Kıl Keçisi

Kıl Keçisi ve Özellikleri

Türkiye’de en yaygın olarak yetiştiriciliği yapılan keçi ırkıdır.Halk arasında “Kara Keçi” olarak da bilinir.Tüm bölgelere yayılmış olmakla birlikte ,denize yakın ormanlık ,çalılık bölgelere yaygın olarak bulunmaktadır.Beslenmelerinde
yem kaynağı olarak yaprak ve dalları tercih ediyor olmaları nedeniyle birçok kişi ve kurum tarafından kıl keçilerinin ormana zarar veren hayvanlar olarak görülmesine neden olmuştur.

Dış Yapı Özellikleri:

Renk genellikle siyahtır.Gri tonları ile kahverengi ve alacalara da rastlanır.Vücudu örten kıllar kısa yada uzun olabilmektedir.Derileri de koyu renklidir.Hem keçiler hem de tekeler büyük çoğunlukla boynuzludur.Tekelerde boynuzlar oldukça gelişmiştir. Kıl Keçilerinde vücut sağlam ve dayanıklıdır.Baş orta büyüklükte ve düzgün profile sahiptir. Geniş bir varyasyon görülmekle birlikte genellikle iri ve sarkık kulaklıdırlar.Ancak daha kısa kulaklılara da rastlanır.Kıl Keçilerinde her iki cinsiyette de sakal vardır.Küpeli olanlarına pek rastlanmaz.Vücudu kaplayan kıl örtüsü üstte kaba ve uzun örtücü kıllar ,altta ise ince yumuşak alt kıllardan oluşur.İlkbaharda taranarak toplanabilen bu ince alt kıllar “Kaşmir Yünü” tipindedir.

Verim Özellikleri:

Kıl keçileri kombine verimli ,yetersiz bakım-besleme ile her türlü iklim koşullarına çok iyi uyabilen ,dayanıklı bir ırktır.Döl verimleri çok yüksek değildir.Bir doğumda genellikle tek oğlak elde edilmektedir.ikizlik oranı düşüktür.Süt verimleri de çok yüksek olmamakla birlikte bir çok bölgede önemli bir gelir kaynağıdır.Kıl keçilerinin en önemli verimleri ettir.Laktasyon süreleri 180-235 gün;laktasyon süt verimleri 100-130 kg;sütteki yağ oranları ise %5-5.5 arasındadır.Kıl verimleri miktar ve ekonomik değer bakımından düşüktür.Keçilerden 0.5-1 ,tekelerden 1-2 kg’a kadar kıl elde edilebilmektedir.Yapılan araştırmalar,kıl keçilerinde ince alt kılların taranması yoluyla 40-50 gr kadar kaşmir benzeri kılın elde edilebileceğini göstermektedir.

Kaynak

MsXLabs Üye Girişi