1. Kurum ve kuruluş adları ve türemiş adlar dışında kalan özel adlardan sonra kesme işareti konur.
Örnek: Gül Baba’ya, Iraz Ana’nın, İngiliz’den, Rus’muş, Türkiye Cumhuriyeti’ni, Allah’ın; Asya’nın, Marmara Denizi’nden; Hisar’dan, Boğaz’dan; Jüpiter’den, Venüs’ü; Çankaya Köşkü’ne, Sait Halim Paşa Yalısı’ndan, Kiralık Konak’ta, Sinekli Bakkal ’ı; Millî Eğitim Temel Kanunu’na. Medeni Kanun’un; Nihat Bey’e, Ayşe Hanım ’dan gibi.

Not: Sonunda p, ç, t, k ünsüzlerinden biri bulunan Ahmet, Çelik, Çiçek, Halit, Mehmet, Mesut, Murat, Özbek, Recep, Yiğit, Bosna-Hersek, Gaziantep, Kerkük, Sinop, Tokat, Zonguldak gibi özel adlara ünlüyle başlayan ek getirildiğinde kesme işaretine rağmen Ahmedi, Çeliği, Çiçeği, Halidi, Mehmedi, Mesudu, Muradı, Özbeği, Recebi, Yiğidi, Bosna-Herseği, Gaziantebi, Kerküğü, Sinobu, Tokadı, Zonguldağı biçiminde son ses yumuşatılarak söylenir.

2. Kurum, kuruluş, kurul ve iş yeri adlarına gelen ekler kesmeyle ayrılmaz.
Örnek: Türkiye Büyük Millet Meclisine, Hacettepe Üniversitesi Rektörlüğüne, Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü Başkanlığının…

3. Sayılara getirilen ekleri ayırmak için konur.
Örnek: 1985 te, 8’inci madde, 2’ncikat; 7,65’lik, 9,65lik.

4. Bir ek veya harften sonra gelen ekleri ayırmak için konur.
Örnek: a’dan z’ye kadar, b’nin m’ye dönüşmesi, Türkçede -lık ’la yapılmış sözler.

Not: Akım, çağ ve dönem adlarından sonra gelen ekler kesmeyle ayrılmaz: Eski Çağın, Yükselme Döne minin, Cumhuriyet Dönemi Türk Edebiyatına.