En sonunda bitti ... Bittiğine üzülmüyorum ve seni özlemiyorum ...
İlk defa ayrılığı seviyorum ... Senin söylediğin gibi ... En azından içindeki benkirlenmeyecek... İşte bu yüzden bu ayrılığı seviyorum... Bu yüzden akşamları
yastığıma sarılıp ağlamıyorum... Bu yüzden sabahları uyanınca gözlerim gözleriniaramıyor
Bu yüzden senden vazgeçmek daha kolay.. İçindeki yani hayalindeki
ben gerçek ben ile kirlenmeyecek....

Bazen kendime nasıl bu hale geldik diye soruyorum; ilişkide neden nasıl gibi
soruların sorulmaması gerektiğini bilmeme rağmen.. İlişkinin muhasebesi yapılırmı?
Ben ilk defa yaptım.. Ne verdim ne aldım diye düşündüm.. Çok şey almışım ama
hiçbirşey verememişim. Bu da benim eksikliğim. Gerçek benin eksikliği
Seninhayal ettiğin olduğunu düşündüğün insanın değil.. Benim eksikliğim..

Gece ilerliyor ... Diğer eksikliklerim aklıma geliyor ...
Sevdiğimin hayatındakisorunlara ortak dahi olamayan beni düşünüyorum ...
Bak gördün mü bu bile sendeki
benden farklı ... Ama diyorum ya ben buyum, ben böyleyim ... Beni tanı ...

Neredeyse sabah oluyor ... Bu seferde en büyük eksikliğim aklıma geliyor...
Senidüşünüyorum ....

şimdi git . . . içindeki ben daha fazla kirlenmesin ...