Ben tamamen tarafsızım. Ama bir medya mensubu, bir haberci gözüyle değil bir vatandaş gözüyle değerlendiriyorum. Onun için de inanın her taraftan çok güzel tepkiler alıyorum. Alkışlanacak yerde alkışlıyor, yanlış bulduğum zamanlarda ben bunu çok doğru bulmadım ama değerlendirme sizin diyorum. Bu yüzden de iktidar ve muhalefet bizi bağrına basmış durumda ve bu bizi çok mutlu ediyor.

Türkiye’de konuk bilincinin çok yerleşmemiş olduğunu düşünüyorum. Amerikan hayranı değilim ama ülkemizde yapılan programların pek çoğu Amerika formatlı oluyor ve Jay Leno ya da David Letterman gibi adamların yaptığı programları izlediğimde aldıkları konukların, o programı sunucudan ya da moderatörden daha çok sahiplendiğini görüyorum. Bu da program akışına olumlu yansıyor. Burada konuk geldiği zaman içinden o nüveleri çıkarmak çok zor oluyor. O yüzden ünlü konuklardan ziyade bilinmemiş tanınmamış ama izleyicinin ilgisini çekecek konuklara yönelmeye çalışıyorum.

Yavaş yavaş oluştu. Mesela az önce anlattığım ona yönelik bir şeydi. Arpçılar sadece belli bir kesime hitap ediyor. Ben bayılıyordum ama ne yazık ki reyting canavarı arp sanatçılarını sevmiyor. Ama çok şükür şu aralar orta noktayı bulmuş durumdayız. Programımız, hafta sonu programları arasında en çok izlenen olmayı başardı ve reyting oranlarımız çok iyi gidiyor. Demek ki bunun bir formülü var. Samimiyet, güler yüz ve doğallık. Mesela birkaç hafta önce Burhan Öcal geldi ve perküsyon çalmayacağını söyledi. Ben de bunun ardından masanın üzerindeki bilgisayarımı kenara ittim ve masanın üzerinde parmaklarımla darbuka çalmaya, ritm tutmaya başladım. Bir baktık ki o an reyting artmış. Burhan Bey de benim çalışımı yorumladı ve felaket olduğumu söyledi. “Keşke çalmasaydın” dedi (gülüyoruz).

Benim için çok önemli bir konu o, ben hiçbir zaman mini etek giymiyorum ve dekolte vermekten imtina ediyorum. Çünkü hiç gerek yok. Seyircinin ve benim hiç hoşuma gitmiyor, televizyonda usturuplu olmamız gerekiyor. Bence dekolte hiç güzel bir şey değil, ne gerek var hiç anlamıyorum. Bir kadının zarif olması gerektiğini düşünüyorum. Tabi ki ekrana boğazlı kazakla çıkın demiyorum, kendilerine yakışanı giysinler. Fakat ben ne kadar saklamaya çalışsam ve usturuplu giyinsem de internette ‘Oylum Talu, frikik ve bacak dekoltesi vermiş’ adlı videolar dolaşıyor. Bunlara baktığımda ya dizimden aşağıdaki etekle olan görüntümü ya da bacak bacak üzerine atarkenki o anlık görüntüyü dondurup fotoğraf karesi halinde yayınladıklarını görüyorum. Birçok ruh hastası var.

Kıyafetlerimi kendim alıyorum. Her aldığım kıyafeti giyip anneme ve babama gösteriyorum. İkisinin onayını almış olanları giyiyorum. Mesela annem beğenip babam beğenmezse o kıyafet giyilmiyor.

Ekibinize mini etek giymeyi yasakladığınız, yakın arkadaşlarınıza “Mini etek giymeyin” dediğiniz doğru mu?

