Ölüm Meleği
Uçurumun kenarından sesleniyorum sana
Her şeye inat yürümeye devam ediyorum.
Tutmaya geliyorlar bırakın diyorum, bırakın.
Beni çoktan attılar şimdi atlasam ne olacak!
Biliyorum söylemiştin gülleri sevmiyormuşsun.
Ama güllerde senin kadar güzel olsaydı açmazdı
Nazar değer diye…
Uçurumun kenarından atladığımda ,
Biriyle tanıştım.
Fazla sürmedi tanışmamız zaten tanıttı kendini bana
Hadi gidelim dedi,
Nereye dedim.
Gidelim dedi,
Sonra fark ettim o sandığım melek değilmiş
Ölüm Meleğiymiş.
