Maurice de Vlaminck

VLAMİNCK (Maurice DE), transız ressam (Paris 1876 - Rueil-la-Gadeliöre, Eure -et-Loir, 1958). Müzik hocası flaman bir babayla Lorraine kökenli bir anneden doğan, renkli bir kişiliğe sahip bu sanatçı, resimle uğraşmadan önce, bisiklet yarışçılığı (1893-1896), kemancılık (1896-97) ve gazetecilik (1898-99) yaptı.
Sanat yaşamının ilk yıllarının en önemli olayları şunlardır:
1. Derain ile karşılaşması (Pecq, Carriöres-sur-Seine, sonra Chatou’da birlikte resim yaptılar; 1899-1901 arasında aynı atölyeyi paylaştılar);
2. Van Gogh’un sanatına olan tutkusu (bu sanatçının ret- rospektif sergisinde [1901] Derain, Vla- minck’i Matisse ile tanıştırdı);
3. Cözanne' ın sanatına duyduğu ilgi (1907). Sanatının anlatımcı niteliği çok açıktır (Sur te zinc, 1900, Calvet müzesi, Avignon); 1904-1907 arasında başarıyla (Chatou'da bahçe, 1904, Art İnstitute, Chicaco; Kırmızı ağaçlı manzara, 1905, Art moderne ulusal müzesi, Paris) ve zaman zaman bölmeci bir yaklaşımla (Chatou'da kestane ağaçları, Art moderne müzesi, Troyes) yorumladığı fovizme sahip çıktı. 1904’te Derain ile birlikte zenci sanatını keşfetti. Onun gibi Vlaminck de Bateau-Lavoir sanatçılarıyla (Braque, Picasso, Van Dongen) ve Apollinaire ile ilişki kurdu. 1906’da Vollard, atölyesindeki tüm tabloları satın aldı; Kahn- weiler 1908'de sanatçıyla bir sözleşme imzaladı. Cözanne'ın etkisiyle kübizme yönelir gibi olduysa da (Kavaklar; 1910, Art moderne ulusal müzesi, Paris) bu akımın kuramlarını hiçbir zaman kabul etmedi.
Daha sonraki yapıtlarında zaman zaman kübizmin izlerine rastlanır (Sundurmalı ev, 1920, Paris kenti Art modern müzesi). Ancak, prusya mavilerinin, beyazların ve kırmızıların ağır bastığı manzaralarına dramatik bir nitelik kazandırarak, Vlaminck, içinden gelen anlatımcı üslubu sık sık açığa vurmuştur; Valmondois (1919-1925), sonra Rueil-la-Gadeliöre'de en çok işlediği temalar, fırtınalı bir göğün altında ezilen yollar ve buğday tarlâarıdır. Suluboya, ağaç, taşbaskı ve fayans çalışmaları da aynı güçlü havayı yansıtır. Vlaminck ayrıca, romanlar, özyaşamöyküsel ve polemik yazılar teleme almıştır (D'un lit â l'autre, 1902; Toutpourça, 1903 [Derain tarafından resimlendi]; Âmes de manneçuins, 1907; Tournants dangereux, 1929; te I/enire ouvert, 1937; Portraits avant döcĞs, 1943; Paysages et Personnages, 1953).