(Gülüyor) Tamamen espri, biz çok demokratik bir ortamda çalışıyoruz. Benim sadece önerim olabilir, yoksa yasaklamak ne haddime. Zaten TV ve medya camiasında son derece rahat giyiniliyor ve bu da medya camiasının özelliklerinden biri ama dediğim gibi abartıdan yana değilim. İş yerine gelmenin bir usturubu olduğunu düşünüyorum. Mesela bizim kızlarımız bir geliyorlar etek varla yok arası. Ben de öneride bulunuyorum; ‘Bu şekilde mi devam edeceksiniz? Yoksa ilerleyen zamanlarda başka bir yön düşünüyor musunuz? O zaman isterseniz etek boyunuz biraz daha uzasın’ diyorum. Yoksa benimle birlikte çalışan kızlar 25 -26 yaşındalar ve piyasaya daha yeni giriyorlar. Giysinler, onlara mini yakışıyor. Ama ben giymiyorum, en azından kış aylarında (gülüyor). Yoksa yazın şort da giyiyorum. Yazın da giyelim ama artık (gülüyoruz).

Çok var. O kadar çok var ki (gülüyor). Mesela bir dönem Fransa Parlamentosu’nda Ermeni soykırımını reddedenler hakkında para cezası verilmesi tartışılıyordu. O zaman Fransız Parlementosu ve Fransız aroganlığı için sert cümleler sarf etmiştim. Sonrasında ciddi alkış aldım. ‘Bravo... İşte görmek istediğimiz Türk kadını’ gibi mailler aldım. Benim unutamadıklarım daha ziyade keyifli şeyler öyle çok kavgacı biri olmadığım için…

Şunu sordum kendime; ‘Hayata 10 kere gelsem, kaçında erkek olmak isterdin?’ Bazen bu dokuza çıkıyor (gülüyor). Bazen beşe ya da bire iniyor. Yani dönem dönem değişiyor. Ama medya camiasında kadın olmanın avantajlarını gördüm. Bu zamana kadar hoşuma gitmeyen bir davranış ve istemediğim bir iltifat, hatta mobbing hiç olmadı. Bu yüzden de iyi ki kadın olarak medya camiasındayım diyorum.

Medyada çok iyi dostlarım var. Mesela Esra Erol benim çok iyi bir dostumdur. Çok harbi kadın derler ya öyle biridir ve onun dostluğuna güvenirim. Ekibimdeki insanlar benim dostum. Belki çok fazla sivrildiğiniz zaman… Hani ‘Sivri çivi, çekiç çeker’ derler ya ben çok fazla sivrilmediğim için çevremde dostlarım var.

Evet, mümkünse benimle kimse röportaj yapmasın, beni kimse merak etmesin (gülüyoruz). Mümkünse hiç fotoğrafım çekilmesin ve mümkünse beni hiç kimse programına davet etmesin.

Muhakkak vardır. Ben inançlı bir insanım ‘Felak ve Nas’ Sureleri’yle korunduğuma inanıyorum. Bu iki Sure’yi her gün okuyorum ve herkese de öneriyorum. Ben yayın yaparken annem karşımda adeta ibadet ediyor, sürekli dualar okuyor. Onun için korunduğuma inanıyorum.

Televizyon okulu açıldı ve Uğur Dündar, Yılmaz Özdil, Prof. Dr. Haluk Şahin ve Müjdat Gezen gibi isimlerle birlikte orada ders veriyorum. Öğrencilerime bakınca hepsinin medya içinde olmak istediklerini görüyorum. Bu anlamda tabi ki bulunduğum konum itibariyle insanların ilgisini çekiyorum. Ve arada kıskananlar da çıkıyordur. Ondan kaçınmak mümkün değil. Okulda televizyon, röportaj ve söyleşiler dersi veriyorum. Aynı zamanda Müjdat Gezen Sanat Merkezi’nde sinema televizyon bölüm başkanıyım.

Çok iyi ve inanılmaz bir potansiyel görüyorum. Gençlik çok iyi eğitiliyor ve kızlar için söylüyorum, çok güzel bir nesil geliyor. Televizyonda olmak istiyorlar inşallah herkes istediği okulu okur ve istediği eğitimi alır. Ben de eğitimime devam ediyorum, Kadir Has Üniversitesi’nde doktora yapıyorum. Çok renkli bir hayatım var. Bolca kitap okuyorum, çok geziyorum.

Evet, alıyorum ama zaman yok. Çok fazla mail geliyor. ‘Annemle sizi isteyeceğiz’ diye… Ben annelerin en çok istediği gelin adayı formatıymışım, herkes öyle yazıyor. Hanım hanımcık, cici, ailesiyle yaşayan, dekolte giymeyen falan (gülüyor). İzleyici kitlem 50 yaş üzeri eğitimli beyler ve hanımlar diye düşünüyordum. Şimdi gençlerden ödül alınca, demek ki onlar da seyrediyormuş diye düşündüm.

