TAVK, -kı a. (ar. (av(r). Esk.
1. Boyna takılan takı, gerdanlık: "Kalın çember kılup zûlfini halka / Anun bend eyledi boynın bu tavka" (Ahmet Rıdvan, XVI. yy.).
2. Tasma, halka.
3. Kuşların boyunlarındaki tüy halka.
4. Kuvvet, takat, güç.
5. Tavkı beşer, insan gücü. || Tavkı esaret, tutsaklık zinciri: "inhina tavkı esaretten girandır boynuma" (Tevfik Fikret). || Tavkı zerrin, altın gerdanlık.