YERÇEKİMİ

Yer yüzeyinde dingin haldeki bir cismin çeşitli bölümlerine etkiyen ivmelerin bileşkesi.

—Fizs. mekan.

• Yerçekimi alanı, bir noktadaki bir cismin P ağırlığını P = mğ şeklinde, cismin m kütlesi ile çarpımı olarak belirleyen ve her nokta için tanımlanmış olan g vektörü.
• Yerçekimi ivmesi, dinamiğin temel ilkesi uyarınca aynı bir noktaya yerleştirilen ve yalnızca ağırlıklarının etki ettiği, bütün cisimlerin kazandıkları â ivmesi, (â yerçekimi ivmesi, göz önüne alınan noktadaki ğ yerçekimi alanına eşit tir ve Yer yüzeyindeki bir noktadan bir noktaya değişir: bu, ekvatorda kutuptaki değerine göre daha az olup, yükseklikle de azalır Toprağın altının yapısı ile ölçüm noktası civarındaki kütlelerin dağılımına bağlı olarak da, çok az bir biçimde değişir.)
• Yerçekimi yeğinliği, g yerçekimi alanının bir noktadaki g normu.

—Yerbil. Yerçekimi suyu, gözenekli kayaçlarda bulunan ve yerçekiminin etkisiyle dolaşan serbest su. || Yerçekimi tektoniği, yüzeysel kayma örtülerinin yerleşmesinde başlıca rolü yerçekiminin oynadığı tektonik.