Evlilik 35 yaş sonrası diye düşünüyorum. İnşallah...

Aslında o yaşlar hayatın başlangıcı. Çünkü tam hayatın bilincine varma dönemi oluyor. Şair biraz yanılıyor. Dante gibi ortasında değiliz ömrün…

Değiliz. Dante 1200’lerde yaşamış. İnsaf yani (gülüyoruz).

Hiç evlilik olmasa da olur. Çocuk için evlenmek taraftarı da değilim. ‘Ay bir çocuğum olsun’ diye evleneyim gibi düşünceleri sevmiyorum. İnsan önce hayatını paylaşabileceği bir insan bulur, onunla uzun bir zaman geçireceğine ikna olduktan sonra da çocuk düşünür. ‘Aman çocuk istiyorum, ay bir evlensem’ diyenleri anlamıyorum. Sonra çocuk, babasız annesiz bir şekilde ortalarda kalıyor. Evlilik ağır bir şey, çok büyük bir sorumluluk gerektiriyor. Özellikle kadınlar için…

Evliliğim insanların tahmin ettiği gibi olmadı. Gelinlik giymedim. Evde yirmi kişinin katılımıyla ağlamalı bir evlilik oldu. Çünkü bir hafta önce anne vefat etmişti. Yani düşündüğünüz gibi bir evlilik ve boşanma süreci yaşamadık. Boşanılacağı bilinerek evlenilmişti.

Büyük bir hata diyelim. Ama herkes hayatında bir hata yapıyor. Bu da benim hatam oldu. Aklıma bile gelmiyor, hiç hatırlamıyorum. İnsanların hayatı, eğrisi doğrusu ve yanlışlarıyla gelişir, şekillenir. Ben iyi ki bütün yanlışları yapmışım. O yüzden arkamı döndüğümde hiç pişmanlığım yoktur diyen insanları anlayamıyorum. Yani nasıl diyorlar bunu? Benim keşke şunu yapmasaydım dediğim o kadar çok pişmanlığım vardır ki.

Türk kadınını belirli sınırlar ve sıralamalar içinde değerlendirmek doğru değil. Çünkü büyük şehirlerde yaşayan kadınların elde ettikleri haklar ve yaşam şekliyle Güneydoğu ve Doğu Anadolu’daki kadınların elde ettikleri haklar aynı değil. Türkiye’de töre cinayeti var. O yüzden Türkiye’de kadınların sivil toplum örgütlerinin de desteğiyle yol aldıklarını düşünüyorum. Ama alınması gereken daha çok yol var. Türk kadınının eğitilmesi gerektiğine inanıyorum. İstanbul’daki, İzmir’deki kadının eğitimi değil kastım, kırsal kesimi kast ediyorum. Bu yüzden Türk kadını diye bir slogan doğru olmaz. Birçok farklı nokta var. Türk kadınının evlilikle, ailesiyle ve kendisiyle yaşadığı problemler var. Türk kadını zor durumda ve onların haline üzülüyorum.

Ara sıra konuyla ilgili yazılanları ve yorumları okuyorum. ‘Bunu yapalım, şunları da atlamayalım’ gibi. Büyük meydanlarda toplanıp miting yapmakla Türk kadınını kurtarmak çok zor. Ben burada büyük şirketlere sorumluluk düştüğünü düşünüyorum. Siyasi iktidarın da yardımıyla kırsal kesimlere yatırım yapılmalı ve kadınlar bilinçlendirilmeli. Ama ondan önce eğitime destek vermek gerekli.

Evet, kesinlikle! Mükemmel ve yürekten destek verdiğim bir kampanya. O kadar özel bir kampanya ki, ama maalesef tam olarak hedeflenen olmuyor. Belki çok da negatif bakmak doğru değil ama alınması gereken çok yol var.

