Mersiye
MsXLabs.org & İslam Ansiklopedisi & Vikipedi
Ölen birinin arkasından duyulan acıyı ve üzüntüyü dile getirmek, onun üstün yanlarını anlatmak için yazılan şiirlerin genel adıdır. Mersiye Arapça'dır. Türkçesi "ağıt"tır. Kutsal günlerde, ölüm törenlerinde mersiye okuyan kişiye de mersiyehan denir.
Mersiyeler bazen ölenin kaybından doğan teessürü ifade etmek, bazen ölen kişinin meziyetlerini (yiğitliğini, cömertliğini, kahramanlığını) ifade etmek için yazılır. İkisini bir işleyen mersiyeler de vardır. Arapça ve Farsça kelimeler çok olduğundan dili ağırdır. Aruz ölçüsüyle yazılmıştır.
Mersiyeler genellikle mesnevi ve terkib-i bent nazım biçimlerinde yazılmıştır. Ünlü divan şairi Baki'nin Kanuni Sultan Süleyman'ın ölümü üstüne yazdığı Kanuni Mersiyesi, bu türün en güzel örneklerindendir. Divan Edebiyatı klasik çağında orta uzunlukta ve tamamı beyitlerden oluşan bir şiir iken, son evrede 8 beyitten ve bunu tamamlayan bendlerden oluşan bir yapıya dönüşmüştür.
Tekke Edebiyatı'nın Bektaşi nev'inde Hz. Hüseyin için yazılan mersiyeler çoktur ve meşhurdur. Fuzûli'nin "Hadikatü's-Süadâ" (Seyyidler Bahçesi) adındanki mersiyesi ünlüdür.