Kutsal Emanetler
emanatı mukaddese
Hz. Muhammed ve sahabilerine ait kabul edilerek toplanan ve korunan eşyalara verilen ad.
Bu eşyaların büyük bölümü I. Selim’in (Yavuz) Mısır seferinde (1517) ele geçirilerek İstanbul’a getirilmiş, bazıları da daha sonra çeşitli İslam ülkelerinden derlenmiştir. Bugün Topkapı Sarayı’nda korunan emanat-ı mukaddese önce iç hâzineye konmuş, sonra has odaya alınmış, daha sonra da sırf bu iş için hazırlanan Hırka-i Saadet Dairesi’ne aktarılmıştır.
Emanat-ı mukaddesenin en önemli bölümünü Hz. Muhammed’in eşyaları oluşturmaktadır. Bunlar onun Ka’b bin Züheyr’e armağan ettiği hırkası, Uhud Savaşı’nda kırılan dişinin parçası, sakalı, siyah renkli sancağı, mührü, nalınının teki, Mısır hükümdarı Mukavkas’ı İslama davet eden mektubu, iki kılıcı, yayı, asası, teyemmüm için kullandığı öne sürülen taşı ve ayak izlerini taşıyan altı (dördü taş, ikisi tuğla) kalıptır. Bunlar üzerinde yapılan incelemeler mühür ve nalının sonraki bir dönemde yapılmış olduğunu, teyemmüm taşının da bir Asur tableti olduğunu ortaya çıkarmıştır. Emanat-ı mukaddese içinde başka peygamberlere ait olduğu kabul edilen eşyalar da bulunmaktadır. Hz. Musa’nın asası, Hz. İbrahim’in tenceresi, Hz. Yusuf’un sarığı ve Hz. Davud’un kılıcı bunlar arasındadır.
Osmanlı padişahlarının yaptırdıkları onarmalar sırasında değiştirilen Kâbe eşyaları da emanat-ı mukaddese arasında saklanmaktadır. Kâbe’nln altın su oluğu, Hacer-i Esved’in altın ve gümüş çerçeveleri, Ma- kam-ı İbrahim’in gümüş kapağı, Kâbe kilit ve anahtarları bunların en önemlileridir. Emanat-ı mukaddese içinde Hz. Osman ve Hz. Ali’ye ait olduğu kabul edilen yazma Kuran’lar, Hz. Fâtıma ve Hz. Hüseyin’e ait olduğu kabul edilen seccadeler ile başta dört halife olmak üzere çeşitli sahabilere ait olduğu varsayılan kılıçlar da bulunmaktadır. Yapılan incelemeler sonunda Kuran ve seccadelerin sonraki dönemlerden kalma olduğu saptanmıştır. Kabza ve kınları sonradan yenilenerek değerli taş ve madenlerle süslenmiş kılıçların büyük çoğunluğunun demirlerinin o dönemlerden kaldığı anlaşılmıştır; dolayısıyla bunlar ilgili kişilere ait olabilir.
kaynak: Ana Britannica
Bir kısım emanetler
Hırkai Saadet, Sancak-ı Şerif, Nalın-ı Saadet, Kadeh-i Şerif, Kadem-i Şerifler, Sakal-ı Şerifler, kılıçları, yay, Uhud'da kırılan diş, teyemmüm edilen toprak, Mühr-i Şerif vs. gibi Hazreti Peygamber'e (s.a.v ) ait eşyalar. Hz. İbrahim'in (as) tenceresi, Hz. Yusuf'un (as) sarığı, Hz. Musa'nın (as) âsâsı, Hz. Davut'un kılıcı, Hz. Ebubekir'e ait sakal teli, Hz. Osman'ın okuduğu esnada şehit edildiğine inanılan Kur'an-ı Kerim, sahabe kılıçları, Hz. Fatıma'nın gömleği, duvağı, hırkası, Hz. Hüseyin'in cübbesi, hırka parçası, sarığı, İmam-ı Azam'ın cübbesi, Veysel Karani'nin külâhı, Abdülkadir Geylâni Hazretlerinin, İmam-ı Şarani'nin tâcları, Hz. Mevlânâ'nın kâseleri. Kâbe-i Muazzama'nın altın olukları, Hacerü'l Esved'in altın ve gümüş mahfazaları, Tevbe Kapısı kanadı, Kâbe kilidi ve anahtarları, Kâbe örtüleri, Kâbe'de ve Mescid-i Nebevi'de kullanılmış askı ve kandil, buhurdan, gülabdan gibi objeler, buraların tamirlerinden getirilmiş tahta, taş, cam, çini vb. parçaları, Hz. Peygamber'in kabrine ait örtüler, kabir toprakları, Kabri Saadet'in temizliğinden getirilmiş Cevher-i Saadet denilen tozlar, vs. gibi Kâbe-i Muazzama ve Mescid-i Nebevî'ye ait hatıralarla yukarıda bahsedilen Emânetlerin Kâbe'den veya Mısır'dan naklinde ve zaman içinde muhafazasında kullanılmış olan sandık, çekmece, yazılı ve yazısız örtüler, bohçalar, kılıç kılıfları, Kur'an mahfazaları ile Has Oda'nın hizmetinde kullanılan süpürgeler, faraşlar, mumlar, öd ağaçları, ünlü hattatlara ait ya da padişah ketebeli levhalar, hilye-i saadetler, seccadeler, tesbihler, bakır ve gümüş taslar, kandiller, tarikat başlıkları, zemzem sürahileri, destimaller ve destimal kalıpları...