Sizinle ilgili de dedikodular çıktı, çıkıyor. Mesela, Beyazıt Öztürk’le aranızda duygusal bir bağ olduğu söylenmişti. Hülya Avşar’ın programına katıldınız ve Avşar, sizi oyuncu Önder Açıkbaş ile birbirinize yakıştırdı...

Yaa sormayın, daha önce Murat Han’la oldu. Ben gece gezen, meslekleri icabı gece hayatında biraz daha fazla görünen arkadaşlar hakkında bu tarz haberler yapılmasını anlıyorum. Çünkü çok göz önündeler ama benim hakkımda nasıl çıkıyor hiç anlamıyorum. Bence camiamızda çok iyi senaristler var. Onlar gazeteciliği bırakıp senarist olsunlar. Beyazıt Öztürk çok aklı başında, çok efendi bir insan. Bir kere programına katıldım, bir kere de çok kalabalık bir grup halinde gezi yaptık. Bundan nasıl aşk haberi çıkarıyorlar anlamıyorum. Üstelik böyle yaparak insanların arkadaşlıklarına da mani oluyorlar. Önder Açıkbaş olayı tamamen espriydi. Ne diyeyim yani (gülüyor). Hayatımda çok uzun zamandır başka biri yok. Tabi ki olmasını istiyorum, keşke olsa, çok istediğimi de açık açık söyleyeyim..

Belki de haklısınız. Bir kere televizyonda yayın yapmak ve insanların gözü önünde olmak erkekleri korkutur. İkincisi, ben son derece entelektüel bir insanım. Bunlar çok iyi özelliklerim olduğu için değil ama karşı tarafı korkutuyor olabilir. Yanıma yaklaşamıyor olabilirler. En azından yakın çevremdeki arkadaşlarımın yorumları bu yönde oluyor. Yani zannetmesinler ki sürekli bir şekilde ‘Oylum benimle ol’ gibi bir durum var. Ne kimse telefonumu bilir ne de sürekli telefonum çalar. Ne mesajlar gelir, ne de bir erkekten ‘Akşam şuraya gidelim’ gibi mesajlar alırım. Zaten ben gece hayatından da hoşlanmıyorum. Hiç sevmiyorum. Beni hiçbir yerde göremezler.
Alkol ve sigara da yok.

Keşke, bulursanız bana da söyleyin (gülüyor). Hiç hayır demem ve inanın ki en güzel şekilde de yaşarım. Bulursam yaşarım ama önemli olan bulabilmek. Çok yoğun çalışıyorum ve bu şartlar altında öyle bir aşkı bulmak da son derece zor.

(Gülüyoruz). Zaten ona esprisini yapıyorum. Tuzum kuru diyorum. Kaç yaşında olursam olayım ona gideceğim. Yaşasın Esra...

AK Parti tek başına iktidar olur. Kesinlikle görüşüm o yönde. Cumhuriyet Halk Partisi’nin Kemal Kılıçdaroğlu’yla birlikte yeni bir nefes kazanıp, yeni bir atılım yaptığını ve bir önceki oy oranını yükselteceğini düşünüyorum. Ama AK Parti’nin çok güçlü olduğunu görüyoruz. ‘One Minute’ çıkışıyla, Libya’dan sadece Türk vatandaşlarını değil, yabancı uyruklu vatandaşları da kurtarmasıyla, çılgın projeleriyle, İstanbul’a katkılarıyla yine çok ciddi oy oranı elde ettiğini düşünüyor ve yüzde 40’ın üzerinde bir oy oranı yakalayacağını düşünüyorum.

Olmamalı. Ben çok seslilikten yanayım. Zaten kaset skandalının Milliyetçi Hareket Partisi’ne yaradığını düşünüyorum. Seçime olumlu yansıyacak. Çünkü bizde değerlendirmeler çok farklı oluyor. Mesela yeni anayasa referandumuna gidildiğinde evet ve hayır derken, insanların neye hayır ya da evet dediğinin bilincinde olduğunu düşünmüyorum. Orada evet ve hayırlar AK Parti’ye verildi. MHP açısından reklamın iyisi kötüsü olmaz. Çünkü onlara bel altı vuruldu ve bu anlamda bence oy oranı artabilir. Çünkü, bu Türkiye’de çok sık gördüğümüz bir şey. Mesela Kenan Evren ihtilal döneminde herkes tarafından alkışlanırken, şu anda gelinen durum ortada. Türkiye’de gerçekten böyle garip durumlar yaşanıyor. Biz Başbakanımızı asıyoruz, sonra bütün bulvarlara adını veriyoruz. Özellikle Adnan Menderes dönemini çok okudum. O zaman asılmasını alkışlayanlar var, ama şimdiki dönem olsa değil asılmak yargılanmazdı bile diye düşünüyorum. Bizim Başbakanımız da zamanında şiir okudu diye hapis yatmış. Siyaset yapmanın çok zor olduğu bir ülkede yaşıyoruz. Bu yüzden siyaset yapanlara Allah sabır versin diyorum ve kolaylıklar diliyorum.

