryumda ilk önce nitrit bir noktaya kadar artar, sonra nitriti nitrata dönüştüren nitrobacter bakterilerinin sayısı yeterli bir düzeye ulaştığı zaman düşmeye başlar; bir süre sonra da hemen hemen sıfıra iner.