VİTTORİO-EMANUELE III (Napoli 1869 - İskenderiye, Mısır, 1947), İtalya kralı (1900-1946). Babası Umberto l’in öldürülmesinden sonra kral oldu. 1915’ten 1918’e kadar sınır yakınına yerleşerek ve krallığın yönetimini amcası Cenova dükü Tomasso'ya bırakarak hanedanın halk tarafından yeniden sevilmesine katkıda bulundu. Savaştan sonra, genellikle meşruti göreviyle yetindi. Ama bakan Facta'nın Roma üzerine yürüyüşe karşı çıkmasını sağlayacak olan sıkıyönetim kararnamesini imzalamayı reddetmesi ve Mussolini'yi hükümet kurmakla görevlendirmesi (ekim 1922) faşizmin siyaset alanında yükselmesine neden oldu. Faşist yönetim sırasında, tüm siyasal rolünü yitirdi, ama Etyopya imparatoru (1936) ve Arnavutluk kralı (1939) oldu. İkinci Dünya savaşı'nda İtalyanların yenilgiye uğramaları onu, iktidarı yeniden ele geçirmek ve Mussolini’yi tutuklatmak (25 temmuz) için Büyük faşist konseyi ile uzlaşmaya götürdü (24 temmuz 1943). Alman müdahalesi (9 eylül) karşısında Roma'ya kaçtı ve Brindisi’ye yerleşti. Siyasal partilerin saldırılarına hedef olan ve faşist rejimle işbirliği yapmakla suçlanan Vittorio-Emanuele geç de olsa oğlu Umberto III lehine tahtından feragat etti (9 mayıs 1946) ve sürgüne gitti.