Kemal Kılıçdaroğlu, Recep Tayyip Erdoğan’ı televizyonda konuşmaya, tartışmaya davet ediyor. Böyle bir programı siz sunsanız, onlara neler sorarsınız?

O tarz bir program Uğur Dündar’a yakışır. Zaten ben sunarsam o program sabaha kadar sürer, onu da söyleyeyim. Bir kere iktidarı ve ana muhalefeti aynı programda buluşturduysanız kesinlikle objektif olmak zorundasınız. İkisine de saat tutup saniyesi saniyesine aynı süreleri vermeniz gerekiyor. İki tarafa da çanak ve yönlendirmeli soru yöneltmemelisiniz. Bunun için bir anket şirketiyle anlaşır ve onlardan ‘AK Parti ve CHP için hangi soruları sormak isterdiniz?’ gibi bir araştırma yapmalarını isterdim. Kendi sorularımı sormaz, halkın sorularını dile getirmeye çalışırdım. Bunun objektif olması için güvenilir bir anket şirketiyle anlaşır, böylece iki tarafın da kafasının rahat olmasını sağlardım. Şu anda aklıma geldi ve doğru olanın bu olduğunu düşünüyorum.

Düşündüm, bundan sonraki dönemde siyasete girebilirim. Çok sıcak bakıyorum ve hoşuma gidiyor. Gerçi şu anda kafama göre bir parti yok. Ama AK Parti’nin yaptığı güzel işler olduğuna inanıyorum. Mesela başörtüsü yüzünden insanların eğitim haklarının elinden alınmasını anlamıyorum. Herkesin eğitim hakkı vardır. O kadar yanlış ki, sembolizm bu. Ama Türkiye bunu en kısa zamanda aşacak. Herkesin üniversite bazında eğitim hakkı olmalı. AK Parti iktidar olalı sekiz sene oldu, başlarda ‘Türkiye, İran mı oluyor?’ gibi çekinceler vardı. Ama artık sekiz sene sonunda AK Parti’nin kendisini kanıtladığını ve çoğu zaman bir sol parti gibi hareket ettiğini görüyorum. O yüzden AK Parti iktidarını destekliyorum. Ama yanlış bulduğum tarafları da var. Tayyip Erdoğan’nın çok iyi bir lider olduğunu düşünüyorum. Liderlik vasfına sahip duruşuyla, sertliğiyle iyi bir lider ama AK Parti daha çok yol almalı. CHP cephesine baktığımızda Kemal Kılıçdaroğlu’nun parti için çok iyi olduğunu düşünüyorum. Halka çok yakın, onların dilinden anlayan, halktan gelen bir isim. O yüzden güzel muhalefet yapıyor. Ama bu konuda kat etmeleri gereken çok yol var. Çünkü Türkiye’de muhalefet yapılan her şeye karşı çıkmak gibi algılanıyor. Bunu yapmak yerine doğru yolu göstermelisiniz. Yine de ne olursa olsun hayırlısı olsun.

İnşallah...

Meclis’te milletvekili olan kadın sayısı artmalı...

İnşallah öyle olur. Fakat halkın dinleyebileceği, kendisini dinletebilecek bir bakan lazım. Özellikle kadın ve aileden sorumlu bakanlık için. Biliyorsunuz Aliye Kavaf çok eleştirildi. Halbuki baktığınızda son derece donanımlı ve işine hakim. Halkla olan sinerjiyi kuramadı. Bakanlık koltuğuna yakışıyordu ama olmadı. Siyasetçi olmak gerçekten çok zor, düşünsenize her sözünüz ve hareketiniz 24 saat mercek altında. İnşallah bundan sonra gelecek kadın ve aileden sorumlu bakan, yumruğunu masaya vurabilecek ve halkla iç içe olabilecek bir isim olur.

