Hem çok sevilmeyi ister hem de sevildikçe kaçma isteğiyle dolup taşar insanoğlu..
Sevgiden de örülmüş olsa dört duvar arasında zordur yaşamak. Vakit gelmişse artık..
Özgürlükler olmalı sevgilerde. Girişleri olduğu kadar çıkışları olan kapıları olmalı, ardına kadar açık. Sevgiyse adınız gidenlerin ardından da çarpar, inadına inadına sever bu yürek..

Sitem etmeden, ahlar dile gelmeden.. Belki son bir hamlenin ardından gelen sessiz bir direniş, bir başkaldırış olmalı sevgi.. Sürmeli, sürdürmeli.. Mağrur edanız sevginize cila atmalı..

Sevemem mi sanırsın, ben seni her halinle sevdim, hadi yolun açık olsun bu gidişler bitirmez diyebilmeli.. Zor olanı seçmeli.. Sevdin mi yoklukta da sevmeli..

Sevmekten aptala dönmeli insan..
Ne mazisi bilinmeli, ne de kehanette bulunmalı..
Hesapsız kitapsız..
Tek atımlık barutunuz olmalı sevgi..
Bedenin dehlizlerinde dolanmalı, gözlerde mıhlanmalı...

Buz ayazı gecelerden sızı çekip almalı, bahar ılıklığında koynunuza uzanmalı..
Kırklı bebek gibi kokmalı, bir o kadar da saf ve masum..
Onurunuz, nazınız, edanız, ömür yoldaşınız olmalı ve sizin tek şahidiniz...

Aşkın tortusudur sevgi. Çöreklenir kalır.
Aşktır yanan sönen..
Sevgi ise dinmeyen bir sizi, gönül sözü, yürek özü..

Sevilenin önüne bent olmuşsa eğer sevgi.. Yüreğine prangalar..

İnceden inceye bir ağıtsa duyulan.. Utanmalı bu yürek..
Sevdin mi her haliyle sevmeli...
Gidenin ardından inadına daha çok sevmeli..


yazar: Vefa Baran