VALLOTTON (Felix), isviçreli ressam ve gravürcü (Lozan 1865 - Paris 1925), 1900’ de fransız uyruğuna geçti. 1882’de Fransa'ya yerleşti, Julian akademisi'ne devam etti. Nabilerden etkilendi. Ayrıca, Holbein, ingres, Toulouse-Lautrec gibi ressamlara hayranlık duyuyordu. Bilinçli bir biçimde üsluplaştırılmış olan keskin ve soğuk bir gerçekçilikten kopmadan (Hasta kadın,
1892, özel kol ), özellikle nülerinde (Kırmızı halı üzerine uzanmış nü,
1909, Petit Palais, Cenevre) ve manzara resimlerinde (Vasony yakınında yalıyartar,
1913, özel kol ), daha canlı renk karşıtlıklarına yöneldi (Kırmızı oda,
1898, özel kol.) ve cüretli düzenlemelere girişti. Çoğu kez iğneleyici nitelikteki, çiğ ve acı bakış açısı, yazılannın yanı sıra (örneğin ölümünden sonra yayımlanan la Vie meurtriöre
adlı romanı), oldukça sentetik bir üslupta yapılmış olan estamplarında da hissedilir: güçlü siyah beyaz karşıtlıklarıyla dolu ağaç üzerine gravürler ("intimitös" dizisi, 1898), ofortlar, taşbaskılar, çinkobaskılar (Pahs inten- se,
1894), kitap resimlemeleri (Remy de Gourmont'nun le Livre des masques'ı
1896), fransız ve yabancı dergi resimlemeleri (The Studio, The Chap Book, la Revue blanche, le Rire, le Sifflet, TAssiet- te au beurre
vb.). Hahnloser gibi büyük koleksiyoncular Vallotton’u desteklediler. Louvre-Orsay müzesi'ndeki tabloları arasında, Akşam yemeği, lamba etkisi
ve Park köşesi
(1899), Poker partisi
(1902) sayılabilir.
Kaynak: Büyük Larousse