Meclis’e girin ve bu isim siz olun o zaman...

İnşallah ne kadar mutlu olurum. Ama herhalde ben her gün ağlarım. Basınla, medyayla başa çıkamam. Şu anda medyada olduğum halde hakkımda yazılanlarla başa çıkamıyorum. Hele medya siteleri ohooo! (gülüyor).

O kadar kuvvetliler ki vicdanlı olmaları gerekiyor. Bir tanesi haberi yazıyor ve hepsi birden mantar gibi bu haberi alıp manşete taşıyor. Her tarafta çıkıyor ve yanlışlık varsa bile haberi geri almanız mümkün olmuyor. Gözünüzü kapatıp devam etmek gerekiyor. Yine de bütün güçlerine rağmen gazetecilerin halk için değil medya mensuplarına haber yaptığını düşünüyorum. Kimse halkı düşünmüyor. Gazeteci gazeteciye yazıyor. Tüm gazeteciler de işlerine gider gitmez ‘Bu sitelere neler oldu?’ diye göz atıyorlar. Bu sitelerden halkın haberi yok. Zaten önemli olan da gazetecilerin bilmesi, halkın bilmesine gerek yok! Çok yakından takip ettiğim birkaç site var: Medyaradar, Medyatava, Medyafaresi, İnternethaber, Victoria Secret ve Amazon gibi.

Dilerim şimdi Medyaradar’a anlattıklarım başka siteler tarafından alınıp çarpıtılmaz. Artık anlattıklarım size emanet. İnşallah çarpıtmazlar. O yüzden konuşmuyorum ve televizyon programlarına katılmıyorum. Neden yokum, işte bu yüzden. Hülya Avşar’ın programına katıldım, daha önce tanımadığım, görüşmediğim ve birlikte olmamın mümkün olmadığı bir insanla yakıştırıldım. Ertesi gün medya siteleri bunu alır diye çok korktum ama Allah’tan Cemil İpekçi’nin göbek atma görüntülerini aldılar (gülüyoruz).

Valla biz her yaz ya Amerika’da ya da Türkiye’de ağabeyimle buluşuyoruz. İki çocuğu var, geçen yıl Meksika’ya gittik. Bu sene Çeşme’ye gidiyoruz. Bu ay içinde gelecekler. Ağustos ayında programa bir ay ara vereceğiz ve bu kez ben Amerika’ya gideceğim. Alışveriş, gezme tozma. Hareket etmeyi, çalışmayı, üretmeyi seviyorum.

Belli mi olur, iki dönem sonra inşallah.

(Oylum Talu tamamlıyor ve gülüyor) Gerçek oldu. Neden olmasın! Meclis, İstanbul’da olsaydı, Ankara’da olması çok zor oluyor.

Buradan ilk defa ve kimsenin bilmediği bir haberi açıklayayım. Çok başarılı bir yazar olan Kahraman Tazeoğlu benim kitabımı yazıyor. Kitabın adı ‘Kayıp Yüzyılın Prensesi Oylum Talu’. Ben orada bir masal kahramanıyım. Sürreal bir dünyada yaşıyorum ama realist dünyanın getirileri de var. Yani yine medya dünyasındayım ve Habertürk’te çalışıyorum. Mesela sabah kalkıp yüzümü yıkayacağım zaman su damlacıkları elimde kalabilmek için birbirleriyle yarışıyorlar... Havlu az sonra yüzüme değeceği için çok mutlu... İşte böyle bir kitap. Bunu şimdiye kadar devlet sırrı gibi saklıyordum ama artık saklamayacağım. Kısmetse Destek Yayınları’ndan çıkacak bu kitap. Sanırım Ekim ya da Kasım ayında raflarda olacak.

Oylum Talu’ya bu keyifli sohbet için çok teşekkür ediyorum.

RÖPORTAJ: YÜKSEL ŞENGÜL