Vikipedi, özgür ansiklopedi

Ebu Süfyan (561 - 652), Mekke'nin fethi sırasında Müslüman olmuş Sahabi. Künyesi "Ebu Süfyan Sahr bin Harb bin Ümeyye"dir.

565 yılında Mekke'de doğdu. Zengin bir aileye mensuptu. Babası Kureyş'in ileri gelenlerinden Harb bin Ümeyye, annesi de Safiyye bint Hazm'dı. İslamiyet'e ve Muhammede açıkça cephe aldı, Uhud Savaşında ve Hendek Savaşında kâfirlerin komutanlığını yaparak müslümanları katletti.Müslümanların Mekke'nin fethi öncesinde Cuhfe'de karargâh kurmalarından sonra, çocukluk arkadaşı olan Abbas'ın tavsiyesiyle Peygamberin huzuruna çıktı. Peygamber'in İslâm'a davetini kabul ederek Müslüman oldu. Bazı Sünni kaynakları samîmî bir Müslüman olduğunu bildirmelerine rağmen, özellikle Şii yazarlar aksini iddia etmişlerdir.
Ebu Süfyan, Müslüman olduktan sonra Suriye seferine ve Yermuk Savaşı'na katıldı. Bu savaşta bir gözü kör oldu. 652 yılında Medine'de öldü.Oğlu Muaviye dördüncü halife Ali'ye isyan edip kendisini halife ilan ederek 661 yılında babadan-oğula geçen saltanata dayanan Emevi Devleti'ni kurdu.