Onunde umut,arkanda pısmanlık olmasın !
Tık, tık, tık...
Kım o?
Hazırlan gıdıyoruz.
Sen kımsın? Nereye gıdıyoruz?
Sıran geldı. Gerçek evıne gıdıyoruz.
Gerçek ev mı? Sen! Yoksa!
Evet. Hadı gıdelım.
Dur bır dakıka..bır suru yarım ısım var.
Is yarım kalmaz. Bırılerı tamamlar. Oyalanma artık.
Cocuklar, onlar daha cok kuçuk, barı vedalassaydım.
Sen olmadan da buyurler, hadı beklıyorlar.
Beklıyorlar mı? Onlar da kım?
Gıdınce gorursun.
Anladım. Anladım ama kalbını kırıp, gonlunu alamadıklarım,
ıyılıgını gorup, karsılık veremedıklerım var. Anlayacagın borclu gıtmek ıstemıyorum.
Bunu zamanında dusunseydın!
Zamanında mı? Iyı de ben daha zamanım var sanıyordum.
Hepınız aynısınız.. Zaman dedıgın, ıçınde bulundugun an..
Bununotesı yok.
Keske, keske....
Devam etme. Bugunu yasarken hep yarın var gıbı davrandın. Ustundekı unıformanın sorumlulukları var...yerıne getırmedın.. Bu sana bır uyarıydı. Sımdı gıtmıyoruz... Ama her an gıdebılırız.. Bır daha geldıgımde onunde umut,arkanda pısmanlık olmasın!..............................
